Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 27 marca 2024 r., sygn. II SAB/Po 186/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jakub Zieliński Sędziowie: Sędzia WSA Danuta Rzyminiak – Owczarczak (spr.) Asesor WSA Arkadiusz Skomra po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi S. K. na przewlekłość Wojewody w przedmiocie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy I. zobowiązuje Wojewodę do załatwienia sprawy z wniosku skarżącego z dnia 21 kwietnia 2023 r. o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy, w terminie 30 dni od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy, II. stwierdza, że organ dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania, III. stwierdza, że przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę nie miało miejsca z rażącym naruszeniem prawa, IV. w pozostałym zakresie skargę oddala, V. zasądza od Wojewody na rzecz skarżącego kwotę 100;- zł (słownie: sto złotych) tytułem zwrotu kosztów sądowych.

Uzasadnienie

S. K. (dalej jako skarżący lub strona) w dniu 30 listopada 2023 r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę w przedmiocie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy ze względu na wykonywanie pracy, wszczęte wnioskiem z dnia 21 kwietnia 2023 r. Skarżący zarzucił Wojewodzie naruszenie przepisów:

1. art. 112a ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (dalej: u.c.) poprzez niewydanie decyzji z wniosku z 2023 roku w sprawie udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt czasowy w terminie 60 dni, podczas gdy organ miał taki obowiązek, a także gdy wszelkie przesłanki wydania zezwolenia zostały spełnione, co obligowało organ do wydania decyzji zezwalającej na pobyt;

2. art. 77 § 1 k.p.a. w zw. z art. 7 k.p.a. poprzez przewlekłe prowadzenie postępowania, a w konsekwencji nie wydanie decyzji w zakresie złożonego przez skarżącego wniosku o wydanie zezwolenia na pobyt czasowy, m.in. poprzez niepodejmowanie czynności oraz pominięcie interesu społecznego i słusznego interesu cudzoziemca;