Wyrok NSA z dnia 11 października 2023 r., sygn. III FSK 431/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Pruszyński, Sędzia NSA Dominik Gajewski, Sędzia WSA (del.) Mirella Łent (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 11 października 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ł.M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 listopada 2022 r., sygn. akt III SA/Wa 337/22 w sprawie ze skargi Ł.M. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 24 listopada 2021 r., nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej osób trzecich 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Ł.M. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 23 listopada 2022 r. sygn. akt III SA/Wa 337/22 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Ł. M. (dalej: skarżący) na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 24 listopada 2021 r. w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminowi oraz odmowy jego przywrócenia do wniesienia odwołania od decyzji w sprawie solidarnej odpowiedzialności za zaległości podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych.

W uzasadnieniu Sąd pierwszej instancji wskazał, że w pierwszej kolejności kluczowym zagadnieniem w sprawie było to, czy przesyłka zawierająca decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 2 sierpnia 2021 r. została prawidłowo doręczona, a następnie wskazał, że przesyłka ta została przesłana na adres zamieszkania strony i została odebrana przez żonę skarżącego, jako pełnoletniego domownika. Okoliczności te nie były kwestionowane przez skarżącego. Sąd ten podkreślił, że powyższe doręczenie odbyło się według zasad określonych w przepisach Ordynacji podatkowej i należało je uznać za skuteczne. Nadto WSA w Warszawie wskazało, że decyzja Naczelnika Urzędu Skarbowego z 2 sierpnia 2021 r. zawierała prawidłowe pouczenie o terminie i trybie odwoławczym wskazanym w art. 223 § 1 i § 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm., dalej jako: "O.p."). W rozpatrywanej sprawie wynikający z ww. przepisów, czternastodniowy termin do wniesienia odwołania, rozpoczął bieg 6 sierpnia 2021 r., zatem termin do wniesienia odwołania upłynął 20 sierpnia 2021 r. Odwołanie od zaskarżonej decyzji organu pierwszej instancji opatrzone datą 2 września 2021 r. zostało nadane w placówce pocztowej 7 września 2021 r. Mając to na uwadze Sąd pierwszej instancji stanął na stanowisku, że termin do wniesienia odwołania został przekroczony, a tym samym organ prawidłowo stwierdził, że doszło do uchybienia terminowi do wniesienia odwołania (art. 228 § 1 pkt 2 O.p.). Następnie WSA w Warszawie odniosło się do oceny braku zawinienia w zakresie uchybienia przez skarżącego terminowi do złożenia odwołania, a tym samym spełnienia przesłanki z art. 162 § 1 O.p. Stwierdził, że skarżący nie wykazał braku zawinienia w niedochowaniu tego terminu, natomiast organ drugiej instancji prawidłowo ocenił zawartą we wniosku o przywrócenie terminu argumentację skarżącego. Doprowadziło to do trafnej konkluzji, że skarżący nie uprawdopodobnił, że uchybienie terminowi do wniesienia odwołania nastąpiło bez jego winy. Powołane we wniosku okoliczności, iż skarżący nie miał świadomości faktu wydania decyzji, gdyż doręczono ją jego żonie, zdaniem WSA w Warszawie nie stanowiły przesłanek do przywrócenia terminu. Wyrok wraz z uzasadnieniem dostępny jest w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych (http://orzeczenia.nsa.gov.pl, dalej w skrócie CBOSA).