Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 29 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.889.2023.2.AA

Ulga badawczo-rozwojowa, IP BOX, ulga na ekspansję

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

-prawidłowe – w części dotyczącej odliczenia w ramach ulgi na ekspansję kosztów reklamy chwytaka oraz kosztów rejestracji i utrzymania domeny i serwera,

-nieprawidłowe – w pozostałej części.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

W dniu 10 grudnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 10 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 lutego 2024 r. (wpływ 22 lutego 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

I. Stan faktyczny

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i prowadzi na terenie Polski pozarolniczą działalność gospodarczą oraz jest czynnym podatnikiem VAT. Działalność Wnioskodawcy opodatkowana jest w sposób określony w art. 30c u.p.d.o.f., tj. „podatkiem liniowym”. Przeważającym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest prowadzenie restauracji i innych stałych placówek gastronomicznych (PKD 56.10.A). Działalność Wnioskodawcy skupia się jednak na działalności w zakresie produkcji (...).

W ramach tej działalności Wnioskodawca prowadzi m.in. kanał na (…), na którym promuje swoją działalność oraz dzieli się wiedzą i doświadczeniem w zakresie tworzenia (...).

1. Aplikacja (...)

W ramach swojej działalności gospodarczej Wnioskodawca stworzył aplikację pod nazwą „(…)” (wersja polska) i (…) (wersja zagraniczna) (dalej – „Aplikacja”). Wskazana Aplikacja, wykorzystując sztuczną inteligencję (sieci neuronowe), przeprowadza w czasie rzeczywistym analizę (...). (...). Sieci neuronowe są wykorzystywane przez Aplikację w dwojaki sposób (...).

Aplikacja stanowi rozwiązanie innowacyjne w skali światowej – do tej pory nie istniało narzędzie wspierające w tak kompleksowy sposób (...). Aplikacja promowana jest na stronach internetowych należących do Wnioskodawcy – polskojęzycznej (…) (przeznaczonych odpowiednio na rynek europejski i międzynarodowy). Ponadto aplikacja promowana jest na ww. kanale (…) prowadzonym przez Wnioskodawcę. (…).

Aplikacja powstała w wyniku kooperacji dwóch osób:

1)pracy programisty pracującego w oparciu o umowę o dzieło i tworzącego kod źródłowy oraz wynikowy,

2)pracy samego Wnioskodawcy, który dostarczył fachową wiedzę i doświadczenie w zakresie sposobu działania, zasad funkcjonowania poszczególnych funkcji i przeprowadzania badań (...).

Prawa majątkowe autorskie do Aplikacji (w tym kodu źródłowego i wynikowego) należą do wskazanego programisty. Wnioskodawca korzysta z Aplikacji na zasadzie licencji wyłącznej (tylko Wnioskodawca ma prawo korzystać z Aplikacji, z wyłączeniem jakichkolwiek innych osób, w tym samego twórcy Aplikacji) z prawem do udzielenia sublicencji. Wynagrodzenie właściciela praw autorskich wypłacane jest na bieżąco i stanowi 50% zysków uzyskanych przez Wnioskodawcę z tytułu korzystania z Aplikacji. Wynagrodzenie wskazanego programisty korzysta z prawnoautorskich kosztów uzyskania przychodu na poziomie 50% przychodu. Cały czas pracy wskazanego programisty przeznaczony był (i jest) na prace nad Aplikacją. Wspomniana umowa o dzieło spełnia warunki określone w art. 13 pkt 8 u.p.d.o.f. Wskazane wynagrodzenie zaliczane jest do kosztów uzyskania przychodu Wnioskodawcy. W ramach tej umowy programista stworzył Aplikację (napisał jej kod źródłowy i wynikowy, intensywnie współpracując w tym zakresie z Wnioskodawcą) oraz zobowiązał się do jej ciągłego ulepszania i rozwijania.

Wskazane powyżej procentowe wynagrodzenie stanowi całość wynagrodzenia programisty za jego pracę nad Aplikacją. Prace nad Aplikacją miały charakter twórczy i były podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy (...) oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań (...). Wnioskodawca, zlecając wykonanie Aplikacji, nabył dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych oraz oprogramowania i wykorzystał ją do planowania produkcji (...) oraz projektowania i tworzenia zmienionych i ulepszonych produktów (...). Poza wskazanym wynagrodzeniem z tytułu licencji na korzystanie z Aplikacji Wnioskodawca ponosi koszty promocji Aplikacji – utrzymania stron internetowych czy udziału w targach, wystawach, czy konferencjach. Jednakże jedynym kosztem wytworzenia i rozwoju samej Aplikacji jest wskazane powyżej wynagrodzenie programisty z umowy o dzieło.

Wnioskodawca, w ramach swojej działalności gospodarczej, uzyskuje przychody z udzielania sublicencji podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą (...). Aplikacja udostępniana jest użytkownikom końcowym w modelu (…). Umowa przewiduje zryczałtowaną opłatę licencyjną za korzystanie z Aplikacji. W ramach udzielonej licencji na korzystanie z Aplikacji (bez odrębnego wynagrodzenia) Wnioskodawca przeprowadza też szkolenie z prawidłowego korzystania z Aplikacji oraz pomaga ją wdrożyć w przedsiębiorstwach swoich klientów. Wnioskodawca zamierza w 2023 roku oraz w latach następnych skorzystać z tzw. ulgi IP BOX, uregulowanej w art. 30ca u.p.d.o.f., w stosunku do opisanego wyżej wynagrodzenia programisty.

Ponadto Wnioskodawca zamierza w 2023 roku oraz w latach następnych skorzystać z tzw. ulgi B+R, uregulowanej w art. 26e u.p.d.o.f., w stosunku do opisanego wyżej wynagrodzenia programisty, który stworzył dla Wnioskodawcy Aplikację w oparciu o umowę o dzieło. Pierwsze wynagrodzenie z tego tytułu zostanie wypłacone w 2023 roku. Koszty te nie zostały i nie zostaną zwrócone Wnioskodawcy w jakiejkolwiek formie oraz nie zostały i nie zostaną odliczone od podstawy obliczenia podatku. Wnioskodawca wyodrębnia w prowadzonej przez siebie działalności koszty działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z art. 24a ust. 1b u.p.d.o.f. i będzie dokonywał tego wyodrębnienia w każdym roku korzystania z ulgi B+R.

Wnioskodawca wyjaśnia, że:

a)Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy są zarówno czynności związane ze stworzeniem „Aplikacji” wspierającej produkcję (...), jak też czynności związane z innymi pracami prowadzonymi po stworzeniu „Aplikacji” (ulepszanie/rozwijanie /modyfikowanie „Aplikacji”).

b)Prace związane z wytworzeniem „Aplikacji” były, są i będą wyrazem twórczości intelektualnej programisty pracującego dla Wnioskodawcy na podstawie umowy o dzieło oraz samego Wnioskodawcy. Wskazane prace posiadają charakter kreatywny, nowatorski, oryginalny w pomyśle, są nastawione na stworzenie nowych oryginalnych rozwiązań, o charakterze unikatowym (nieobecne do tej pory na rynku rozwiązanie (...)).

Prace te oparte są na nowych oryginalnych koncepcjach i hipotezach – m.in. sieciach neuronowych i uczeniu maszynowym. Prace polegają na:

-w zakresie programowania – pisanie kodu źródłowego oraz wynikowego wykorzystującego sieci neuronowe i uczenie maszynowe;

-dostarczaniu do bazy Aplikacji fachowej wiedzy, danych i informacji związanej z produkcją (...).

c)Twórczy charakter prowadzonych prac przy tworzeniu „Aplikacji” oraz jej ulepszaniu, rozwijaniu i modyfikowaniu przejawia się w tym, że wprowadzane zmiany w Aplikacji stanowią przejaw oryginalnej, niepowtarzalnej i indywidualnej pracy umysłowej Wnioskodawcy oraz programisty (który dla Wnioskodawcy pisze kod). Sama Aplikacja stanowi utwór w rozumieniu prawa autorskiego. Podobnie, dodawane do Aplikacji w toku jej ulepszania funkcjonalności (oraz paczki aktualizacji w postaci kodu) mają charakter samodzielnych utworów objętych prawem autorskim.

d)Czynności Wnioskodawcy nie będę ukierunkowane na nowe odkrycia.

e)Same technologie i rozwiązania (sieci neuronowe, uczenie maszynowe, programowanie) są stosunkowo nowe, ale już od jakiegoś czasu są powszechnie stosowane, przyczyniając się w znacznym stopniu do obserwowanej na świecie rewolucji technologicznej. Innowacyjna jest sama aplikacja, a nie technologie użyte przy jej tworzeniu. Do tej pory na rynku nie było narzędzia, które umożliwiałoby w tak łatwy i intuicyjny sposób tworzenie (...) o dokładnie określonych parametrach. Wnioskodawca szczegółowo (choć w przystępnej formie) opisuje to w swoich filmach na platformie (…)

f)Jak już wyżej wskazano – aplikacja jest jedynym rozwiązaniem na rynku dedykowanym sprzedawcom (...), która umożliwia łatwy dobór odpowiednich składników (...) i ich proporcji.

g)Tworzenie Aplikacji miało charakter twórczy. Jednak jej obecny rozwój i modyfikacje również mają taki charakter.

h)Prace związane z „Aplikacją” podejmowane były, są i będą w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia.

i)Wnioskodawca nie określił wprost w ramach opisanej we wniosku „Aplikacji” celu projektu badawczo-rozwojowego oraz źródła finansowania prowadzonych prac badawczych lub rozwojowych. Wnioskodawca prace finansuje samodzielnie, a celem było stworzenie Aplikacji, jej wdrożenie i wprowadzenie do sprzedaży.

j)Prace nad Aplikacją były prowadzone w oparciu o uzgadniany na bieżąco z programistą harmonogram – wskazany programista pisał kod w oparciu o wiedzę i rozwiązania dostarczane przez Wnioskodawcę.

k)Postawione przez Wnioskodawcę cele – stworzenie Aplikacji do tworzenia (...), jej wdrożenie i sprzedaż klientom wraz z obsługą szkoleniową (którą prowadzi Wnioskodawca). Następnie ciągłe udoskonalanie aplikacji – usuwanie wykrytych błędów, wprowadzanie usprawnień, których potrzebę dostrzeżono w toku używania Aplikacji oraz dodawanie nowych informacji i funkcji. Do tej pory stworzono i wdrożono Aplikację oraz rozpoczęto jej sprzedaż. Wprowadzono też kilka aktualizacji. Obecnie Aplikacja jest cały czas udoskonalana.

l)Wnioskodawca dysponował fachową wiedzą i praktycznym doświadczeniem w zakresie tworzenia (...).

m)Wnioskodawca nie ma wiedzy technicznej czy programistycznej. Ma ją programista tworzący aplikację. Wnioskodawca przy pracach nad Aplikacją wykorzystywał wyłącznie swoją wiedzę związaną z produkcją (...). Z kolei programista wykorzystywał wiedzę z zakresu programowania (pisania kodu) oraz sieci neuronowych.

n)Bez praktycznej wiedzy Wnioskodawcy z rynku (...) Aplikacja nie mogłaby powstać – brakowałoby podstawowej wiedzy, na której oparte jest działanie Aplikacji.

o)Sformułowanie „narzędzie wspierające w tak kompleksowy sposób” oznacza, że dzięki Aplikacji klient dostaje komplet informacji (konkretne proporcje składników) do stworzenia (...) o określonych parametrach. Poza dodaniem tych składników nie musi robić nic więcej. (...). Na rynku nie ma innych podobnych narzędzi, więc trudno wskazać, co odróżnia Aplikację od „innych narzędzi” (skoro ich nie ma). Jedynym porównywalnym narzędziem będą zwykłe, tradycyjne (...). Mają one siłą rzeczy charakter niezmienny, nieelastyczny i trudno je dostosować do potrzeb.

p)Prace dotyczące opisanej we wniosku „Aplikacji” nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do niego, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

2. (..)

Ponadto Wnioskodawca zlecił (według swoich instrukcji) przygotowanie chwytaka „(…)”, który promowany jest na stronie (…). Chwytak umożliwia łatwe i szybkie podnoszenie, przemieszczanie i opuszczanie (...), co jest konieczne w codziennej pracy wytwórców i sprzedawców (...). Z zasadami działania chwytaka można zapoznać się na stronie (…) Wcześniej na rynku brakowało podobnego produktu, co czyni go innowacyjnym. Do jego zaprojektowania i wprowadzenia do sprzedaży skłoniło Wnioskodawcę jego doświadczenie w zakresie produkcji i sprzedaży (...) oraz znajomość potrzeb tej działalności. Prace nad chwytakiem miały charakter twórczy i były podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy (...) oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań (możliwość łatwego i szybkiego przenoszenie ...). Wnioskodawca, zlecając zaprojektowanie chwytaka i produkując jego prototypy, nabył dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności inżynierskie, wykorzystując je do planowania produkcji (...) oraz projektowania i tworzenia zmienionych i ulepszonych procesów przechowywania i sprzedaży (...). W celu zaprojektowania produktu i wprowadzenia go na rynek Wnioskodawca poniósł koszty wynagrodzenia inżyniera, który zaprojektował chwytak i umożliwił produkcję prototypu. Ponadto Wnioskodawca poniósł też koszty produkcji prototypów chwytaka (materiałów, surowców i robocizny). Prototypy zostały wykonane przez podwykonawcę – profesjonalny podmiot który wyprodukował prototypy na zlecenie i według wskazówek i projektu Wnioskodawcy. Wskazane koszty zostały poniesione przez Wnioskodawcę w 2022 roku. Obecnie natomiast Wnioskodawca ponosi koszty reklamy i promocji chwytaka, takie jak:

1)koszt rejestracji i utrzymania domeny (…) oraz koszt utrzymania serwera strony internetowej;

2)koszty udziału w targach i konferencjach, w tym koszty noclegu i wyżywienia Wnioskodawcy w dni tych targów i konferencji;

3)koszty reklam chwytaka, w szczególności w internecie.

Wskazane koszty mają na celu zwiększenie przychodów ze sprzedaży chwytaka.

Koszty te Wnioskodawca ponosił i nadal ponosi w roku 2023 i będą one ponoszone w latach następnych. Wnioskodawca nie sprzedaje chwytaka na rzecz podmiotów powiązanych. Wnioskodawca wyjaśnia, że:

a)Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy są zarówno czynności związane ze stworzeniem chwytaka (…) (jego zaprojektowaniem i produkcją prototypu), jak też czynności związane z innymi pracami prowadzonymi po wyprodukowaniu prototypu chwytaka (ulepszanie, rozwijanie i modyfikowanie chwytaka).

b)Czynności związane z wytworzeniem prototypu chwytaka (...) są wyrazem własnej twórczości intelektualnej Wnioskodawcy, który dostrzegł potrzebę istnienia takiego produktu i jego brak na rynku. To Wnioskodawca kierował procesem powstawania prototypu (współtworzenie projektu i przekazanie wytycznych). Jednakże sam projekt prototypu jest dziełem inżyniera, a produkcja prototypu i samego chwytaka należy do zewnętrznego podmiotu. Prace posiadały charakter kreatywny, nowatorski, oryginalny w pomyśle, były nastawione na stworzenie nowych oryginalnych rozwiązań, o charakterze unikatowym - w postaci gotowego chwytaka dedykowanego do (...). Wskazane czynności były oparte na nowej oryginalnej koncepcji i hipotezie – konieczności wykorzystania specjalnego przyrządu do przekładania (...) i potrzeba ułatwienia ich szybkiego przekładania. Czynności Wnioskodawcy ograniczały się do pomysłu i wytycznych. Samo opracowanie prototypu zlecono zewnętrznemu podmiotowi.

c)Twórczy charakter prowadzonych przez Pana prac przy tworzeniu prototypu chwytaka lub/oraz jego ulepszaniu/rozwijaniu/modyfikowaniu przejawia się w tym, że samo powstanie chwytaka i jego wykorzystania stanowi przejaw oryginalnej, niepowtarzalnej i indywidualnej pracy umysłowej Wnioskodawcy oraz inżyniera (który dla Wnioskodawcy przygotował projekt chwytaka).

d)Czynności Wnioskodawcy nie będę ukierunkowane na nowe odkrycia.

e)Same technologie i rozwiązania użyte do stworzenia prototypu chwytaka nie są nowe czy innowacyjne. Innowacyjny jest sam pomysł stworzenia chwytaka, jego opracowanie i wykorzystanie. Do tej pory na rynku nie było narzędzia umożliwiającego łatwe i szybkie przekładanie (...). Działanie chwytaka przedstawiono na filmie: (…)

f)Jak już wyżej wskazano – chwytak jest jedynym rozwiązaniem na rynku dedykowanym (...), który umożliwia łatwe i szybkie przenoszenie (...).

g)Twórczy charakter prac w powyższym rozumieniu miał miejsce wyłącznie na etapie stworzenia prototypu chwytaka do (...).

h)Czynności związane ze stworzeniem prototypu chwytaka (...) podejmowane były w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia.

i)Wnioskodawca nie określił wprost celu projektu badawczo-rozwojowego oraz źródła finansowania prowadzonych prac badawczych lub rozwojowych. Wnioskodawca prace finansuje samodzielnie, a celem było stworzenie prototypu chwytaka i rozpoczęcie jego sprzedaży.

j)Prace nad prototypem chwytaka były prowadzone w oparciu o wiedzę i rozwiązania dostarczane przez Wnioskodawcę, wg terminów na bieżąco uzgodniony przez strony.

k)Postawione przez Wnioskodawcę cele – stworzenie prototypu chwytaka i rozpoczęcie jego promocji i sprzedaży. Następnie ciągłe udoskonalanie chwytaka – usuwanie wykrytych błędów, wprowadzanie usprawnień, których potrzebę dostrzeżono w toku używania Aplikacji. Do tej pory stworzono prototyp chwytaka oraz rozpoczęto jego sprzedaż. Obecnie chwytak jest cały czas udoskonalany.

l)Wnioskodawca dysponował fachową wiedzą i praktycznym doświadczeniem w zakresie (...), co było potrzebne przy projektowaniu chwytaka.

m)Wnioskodawca nie ma wiedzy technicznej czy programistycznej. Ma ją inżynier tworzący projekt chwytaka. Wnioskodawca przy pracach nad chwytakiem wykorzystywał wyłącznie swoją wiedzę (...). Z kolei inżynier wykorzystywał swoją wiedzę fachową do stworzenia funkcjonującego produktu.

n)Bez praktycznej wiedzy Wnioskodawcy (...), chwytak nie mógłby powstać – brakowałoby podstawowej wiedzy, na której oparte jest działanie chwytaka.

o)Sformułowanie „podobny produkt” oznacza inne chwytaki (...).

Na rynku nie ma innych podobnych narzędzi, więc trudno wskazać co odróżnia chwytak od „innych narzędzi” (skoro ich nie ma). Jedynym porównywalnym „narzędziem” jest ręczne wyciąganie (...). Chwytak ma tą przewagę, że umożliwia szybsze i znacznie wygodniejsze przekładanie (...).

p)Prace dotyczące prototypu chwytaka nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzane do niego, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdarzenia gospodarcze Wnioskodawca ewidencjonował oraz ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółową ewidencję, w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca prowadzi tę ewidencję od początku 2022 roku.

Data ta jest zbieżna z momentem poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W zakresie ulgi B+R Wnioskodawca wyjaśnia, że:

1)Wnioskodawca nie korzystał/korzysta/nie będzie korzystał ze zwolnień przedmiotowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2)Koszty, które Wnioskodawca poniósł, ponosi i będzie ponosił na działalność badawczo-rozwojową, zostały i zostaną zaliczone, w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do kosztów uzyskania przychodów.

3)Koszty kwalifikowane, które Wnioskodawca zamierza odliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, nie zostały i nie zostaną mu zwrócone w jakiejkolwiek formie.

4)Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

5)Stosownie do rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów w kolumnie 16 Wnioskodawca wpisywał, wpisuje i będzie wpisywał koszty, które chciałby uznać za koszty kwalifikowane.

6)Do produkcji prototypu chwytaka potrzebne były elementy metalowe tworzące chwytak. Zostały one odlane i połączone w celu stworzenia prototypu chwytaka. Wnioskodawca zlecił wykonanie chwytaka zewnętrznemu podmiotowi, a koszt materiałów zawierał się w wynagrodzeniu tego podmiotu.

7)Materiały były niezbędne do stworzenia prototypu chwytaka.

8)Czynności wykonywane przez osoby świadczące usługi na rzecz Wnioskodawcy stanowią należności ze źródła określonego w treści art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (wynagrodzenie programisty pracującego nad Aplikacją) oraz z tytułu działalności gospodarczej tych osób (w zakresie inżyniera projektującego chwytak oraz firmy zewnętrznej, która wyprodukowała chwytak do kuwet).

9)Wynagrodzenie programisty stanowi w całości honorarium za udzielenie licencji do stworzonej w ramach umowy o dzieło Aplikacji. Wynagrodzenie inżyniera obejmuje prace projektowe oraz przeniesienie majątkowych praw autorskich do gotowego projektu chwytaka.

10)Koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów były, są i będą odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Nie zostaną one jednak zwrócone Wnioskodawcy w jakiejkolwiek formie.

11)W okresie którego dotyczy wniosek Wnioskodawca ponosi/będzie nie ponosił wydatków na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy. Jednakże Wnioskodawca będzie ponosił wydatki na nabycie licencji wyłącznej na korzystanie z Aplikacji (jako utworu należącego do programisty).

W zakresie ulgi na ekspansję:

1)Wnioskodawca chce skorzystać z ulgi w roku 2023 i 2024.

2)Wnioskodawca nie sprzedaje chwytaka na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

3)We wniosku wskazano główne koszty ponoszone w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży chwytaka i tylko wskazane tam koszty Wnioskodawca chce rozliczyć w ramach ulgi.

4)Niewykluczone, że zostaną poniesione inne koszty, ale poza przedmiotem wniosku. Koszty będą ponoszone w latach 2022, 2023, 2024 i być może w latach następnych.

5)Koszty uzyskania przychodów poniesione przez Wnioskodawcę w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktu nie zostały i nie zostaną zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały i nie zostaną odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku wyjaśnił Pan, że:

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest również uznanie opisanych we wniosku czynności i prac za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

a. Aplikacja:

Twórczy charakter prowadzonych przez Wnioskodawcę prac przy tworzeniu „Aplikacji” oraz jej ulepszaniu, rozwijaniu i modyfikowaniu przejawia się w tym, że wprowadzane zmiany w Aplikacji stanowią przejaw oryginalnej, niepowtarzalnej i indywidualnej pracy umysłowej Wnioskodawcy oraz programisty (który dla Wnioskodawcy pisze kod). Sama Aplikacja stanowi utwór w rozumieniu prawa autorskiego. Podobnie, dodawane do Aplikacji w toku jej ulepszania funkcjonalności (oraz paczki aktualizacji w postaci kodu) mają charakter samodzielnych utworów objętych prawem autorskim.

Stosowane przy wytworzeniu Aplikacji technologie i rozwiązania to sieci neuronowe, uczenie maszynowe oraz programowanie. Są one stosunkowo nowe, ale już od jakiegoś czasu są powszechnie stosowane, przyczyniając się w znacznym stopniu do obserwowanej na świecie rewolucji technologicznej. Innowacyjna jest sama aplikacja, a nie technologie użyte przy jej tworzeniu. Do tej pory na rynku nie było narzędzia, które umożliwiałoby w tak łatwy i intuicyjny sposób tworzenie (...) o dokładnie określonych parametrach. Wnioskodawca szczegółowo (choć w przystępnej formie) opisuje to w swoich filmach na platformie (...)

Jak już wyżej wskazano – aplikacja jest jedynym rozwiązaniem na rynku dedykowanym (...). Tworzenie Aplikacji miało charakter twórczy. Jednak jej obecny rozwój i modyfikacje również mają taki charakter.

Dalej Wnioskodawca odpowiedział na postawione pytania:

-na podstawie jakich technologii powstały aplikacja (...) oraz prototyp chwytaka (...),

Sieci neuronowe, programowanie oraz uczenie maszynowe.

-co jest efektem tych działań, tj. jakie nowe zastosowania powstały przy realizacji aplikacji (...) oraz prototypu chwytaka (...),

Innowacyjne narzędzie przeznaczone do produkcji (...) – aplikacja przelicza automatycznie parametry (...) – takiego rozwiązania na rynku nie było.

-jakie konkretnie narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania niewystępujące w Pana praktyce gospodarczej Pan zastosował,

Sieci neuronowe, programowanie oraz uczenie maszynowe – Wnioskodawca wcześniej nie miał potrzeby korzystania z takich narzędzi.

-co powoduje, że wytworzona aplikacja (...) oraz prototypu chwytaka (...) różnią się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana lub na rynku,

Innowacyjne narzędzie przeznaczone do produkcji (...) – aplikacja przelicza automatycznie parametry w taki sposób, aby (...) miały określone właściwości – takiego rozwiązania na rynku nie było.

Nadto – do tej pory nikt nie wpadł na to, aby wykorzystać uczenie maszynowe i sieci neuronowe do tworzenia „inteligentnej” aplikacji, która uczy się w miarę jej wykorzystywania.

-zastosowanie jakich technologii (rozwiązań, narzędzi) powoduje, że wytworzenie aplikacji (...) oraz prototypu chwytaka (...) różnią się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana lub na rynku;

Sieci neuronowe, programowanie oraz uczenie maszynowe.

Chwytak:

Z kolei w zakresie chwytaka prace związane z wytworzeniem prototypu chwytaka (...) są wyrazem własnej twórczości intelektualnej Wnioskodawcy, który dostrzegł potrzebę istnienia takiego produktu i jego brak na rynku. To Wnioskodawca kierował procesem powstawania prototypu (współtworzenie projektu i przekazanie wytycznych). Jednakże sam projekt prototypu jest dziełem inżyniera, a produkcja prototypu i samego chwytaka należy do zewnętrznego podmiotu. Prace posiadały charakter kreatywny, nowatorski, oryginalny w pomyśle, były nastawione na stworzenie nowych oryginalnych rozwiązań, o charakterze unikatowym – w postaci gotowego chwytaka dedykowanego (...). Wskazane czynności były oparte na nowej oryginalnej koncepcji i hipotezie konieczności wykorzystania specjalnego przyrządu do przekładania (...) i potrzeba ułatwienia ich szybkiego przekładania. Czynności Wnioskodawcy ograniczały się do pomysłu i wytycznych. Samo opracowanie prototypu zlecono zewnętrznemu podmiotowi.

Twórczy charakter prowadzonych przez Wnioskodawcę prac przy tworzeniu prototypu chwytaka oraz jego ulepszaniu przejawia się w tym, że samo powstanie chwytaka i jego wykorzystania stanowi przejaw oryginalnej, niepowtarzalnej i indywidualnej pracy umysłowej Wnioskodawcy oraz inżyniera (który dla Wnioskodawcy przygotował projekt chwytaka).

Następnie Wnioskodawca odpowiedział na poniższe pytania.

-na podstawie jakich technologii powstały aplikacja wspierająca produkcję (...) oraz prototyp chwytaka (...),

Odlew metali, metalurgia, projektowanie techniczne.

-co jest efektem tych działań, tj. jakie nowe zastosowania powstały przy realizacji aplikacji wspierającej produkcję (...) oraz prototypu chwytaka (...),

Innowacyjne narzędzie przeznaczone do wyjmowania (...) w sposób szybki, wygodny i bezpieczny - takiego rozwiązania na rynku nie było

-jakie konkretnie narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania niewystępujące w Pana praktyce gospodarczej Pan zastosował,

Odlew metali, metalurgia, projektowanie techniczne – Wnioskodawca wcześniej nie miał potrzeby korzystania z takich narzędzi.

-co powoduje, że wytworzona aplikacja (...) oraz prototypu chwytaka (...) różnią się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana lub na rynku,

Innowacyjne narzędzie przeznaczone do wyjmowania (...) w sposób szybki, wygodny i bezpieczny – takiego rozwiązania na rynku nie było, nikt nie odkrył potrzeby zaprojektowania takiego chwytaka,

-zastosowanie jakich technologii (rozwiązań, narzędzi) powoduje, że wytworzenie aplikacji (...) oraz prototypu chwytaka (...) różnią się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana lub na rynku;

Odlew metali, metalurgia, projektowanie techniczne.

W odniesieniu do kryterium „systematyczności” Wnioskodawca wskazał:

-jakie cele postawił Pan w zakresie realizacji prac związanych z wytworzeniem aplikacji (...) oraz prototypu chwytaka (...),

Aplikacja: stworzenie kodu źródłowego i wynikowego Aplikacji oraz jej interfejsu; zapewnienie prawidłowości obliczeń receptur przez Aplikację; następnie wykrywanie błędów i usuwanie błędów przez nanoszenie ulepszeń i poprawek do aplikacji (przez dalsze pisanie kodu).

Chwytak: stworzenie prototypu chwytaka, zapewniającego szybkie, wygodny i bezpieczne przenoszenie (...), a następnie wprowadzenie chwytaka do produkcji.

-jakie cele zostały osiągnięte, w ramach jakich zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych zostały faktycznie zrealizowane prace w zakresie wytworzenia aplikacji (...) oraz prototypu chwytaka (...),

Aplikacja została stworzona (jest gotowa w zakresie kodu i interfejsu) i zapewni ona poprawność jej obliczeń; obecnie jest udoskonalana w trakcie użytku komercyjnego; wszystkie prace zostały wykonane przy wykorzystaniu zasobów ludzkich (wykonawca w oparciu o umowę cywilnoprawną), rzeczowych i finansowych Wnioskodawcy (to Wnioskodawca finansował wynagrodzenie programisty).

Chwytak – stworzono prototyp i wprowadzono produkt do obrotu; wszystkie prace (wynagrodzenie inżyniera, koszt firmy tworzącej prototyp chwytaka) pokrył Wnioskodawca przy wykorzystaniu swoich zasobów finansowych; jednak zasoby ludzkie i surowce (metale) dostarczyły firmy zewnętrzne – których koszt oczywiście pokrył Wnioskodawca.

-czy poszczególne prace związane z realizacją prac związanych z wytworzeniem aplikacji (...) oraz prototypu chwytaka (...) były realizowane wg określonych harmonogramów; jeśli tak – prosimy wskazać, co przewidywały te harmonogramy i czy zostały zrealizowane;

W obu przypadkach ustalono bardzo ogólne harmonogramy, które zostały zrealizowane.

W przypadku Aplikacji to kolejno:

1) Wersja robocza aplikacji;

2) Wersja beta aplikacji;

3) Wersja końcowa aplikacji;

4) Nanoszenie poprawek i dalszy rozwój Aplikacji (obecnie realizowany jest ten etap i siłą rzeczy nie ma on daty końcowej).

W przypadku chwytaka to kolejno:

1) Powstanie projektu technicznego;

2) Poprawki do projektu;

3) Powstanie prototypu Chwytaka;

4) Wprowadzenie chwytaka do obrotu.

W odniesieniu do kryterium „w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań” Wnioskodawca wskazał:

-jakimi zasobami wiedzy dysponował Pan przed wykonaniem prac związanych z wytworzeniem aplikacji (...) oraz prototypu chwytaka (...),

Wnioskodawca posiadał praktyczną wiedzę nt. funkcjonowania rynku produkcji i sprzedaży (...) w Polsce, a co za tym idzie zdawał sobie sprawę z zapotrzebowania tej branży i postanowił zaspokoić to zapotrzebowanie; nadto Wnioskodawca posiadał praktyczną wiedzą dot. (...).

-jaki rodzaj wiedzy i umiejętności Pan wykorzystał i rozwinął w ramach prowadzonych prac związanych z wytworzeniem aplikacji (...) oraz prototypu chwytaka (...),

Wnioskodawca wykorzystał i rozwinął swoją praktyczną wiedzę nt. funkcjonowania rynku produkcji i sprzedaży (...) w Polsce, a co za tym idzie wiedzę nt. zapotrzebowania tej branży; nadto Wnioskodawca wykorzystał i rozwinął swoją wiedzę dot. (...).

-wskazanie miejsca, sposobu wykorzystywania oraz selekcji wiedzy pod względem jej przydatności (jaka wiedza została wykorzystana) podczas prac związanych z wytworzeniem aplikacji (...) oraz prototypu chwytaka (...),

Wnioskodawca przy tworzeniu (programowaniu) Aplikacji wykorzystał całą swoją opisaną wyżej wiedzę do weryfikacji obliczeń i prawidłowości (...) proponowanych przez Aplikację.

W zakresie chwytaka Wnioskodawca wykorzystał całą swoją opisaną wyżej wiedzę przy przekazaniu wymogów do projektu chwytaka, a następnie testowania prototypu chwytaka.

-czy w ramach prac połączono i kształtowano istniejącą wiedzę (jaką); co było efektem tego połączenia i kształtowania,

W ramach prac nad aplikacją łączono i kształtowano wiedzę z zakresu programowania, uczenia maszynowego i sieci neuronowych z praktyczną wiedzą Wnioskodawcy nt. funkcjonowania rynku produkcji i sprzedaży (...) w Polsce – w efekcie mogła powstać innowacyjna Aplikacji (bez programowania ani bez praktycznej wiedzy by ona nie powstała – konieczne było połączenie).

W ramach prac nad projektem i prototypem chwytaka łączono i kształtowano wiedzę techniczną oraz z zakresu specjalistycznego projektowania z praktyczną wiedzą Wnioskodawcy nt. funkcjonowania rynku produkcji i sprzedaży (...) w Polsce – w efekcie mógł powstać innowacyjny chwytak (...) (konieczne było połączenie specjalistycznej wiedzy inżyniera z wiedzą Wnioskodawcy).

-czy Pana prace miały na celu przede wszystkim zdobywanie nowej wiedzy i umiejętności – jeśli tak, prosimy wskazać, jakiego zakresu ta wiedza i umiejętności dotyczą,

Prace miały przede wszystkim na celu wykorzystanie istniejącej wiedzy i umiejętności Wnioskodawcy do tworzenia nowych zastosowań. Pozyskano jednak nową wiedzę nt. praktycznego funkcjonowania Aplikacji i Chwytaka na rynku.

-czy zdobycie nowej wiedzy i umiejętności służyło opracowaniu nowych produktów, procesów lub usług bądź wprowadzaniu do nich znaczących ulepszeń; jeśli tak, to w czym się to przejawiało,

Jak już wskazano, prace miały przede wszystkim na celu wykorzystanie istniejącej wiedzy i umiejętności Wnioskodawcy do tworzenia nowych zastosowań. Pozyskano jednak nową wiedzę nt. praktycznego funkcjonowania Aplikacji i Chwytaka na rynku. Wiedzę tę wykorzystano do nanoszenia poprawek w kodzie źródłowym i wynikowym Aplikacji.

-czy Pana prace związane z wykonaniem prac związanych z wytworzeniem aplikacji (...) oraz prototypu chwytaka (...) były ukierunkowane na nowe odkrycia – jeśli tak, prosimy wskazać jakie;

Jak już wskazano, prace miały przede wszystkim na celu wykorzystanie istniejącej wiedzy i umiejętności Wnioskodawcy do tworzenia nowych zastosowań. Prace nie były ukierunkowane na nowe odkrycia.

Prace oraz czynności dotyczące wytworzenia aplikacji (...) oraz prototypu chwytaka (...) spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Prace te nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzonych do aplikacji (...) oraz prototypu chwytaka (...), nawet jeżeli mają one charakter ulepszenia.

Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy, wskazując:

-co należy rozumieć pod pojęciem „kosztów rejestracji i utrzymania (…) oraz kosztu utrzymania serwera strony internetowej”; prosimy szczegółowo opisać, jakie to są konkretnie koszty;

Jest to koszt rejestracji domeny (usługa rejestracji świadczona przez ten sam podmiot co utrzymanie serwera) oraz usługa utrzymania serwera (hostingu). Są to usługi ciągłe, rozliczane rocznie.

-co należy rozumieć pod pojęciem „kosztów udziału w targach i konferencjach”; prosimy szczegółowo opisać, jakie to są konkretnie koszty, jakie to są targi i konferencje;

Są to koszty: przejazdu na miejsce konferencji, zakwaterowania oraz bilet wstępu na targ/konferencję. Chodzi o targi i konferencje z branży (...) oraz targi i konferencje ogólnobiznesowe. Na chwilę obecną (zdarzenie przyszłe) Wnioskodawca nie jest w stanie wskazać konkretnych wydarzeń.

-co należy rozumieć pod pojęciem „kosztów reklam chwytaka, w szczególności w internecie”; prosimy szczegółowo opisać, jakie to są konkretnie koszty, czy ta reklama dotyczy tylko i wyłącznie chwytaka;

Koszty to opłaty za reklamę w mediach społecznościowych (…), płatne reklamy na portalu(…) oraz płatne reklamy (…).

-czy umowa o dzieło zawarta przez Pana z programistą przewidywała wynagrodzenie za samo stworzenie aplikacji (...) i czy po tej umowie o dzieło została podpisana inna umowa dotycząca licencji, np. na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych; określająca wysokość opłat licencyjnych, czy też była tylko jedna umowa;

Umowa o dzieło zawarta przez Wnioskodawcę z programistą przewidywała wynagrodzenie za samo stworzenie aplikacji (...) oraz udzielenie na tę aplikację wyłącznej, nieograniczonej czasowo i terytorialnie licencji. Ustalone wynagrodzenie (50% zysków ze sprzedaży przez Wnioskodawcę sublicencji do Aplikacji) obejmuje całość prac oraz licencję.

-jakie dokładnie materiały i surowce bezpośrednio związane z pracami związanymi ze stworzeniem prototypu chwytaka (...) Pan nabył/nabędzie; prosimy, żeby szczegółowo wymienił Pan wszystkie materiały i surowce;

Wnioskodawca nie wie, jakie to materiały i surowce, bo ich wszelkie koszty były wliczone, a koszt produkcji chwytaka przez firmę zewnętrzną. Wnioskodawca nie ponosił bezpośrednio takich kosztów.

-w jaki sposób te materiały i surowce były/są wykorzystywane bezpośrednio w prowadzonej przez Pana działalności mającej stanowić działalność badawczo- rozwojową;

Żadne materiały i surowce nie są wykorzystywane bezpośrednio w działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy. Ich koszt jest ujęty w koszcie produkcji chwytaka przez firmę zewnętrzną.

-czy i w jaki sposób oblicza Pan tzw. wskaźnik nexus (art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych);

Wnioskodawca oblicza wskaźnik nexus, stosując wzór:

(a + b) * 1,3 / + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez

podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniuart. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniuart. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

-czy koszty poniesione na działalność mającą stanowić działalność badawczo rozwojową oraz koszty poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku;

Wnioskodawca prostuje, że w zakresie obu ulg koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększania przychodów ze sprzedaży produktów nie były, nie są i nie będą odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

-czy inżynier na potrzeby działalności mającej stanowić działalność badawczo rozwojową jest podmiotem wymienionym w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Wskazany inżynier jest podmiotem wymienionym w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Pytania

1.Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca ma prawo do odliczenia od podstawy obliczenia podatku wydatków na wynagrodzenie programisty uzyskiwane z tytułu umowy o dzieło, w oparciu o art. 26e ust. 2 pkt 1a u.p.d.o.f.?

2.Czy w przedstawionym stanie faktycznym podatek od osiągniętych przez Wnioskodawcę dochodów z tytułu udzielenia sublicencji na korzystanie z Aplikacji, obliczony zgodnie z art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f., będzie wynosił 5% podstawy opodatkowania?

3.Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca ma prawo do odliczenia od podstawy obliczenia podatku kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów opisanych w stanie faktycznym, tj. kosztów reklamy chwytaka, kosztów rejestracji i utrzymanie domeny i serwera oraz kosztów udziałów w targach i konferencjach, w oparciu o art. 26gb ust. 1 u.p.d.o.f.?

4.Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca ma prawo do odliczenia od podstawy obliczenia podatku wydatków na materiały poniesione przez Wnioskodawcę w celu stworzenia prototypu chwytaka (...) w oparciu o art. 26e ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.f.?

5.Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca ma prawo do odliczenia od podstawy obliczenia podatku wydatków na wynagrodzenie inżyniera poniesione przez Wnioskodawcę w celu stworzenia prototypu chwytaka (...) w oparciu o art. 26e ust. 2 pkt 3 u.p.d.o.f.?

Jeżeli chodzi o kwestię uznania prac Wnioskodawcy nad wytworzeniem aplikacji (...) oraz prototypu chwytaka (...) za działalność badawczo-rozwojową w kontekście skorzystania przez Wnioskodawcę z ulgi badawczo-rozwojowej oraz IP BOX, to Wnioskodawca deklaruje prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej w ramach opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 1 – ma on prawo do odliczenia od podstawy obliczenia podatku wydatków na wynagrodzenie programisty uzyskiwane z tytułu umowy o dzieło, w oparciu o art. 26e ust. 2 pkt 1a u.p.d.o.f.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca ma prawo do odliczenia od podstawy obliczenia podatku wydatków na wynagrodzenie programisty uzyskiwane z tytułu umowy o dzieło, w oparciu o art. 26e ust. 1 pkt 1a u.p.d.o.f.

Artykuł 5a pkt 38 u.p.d.o.f. normuje działalność badawczo-rozwojową jako działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Odnosząc się zaś do pojęcia prac rozwojowych, zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT w związku z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, jest to działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, niezbędne jest wyodrębnienie pewnych cech dotyczących możliwości zakwalifikowania działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę jako prac badawczo-rozwojowych. Odnosząc się do interpretacji indywidualnej o sygnaturze 0114-KDIP3-1.4011.318.2019.3.MG i stanowiska wnioskodawcy, które zostało w niej przedstawione oraz zaaprobowane przez organ interpretacyjny, działalność badawczo-rozwojowa powinna: obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe, mieć twórczy charakter, być podejmowana w sposób systematyczny oraz być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy i wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W działalności B+R następuje odniesienie do kryteriów z tzw. Podręcznika Frascati (OECD (2018), Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej, Pomiar działalności naukowo-technicznej i innowacyjnej, OECD Publishing, Paris/GUS, Warsaw, ...).

Według niego działalność badawczo-rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna oraz możliwa do przeniesienia lub odtworzenia. Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, działalność Wnioskodawcy spełnia cechy takowej:

1)nowatorskość i twórczość: charakter prac podejmowanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wskazuje na jej twórczość – zarówno pod kątem przebiegu procesu wykonywania prac, jak i ich efektów (powstanie Aplikacji);

2)nieprzewidywalność: na etapie projektowania Aplikacji nie były znane rezultaty jej wdrożenia – Wnioskodawca nie był w stanie przewidzieć, czy stanie się ona popularna i czy dostrzeżona przez Wnioskodawcę potrzeba rynku zostanie zaspokojona przez Aplikację;

3)metodyczność: powstanie Aplikacji nastąpiło w efekcie z góry zaplanowanych prac wykonywanych w oparciu o umowę o dzieło (w której gotowa Aplikacja miała być rezultatem);

4)możliwość przeniesienia lub odtworzenia: oprócz stworzenia samej Aplikacji, Wnioskodawca ma możliwość jej kopiowania, rozpowszechniania i modyfikowania (ulepszania).

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy, można stwierdzić, że prowadzona przez niego działalność spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej zawarte w Podręczniku Frascati oraz art. 26e ust. 1 u.p.d.o.f.

Zgodnie z art. 26e ust. 2 pkt 1a ustawy o PIT kwalifikowanymi kosztami działalności badawczo-rozwojowej są m.in. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a i c, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu. By uznać wydatki za koszty kwalifikowane, spełnione muszą być następujące przesłanki:

1)wydatek stanowi koszt podatkowy dla podatnika;

2)wydatek nie został zwrócony podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie został odliczony od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym jako koszt kwalifikowany;

3)koszty kwalifikowane zostały wykazane w zeznaniu rocznym.

Spełnienie tych przesłanek zadeklarowano w opisie stanu faktycznego.

W związku z prowadzoną działalnością, która zdaniem Wnioskodawcy spełnia kryteria konieczne dla uznania jej za działalność badawczo-rozwojową, Wnioskodawca ponosi wydatki na koszt wynagrodzenia wykonawcy zatrudnionego w oparciu o umowę o dzieło. Powyższe wydatki, stanowiące dla Wnioskodawcy koszt podatkowy, są niezbędne do oferowania nowych produktów i usług. Jak Wnioskodawca wskazał w stanie faktycznym, bez ich poniesienia w ogóle nie byłoby możliwe podjęcie przedmiotowych działań (sprzedaż Aplikacji i działalność szkoleniowa), z czego wynika bezpośredni związek między nimi a pracami rozwojowymi.

W ocenie Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 2 – podatek od osiągniętych przez Wnioskodawcę dochodów z tytułu udzielenia sublicencji na korzystanie z Aplikacji, obliczony zgodnie z art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f., będzie wynosił 5% podstawy opodatkowania.

W przedstawionym stanie faktycznym podatek od osiągniętych przez Wnioskodawcę dochodów z tytułu udzielenia sublicencji na korzystanie z Aplikacji, obliczony zgodnie z art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f., będzie wynosił 5% podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 u.p.d.o.f. podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Z kolei, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f., kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Ponadto, warunkiem preferencyjnego opodatkowania jest również prowadzenie ewidencji odpowiadającej wymogom opisanym w art. 30cb u.p.d.o.f.

Definicję działalności badawczo-rozwojowej zawiera art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f. Zgodnie z tym przepisem wskazane pojęcie oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń (art. 4 ust. 3 prawa o szkolnictwie wyższym). W ocenie Wnioskodawcy dochody uzyskiwane przez niego z udzielania licencji na korzystanie z Aplikacji spełniają wszystkie warunki niezbędne do opodatkowania w sposób określony w art. 30ca u.p.d.o.f. Nie ulega wątpliwości, że Wnioskodawca w ramach opisanej we wniosku działalności stworzył program komputerowy (rozumiany jako gotowa do użytkowania Aplikacja składająca się z kodu źródłowego, kodu wynikowego i interfejsu). Wnioskodawca korzysta z Aplikacji na zasadzie wyłączności (uzyskując licencję wyłączną na Aplikację).

Udzielenie użytkownikom końcowym sublicencji na korzystanie z tej Aplikacji jest źródłem kwalifikowanego dochodu Wnioskodawcy. Aplikacja jako całość stanowi utwór chroniony prawem autorskim, który spełnia przyjętą w doktrynie definicję programu komputerowego. Za program komputerowy rozumie się bowiem kombinację komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Co istotne, przedmiot licencji wyłącznej Wnioskodawcy, czyli Aplikacja, powstała w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej. Jest to bowiem efekt działalności twórczej Wnioskodawcy i jego podwykonawcy w postaci prac rozwojowych, podejmowanych w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Po pierwsze, prace polegające na tworzeniu i rozwijaniu Aplikacji mają twórczy charakter. Służą one bowiem stworzeniu nowego i oryginalnego rozwiązania dopasowanego do potrzeb (...). Inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży natomiast po stronie Wnioskodawcy, który opracował całą koncepcję.

Kod i zmiany w tym kodzie pisane przez wykonawcę Wnioskodawcy stanowią oryginalny wytwór twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Po drugie, prace wykonywane w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy obejmują zdobywanie i wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia, rozwoju i ulepszania innowacyjnego programu komputerowego, jakim jest Aplikacja. Po trzecie, prace nad zmianami w kodzie mają systematyczny charakter. Były one bowiem wykonywane jako jeden z elementów działalności gospodarczej Wnioskodawcy, a więc w sposób zorganizowany i ciągły.

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 3 – Wnioskodawca ma prawo do odliczenia od podstawy obliczenia podatku kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów opisanych w stanie faktycznym, tj. kosztów reklamy chwytaka, kosztów rejestracji i utrzymanie domeny i serwera oraz kosztów udziałów w targach i konferencjach, w oparciu o art. 26gb ust. 1 u.p.d.o.f.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca ma prawo do odliczenia od podstawy obliczenia podatku kosztów uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów opisanych w stanie faktycznym, w oparciu o art. 26gb ust. 1 u.p.d.o.f. Wskazana ulga podatkowa, z której Wnioskodawca zamierza skorzystać, określana jest jako „ulga na ekspansję”. W świetle art. 26gb ust. 1 u.p.d.o.f. podatnik uzyskujący przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z pozarolniczej działalności gospodarczej, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym. Osiągane przez Wnioskodawcę przychody ze sprzedaży chwytaka stanowią przychody z jego działalności gospodarczej. Ponadto, jak wykazano wyżej, Wnioskodawca ponosi koszty związane z szeroko rozumianą promocją sprzedawanych produktów w celu dotarcia do nowych odbiorców, a tym samym zwiększenia sprzedaży swoich produktów. Zgodnie z art. 26gb ust. 2 u.p.d.o.p. przez produkty rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika. Chwytak jest wytwarzany wg projektu i na zlecenie Wnioskodawcy, co czyni go produktem wytwarzanym przez Wnioskodawcę. Art. 26gb ust. 4 u.p.d.o.f. stanowi o trzech głównych przesłankach, które uprawniają do zastosowania odliczenia. A są to:

a.zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów, lub

b.osiągnięcie przychodów ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, lub

c.osiągnięcie przychodów ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Wnioskodawca zamierza zaliczać kwalifikowane koszty ponoszone w 2023 do zastosowania ulgi.

Pierwsza przesłanka wymaga, aby porównywać wielkość kosztów sprzedaży na koniec roku poprzedzającego rok ponoszenia kosztów w okresie 2 następujących po sobie lat. Analogicznie druga i trzecia przesłanka zostaną spełnione, jeżeli ta sprzedaż nastąpi w przeciągu 2 kolejnych lat podatkowych. Ponadto Wnioskodawca nie oferował chwytaka do sprzedaży przed rokiem 2023, wobec czego Wnioskodawca w tym roku osiągnie przychody ze sprzedaży produktu dotychczas nieoferowanego.

Art. 26gb ust. 7 u.p.d.o.f. wymienia rodzaje kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży, które kwalifikują się do przyznania przytoczonej we wniosku ulgi. Wnioskodawcę w szczególności interesują treści wymienione w pkt 1 i 2, do których odpowiednio należą; „uczestnictwa w targach poniesione na organizację miejsca wystawowego, zakup biletów lotniczych, zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników” i „działania promocyjno-informacyjne, w tym zakup przestrzeni reklamowych, przygotowanie strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów”. W odniesieniu do punktu drugiego ww. przepisu w kwalifikowanych kosztach Wnioskodawca chciałby ująć nie tylko wspomniane zakupy przestrzeni reklamowej, ale także wydatki na przygotowanie klipów reklamowych chwytaka czy filmów na YouTube, które następnie trafiałyby do odbiorców poprzez kanały mediów społecznościowych Wnioskodawcy. Ten ostatni wydatek Wnioskodawca uzasadnia brzmieniem przepisu, który mówi o „działaniach promocyjno-informacyjnych, w tym…”, po czym następuje wymienienie powyższych, szczególnych wydatków. Przytoczone określenie świadczy o otwartym katalogu wydatków z wymienionymi kilkoma przykładami, które nie wyczerpują zagadnienia. Tak długo, jak wydatek mieści się w pojęciu „działań promocyjno-informacyjnych”, tak długo zdaniem Wnioskodawcy może się on kwalifikować do ulgi. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN, „promocja” oznacza «działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia; też: każde z tych działań». Z kolei Wielki Słownik Języka Polskiego definiuje to pojęcie jako „popularyzacja firmy i jej produktów oraz zachęcanie do kupna tych produktów”. Natomiast przysłówek „informacyjnie” oznacza „ze względu na zawartość informacji – wiadomości” (Wielki Słownik Języka Polskiego) lub „w celu promowania” (Słownik Języka Polskiego pod red. W. Doroszewskiego). Zatem przez działania promocyjno-informacyjne należy rozumieć wszelkie działania, które zmierzają do zwiększenia popularności produktu i zachęcania do jego kupna oraz działania mające na celu informowanie klientów o produktach i ich cechach. W ocenie Wnioskodawcy przedstawione w stanie faktycznym wydatki mają charakter działań promocyjno-informacyjnych.

Wnioskodawca jest zdania, że ze względu na charakter prowadzonej działalności kwalifikuje się do skorzystania z ulgi ekspansyjnej. Stan faktyczny wskazuje na wywiązanie się przez Wnioskodawcę z wymogu stałego zwiększania obrotów i przychodów, a wydatki, które Wnioskodawca chciałby odliczyć od podstawy opodatkowania, mieszczą się w katalogu kwalifikowanych do tego kosztów przy spełnieniu wymogów formalnych wymienionych w artykule 26eb u.p.d.o.f.

W związku z powyższym Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska wyrażonego w niniejszym wniosku.

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 4 – Wnioskodawca ma prawo do odliczenia od podstawy obliczenia podatku wydatków na materiały poniesione przez Wnioskodawcę w celu stworzenia prototypu chwytaka (...)h w oparciu o art. 26e ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.f.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca ma prawo do odliczenia od podstawy obliczenia podatku wydatków na materiały poniesione przez Wnioskodawcę w celu stworzenia prototypu chwytaka (...) w oparciu o art. 26e ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.f. Stosownie do wskazanego przepisu jednym z „kosztów kwalifikowanych” są wydatki na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

W ocenie Wnioskodawcy za takie wydatki należy uznać koszty produkcji prototypów chwytaka (...). Jest to bowiem wydatek bezpośrednio związany z działalnością badawczo-rozwojową Wnioskodawcy. Za taką należy bowiem uznać zorganizowane (w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy) działania zmierzające do zaprojektowania, stworzenia i wprowadzenia do masowej produkcji innowacyjnego produktu na rynku – chwytaka (...). Tego rodzaju produkt nie istniał bowiem wcześniej na rynku, a znacznie ułatwił on pracę (...).

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 5 – Wnioskodawca ma prawo do odliczenia od podstawy obliczenia podatku wydatków na wynagrodzenie inżyniera poniesione przez Wnioskodawcę w celu stworzenia prototypu chwytaka (...) w oparciu o art. 26e ust. 2 pkt 3 u.p.d.o.f.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca ma prawo do odliczenia od podstawy obliczenia podatku wydatków na wynagrodzenie inżyniera poniesione przez Wnioskodawcę w celu stworzenia prototypu chwytaka (...) w oparciu o art. 26e ust. 2 pkt 3 u.p.d.o.f. Stosownie do wskazanego przepisu jednym z „kosztów kwalifikowanych” są wydatki na ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej.

W ocenie Wnioskodawcy wskazany inżynier to podmiot wskazany w art. 7 ust. 1 pkt 8 wymienionej ustawy, który wskazuje na „inne podmioty prowadzące głównie działalność naukową w sposób samodzielny i ciągły”. Wskazany inżynier prowadzi działalność naukową w ramach swojej indywidualnej działalności gospodarczej. Natomiast kompleksowa usługa zaprojektowania chwytaka (...) stanowi usługę równorzędną z usługą doradczą.

Ocena stanowiska

 Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest:

-prawidłowe – w części dotyczącej odliczenia w ramach ulgi na ekspansję kosztów reklamy chwytaka oraz kosztów rejestracji i utrzymania domeny i serwera,

-nieprawidłowe – w pozostałej części.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Stosownie do art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych – oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Zatem w celu stwierdzenia, czy podatnik prowadzi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową, tj. tych aktywności, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podmiotu lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u tego podmiotu.

Z opisu sprawy przedstawionego we wniosku i uzupełnienia wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą, w ramach której prowadzi Pan restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne. Pana działalność skupia się na działalności w zakresie produkcji (...). W ramach swojej działalności stworzył Pan Aplikacje pod nazwą (...). Wskazana Aplikacja, wykorzystując sztuczną inteligencję (sieci neuronowe), przeprowadza w czasie rzeczywistym analizę wszystkich parametrów (...). Aplikacja stanowi rozwiązanie innowacyjne w skali światowej – do tej pory nie istniało narzędzie wspierające w tak kompleksowy sposób producentów (...). (...). Twórczy charakter prowadzonych prac przy tworzeniu Aplikacji oraz jej ulepszaniu, rozwijaniu i modyfikowaniu przejawia się w tym, że wprowadzone zmiany w Aplikacji stanowią przejaw oryginalnej, niepowtarzalnej i indywidualnej Pana pracy umysłowej oraz programisty. Sama Aplikacja stanowi utwór w rozumieniu prawa autorskiego. Podobnie dodawane do Aplikacji w toku jej ulepszania funkcjonalności mają charakter samodzielnych utworów objętych prawem autorskim.

Zlecił Pan również przygotowanie chwytaka (...). Chwytak umożliwia łatwe szybkie podnoszenie, przemieszczanie i opuszczanie (..), co jest konieczne w codziennej pracy wytwórców i sprzedawców (...). Wcześniej na rynku brakowało podobnego produktu, co Pana zdaniem czyni go innowacyjnym. Czynności związane z wytworzeniem prototypu chwytaka (...) są wyrazem Pana własnej twórczości intelektualnej, to Pan dostrzegł potrzebę istnienia takiego produktu i jego braku na rynku. To Pan kierował procesem powstawania prototypu, jednak sam projekt prototypu jest dziełem inżyniera, a produkcja prototypu i samego chwytaka należy do zewnętrznego podmiotu. Prace posiadały charakter kreatywny, nowatorski, oryginalny w pomyśle, były nastawione na stworzenie nowych oryginalnych rozwiązań o charakterze unikatowym w postaci gotowego chwytaka (...). Twórczy charakter prowadzonych przez Pana prac przy tworzeniu prototypu chwytaka lub/oraz jego ulepszaniu/rozwijaniu/modyfikowaniu przejawia się w tym, ze samo powstanie chwytaka i jego wykorzystania stanowi przejaw oryginalnej, niepowtarzalnej i indywidualnej Pana pracy umysłowej i inżyniera, który przygotował projekt chwytaka.

Zatem prowadzona przez Pana działalność, która została opisana we wniosku, ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podmiot stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu, przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podmiot podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podmiot zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

W odniesieniu do kryterium systematyczności wskazał Pan, że prace związane z Aplikacją podejmowane były, są i będą w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny według pewnego systemu na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Również czynności związane ze stworzeniem prototypu chwytaka (...) podejmowane były w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny według pewnego systemu na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia.

Zatem kryterium systematyczności w odniesieniu do opisanych projektów również jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

W odniesieniu do tego kryterium wskazał Pan, że postawione przez Pana cele to stworzenie Aplikacji (...), jej wdrożenie i sprzedaż klientom wraz z obsługą szkoleniową. Następnie planuje Pan ciągle ją udoskonalać, usuwać wykryte błędy, wprowadzać usprawnienia, których potrzebę dostrzeżono w toku używania Aplikacji oraz dodawać nowe informacje i funkcje. Do tej pory stworzono i wdrożono Aplikację oraz rozpoczęto jej sprzedaż. Wprowadzono też kilka aktualizacji. Obecnie aktualizacja jest cały czas udoskonalana. Dysponował Pan fachową wiedzą i praktycznym doświadczeniem w zakresie (...). Wyjaśnił Pan również, że nie ma Pan wiedzy technicznej i programistycznej, ma ją programista tworzący Aplikację. Natomiast prace nad prototypem chwytaka były prowadzone w oparciu o wiedzę i rozwiązania dostarczane przez Pana wg terminów na bieżąco uzgodnionych przez strony. Do tej pory stworzono prototyp chwytaka oraz rozpoczęto jego sprzedaż. Obecnie chwytak jest cały czas udoskonalany. Wskazał Pan, że dysponował fachową wiedzą i praktycznym doświadczeniem w zakresie tworzenia (...), co było potrzebne przy projektowaniu chwytaka. Wyjaśnił Pan również, że nie ma Pan wiedzy technicznej czy programistycznej, ma ją inżynier tworzący projekt chwytaka.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej w odniesieniu do realizowanych projektów jest spełnione.

Ponadto kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

-badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

-prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

-nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

-łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

-kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

- wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

-nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

-łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności między wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz między umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

-kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

-wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

-planowaniu produkcji oraz

-projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Zwracam też uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podmiotu, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Tym samym ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas), będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak Pan wskazał w opisie, prace dotyczące opisanej Aplikacji, jak i prototypu chwytaka nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzonych do niej, nawet jeżeli taki zmiany mają charakter ulepszeń.

Wskazał Pan też, że posiadał Pan praktyczną wiedzę nt. funkcjonowania rynku produkcji i sprzedaży (...) w Polsce, a co za tym idzie zdawał Pan sobie sprawę z zapotrzebowania tej branży i postanowił zaspokoić to zapotrzebowanie; nadto posiadał Pan praktyczną wiedzą dot. receptur (...) i sposobu produkcji (...). Wykorzystał Pan i rozwinął swoją praktyczną wiedzę nt. funkcjonowania rynku produkcji i sprzedaży (...) w Polsce, a co za tym idzie wiedzę nt. zapotrzebowania tej branży; nadto wykorzystał Pan i rozwinął swoją wiedzę dot. receptur (...) i sposobu produkcji (...). Przy tworzeniu (programowaniu) Aplikacji wykorzystał Pan całą swoją opisaną wyżej wiedzę do weryfikacji obliczeń i prawidłowości (...). W zakresie chwytaka wykorzystał Pan całą swoją opisaną wyżej wiedzę przy przekazaniu wymogów do projektu chwytaka, a następnie testowania prototypu chwytaka. W ramach prac nad Aplikacją łączono i kształtowano wiedzę z zakresu programowania, uczenia maszynowego i sieci neuronowych z praktyczną Pana wiedzą nt. funkcjonowania rynku produkcji i sprzedaży (...) w Polsce – w efekcie mogła powstać innowacyjna Aplikacji (bez programowania ani bez praktycznej wiedzy by ona nie powstała – konieczne było połączenie). W ramach prac nad projektem i prototypem chwytaka łączono i kształtowano wiedzę techniczną oraz z zakresu specjalistycznego projektowania z praktyczną Pana wiedzą nt. funkcjonowania rynku produkcji i sprzedaży (...) w Polsce – w efekcie mógł powstać innowacyjny chwytak (...) (konieczne było połączenie specjalistycznej wiedzy inżyniera z Pana wiedzą).

Wobec powyższych okoliczności i przedstawienia wszystkich cech charakterystycznych dla działalności badawczo-rozwojowej wskazana w opisie sprawy działalność w zakresie opisanym we wniosku stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w ww. art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Prace oraz czynności dotyczące wytworzenia Aplikacji (...) oraz prototypu chwytaka (...) spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do kwestii ulgi na działalność badawczo-rozwojową, wskazuję, że zgodnie  z art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Aby stwierdzić, czy przysługuje Panu prawo do skorzystania z odliczenia w ramach tzw. ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 26e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezbędna jest ocena, czy spełnione są pozostałe warunki do skorzystania z tego odliczenia, w tym czy koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się  w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 26e ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 26e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za koszty kwalifikowane uznaje się:

1)poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a i c, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

2)nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;

3) ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;

4) odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;

4a) nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;

5) koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:

a) przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,

b) prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,

c) odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,

d) opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

W myśl art. 26e ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Stosownie do art. 26e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 26e ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Natomiast zgodnie z art. 26e ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych –w brzmieniu obowiązującym:

Kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1)w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców – 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2)w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a – 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3)w przypadku pozostałych podatników – 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.

Zgodnie natomiast z art. 26e ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia – odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części – dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 26eb ust. 1.

W myśl art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 26e, są obowiązani w prowadzonej księdze albo w prowadzonych księgach rachunkowych, o których mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Na podstawie powołanych powyżej przepisów stwierdzam, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób fizycznych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym, powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

-podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

-koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

-koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 26e ust. 2-3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

-ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

-jeżeli w roku podatkowym podatnik prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,

-w ewidencji, o której mowa w art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

-podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

-kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych,

-koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Z opisu sprawy wynika, że:

-koszty, które Pan poniósł, ponosi i będzie ponosił na działalność badawczo-rozowjową zostały i zostaną zaliczone w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do kosztów uzyskania przychodów,

-koszty kwalifikowane, które Pan zamierza odliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej nie zostały i nie zostaną Panu zwrócone w jakiejkolwiek formie,

-nie korzystał Pan/nie korzysta i nie będzie korzystał Pan ze zwolnień, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a i pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

-koszty uzyskania przychodów poniesione w związku z działalnością badawczo-rozwojową nie były, nie są i nie będą odliczone od podstawy opodatkowania.

We wniosku wskazał Pan, że wynagrodzenie programisty stanowi w całości honorarium za udzielenie licencji do stworzonej w ramach umowy o dzieło Aplikacji. Czynności wykonywane przez programistę na Pana rzecz stanowią należności ze źródła określonego w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz z tytułu działalności gospodarczej tej osoby.

W tym miejscu wskazuję, że przychody z udzielenia licencji, a więc z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich albo rozporządzania tymi prawami, występują wówczas, gdy spełnione są dwie przesłanki:

-po pierwsze konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu,

-po drugie osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich albo rozporządzaniem nimi.

Zgodnie z katalogiem wymienionym w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody otrzymywane z tytułu udzielenia licencji mogą być potraktowane jako:

-przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), jeżeli twórca wytworzył przedmiot praw majątkowych w ramach tej działalności,

-przychody z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych (art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W rezultacie, jeżeli przedmiot praw autorskich został wytworzony w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i jeżeli licencji udziela podmiot prowadzący działalność gospodarczą, uzyskane przychody należy zakwalifikować jako przychody pochodzące z działalności gospodarczej. Jeżeli natomiast autor jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, to uzyskany przychód stanowi przychód z praw majątkowych.

Skoro odliczeniu w ramach ulgi badawczo-rozwojowej mogą podlegać jedynie należności z tytułu przychodów osiąganych z działalności wykonywanej osobiście określone w art. 13 pkt 8 lit. a i c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w Pana sytuacji należności wypłacane programiście – co wykazano powyżej – nie są zaliczane do tych źródeł przychodów, wynagrodzenie programisty nie stanowi kosztów kwalifikowanych.

Reasumując – ponieważ programista pracujący nad Aplikacją prowadzi działalność gospodarczą, nie ma Pan prawa do odliczenia od podstawy obliczenia podatku wydatków na jego wynagrodzenie uzyskiwane z tytułu umowy o dzieło na podstawie art. 26e ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w odniesieniu do uznania ponoszonych przez Pana wydatków w związku z działalnością badawczo-rozwojową opisanych we wniosku na materiały w celu stworzenia prototypu chwytaka (...) za koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 26e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzam, co następuje.

W odniesieniu do kosztów materiałów zużytych podczas prac badawczo-rozwojowych zwracam uwagę, że w art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca posługuje się pojęciem „materiały”, które nie zostało zdefiniowane w przepisach ustawy o podatku dochodowym od fizycznych, stanowiąc przy tym,  że w podstawie obliczania ulgi uwzględnione mogą być wyłącznie materiały związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową.

W zakresie interpretacji pojęcia „materiały” należy odwołać się do interpretacji tego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości  (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.).

W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości:

Materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Pogląd ten znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej.

Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji tego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi należy posłużyć się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).

Jednocześnie zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1.

Definicja kosztów uzyskania przychodów sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu – każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika podlega indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – zawierającym przepis ogólny (tzw. klauzulę generalną), „definiującym” znaczenie pojęcia „koszty uzyskania przychodów” – kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednym z elementów cechujących kategorię „koszty uzyskania przychodów” jest ich „poniesienie przez podatnika”, czyli możliwość przypisania faktu poniesienia kosztu do osoby podatnika. Kosztem uzyskania przychodów mogą być wyłącznie koszty obciążające samego podatnika – wartość ciężarów, jakie ponosi podatnik w toku realizowanych czynności i dotyczących go zdarzeń. Poniesienie kosztu jest co do zasady związane z faktycznym i definitywnym przesunięciem określonej wartości z majątku podatnika do majątku innego podmiotu.

Jak wynika z uzupełnienia wniosku – nie wie Pan, jakie materiały i surowce są bezpośrednio związane z pracami związanymi ze stworzeniem prototypu chwytaka (...), ponieważ koszty te były wliczone w koszt produkcji chwytaka przez firmę zewnętrzną. Nie ponosił Pan bezpośrednio takich kosztów. Żadne materiały i surowce nie są wykorzystywane bezpośrednio w Pana działalności badawczo-rozwojowej. Ich koszt jest ujęty w koszcie produkcji chwytka przez firmę zewnętrzną.

Skoro zatem nie ponosił Pan kosztów na zakup materiałów (koszty te poniósł wskazany w opisie inżynier), to wydatki te nie stanowią kosztów kwalifikowanych i nie mogą zostać odliczone w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, ponieważ koszty te były wliczone w koszt produkcji chwytaka przez firmę zewnętrzną.

Reasumując –ponieważ wydatki na materiały były wliczone w koszt produkcji chwytaka przez firmę zewnętrzną, nie ma Pan prawa do odliczenia od podstawy obliczenia podatku tych wydatków na podstawie art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do natomiast do wydatków na wynagrodzenie inżyniera poniesione przez Pana w celu stworzenia prototypu chwytaka (...) na podstawie art. 26e ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdzam, co następuje.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że poniósł Pan również koszty wynagrodzenie inżyniera, który zaprojektował chwytak i umożliwił produkcję prototypu chwytaka (...). Jak wyjaśnił Pan w uzupełnieniu wniosku, inżynier jest podmiotem wymienionym w art. 7 ust. 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Przytoczony powyżej art. 26e ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że za koszty kwalifikowane przyjmuje się ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, nabycie wyników badań naukowych, które są świadczone lub wykonywane jednocześnie:

-na podstawie umowy wyłącznie przez podmioty, wskazane w pkt 1, 2 i 4-8 ww. artykułu oraz

-na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Przepis art. 26e ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odsyła zatem do podmiotów objętych systemem szkolnictwa wyższego i nauki.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

System szkolnictwa wyższego i nauki tworzą:

1) uczelnie;

2) federacje podmiotów systemu szkolnictwa wyższego i nauki, zwane dalej „federacjami”;

3) (…)

4) instytuty naukowe PAN, działające na podstawie ustawy, o której mowa w pkt 3, zwane dalej „instytutami PAN”;

5) instytuty badawcze, działające na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz.U. z 2022 r. poz. 498);

6) międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwane dalej „instytutami międzynarodowymi”;

6a) Centrum Łukasiewicz, działające na podstawie ustawy z dnia 21 lutego 2019 r. o Sieci Badawczej Łukasiewicz (Dz.U. z 2020 r. poz. 2098);

6b) instytuty działające w ramach Sieci Badawczej Łukasiewicz, zwane dalej „instytutami Sieci Łukasiewicz”;

7) Polska Akademia Umiejętności, zwana dalej „PAU”;

8) inne podmioty prowadzące głównie działalność naukową w sposób samodzielny i ciągły.

Analiza ww. przepisu, do którego odsyła art. 26e ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje, że inżynier który wykonał prototyp chwytaka nie jest żadnym z podmiotów wymienionych w punktach 1-7 ww. przepisu. Z kolei, w pkt 8 ww. przepisu wymienione zostały dodatkowo: „inne podmioty prowadzące głównie działalność naukową w sposób samodzielny i ciągły”.

Wskazuję, że wykaz instytucji Systemu Szkolnictwa Wyższego i Nauki POL-on jest dostępny publicznie pod adresem: https://radon.nauka.gov.pl/dane/instytucje-systemu-szkolnictwa-wyzszego-i-nauki. Ministerstwo Edukacji i Nauki opisuje również wymogi i procedurę wpisywania podmiotu do wykazu, która realizowana jest na wniosek podmiotu, opiniowany przez Komisję Ewaluacji Nauki. Wykaz ten nie wymienia żadnych osób fizycznych. Wykaz Systemu Szkolnictwa Wyższego i Nauki obejmuje instytucje naukowe, uczelnie (publiczne, niepubliczne, kościelne) i federacje.

Inżynier wykonał prototyp chwytaka w ramach usługi, czyli jego wynagrodzenie nie stanowi ekspertyz, opinii, usługi doradczej lub usługi równorzędnej. To natomiast oznacza, że wydatek ten nie jest kosztem kwalifikowanym i nie podlega odliczeniu od podstawy obliczenia podatku.

Reasumując – nie ma Pan prawa do odliczenia w ramach ulgi badawczo-rozwojowej wydatków na wynagrodzenie inżyniera na podstawie art. 26e ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skoro żaden ze wskazanych kosztów nie jest kosztem kwalifikowanym, nie ma Pan prawa do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej.

Pana wątpliwość budzi również opodatkowanie dochodów z tytułu udzielania sublicencji na korzystanie z Aplikacji.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawyz dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Stosownie do art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zgodnie z art. 30ca ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepisy ust. 1-13 stosuje się odpowiednio do dochodów z licencji do korzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa, pod warunkiem uprzedniego prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych, których efektem jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej, na które udzielono tej licencji.

Przepis ten reguluje sytuację, w której podatnik uprzednio wytworzył kwalifikowane IP w ramach prowadzonych przez siebie prac badawczo-rozwojowych i korzysta z niego na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania z tego prawa (np. w ramach licencji wyłącznej), jednak nie jest jego właścicielem. Taka sytuacja może wystąpić wskutek wykonywania prac badawczo-rozwojowych na zlecenie innego podmiotu (powiązanego lub niepowiązanego). Podmiot zlecający wytworzenie IP prowadzi działania mające na celu przyznanie ochrony prawnej dla danego kwalifikowanego IP. Następnie udziela podmiotowi, który wytworzył dane kwalifikowane IP, licencji, w której zastrzeżone zostało wyłączne prawo do korzystania z tego IP. W takiej sytuacji podatnik (korzystający z licencji) może skorzystać z preferencyjnego 5% opodatkowania w stosunku do dochodu pochodzącego z tego kwalifikowanego IP.

Ponadto podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto wskazuję, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślam, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 tej ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania tej preferencji.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Wskazuję także, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Podkreślam także, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

W opisanej przez Pana sytuacji twórcą Aplikacji jest programista. To on jest jej właścicielem. To twórcy (programiście) tej Aplikacji przysługują prawa autorskie do Aplikacji. To natomiast oznacza, że dochody Pana z tytułu udzielania sublicencji nie mieszczą się w katalogu dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej określonym w art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie ma zatem podstaw do skorzystania przez Pana z preferencyjnej stawki 5% (ulgi IP Box).

Wskazuję, że tylko i wyłącznie dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnych wskazanych w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą stanowić podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową.

Reasumując – dochodów uzyskanych w ramach opisanej sytuacji gospodarczej (udzielenie sublicencji do Aplikacji) nie może Pan opodatkować stawką 5% zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się natomiast do kosztów poniesionych przez Pana w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży chwytaka (...), wskazuję, co następuje:

Zgodnie z art. 26gb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnik uzyskujący przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z pozarolniczej działalności gospodarczej, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.

W myśl art. 26gb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przez produkty rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika.

Stosownie do art. 26gb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przez zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, o którym mowa w ust. 1, rozumie się odpłatne zbycie produktów do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniuart. 23m ust. 1 pkt 4.

Zgodnie z art. 26gb ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia pod warunkiem, że w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w ust. 1, zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

W myśl art. 26gb ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przy ustalaniu spełnienia warunku, o którym mowa w ust. 4, uwzględnia się wyłącznie przychody, z których dochód podlega opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 26gb ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku gdy podatnik, który skorzystał z odliczenia, nie spełni warunku, o którym mowa w ust. 4, jest obowiązany w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym upłynął termin do osiągnięcia przychodów ze sprzedaży produktów, do odpowiedniego doliczenia kwoty uprzednio odliczonej.

Stosownie do art. 26gb ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za koszty poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:

1) uczestnictwa w targach poniesione na:

a) organizację miejsca wystawowego,

b) zakup biletów lotniczych dla pracowników i podatnika,

c) zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników i podatnika;

2) działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów;

3) dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów;

4) przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych;

5) przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.

W myśl art. 26gb ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Zgodnie z art. 26gb ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia – odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części – dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Stosownie do art. 26gb ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Ulga „na ekspansję” polega na możliwości dodatkowego odliczenia kosztów, które musi ponieść podatnik, aby rozszerzać swoje rynki zbytu, w tym zagraniczne. Wydatki na ekspansję mogą zostać odliczone – raz jako koszty uzyskania przychodów, drugi raz w ramach ulgi jako odliczenie od podstawy opodatkowania (podstawy obliczenia podatku) – przy czym dla celów ulgi do wysokości nie większej niż 1 mln zł (limit skorzystania z ulgi).

Uprawnionym do skorzystania z ulgi na ekspansję jest podatnik, który poniósł określone wydatki oraz gdy wydatki te w wyznaczonym okresie przyniosły wymierny efekt w postaci zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Jednocześnie, odliczenie przysługuje w przypadku, gdy podatnik wykaże, że osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w okresie 2 lat od poniesienia wydatków z nimi związanych (tj. począwszy od roku, w którym skorzystał z ulgi na ekspansję). Warunek ten zostanie spełniony, jeśli podatnik osiągnie przychody ze sprzedaży w jednym (którymkolwiek z dwóch lat podatkowych) lub w obu przywoływanych w przepisie latach podatkowych.

Katalog kosztów ponoszonych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uprawniający do ulgi ma charakter zamknięty.

Do kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów zaliczane są – zgodnie z art. 26gb ust. 7 pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – koszty uczestnictwa w targach oraz koszty działań promocyjno-informacyjnych.

W odniesieniu do kosztów udziału w targach i konferencjach wyjaśnił Pan, że są to koszty przejazdu na miejsce konferencji, zakwaterowania oraz bilet wstępu na targi/konferencje. Chodzi o targi i konferencje z branży (...) oraz o targi i konferencje ogólnobiznesowe. Wyjaśnił Pan również, że na chwilę obecną nie jest Pan w stanie wskazać konkretnych wydarzeń.

Odnosząc się do kosztów uczestnictwa w targach wskazuję, że odliczeniu w ramach ulgi na ekspansję podlegają jedynie wydatki poniesione przez podatnika, który bierze udział w targach, wystawia na nich swoje produkty, również nowe produkty dotychczas nieoferowane w ramach prowadzonej działalności i dzięki temu promuje produkty swojej firmy, poszerza rynki zbytu o nowych odbiorców i możliwości uzyskiwania/zwiększenia przychodów ze sprzedaży tych produktów.

Wyjaśniam, że wyjazdy na targi/konferencje w branży (...), o których mowa we wniosku, nie są związane wprost z promowaniem chwytaka (...). W Pana przypadku nie ma Pan zatem prawa odliczenia od podstawy obliczenia podatku wydatków poniesionych na wyjazdy na targi/konferencje, w których uczestniczy Pan jedynie jako odwiedzający.

W odniesieniu natomiast do kosztów działań promocyjno-informacyjnych stwierdzam, co następuje.

Użycie w art. 26gb ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sformułowania „w tym” wskazuje na przykładowe wyliczenie kosztów związanych z działaniami promocyjno-informacyjnymi. Ustawodawca nie zdefiniował tego typu działań, lecz wskazał jedynie przykładowe rodzaje kosztów, które wchodzą w zakres tego przepisu.

W związku z brakiem definicji ustawowej „działań promocyjno-informacyjnych” należy się posłużyć definicją zawartą w słowniku języka polskiego.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN https://sjp.pwn.pl/- promocja to działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia. Natomiast reklama to działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług, plakat, napis, ogłoszenie, krótki film itp. służące temu celowi. Pojęcie „reklama” - wg „Słownika języka polskiego” pod red. M. Szymczyka (Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2002 r.) - oznacza rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio, telewizję i inne podobne środki, np. plakaty, napisy i ogłoszenia służące temu celowi. Z kolei, informacja- zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) - to to, co powiedziano lub napisano o kimś lub o czymś, także zakomunikowanie czegoś.

Pod pojęciem usług reklamowych rozumie się wszelką działalność promocyjną, w wyniku której lub w trakcie której następuje przekazywanie treści mających za zadanie informować o istnieniu lub cechach oferowanych towarów lub usług w celu zwiększenia sprzedaży tych produktów. Usługi reklamowe mogą być wykonywane zarówno przez podmioty, które profesjonalnie zajmują się świadczeniem usług reklamowych, jak i podmioty, dla których wykonanie usługi reklamowej nie jest realizowane w ramach ich podstawowej działalności gospodarczej.

W procesie związanym z utworzeniem firmowej strony internetowej można wyróżnić kilka etapów. Pierwszym i w zasadzie najważniejszym jest nabycie i rejestracja domeny internetowej, czyli złożonego z kilku elementów oddzielonych kropkami adresu internetowego, pod którym strona internetowa podmiotu, który wykupił prawo do jego używania, będzie funkcjonowała. Strona internetowa ma duże znaczenie marketingowe, ponieważ umożliwia klientom oraz potencjalnym klientom łatwy dostęp do strony internetowej i zamieszczonych na niej informacji i zasobów.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że w ramach kosztów związanych z reklamą chwytaka ponosi Pan opłaty za reklamę w mediach społecznościowych (...), płatne reklamy na portalu (…) oraz płatne reklamy (…), a także koszty rejestracji domeny (usługa rejestracji świadczona przez ten sam podmiot co utrzymanie serwera) oraz usługa utrzymania serwera (hostingu). Są to usługi ciągłe, rozliczane rocznie.

Zatem może Pan odliczyć w ramach ulgi na ekspansję poniesione przez Pana koszty rejestracji domeny oraz usługi utrzymania serwera oraz opłaty za reklamę w mediach społecznościowych (....), płatne reklamy na portalu (...) oraz płatne reklamy (...).

W opisie sprawy wskazał Pan, że:

1)nie korzysta Pan ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

2)wszystkie koszty będące przedmiotem wniosku nie zostały/nie zostaną zwrócone Panu w jakiejkolwiek formie oraz nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym,

3)nie sprzedaje Pan chwytaka na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

4)osiągnie/zwiększy przychody ze sprzedaży chwytka (...) w okresie dwóch kolejno następujących po sobie lat podatkowych.

Zatem spełnia Pan przesłanki do skorzystania z ulgi na ekspansję, określonej w art. 26gb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując – opisane we wniosku wyjazdy na targi/konferencje w branży (...) nie są związane z promowaniem produktów Pana firmy, ponieważ uczestniczy Pan w nich jako odwiedzający. Nie mogą być zatem odliczone w ramach ulgi na ekspansję. Natomiast poniesione przez Pana opłaty za reklamę chwytaka w mediach społecznościowych (…), płatne reklamy na portalu (…) oraz płatne reklamy (…), a także wydatki na rejestrację domeny oraz usługi utrzymania serwera podlegają odliczeniu od podstawy obliczania podatku na podstawie art. 26gb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

W odniesieniu do powołanej przez Pana interpretacji stwierdzam, że zapadła ona w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego tę interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanów faktycznych zastosuje się Pan do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00