Interpretacja indywidualna z dnia 29 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.52.2024.2.JŚ

Możliwość zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania 5% (IP BOX).

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

·nieprawidłowe w części dotyczącej uznania wydatków na: inteligentne przyciski ..., sprzęt wspierający homekit (inteligentne mostki, arówki, podzielniki, odkurzacze), klimatyzator wifi, czujnik dymu i ruchu, za koszty do obliczenia wskaźnika nexus oraz

·prawidłowe w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 stycznia 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową. Uzupełniła go Pani pismem z 22 marca 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Wnioskodawca prosi o uzyskanie interpretacji indywidualnej w zakresie możliwości zastosowania przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania kwalifikowanych dochodów z praw autorskich do programów komputerowych przenoszonych odpłatnie na wymienionego we wniosku Kontrahenta preferencyjną 5% stawką podatkową na zasadach wskazanych w tych przepisach w zeznaniu za lata podatkowe 2020, 2021, 2022 oraz lata przyszłe. Doprecyzowując wniosek dotyczy okresu od czerwiec 2020 r. do październik 2022 r.

Wnioskodawca świadczy usługi jako programista, wytwarzając programy komputerowe stanowiące autorskie prawo do programu komputerowego. Autorskie prawa do programu komputerowego są przenoszone na Kontrahenta za wynagrodzeniem.

Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne tworząc i projektując programy komputerowe. Wnioskodawca realizuje projekty programistyczne począwszy od etapu poznania potrzeb Kontrahenta, poprzez projektowanie i implementację oraz wdrożenie. Klient przekazuje informację, jakich funkcjonalności oczekuje w oprogramowaniu. Wnioskodawca na podstawie posiadanej wiedzy z zakresu technologii informatycznych oraz doświadczenia w zakresie przygotowywania rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych, realizuje zlecenia programistyczne na rzecz swoich Kontrahentów. W celu zbliżenia istoty działalności Wnioskodawca pragnie podzielić ją na: planowanie, analizę i projektowanie oprogramowania, gdzie dochodzi do szczegółowej analizy indywidualnych potrzeb danego Kontrahenta lub użytkownika programu, zapoznanie się ze specyfiką jego branży oraz zbadanie i zaprojektowanie możliwych rozwiązań, dobranie odpowiednich technologii do wytworzenia oprogramowania i metod jego implementacji, tworzenie nowych funkcjonalności w oparciu o potrzeby Kontrahenta lub użytkownika programu komputerowego, przygotowywanie koncepcji rozwiązania, wsparcie Kontrahenta podczas wdrażania oprogramowania oraz świadczenie pomocy technicznej w trakcie użytkowania oprogramowania związane z analizą potencjalnych błędów na etapie produkcyjnego działania oprogramowania oraz poprawą tychże błędów.

Wnioskodawca bada również obecną architekturę systemów i współpracuje z personelem biznesowym i technicznym, aby rekomendować rozwiązania, które skutkują tworzeniem bardziej efektywnych systemów.

Do Jego zadań należy rozwijanie „ekosystemu” aplikacji. Wnioskodawca jest odpowiedzialny za całą architekturę programów komputerowych, niesie to za sobą szereg wykonywanych zadań takich jak: analiza i planowanie zachodzących w projekcie procesów, wspomaganie procesów tworzenia oprogramowania, projektowanie nowych rozwiązań architektonicznych, zapewnienie kompatybilności komponentów, podejść do problemów programistycznych czy uproszczeń w procesie, analizą wymagań projektowych oraz doborem technologii wraz z analizą ryzyka, w których projekt będzie implementowany, zapoznaniem się ze specyfiką branży, której dotyczy projekt, opracowaniem rozwiązań dla nietrywialnych zagadnień, które są wymagane do stworzenia danej aplikacji, stworzeniem architektury, oprogramowania oraz dokumentacji.

Wnioskodawca tworzy i projektuje komponenty. Metodologia pracy polega na przekazaniu Wnioskodawcy zarysu oprogramowania oraz zadań, jakie miałoby realizować. Do Jego zadań należy wówczas zaplanowanie całego procesu tworzenia programu oraz jego funkcjonalności, czyli jak aplikacja powinna wyglądać oraz jak aplikacja powinna działać. Wnioskodawca projektuje jej korowe funkcjonalności. Zamysł ten prezentuje klientowi podczas spotkań zespołu. Dochodzi następnie do inicjacji projektu, gdzie potwierdzony zostaje zakres zmian i stworzonych funkcjonalności. Inicjacja to przygotowanie środowiska (np. aktualizacja oprogramowania, integracja urządzeń, kontrola certyfikatów, rozpisanie zasad związanych z kodem, w jakiej formie ma być dostarczany kod, jakie reguły przyjmuje, jaki styl kodowania, przejrzystość).

Do projektów należy oprogramowanie na platformę ... w postaci aplikacji (...).

(...). Podkreślenia wymaga, że przedmiotem ochrony na zasadach przewidzianych w powyższych regulacjach jest również utwór w wersji nieukończonej od momentu utrwalenia.

Przedmioty praw autorskich, jakimi są programy komputerowe, podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczącego preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX: pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs, a także tezami znajdującymi się w doktrynie naukowej jak i w orzecznictwie, stanowiącymi, że:

materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem, że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście „zakodować” je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania (A. Michalak red. Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych, Komentarz. Warszawa 2019 - art. 74);

Nie ma natomiast znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe, przykładowo mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa (wyr. SA w Łodzi z 4 lutego 2010 r., I ACa 912/09, niepubl.; wyr. SA w Łodzi z 27 lutego 2013 r., I ACa 1157/12).

Wobec tego, mając na względzie szeroką definicję programu komputerowego Wnioskodawca twierdzi, że każdy ze wskazanych efektów prac stanowi utwór i jest objęty ochroną w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W związku z tym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż każdorazowy wynik Jego pracy stanowić będzie osobny element podlegający ochronie według wskazanego przepisu.

Wybranie rozwiązań dedykowanych wyłącznie potrzebom Kontrahenta lub konkretnego użytkownika, kompatybilnych z jego branżą oraz rzeczywistością jego działalności, wskazuje jednoznacznie na niepowtarzalność wytworzonego programu i wyklucza zastosowanie oprogramowania dostępnego na rynku. Pracując nad wytworzeniem oprogramowania Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczących narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych, ulepszonych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych systemów i aplikacji. W ramach działalności Wnioskodawca zdobywa, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania w celu optymalizacji i dalszego rozwijania stworzonych przez Niego systemów i aplikacji.

Wytwarzane przez Wnioskodawcę Oprogramowania opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych.

Działania te prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikację, zakończenie.

Wnioskodawca bez wątpienia w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Bez wątpienia działalność na rzecz danego Kontrahenta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez Niego nie miały miejsca. W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Natomiast Oprogramowanie stworzone na rzecz danego Kontrahenta powodują stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności co oznacza, że cecha twórczości jest spełniona.

Twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu jak wskazano w Objaśnieniu Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (IP BOX). Wobec czego Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej na rzecz danego Kontrahenta opracowuje nowe programy komputerowe, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym, gdyż nie weryfikuje On tego w takiej skali. Zasobami wiedzy, które Wnioskodawca wykorzystuje przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli Jego wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez Niego wytworzony. Ustawodawca jednakże nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy, dlatego istotny jest element celowościowy, jaki Wnioskodawca uwzględnia w swojej działalności.

Wytwarzanie autorskiego prawa do programu komputerowego ma zatem miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania jej zasobów do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności - nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym m.in. z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań. Efektem prowadzonej działalności są indywidualne i niepowtarzalne rozwiązania niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub są one na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Wnioskodawca tworzy również dokumentację projektową. Dokumentacja stworzona przez Wnioskodawcę podlegają ochronie prawnej jako program komputerowy. Wnioskodawca przenosił całość praw autorskich do programu komputerowego, które podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz.U.2021.0.1062) w ramach wynagrodzenia ustalonego z Kontrahentem.

Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów. Dokumentacja oraz programy wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Reasumując, Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Przedmiot umowy - tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie oraz dokumentacja projektowa ma każdorazowo indywidualny, twórczy charakter w rozumieniu ustawy o prawach autorskich. Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi On działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwestię tę chciałby jednak poddać ostatecznej ocenie organu.

Wnioskodawca ma podstawy, aby uważać swoją działalność za działalność badawczo-rozwojową, gdyż prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Wnioskodawca wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych do planowania oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych właściwości Oprogramowania.

Działania Wnioskodawcy zmierzały zarówno do wytworzenia, jak i do poprawy użyteczności, funkcjonalności oraz rozwoju oprogramowania. Wnioskodawca tworzy i rozwija autorskie oprogramowanie stanowiące utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca przenosił całość praw autorskich do programu komputerowego oraz dokumentacji, które podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych na Kontrahenta i uzyskiwał przychody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskiego prawa do programu komputerowego, co zostaje poddane ocenie organu).

Wnioskodawca nabywał, łączył, kształtował i wykorzystywał dostępną aktualnie wiedzę oraz umiejętności do projektowania i tworzenia ulepszonych bądź nowych produktów, co jest pracą rozwojową w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Kwestię powyższą poddając jednocześnie ocenie organu. Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, usługi, procesy niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących - co najmniej w praktyce gospodarczej Kontrahenta. Wnioskodawca tworzy od zera koncepcje nowych rozwiązań, a następnie samodzielnie je programuje.

Programy komputerowe, o których mowa powyżej, zostały wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności, w Jego opinii spełniającej przesłanki art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.).

Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów. Omawiane oprogramowanie było i jest tworzone, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny, zgodnie z harmonogramem.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o PIT. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w sposób samodzielny, ponosząc ryzyko gospodarcze z niej wynikające poprzez na przykład zapisy o odpowiedzialności zawarte w umowie z Kontrahentem jak i odpowiedzialność cywilnoprawną zgodnie z normami prawa cywilnego.

Wnioskodawca wskazuje na następujące koszty, które są związane z prowadzoną przez Niego działalnością:

Edukacja/narzędzia:

-książki/ ebooki,

-konferencje mobile tech/ web summit (UE),

-webinaria,

-szkolenia/kursy,

-platformy szkoleniowe,

-certyfikaty / licencje,

Sprzęt:

- ...,

- ...,

- ...,

-tablet graficzny,

-mysz, klawiatura, ekrany, lampki,

-aparat cyfrowy,

-rzutnik,

-skaner,

-drukarka 3D,

-dyski przenośne (ssd),

-hub,

-monitory,

-słuchawki/mikrofon,

-przejściówki (kable, złączki),

-biurko do pracy stojącej,

-krzesło ergonomiczne,

-stojaki / ramię na ekran/monitory,

-gogle VR,

Sprzęt smart:

-inteligetne przyciski,

- ...,

-sprzęt wspierający homekit (inteligente mostki, arówki, podzielniki, odkurzacze itp.),

-czujniki dymy, ruchu,

-klimatyzator wifi.

Uzupełnienie

Wniosek dotyczy lat podatkowych 2020-2024 r. i zdarzeń przyszłych. Od 1 lipca 2020 r., czyli od dnia, w którym Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie swojej działalności, Wnioskodawca świadczył usługi, które zmierzały do wytworzenia nowego utworu - przedmiotu praw autorskich.

Wnioskodawca prowadzi przedmiotową działalność od 1 lipca 2020 r.

Wnioskodawca nie może konkretnie i jednoznacznie udzielić odpowiedzi, jakich narzędzi, koncepcji oraz rozwiązań użył, gdyż świadczył swoje usługi m.in. dla (...) i obowiązuje go klauzula tajności i poufności danych, technologii oraz rozwiązań, która została potwierdzona odpowiednim poświadczeniem bezpieczeństwa wydanym przez ABW o numerach: (…).

Oryginalność wytworzonego oprogramowania przez Wnioskodawcę polega na odpowiednim dostosowaniu i opracowaniu rozwiązań do precyzyjnie określonych potrzeb klienta. Oznacza to, że każda potrzeba klienta jest rozpatrywana indywidualnie pod kątem możliwych biznesowych przypadków użycia, dystrybucji, bezpieczeństwa oraz wydajności. Tym samym, ogólnie dostępne i istniejące rozwiązania na rynku nie są brane przez kontrahentów w ogóle pod uwagę ze względu na zbyt szerokie zastosowanie a czasami nawet na rządowe restrykcje.

Wnioskodawca wskazuje, że wytwarzane przez Niego Oprogramowanie posiada następujące cechy:

·Nowatorskość i twórczość: Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie w zależności od potrzeb Kontrahentów, z którymi współpracuje, a dany Kontrahent ma na celu zwiększenie innowacyjności rozwiązań programistycznych w zależności od swoich potrzeb;

·Nieprzewidywalność: Kontrahent, z którym Wnioskodawca współpracuje, oczekiwał od niego wykonywania prac, których skutek co prawda jest określony, natomiast proces tworzenia danych rozwiązań (programów komputerowych), pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i sposobów analizy, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania lub znaczną modyfikację archaicznych rozwiązań;

·Metodyczność: Wnioskodawca zobowiązany jest/był i będzie w ramach danej umowy do ścisłej, zgodnej z harmonogramem współpracy, którą zobowiązany jest należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami Kontrahenta i przedstawionym przez nich planem;

·Możliwość przeniesienia lub odtworzenia: celem Wnioskodawcy, w ramach wykonywanej przez Niego działalności na rzecz Kontrahenta było/jest i będzie przeniesienie autorskich praw majątkowych z oprogramowania na Zleceniodawcę, co nierozerwalnie wiąże się z koniecznością jego odtworzenia.

Czynności podejmowane przez Wnioskodawcę, prowadzące do serii spotkań z członkami zespołu klienta, zebranie informacji na temat tego, jak proces realizowany jest obecnie, jakie są wymagania i ograniczenia procesu, z jakimi problemami mierzy się klient. Na podstawie tych informacji Wnioskodawca tworzył koncepcję narzędzia, proces jego utworzenia (plan) oraz stworzyłem samo narzędzie. Każdy z etapów, był omawiany z klientem, testowany i dostosowywany lub modyfikowany do potrzeb klienta.

Wnioskodawca tworzył nowe funkcjonalności w oparciu o wyniki analizy potrzeb Kontrahenta lub użytkownika Oprogramowania, przygotowywanie koncepcji rozwiązania z uwzględnieniem języków programowania i technologii wybranych na etapie projektowania oprogramowania, wsparcie Kontrahenta podczas wdrażania oprogramowania oraz świadczenie pomocy technicznej w trakcie użytkowania oprogramowania związane z analizą potencjalnych błędów na etapie produkcyjnego działania oprogramowania oraz poprawą tychże błędów.

Prace zmierzające do stworzenia lub rozwinięcia oprogramowania, kończą się pozytywnym wynikiem, którego efektem jest oprogramowanie, napisane w języku programistycznym.

Wnioskodawca wskazuje, że w ramach usług, które świadczy realizuje różnego rodzaju projekty. Każdy z nich jest innowacyjny i różni się od poprzedniego. Wynikiem pozytywnie zakończonych prac wykonanych przez Wnioskodawcę jest program komputerowy) oprogramowanie, które za każdym razem cechuje się odrębnością, innowacyjnością i niepowtarzalnością. Wnioskodawca każdorazowo po wykonaniu programu komputerowego, przekazuje swojemu Kontrahentowi majątkowe prawa autorskie do Niego.

Wnioskodawca nie może konkretnie i jednoznacznie udzielić odpowiedzi, jakie programy zostały wytworzone, w jakiej technologii i do czego służyły.

Ogólnie można powiedzieć, że wytworzone oprogramowanie było dedykowane na platformę (…) oraz platformę (…) w dedykowanych dla tych technologii językach (...).

W przypadku sektora (...) była to aplikacja mobilna (...).

W przypadku sektora (...) był to fragment systemu (...).

W przypadku sektora (...) była to aplikacja mobilna (...).

Każdorazowo w wyniku usług świadczonych przez Wnioskodawcę zaprojektował On i stworzył nowy, zmieniony lub ulepszony produkt, proces lub usługę, która jest nowym programem komputerowym. W opinii Wnioskodawcy produkty, które powstają w ramach świadczonych przez Niego usług są wynikiem prac rozwojowych, wykonywanych w Jego działalności gospodarczej. Wnioskodawca oferuje i będzie oferował produkty, procesu, usługi w swojej działalności, które Jego zdaniem są efektem prac rozwojowych.

Wnioskodawca swoje działania dobiera indywidualnie w oparciu o potrzeby i wytyczne Kontrahenta z uwzględnieniem wszelkich procedur bezpieczeństwa. Oznacza to, że częścią wspólną dla wszystkich Kontrahentów jest jedynie rozpoznanie ich potrzeb i ograniczeń, zaprojektowanie i wykonanie w określonym czasie i technologii działającej i skończonej aplikacji, oprogramowania lub funkcjonalności.

Aktywność Wnioskodawcy jest nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (nie mającym odtwórczego charakteru), związanych z postępem naukowym, czy technologicznym.

Wnioskodawca nie ma uprawnień do udzielania informacji o stosowanych koncepcjach, rozwiązaniach oraz narzędziach. Zobowiązuje go do tego wcześniej wspomniana klauzula poufności danych. Jednakże Wnioskodawca podkreśla, że Jego działania nie są działaniami „rutynowymi”, każdorazowo w wyniku działań Wnioskodawcy powstaje nowy utwór - przedmiot prawa autorskiego.

Wnioskodawca oświadcza, że efektem Jego prac, którym są programy komputerowe zawsze są utwory w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Ponadto nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Nie są również jedynie techniczną, a twórczą realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów.

Wnioskodawca oświadcza, iż efektem Jego twórczych prac, są każdorazowo odrębne programy komputerowe - utwory podlegające ochronie określonej w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1231, ze zm.).

Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych programów, aż do - w przypadku praw majątkowych - ich odpłatnego zbycia na rzecz Kontrahenta.

Wnioskodawca nie zatrzymuje wytworzonego przez siebie oprogramowania. Kody źródłowe wykonanych aplikacji w całości przechowywane są we wskazanym przez Kontrahenta dedykowanym repozytorium. Dostęp do tych zasobów jest czasowy i jedynie na czas wykonywania usługi. Ponadto, Wnioskodawca zobowiązany jest po zakończeniu usługi na przekazaniu wszystkich materiałów, dokumentów fragmentu kodu wykorzystywanego w projekcie. Tym samym potwierdzając, że po zakończeniu projektu nie dysponuje On żadnymi materiałami, które mogłyby być ponownie wykorzystane lub zmodyfikowana na szkodę Kontrahenta.

Wnioskodawca oświadcza, iż w każdym przypadku, tworzenie przez Wnioskodawcę programu komputerowego, wiąże się z samodzielnym podejmowaniem prac, które zdaniem Wnioskodawcy są działalnością badawczo-rozwojową.

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie są czynnościami rutynowymi, Wnioskodawca opracowuje na rzecz Kontrahenta nowe programy komputerowe, czyniąc to z wykorzystaniem posiadanej wiedzy i umiejętności. Wnioskodawca tworzy tzw. dokumentację projektową, gdzie w formie utrwalonej, elektronicznej, zapisuje wytworzone przez siebie koncepcje. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w technologiach chmurowych oraz tradycyjnych, przy wykorzystaniu różnych języków programowania - w zależności od uzgodnień z Kontrahentem.

Wnioskodawca nie zatrzymuje wytworzonego przez siebie oprogramowania. Wytworzony kod znajduje się na zewnętrznych repozytoriach z wykorzystaniem platform …. z czasowym dostępem Wnioskodawcy. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność jest działalnością twórczą. Do jej prowadzenia Wnioskodawca potrzebuje być cały czas na bieżąco w zakresie nowości technicznych i naukowych. Tylko w ten sposób jest w stanie dostarczyć zleceniodawcom produkt spełniający ich wysokie i specyficzne oczekiwania, a jednocześnie produkt będący jedynym w swoim rodzaju ze względu na zastosowane autorskie rozwiązania.

W wyniku wytwarzania, rozwijania oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej.

Działania Wnioskodawcy zmierzają do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów posiadanej przez Niego wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych rozwiązań lub nowych zastosowań istniejących już rozwiązań. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca podejmuje aktywność, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Wskazane powyżej efekty prowadzonych prac twórczych są kwalifikowane przez Wnioskodawcę jako prace prowadzące do powstania utworów w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych poprzez stworzenie nowego programu komputerowego lub poprzez twórczą zmianę (opracowanie) istniejącego programu komputerowego (programu wykorzystywanego przez Zleceniodawcę).

Wnioskodawca wykonuje Oprogramowanie w sposób ciągły i systematyczny, tj. uporządkowany oraz według opracowanego przez siebie harmonogramu.

Zaplanowane cele, zostały osiągnięte - co zostało opisane w przedmiotowym wniosku.

Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla Niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

W efekcie prowadzonych przez Wnioskodawcę prac podejmowane przez Niego prace noszą znamiona innowacyjności i dotyczą zastosowania praktycznie nowych/unikalnych/innowacyjnych, rozwiązań, które cechować będą się zupełną nowością/innowacyjnością w skali prowadzonej działalności gospodarczej, a charakter tych prac stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

Wnioskodawca swój wstępny cel określa indywidualnie po zapoznaniu się z potrzebami i obecną sytuacją Kontrahenta w zakresie używanych technologii, rozwiązań oraz możliwych nowych wdrożeń i zmian produkcyjnych. Zakres ten zmienia się wraz z indywidualnymi potrzebami Kontrahenta oraz jego możliwościami finansowymi.

Wnioskodawca zrealizował konkretne cele w postaci oddanych działających i zatwierdzonych przez Kontrahentów aplikacji (...).

Działalność prowadzona jest przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny, tj. uporządkowany oraz według opracowanego przez Niego harmonogramu, a jej efektem jest tworzenie Oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb Kontrahenta.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo „systematyczny” oznacza:

1.„robiący coś regularnie i starannie”

2.o procesach: „zachodzący stale od dłuższego czasu”

3.o działaniach: „prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny”.

Systematyczność prac Wnioskodawcy oznacza zatem, że prace Wnioskodawcy prowadzone są w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Działalność prowadzona jest przez Wnioskodawcę w sposób ciągły i systematyczny, tj. uporządkowany oraz według opracowanego przez siebie harmonogramu, a jej efektem jest tworzenie Oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klientów. Wszystkie harmonogramy opracowane przez Wnioskodawcę w latach, które obejmuje wniosek zostały zrealizowane.

Wnioskodawca dysponował wiedzą z zakresu: (...).

Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy.

Działania Wnioskodawcy zmierzają do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wskazane powyżej efekty prowadzonych prac twórczych kwalifikują się jako prace skutkujące powstaniem utworów w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.) bądź poprzez stworzenie nowego programu komputerowego, bądź poprzez twórczą zmianę (opracowanie) istniejącego programu komputerowego. Wnioskodawca wytwarza programy komputerowe - utwory w rozumieniu art. 1 ustawy o PAIPP, wobec czego cechują się one oryginalnością i indywidualnością, co stanowczo przeczy wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego oprogramowania.

Wnioskodawca nie jest podmiotem, który pełni wyłączne proste funkcje produkcyjne, ponieważ ponosi ryzyko związane ze swoją działalnością wytwórczą, a w jej następstwie zdobywa prawa do stworzonego dzieła.

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie są projektami powtarzalnymi, ponieważ każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego. Spełnienie powyższych warunków, tj. prowadzenie prac twórczych w sposób metodyczny, systematyczny, jak i w sposób niepowtarzalny, przejawia się w efektach prac Wnioskodawcy wynikających z podejmowanych przez Wnioskodawcę czynności.

W ramach działalności Wnioskodawca zdobywa, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania w celu tworzenia i rozwijania nowych rozwiązań - Oprogramowania, a to czytając literaturę dotyczącą technologii, korzystając z różnych materiałów multimedialnych dostępnych w Internecie (m.in. kursy, nagrania wideo, fora o technologii).

Zasobami wiedzy, które Wnioskodawca wykorzystuje przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli jego wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych występujących zarówno w ogólnym stanie nauki jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma Oprogramowanie przez Wnioskodawcę wytworzone oraz wiedza pozyskiwana w tym właśnie zakresie. Ustawodawca jednakże nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy, dlatego istotny jest element celowościowy, jaki Wnioskodawca uwzględnia w swojej działalności. W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Bez wątpienia działalność na rzecz Kontrahenta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez Niego nie miały miejsca.

W ramach wspomnianej działalności Wnioskodawca wykonywał prace programistyczne zlecane przez Kontrahenta, prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności. Jest to oprogramowanie tworzone pod potrzeby indywidualne Kontrahenta. Pod pojęciem Oprogramowania i/lub „programu komputerowego” należy rozumieć programy w jakiejkolwiek formie, w tym aplikacje, oprogramowania, produkty, utwory, w tym programy zintegrowane ze sprzętem komputerowym. Pojęcie to obejmuje również przygotowawcze prace projektowe i prace rozwojowe prowadzące do wytworzenia lub rozwoju programu komputerowego z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie.

Wnioskodawca zajmował się więc kompleksowym tworzeniem oprogramowania od projektowania po wdrażanie. Jego praca polegała na wdrażaniu nowych praktycznych podejść do tworzenia oprogramowania wykorzystując najnowsze możliwe technologie.

Wnioskodawca przede wszystkim wykorzystał wiedzę z zakresu architektury platform (...) oraz systemów na nich działających. W kolejnym kroku, określał ich możliwe wykorzystanie oraz potencjalne ograniczenia, które wpływałyby na wytwarzane oprogramowanie. Następnie opierając się na swoim szerokim wiedzy z zakresu UX/UI oraz własnym doświadczeniu z platformami (...) próbował zrozumieć lepiej potrzeby Kontrahenta. Bazując na wiedzy uzyskanej w ramach szkolenia z inżynierii oprogramowania poświadczonej międzynarodowym certyfikatem o numerze (...) zostaje przygotowany zarys struktury wysokopoziomowej całej aplikacji. Następnie od ogółu do szczegółu projektowane są poszczególne widoki aplikacji wraz z jej funkcjonalnością. Na tej podstawie dobierane są indywidualnie możliwości technologiczne: jak wsparcie biometrią, szyfrowanie danych, zaciemnianie kodu lub inne według uznania Kontrahenta i jego potrzeb.

Wnioskodawca przyjmując zlecenie od Kontrahenta bierze udział już na samym początku rozmów na temat potrzeb i finalnego wyglądu aplikacji lub oprogramowania. Oznacza to, że celem jest każdorazowo dostarczenie do Kontrahenta aplikacji spełniające jego indywidualne potrzeby w zakresie jak najbardziej możliwym przez wskazaną technologię lub platformę. Tym samym, cel jest zrealizowany za każdym razem, kiedy Kontrahent odbiera ukończony produkt w wyznaczony przez Niego wcześniej sposób.

Działalność prowadzona była przez Wnioskodawcę w sposób ciągły i systematyczny, a jej efektem było tworzenie Oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klientów. Działania Wnioskodawcy zmierzały do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W efekcie prowadzonych przez Wnioskodawcę prac w latach 2020-2024 i zdarzeń przyszłych, podejmowane przez Niego prace noszą znamiona działalności badawczo-rozwojowej i dotyczą zastosowania praktycznie nowych/unikalnych/innowacyjnych rozwiązań, które cechować będą się zupełną nowością/innowacyjnością w skali prowadzonej działalności gospodarczej, a charakter tych prac stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

Efekty prac, do których Wnioskodawca przenosił majątkowe prawa autorskie w okresie objętym wnioskiem zawsze były/będą/są wynikiem podejmowanych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca projektował i tworzył nowy, zmieniony lub ulepszony produkt, proces lub usługę w postaci oprogramowania, rozumianego jako zbiór komend i algorytmów w językach programowania. Wnioskodawca rozwija istniejące oprogramowanie. W każdym przypadku zarówno w przypadku tworzenia, jak i rozwijania oprogramowania powstaje nowy utwór będący przedmiotem praw autorskich.

Wytwarzane i rozwijane przez Wnioskodawcę oprogramowanie, stanowi przejaw działalności twórczej Wnioskodawcy o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej); twórczy charakter tej działalności polega na tym, że Wnioskodawca tworzy rozwiązania będące wynikiem Jego indywidualnych pomysłów, dopasowane do potrzeb klienta i niewystępujące dotychczas w jego praktyce gospodarczej. Podkreślenia wymaga, że nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów.

W każdym przypadku - tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku modyfikowania/rozwijania utworów - efekty prac Wnioskodawcy były/są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Efekty pracy Wnioskodawcy (dotyczy zarówno tworzenia, jak i rozwijania/ulepszania), nazywane w przedmiotowym wniosku „Oprogramowaniem” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.: zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej.

Wnioskodawca otrzymuje zapłatę za całość swoich czynności. Samodzielnie prowadzi raporty, które jednostki godzinowe nie podlegały przekazania na Kontrahenta praw autorskich.

Raporty te powstają w oparciu o wewnętrzne systemy zdań prowadzone przez Kontrahentów w celu monitorowania prac oraz postępów.

Wnioskodawca zobowiązany jest względem Kontrahenta przede wszystkim na zapoznaniem się z stanem faktycznym jego problemów bądź bieżących stosowanych rozwiązań. A następnie, m.in: wskazaniu elementów o słabej wydajności lub niebezpieczny, zaprojektowaniu i wykonaniu nowego rozwiązania usprawniającego obecne działanie a często wręcz napisanie od początku całej funkcjonalności lub aplikacji, która lepiej wpisuje się w potrzeby biznesowe Kontrahenta.

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność na zasadach określonych art. 471 KC, Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich.

Wnioskodawca wytworzone przez siebie aplikacje/kody przechowuje bezpośrednio po stronie klienta. Zatwierdzone fragmenty funkcjonalności lub części kodu nie podlegające modyfikacji i nie są składowane w innym obszarze jak tylko u Kontrahenta, który dysponuje swoimi zasobami w postaci zewnętrznych środowisk i prywatnych repozytoriów na platformach (...). Odbiór kodu następuję natychmiast po weryfikacji, że spełnia on wymagania i oczekiwania Kontrahenta.

Prawa autorskie przysługują Zleceniodawcy - Kontrahentowi, na podstawie pisemnej umowy na wskazanych w niej polach eksploatacji, są to warunki zgodne z art. 41 oraz art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W ramach wspomnianej działalności Wnioskodawca wykonuje prace programistyczne zlecane przez Kontrahenta, prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności. Jest to oprogramowanie tworzone pod potrzeby indywidualne Zleceniodawcy (zwane dalej: „Oprogramowaniem”).

Wnioskodawca wytwarza Oprogramowanie, następnie przedstawia je do akceptacji Kontrahentowi, po akceptacji Oprogramowania, prawa autorskie do Oprogramowania.

Wnioskodawca prowadzi rejestr wytworzonych utworów w danym miesiącu, do których przeniósł Oprogramowanie, a także wysokości otrzymanego wynagrodzenia z tego tytułu.

Wynagrodzenie wypłacane jest zgodnie z zapisami umowy zawartej przez Wnioskodawcę z Kontrahentem.

Sposób „przeniesienia” każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następował/następuje/będzie następował zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Wnioskodawca nie nabywał/nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych od innych podmiotów.

Funkcjonalny związek poszczególnych wydatków z poszczególnymi działaniami obejmującymi tworzenie oprogramowania, jest następujący:

1. Koszt ubezpieczenia społecznego ZUS

Koszt obowiązkowy w prowadzonej działalności, gospodarczej Wnioskodawcy, polegającej na realizacji prac rozwojowych, zaliczany przez Wnioskodawcę jako koszt uzyskania przychodów, w skład którego mieści się ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe.

2.Koszt doradztwa prawno-podatkowego

Koszty poniesione na usługi doradcze dotyczą możliwości skorzystania z uli IP Box, jak i samego złożenia wniosku o interpretację, w tym kontekście Wnioskodawca będzie miał możliwość otrzymania odpowiedzi, czy Jego działalność gospodarcza związana jest z działalnością badawczo-rozwojową; wydatki na usługi doradcze nie obejmują natomiast opłaty za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.

3.Koszt sprzętu biurowego (monitor(y), myszka, zasilacze, kable zasilające, klawiatura, słuchawki, laptop/komputer, podzespoły komputerowe, stacja dokująca, drukarka, smartfony, tablety)

Wymienione powyżej koszty mają związek z prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a ich poniesienie jest niezbędne do fizycznego pisania kodu źródłowego, testowania oprogramowania oraz zdalnego kontaktu ze Zleceniodawcą celem omówienia np. wyników pracy.

Wnioskodawca także jest zmuszony do kupowania kolejnych modeli smartfonów, w celu weryfikacji prawidłowości stworzonego Oprogramowania.

4.Koszt usług księgowych

Koszty te, związane są bezpośrednio z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością programistyczną. Księgowość wskazuje jakie koszty są kosztami poniesionymi w danym okresie, wskazuje prawidłowość przyporządkowania ze strony księgowej danych kosztów do IP oraz umożliwia rozdział faktury za usługi.

5.Koszt materiałów edukacyjnych, książek/ebooków

Wnioskodawca stale zmierza do poszerzenia swojej wiedzy i rozwijania umiejętności, stąd też niezbędnym zakupem w ramach prowadzonej przez Niego działalności są różnego rodzaju książki-podręczniki z branży IT lub innej wiedzy powiązanej z Jego działalnością.

6.Koszt szkoleń, konferencji, webbinarów, szkoleń, kursów, zakupu dostępu do platform szkoleniowych, koszt uzyskanych certyfikatów i licencji

Oprogramowanie wytwarzane jest przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy. Dla jego finalnego rezultatu decydujące znaczenie mają przede wszystkim posiadane przez Niego informacje specjalne i wiedza specjalistyczna. W tym celu, Wnioskodawca ustawicznie pogłębia swój zasób wiedzy przez szkolenia i wcześniej wskazaną literaturę branżową.

Działalność Wnioskodawcy opiera się na ciągłym poszerzaniu i zdobywaniu wiedzy, aby oprogramowanie i rozwiązania, które dostarcza klientom było jak najlepszej jakości i było zgodne z najnowszymi standardami oraz osiągnięciami technologicznymi branży informatycznej.

7.Koszt sprzętu elektronicznego: ..., ..., ..., ..., ..., ..., tablet graficzny, mysz, klawiatura, ekrany, lampki, aparat cyfrowy, rzutnik, skaner, drukarka 3d, dyski przenośne (ssd), hub, monitory, słuchawki, mikrofon, przejściówki (kable, złączki), stojaki/ramię na ekran/monitory, gogle VR, inteligentne przyciski, ..., sprzęt wspierający homekit (inteligentne mostki, arówki, podzielniki, odkurzacze)

Należy podkreślić, iż zakup sprzętu komputerowego i elektronicznego (np. telefon, komputer, monitor, drukarka) to koszty stałe, które są konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej jako programista. Tworzenie kodu zdecydowanie wymaga sprawnego i nowoczesnego sprzętu komputerowego i elektronicznego. Komputer jest podstawowym narzędziem pracy każdego programisty. Natomiast pozostały sprzęt elektroniczny wspomaga wykonywaną pracę oraz uwydatnia jej efekty. Z całą pewnością należy stwierdzić, iż przedmioty te są ściśle związane z zawodem wykonywanym przez Wnioskodawcę i są niezbędne do prowadzenia działalności związanej z tworzeniem programu.

8.Koszt sprzętu biurowego: biurko do pracy stojącej, krzesło ergonomiczne, klimatyzator wifi, czujnik dymu i ruchu

Jest to koszt rzeczywiście ponoszony na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Wnioskodawca dba o ergonomiczne stanowisko pracy, dlatego jest zmuszony ponosić koszty związane z wyposażeniem biura (np. biurko, krzesło, lampka). Jak powszechnie wiadomo odpowiednio przygotowane miejsce pracy pozwala zoptymalizować osiągane wyniki, stąd należy przyjąć, że wydatki na odpowiednie wyposażenie biura są dla Wnioskodawcy kosztami niezbędnymi w prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej.

Jednocześnie, Wnioskodawca wskazuje, że pozyskanie tego rodzaju informacji nie zawsze jest możliwe za pomocą źródeł bezpłatnych (biblioteki, źródła internetowe), gdyż poziom specjalizacji wymagany przez literaturę przedmiotu i tempo jej zmian sprawia, że zasadne jest korzystanie jedynie z najnowszych, profesjonalnych publikacji i szkoleń. Wnioskodawca wskazał we wniosku, że w ramach świadczonych usług wytwarza coraz to nowe produkty spełniające nowe funkcje oraz często wymagające zastosowania metod i/lub narzędzi, których jeszcze nie miał sposobności stosować. W celu zdobycia niezbędnej wiedzy na temat nowych narzędzi i technologii kupuje On literaturę specjalistyczną i uczestnictwo w branżowych szkoleniach.

Koszty wskazane w przedmiotowym wniosku są kosztami bezpośrednimi, a więc takimi, których wartość powinna zostać zaliczona przy obliczaniu wskaźnika Nexus.

Zdaniem Wnioskodawcy, ustalając wskaźnik nexus, Wnioskodawca będzie miał prawo do uwzględniania wszystkich kosztów, opisanych we wniosku.

Ustawodawca w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT wskazuje, że podatnik chcący skorzystać z preferencyjnej stawki podatkowej, zobowiązany jest obliczyć tzw. wskaźnik nexus. Jedną ze składowych mających zastosowanie w przedmiotowym wskaźników, są koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Wnioskodawca przyporządkowuje poszczególne wydatki do działań, które traktuje jako konkretne prace rozwojowe na podstawie klucza przychodowego. Wnioskodawca nie zalicza do wskaźnika nexus wszystkich wydatków, jakie przypisuje On do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego „programu komputerowego”, a jedynie te bezpośrednio związane z tworzeniem lub rozwijaniem programu komputerowego.

Wyżej opisane koszty uznać więc należy za koszty bezpośrednie, a więc takie, których wartość powinna zostać zaliczona przy obliczaniu wskaźników Nexus. Wnioskodawca będzie ustalać odrębne wskaźniki nexus dla poszczególnych „Praw IP Box”.

Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową Ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT. W związku z tym, że przepisy nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji, sporządzana jest ona techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego, obejmującego comiesięczne zestawienie dokumentów. Na koniec każdego okresu rozliczeniowego kalendarzowego Wnioskodawca ustala dochód z każdego programu komputerowego. Równolegle w tejże Ewidencji Wnioskodawca wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT i uwzględnia je we wzorze w celu ustalenia wysokości wskaźnika Nexus, a następnie oblicza podstawę opodatkowania preferencyjną stawką. Przepis art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Opisane i wyeksponowane we wniosku informacje/dane/warunki będą obowiązywać również w przyszłości.

Pytania

1.Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym Wnioskodawca ma możliwość skorzystania z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania 5% stawką podatkową na zasadach wskazanych w tych przepisach kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnych w latach podatkowych 2020, 2021 r. oraz latach przyszłych?

2.Czy wymienione wyżej koszty związane z wytwarzaniem oprogramowania poniesione przez Wnioskodawcę stanowią koszty, o których mowa we wzorze z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną działalność B+R?

3.Czy jeżeli wskazany powyżej stan faktyczny nie ulegnie zmianie (Wnioskodawca będzie uzyskiwał dochody w takich samych okolicznościach faktycznych, jak w przedstawionym zdarzeniu, jednakże przy innych projektach), Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkować 5% stawką podatkową na zasadach wskazanych w tych przepisach kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnych w stosunku do lat przyszłych (zdarzenie przyszłe)?

4.Czy opisana przez Wnioskodawcę działalność jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

5.Czy tworzone i rozwijane przez Niego programy i dokumentacja projektowa stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej?

Pani stanowisko w sprawie (po uzupełnieniu)

Ad 1

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w przedstawionym powyżej stanie faktycznym kwalifikuje się do uzyskania ulgi IP Box na podstawie przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania 5 % stawką podatkową na zasadach wskazanych w tych przepisach w odniesieniu do kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnych w latach 2021 oraz 2022.

Wnioskodawca w ramach każdego z przedstawionych powyżej zdarzeń wytwarza kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci programu komputerowego (kwestia oceny organu). Zgodnie z własnym stanowiskiem, Wnioskodawca w ramach swojej działalności świadczy oraz świadczył wysoko wyspecjalizowane usługi, będące przejawem pracy twórczej i innowacyjnej.

Wnioskodawca wskazuje, że przenosi oraz przenosił prawa autorskie na Kontrahentów, w zakresie każdego wytworzonego przez siebie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci programu komputerowego, tj. dokumentacji oraz kodu, co poddaje ponadto ocenie organu w kwestii klasyfikacji opisanych prac. Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności podejmuje działania twórcze, w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Działania podejmowane przez Wnioskodawcę nie mają przede wszystkim charakteru rutynowego i okresowego wprowadzania zmian - w ramach tworzenia kodu przez Wnioskodawcę, powstaje bowiem każdorazowo nowy wytwór intelektualny. Wnioskodawca wskazuje, iż koszty wskazane w powyższym stanie faktycznym związane są bezpośrednio z prowadzoną przez Niego działalnością oraz wytwarzaniem oprogramowania, poniesione zostały i zostaną w celu realizacji zadań programistycznych Wnioskodawcy.

Ad 2

Wnioskodawca wskazuje, iż koszty wskazane w powyższym stanie faktycznym związane są bezpośrednio z prowadzoną przez Niego działalnością oraz wytwarzaniem oprogramowania. Koszt ubezpieczenia społecznego ZUS ponoszony jest, aby rozliczać działalność Wnioskodawcy zgodnie z zasadami Lege Artis. Koszt ubezpieczenia pojazdu oraz koszty paliwa są konieczne, aby zapewnić właściwą komunikację Wnioskodawcy. Koszt abonamentu internetowego oraz telefonicznego poniesione zostały i zostaną, aby Wnioskodawca miał odpowiednią komunikację z osobami współpracującymi w celu realizacji projektów. Wnioskodawca szeroko uzasadnił zasadność ponoszonych kosztów w treści niniejszego pisma.

Wnioskodawca uważa wymienione koszty jako konieczne do uzyskania przychodów z działalności B+R. Wskazane koszty są bezpośrednio związane z osiąganym przychodem z działalności Wnioskodawcy. Wnioskodawca uważa wymienione koszty jako konieczne do uzyskania przychodów z działalności B+R (której kwestia charakteru została poddana ocenie organu).

Wskazane koszty są bezpośrednio związane z osiąganym przychodem z działalności B+R. Są one kosztami, o których mowa we wzorze z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną działalność B+R. Wnioskodawca prowadzi rejestr kosztów związanych z przychodami B+R, księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję zawierającą wszystkie elementy, o których mowa w art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w której wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej i która pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Ad 3

Wnioskodawca wskazuje, że odpowiedź na to pytanie łączy się bezpośrednio z odpowiedzią na pytanie pierwsze. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że jeżeli stan faktyczny się nie zmieni, Wnioskodawca będzie mógł korzystać z przedmiotowej ulgi, również w latach przyszłych.

Ad 4

Podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych jest pracami rozwojowymi określonymi w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a tym samym czy stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad 5

Zdaniem Wnioskodawcy, utwory powstające w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej, spełniają wszystkie przesłanki, aby uznać je za kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Za takie ustawodawca w art. 24d ust. 2 ustawy o CIT traktuje m.in. autorskie prawo do programu komputerowego. Warunkiem jest jego ochrona prawna na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest RP, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest UE, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zdaniem Wnioskodawcy przejaw Jego działań prowadzonych w ramach działalności gospodarczej stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a ust. 26 ustawy o CIT. Jego praca spełnia bowiem definicje prac badawczych zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2020 r. poz. 85 ze zm.) oraz prac rozwojowych wskazanych w art. 4 ust. 3 wskazanej ustawy. Wnioskodawca wskazuje, że w ramach działalności m.in. „tworzy” i „rozwija” oprogramowanie, co ustawodawca wymaga, aby uznać je za prace badawcze.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.):

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Z przedstawionego opisu wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i prac twórczych tworzy i rozwija Pani Oprogramowanie w sposób systematyczny, prowadzący do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności. Efekty prowadzonych prac twórczych są kwalifikowane przez Panią jako prace prowadzące do powstania utworów w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych poprzez stworzenie nowego programu komputerowego lub poprzez twórczą zmianę (opracowanie) istniejącego programu komputerowego (programu wykorzystywanego przez Zleceniodawcę). Wytwarzanie autorskiego prawa do programu komputerowego ma zatem miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Panią działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania jej zasobów do tworzenia nowych zastosowań.

Trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego, ocena czy prowadzone przez Panią prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Panią efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazała Pani, że w ramach podejmowanej działalności podejmuje Pani działalność twórczą, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów (oprogramowania), z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Prace zmierzające do stworzenia lub rozwinięcia programu komputerowego kończą się pozytywnym wynikiem, którego efektem jest program komputerowy, napisany w języku programistycznym. Ponadto, wytwarzane przez Panią Oprogramowania opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Efektem prowadzonej działalności są indywidualne i niepowtarzalne rozwiązania niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub są one na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Zatem, prowadzona przez Panią działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań: planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wyjaśniła Pani, że działalność prowadzona jest przez Panią w sposób ciągły i systematyczny, tj. uporządkowany oraz według opracowanego przez siebie harmonogramu, a jej efektem jest tworzenie Oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klientów. Wszystkie harmonogramy opracowane przez Panią w latach, które obejmuje wniosek zostały zrealizowane. Pani działania zmierzają do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów posiadanej przez Panią wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych rozwiązań lub nowych zastosowań istniejących już rozwiązań.

Zatem, kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej dotyczące prowadzenia działalności w sposób systematyczny w odniesieniu do wskazanego przez Panią oprogramowania jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Z opisu sprawy wynika, że zasobami wiedzy, które wykorzystuje Pani przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli Pani wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma Oprogramowanie przez Panią wytworzone oraz wiedza pozyskiwana w tym właśnie zakresie.

Zatem, powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pani istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

• badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz
• prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ww. ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 ww. ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

• nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas), będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pani we wniosku, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podejmuje Pani aktywność, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Prace zmierzające do stworzenia lub rozwinięcia oprogramowania, kończą się pozytywnym wynikiem, którego efektem jest oprogramowanie, napisane w języku programistycznym. Tym samym prowadzi Pani prace rozwojowe.

Zatem, powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionych programów komputerowych spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że Pani działalność polegająca na tworzeniu i rozwijaniu programów komputerowych, spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Panią ani też całość prowadzonej przez Panią działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i w warunkach działalności z niego wynikających.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Na mocy art. 30ca ust. 11 ww. ustawy:

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego opisu należy wskazać, że:

·na podstawie umowy o świadczenie usług ze Zleceniodawcą, tworzy Pani oraz rozwija oprogramowanie komputerowe w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

·efekty Pani pracy (dotyczy zarówno tworzenia, jak i rozwijania/ulepszania), nazywane w przedmiotowym wniosku „Oprogramowaniem” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

·przenosi Pani ogół praw autorskich na rzecz Kontrahenta na mocy umowy o świadczenie usług w zamian za stosowne wynagrodzenie;

·prowadzi Pani odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do oprogramowania komputerowego tworzone samodzielnie przez Panią jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (kwalifikowanym IP) w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie powyższego należy stwierdzić, że dochód z tytułu przeniesienia praw do opisanych przez Panią oprogramowań komputerowych, które stanowią/będą stanowić utwory prawnie chronione i zostały/zostaną wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanych IP.

Co istotne, użyte przez ustawodawcę pojęcie dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej odnosi się do dochodu (straty) z konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Tym samym, w celu skorzystania z ulgi IP Box podatnik nie ustala łącznego dochodu (straty) ze wszystkich posiadanych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, ale odrębne dochody (straty) z poszczególnych praw.

Wobec tego, że we wniosku wskazała Pani, że przenosił całość praw autorskich do programu komputerowego, które podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w ramach wynagrodzenia ustalonego z Kontrahentem, dochód uzyskany z tego tytułu jest dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym miejscu należy zwrócić także uwagę, że opodatkowaniu preferencyjną stawką podatkową w wysokości 5% może podlegać wyłącznie dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnych uzyskany w danym roku podatkowym.

Tym samym, będzie Pani mogła zastosować stawkę 5% do dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Zatem, będzie przysługiwać Pani prawo do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania w zeznaniu rocznym dochodów uzyskiwanych za lata 2020-2024, a także przysługiwać będzie prawo do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskanych w latach przyszłych, jeżeli nie zmieni się stan faktyczny lub nie ulegną zmianie przepisy prawa podatkowego w tym zakresie.

Przechodząc do Pani wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Panią wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisu sprawy i uzupełnienia wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która skupiona jest na wytwarzaniu programów komputerowych, ponosi Pani następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów:

1)koszt ubezpieczenia społecznego ZUS;

2)koszt doradztwa prawno-podatkowego;

3)koszt sprzętu biurowego (monitor(y), myszka, zasilacze, kable zasilające, klawiatura, słuchawki, laptop/komputer, podzespoły komputerowe, stacja dokująca, drukarka, smartfony, tablety);

4)koszt usług księgowych;

5)koszt materiałów edukacyjnych, książek/ebooków;

6)koszt szkoleń, konferencji, webbinarów,, szkoleń, kursów, zakupu dostępu do platform szkoleniowych, koszt uzyskanych certyfikatów i licencji;

7)koszt sprzętu elektronicznego: ..., ...,..., ..., ..., ..., tablet graficzny, mysz, klawiatura, ekrany, lampki, aparat cyfrowy, rzutnik, skaner, drukarka 3d, dyski przenośne (ssd), hub, monitory, słuchawki, mikrofon, przejściówki (kable, złączki), stojaki/ramię na ekran/monitory, google VR, inteligentne przyciski, ..., sprzęt wspierający homekit (inteligentne mostki, arówki, podzielniki, odkurzacze);

8)koszt sprzętu biurowego: biurko do pracy stojącej, krzesło ergonomiczne, klimatyzator wifi, czujnik dymu i ruchu.

Analiza ponoszonych przez Panią wydatków prowadzi do wniosku, że nie może Pani uznać wydatku poniesionego na zakup inteligentnych przycisków ..., sprzętu wspierającego homekit (inteligentnych mostków, arówki, podzielników, odkurzaczy), klimatyzatora wifi, czujnika dymu i ruchu za koszt prowadzonej przez Pani działalności badawczo-rozwojowej, związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie bowiem z cytowanym art. 30 ust. 5 ustawy, do kosztów uwzględnianych we wskaźniku Nexus nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Ustawodawca nie wprowadził katalogu zamkniętego na potrzeby ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcia „związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej”, dlatego zasadne jest zastosowanie wykładni językowej dla właściwego zrozumienia tego pojęcia. Zgodnie z wykładnią językową „związany” to „mający coś wspólnego z kimś lub czymś dotyczący tego kogoś lub czegoś”.

Zatem odnosząc się do kosztów poniesionych przez Panią na zakup : inteligentnych przycisków ..., sprzętu wspierającego homekit (inteligentnych mostków, arówki, podzielników, odkurzaczy), klimatyzatora wifi, czujnika dymu i ruchu wskazać należy, że wydatki te nie są bezpośrednio powiązane z prowadzeniem przez Panią prac badawczo-rozwojowych lub z wytworzeniem konkretnego kwalifikowanego IP. Jest to koszt związany z Pani działalnością w jej ujęciu ogólnym, który podnosi komfort pracy i zapewniają Pani prowadzenie działalności w dogodnych warunkach jednak nie ma bezpośredniego związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ponadto, cytowany wyżej przepis wskazuje, że do kosztów, o których mowa w ust. 4 nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej m.in. w szczególności kosztów związanych z nieruchomościami.

W tym miejscu warto przywołać stanowisko Ministerstwa Finansów zawarte w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., gdzie w akapicie 118 wyjaśniono, że :

Zatem, wydatki poniesione na zakup inteligentnych przycisków ..., sprzętu wspierającego homekit (inteligentnych mostków, arówki, podzielników, odkurzaczy), klimatyzatora wifi, czujnika dymu i ruchu nie mogą stanowić kosztów bezpośrednio związanych z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dlatego też nie stanowią kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na wyłączenie zawarte w art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast pozostałe wydatki opisane we wniosku i jego uzupełnieniu, które poniosła lub będzie Pani ponosić, przy zachowaniu właściwej proporcji, należy uznać za koszty, o których mowa w literze „a” wzoru do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wobec powyższego, Pani stanowisko w części dotyczącej uznania wydatków poniesionych na zakupinteligentnych przycisków ..., sprzętu wspierającego homekit (inteligentnych mostków, arówki, podzielników, odkurzaczy), klimatyzatora wifi, czujnika dymu i ruchu za koszt do obliczenia wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej należało uznać za nieprawidłowe, natomiast w pozostałym zakresie Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zastrzec, że interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście zadanych pytań, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii wynikających z opisu sprawy, które nie były przedmiotem pytania i własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).