Interpretacja indywidualna z dnia 27 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.504.2023.1.AW
Dotyczy ustalenia czy upoważnienie innego podmiotu przez Powiat do pozyskania i zbycia białych certyfikatów stanowi świadczenie usług oraz prawa do odliczenia podatku.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Państwa wniosek z 29 grudnia 2023 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący uznania przeniesienia praw do pozyskania i zbycia białych certyfikatów przez podmiot upoważniony za odpłatne świadczenie usług i obowiązku wystawienia faktury oraz możliwości odliczenia i zwrotu podatku VAT związanego z realizacją inwestycji dotyczącej (...) budynku (...) w wyniku dokonania przez Powiat sprzedaży praw majątkowych w postaci białych certyfikatów, wpłynął 29 grudnia 2023 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Powiat (...) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z 11 marca 2004 r. (tj. Dz. U. z 2023r. poz. 1852)). Od (...) r. Powiat (...) rozlicza podatek VAT wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi na podstawie ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1454).
Zgodnie z art. 15 ust 6 ustawy o podatku od towarów i usług nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji, których zostały one powołane. Z tego wynika, że jednostka samorządu terytorialnego jest podatnikiem VAT jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny tzn. są przez nią realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych m.in. czynności sprzedaży, zamiany nieruchomości i ruchomości, wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego - tylko w tym zakresie jej czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.
Wówczas wykonując te czynności Powiat miałby możliwość odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów i usług w całości lub w części ((art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (tj. Dz.U. z 2023r. poz. 1852)). Powiat podpisał umowę w dniu (...) o dofinansowanie inwestycji pod nazwą „(...)”, w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (...) na lata (...), (...).
Realizując ten projekt, zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt. 19 oraz 1 ustawy o samorządzie powiatowym z dnia 05 czerwca 1998 roku, Powiat (...) wykonywał określone zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie edukacji publicznej oraz utrzymania powiatowych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej. Powiat, jako beneficjent wychodził z założenia, że nie ma prawa do odliczenia podatku VAT, gdyż przedmiotowa inwestycja służy przede wszystkim do wypełnienia zadań publicznoprawnych Powiatu, a efekty realizacji zadania nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanej.
W dniu składania wniosku aplikacyjnego oraz realizacji inwestycji Powiat nie prowadził sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT związanej z przedmiotową inwestycją, a zatem nie miał prawnej możliwości odzyskania podatku VAT, na co wskazywał art. 86 ust. 1 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
W wyniku realizacji robót budowlanych dotyczących (...) na Powiat zostały wystawione faktury VAT. (...) budynku została zrealizowana i zakończona w roku (...).
Mając na uwadze Ustawę z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej Powiat zawarł z podmiotem gospodarczym umowę upoważniającą przedmiotowy podmiot gospodarczy do pozyskania, a następnie sprzedaży świadectw efektywności energetycznej. Powiat upoważnił wspomniany podmiot gospodarczy do pozyskania, a następnie sprzedaży świadectw efektywności energetycznej na Towarowej Giełdzie Energii.
Zgodnie z oświadczeniem złożonym do Instytucji Zarządzającej dotyczącym o kwalifikowalności VAT, Powiat zobowiązał się do zwrotu zrefundowanej w ramach projektu części poniesionego VAT, jeśli zaistnieją przesłanki umożliwiające odzyskanie tego podatku.
Powiat za sprzedaż praw do pozyskania świadectw efektywności energetycznej wystawi fakturę VAT.
Czynności związane z pozyskaniem i sprzedażą świadectw efektywności energetycznej wykonywane są przez podmiot upoważniony przez Powiat. Podpisana została umowa cywilno - prawna z podmiotem gospodarczym, który zobowiązuje się do wykonania wszystkich czynności związanych z pozyskaniem i sprzedażą świadectw efektywności energetycznej. Świadectwa efektywności energetycznej wydaje Prezes URE. Powiat upoważnił podmiot gospodarczy do poszczególnych etapów związanych z uzyskaniem świadectwa efektywności energetycznej i pozyskaniem środków finansowych z jego sprzedaży, w tym do wystąpienia w jego imieniu z wnioskiem o wydanie świadectwa efektywności energetycznej do Prezesa URE. W tym celu Powiat wydał na piśmie niezbędne upoważnienia stosownie do prowadzonych czynności po wcześniejszym zgłoszeniu ich zapotrzebowania przez podmiot gospodarczy.
Za zrealizowanie umowy podmiot gospodarczy - Wykonawca otrzyma wynagrodzenie w postaci procentowej od ceny otrzymanej ze sprzedaży świadectw efektywności energetycznej w wysokości 23% od wartości uzyskanej ze sprzedaży świadectw efektywności energetycznej. Po uzyskaniu od Wykonawcy informacji o wartości pozyskanych środków ze sprzedaży świadectw efektowności energetycznej Zamawiający - Powiat (...) wystawi fakturę VAT, w wysokości kwoty uzyskanej ze sprzedaży świadectw efektywności energetycznej pomniejszoną o wynagrodzenie należne Wykonawcy. Wykonawca w ramach wynagrodzenia zobowiązuje się do pokrycia wszystkich kosztów, jakie mogą być wymagane w związku z wykonaniem zamówienia.
Działania podmiotu gospodarczego upoważnionego przez Powiat do pozyskania, a następnie sprzedaży świadectw efektywności energetycznej są wykonywane przez ten podmiot gospodarczy we własnym imieniu na rachunek Zamawiającego. Certyfikaty stają się własnością podmiotu upoważnionego, tj. Wykonawcy, na bazie udzielonego upoważnienia, zapisując się na rejestrze Wykonawcy prowadzonym na Towarowej Giełdzie Energii.
Dokonując sprzedaży upoważniony przez Powiat podmiot będzie sprzedawał je jako własne. W przedmiotowej sprawie upoważniony przez Powiat podmiot nie będzie występował w ramach stosunku powiernictwa. O sprzedaży świadectw efektywności decydować będzie podmiot upoważniony.
Pytania
1) W związku z upoważnieniem podmiotu gospodarczego, czyli przeniesieniem na niego praw do pozyskania i zbycia białych certyfikatów kwotę uzyskaną przez podmiot gospodarczy, należy uznać za odpłatne świadczenie usług i czy Powiat jest zobowiązany wystawić fakturę VAT?
2) Czy w związku ze zrealizowaną i zakończoną inwestycją, powstaje możliwość odliczenia i zwrotu podatku VAT w wyniku dokonania przez Powiat sprzedaży praw majątkowych w postaci białych certyfikatów i wystawienia Wykonawcy przez Powiat faktury VAT, zgodnie z zapisami umowy o przekazaniu środków ze sprzedaży na konto Zamawiającego?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad. 1:
Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przeniesienie praw do pozyskania białych certyfikatów na podmiot upoważniony należy uznać za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Powoduje to, że zbycie świadectw efektywności energetycznej należy udokumentować fakturą VAT.
Ad. 2:
Zdaniem Wnioskodawcy, zbycie praw majątkowych, przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych w postaci „białych certyfikatów” jest czynnością jednostronną, dotyczy podatku należnego, niemającego związku z budynkiem (...), na którym realizowana była inwestycja. Powiat nie ma prawa odliczenia podatku naliczonego od faktur zakupu związanych z realizacją inwestycji, która w (...) r. była zakończona i rozliczona.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W art. 2 pkt 6 ustawy, wskazano, że:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zauważyć należy, że w definicji towarów określonej w art. 2 pkt 6 ustawy, nie wymieniono świadectw pochodzenia energii. Uwzględniając powyższe, przeniesienie praw majątkowych wynikających z tych świadectw, niebędące dostawą towarów, należy uznać za świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Z powołanych regulacji wynika, że usługą jest każde świadczenie wykonane przez podatnika w ramach działalności, które nie jest dostawą towarów, w tym m.in. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Zatem na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). W przypadku uznania danego świadczenia za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, winien istnieć bezpośredni konsument, beneficjent świadczenia, odnoszący wymierną korzyść.
Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Zatem, opodatkowanym świadczeniem usług jest każda transakcja podatnika w ramach jego działalności gospodarczej, która nie została wymieniona jako dostawa towarów, przy czym do uznania czynności za usługę konieczne jest istnienie odbiorcy usługi.
Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.
Zatem, pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Według art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:
Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.
Ponadto należy wskazać, że zasady nabywania, zbywania i umarzania świadectw efektywności energetycznej określa ustawa z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej (Dz.U z 2021 r. poz. 2166 ; ze zm. ).
W myśl art. 20 ust. 3 ww. ustawy:
Świadectwo efektywności energetycznej wydaje Prezes URE na wniosek podmiotu:
1) planującego rozpoczęcie prac zmierzających do realizacji przedsięwzięcia lub przedsięwzięć tego samego rodzaju służących poprawie efektywności energetycznej albo
2) upoważnionego przez podmiot, o którym mowa w pkt 1.
Zgodnie z art. 30 ust. 1 i 2 ww. ustawy:
Prawa majątkowe wynikające ze świadectwa efektywności energetycznej są towarem giełdowym w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych. Prawa te są zbywalne.
Prawa majątkowe wynikające ze świadectwa efektywności energetycznej powstają z chwilą zapisania świadectwa efektywności energetycznej po raz pierwszy na koncie w rejestrze świadectw efektywności energetycznej, na podstawie informacji, o której mowa w art. 24 ust. 2, i przysługują podmiotowi będącemu posiadaczem tego konta.
Natomiast zgodnie z art. 30 ust. 3 ww. ustawy:
Przeniesienie praw majątkowych wynikających ze świadectwa efektywności energetycznej następuje z chwilą dokonania odpowiedniego zapisu w rejestrze świadectw efektywności energetycznej prowadzonym przez podmiot prowadzący:
1) giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub
2) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi
- organizujący obrót prawami majątkowymi wynikającymi ze świadectw efektywności energetycznej.
Zgodnie zaś z art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2023 r., poz 380; ze zm.):
Z zastrzeżeniem art. 50a, prowadzenie działalności maklerskiej wymaga zezwolenia Komisji, wydanego na wniosek zainteresowanego podmiotu.
Natomiast w mysl art. 38 ust. 2 pkt 2 ustawy o giełdach towarowych:
Działalność, o której mowa w ust. 1, obejmuje wykonywanie czynności związanych z obrotem towarami giełdowymi, polegających na nabywaniu lub zbywaniu towarów giełdowych na cudzy rachunek na zasadach określonych w art. 38b, w tym dokonywaniu rozliczeń transakcji zleceniodawców.
Jak stanowi art. 38b ust. 1 ww. ustawy:
W umowie o świadczenie usług brokerskich w zakresie obrotu towarami giełdowymi towarowy dom maklerski zobowiązuje się wobec dającego zlecenie do zawierania umów nabycia lub zbycia towarów giełdowych w imieniu własnym, lecz na rachunek dającego zlecenie.
Natomiast z art. 2 pkt 2 lit. f ustawy o giełdach towarowych, wynika że:
towarami giełdowymi są dopuszczone do obrotu na danej giełdzie towarowej lub do obrotu organizowanego zgodnie z odrębnymi przepisami, prawa majątkowe wynikające ze świadectwa efektywności energetycznej, o których mowa w przepisach dotyczących efektywności energetycznej.
Z opisu stanu faktycznego wynika, że w (...) roku podpisaliście Państwo umowę o dofinansowanie inwestycji pod nazwą „(...)”. Realizując ten projekt wykonywali Państwo określone zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie edukacji publicznej oraz utrzymania powiatowych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej. Uważali Państwo, że Powiat jako beneficjent nie ma prawa do odliczenia podatku VAT, gdyż przedmiotowa inwestycja służy przede wszystkim do wypełnienia zadań publicznoprawnych Powiatu, a efekty realizacji zadania nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanej.
W dniu składania wniosku aplikacyjnego oraz realizacji inwestycji nie prowadzili Państwo sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT związanej z przedmiotową inwestycją, a zatem Powiat nie miał prawnej możliwości odzyskania podatku VAT. W wyniku realizacji robót budowlanych dotyczących (...) zostały na Państwa wystawione faktury VAT. (...) budynku została zrealizowana i zakończona w roku (...).
Zawarli Państwo z podmiotem gospodarczym umowę upoważniającą przedmiotowy podmiot gospodarczy do pozyskania, a następnie sprzedaży świadectw efektywności energetycznej. Upoważnili Państwo wspomniany podmiot gospodarczy do pozyskania, a następnie sprzedaży świadectw efektywności energetycznej na Towarowej Giełdzie Energii. Za sprzedaż praw do pozyskania świadectw efektywności energetycznej wystawią Państwo fakturę VAT.
Czynności związane z pozyskaniem i sprzedażą świadectw efektywności energetycznej wykonywane są przez podmiot upoważniony przez Państwa. Podpisana została umowa cywilno - prawna z podmiotem gospodarczym, który zobowiązuje się do wykonania wszystkich czynności związanych z pozyskaniem i sprzedażą świadectw efektywności energetycznej. Upoważnili Państwo jako Powiat podmiot gospodarczy do poszczególnych etapów związanych z uzyskaniem świadectwa efektywności energetycznej i pozyskaniem środków finansowych z jego sprzedaży, w tym do wystąpienia w jego imieniu z wnioskiem o wydanie świadectwa efektywności energetycznej do Prezesa URE. W tym celu wydali Państwo na piśmie niezbędne upoważnienia, stosownie do prowadzonych czynności po wcześniejszym zgłoszeniu ich zapotrzebowania przez podmiot gospodarczy.
Za zrealizowanie umowy podmiot gospodarczy - Wykonawca otrzyma wynagrodzenie w postaci procentowej od ceny otrzymanej ze sprzedaży świadectw efektywności energetycznej w wysokości 23% od wartości uzyskanej ze sprzedaży świadectw efektywności energetycznej. Po uzyskaniu od Wykonawcy informacji o wartości pozyskanych środków ze sprzedaży świadectw efektowności energetycznej wystawią Państwo (Zamawiający) fakturę VAT, w wysokości kwoty uzyskanej ze sprzedaży świadectw efektywności energetycznej pomniejszoną o wynagrodzenie należne Wykonawcy. Wykonawca w ramach wynagrodzenia zobowiązuje się do pokrycia wszystkich kosztów, jakie mogą być wymagane w związku z wykonaniem zamówienia.
Działania podmiotu gospodarczego upoważnionego przez Państwa do pozyskania, a następnie sprzedaży świadectw efektywności energetycznej są wykonywane przez ten podmiot gospodarczy we własnym imieniu na rachunek Zamawiającego. Certyfikaty stają się własnością podmiotu upoważnionego, tj. Wykonawcy, na bazie udzielonego upoważnienia, zapisując się na rejestrze Wykonawcy prowadzonym na Towarowej Giełdzie Energii.
Dokonując sprzedaży upoważniony przez Państwa podmiot będzie sprzedawał certyfikaty jako własne. W przedmiotowej sprawie podmiot upoważniony nie będzie występował w ramach stosunku powiernictwa. O sprzedaży świadectw efektywności decydować będzie podmiot upoważniony.
Przy tak przedstawionym opisie stanu faktycznego w pierwszej kolejności Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia czy w związku z upoważnieniem podmiotu gospodarczego, czyli przeniesieniem na niego praw do pozyskania i zbycia białych certyfikatów, kwotę uzyskaną przez ten podmiot, należy uznać za odpłatne świadczenie usług i czy są Państwo zobowiązani wystawić fakturę VAT.
Przenosząc powyższe na grunt przepisów podatku od towarów i usług należy stwierdzić, że w niniejszej sytuacji mamy do czynienia z odpłatnym świadczeniem usługi ze strony Państwa na rzecz Wykonawcy polegającym na przekazaniu przez Państwa w ramach umowy Wykonawcy prawa do pozyskania i sprzedaży świadectw efektywności energetycznej wynikających ze zrealizowanej inwestycji. Bezpośrednim nabywcą tego świadczenia jest Wykonawca, zaś jak wynika z opisu stanu faktycznego za przekazane prawo otrzymają Państwo Państwo środki finansowe w wysokosci 77% wartości sprzedanych białych certyfikatów. Tym samym zostały spełnione łącznie warunki do uznania czynności przekazania prawa do pozyskania i sprzedaży świadectw efektywności energetycznej wynikających ze zrealizowanej inwestycji za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
W świetle powyższego, należy uznać, że kwota wypłacona przez Wykonawcę na rzecz Państwa stanowi wynagrodzenie za usługę wykonaną przez Państwa na rzecz Wykonawcy, polegającą na przekazaniu prawa do pozyskania i sprzedaży świadectw efektywności energetycznej wynikających ze zrealizowanej przez Państwa inwestycji, która to usługa podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 8 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym zobowiązani są Państwo do wystawienia faktury za wykonane usługi według właściwej stawki podatku.
Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.
Odnosząc się natomiast do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego wskazać należy, że podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Jak stanowi art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Jak wynika z art. 87 ust. 1 ustawy:
w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
Z treści cytowanych przepisów wynika, że warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek nabytych towarów lub usług z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.
Przedstawiona powyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.
Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Jak Państwo wskazali, Powiat nie prowadził sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT związanej z przedmiotową inwestycją i nie miał prawnej możliwości odzyskania podatku VAT.
Zatem skoro opisana inwestycja nie była wykorzystywana do czynności opodatkowanych, nie mają Państwo możliwości odliczenia i zwrotu podatku VAT naliczonego w związku z jej realizacją. Nie zmienia tego opisana powyżej sprzedaż praw majątkowych. Okoliczność wystąpienia czynności opodatkowanej, niekorzystającej ze zwolnienia z opodatkowania tj. przekazanie prawa do pozyskania i sprzedaży świadectw efektywności energetycznej wynikających ze zrealizowanej inwestycji, nie zmieni przeznaczenia opisanej inwestycji. Niezależnie od tego, że Powiat dokonał zbycia ww. praw, to inwestycja sama w sobie służy do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu, czyli takich które nie dają prawa do odliczenia podatku VAT.
Jak wynika z powyższego, o prawie do odliczenia decyduje sposób wykorzystania danego obiektu. Brak jest więc podstaw aby prawo do odliczenia z tytułu przedmiotowych wydatków inwestycyjnych było uzależnione od innej czynności opodatkowanej niż od faktycznego sposobu wykorzystania danego budynku.
W związku z powyższym, nie powstanie możliwość odliczenia i zwrotu podatku VAT od wydatków inwestycyjnych poniesionych na (…) budynku (…), o której mowa we wniosku z tytułu świadczenia przez Państwa usługi przekazania prawa do pozyskania i sprzedaży świadectw efektywności energetycznej wynikających ze zrealizowanej inwestycji.
Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 należy uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ; ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), ul. (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; ze zm., dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.