Interpretacja indywidualna z dnia 21 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.604.2023.1.GK

Dokumentowania wewnątrzwspólnotowego przesunięcia własnych towarów podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy o VAT na podstawie faktury wystawionej w systemie KSeF, rozpoznania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług na dotychczasowych zasadach, tj. w momencie wystawienia faktury oraz udostępniania faktur wystawionych w KSeF w Państwa wewnętrznej dokumentacji.

Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:

• prawidłowe- w zakresie dokumentowania wewnątrzwspólnotowego przesunięcia własnych towarów podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy o VAT na podstawie faktury wystawionej w systemie KSeF, a tym samym zobowiązania do rozpoznania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług na dotychczasowych zasadach, tj. w momencie wystawienia faktury,
• nieprawidłowe - w zakresie udostępniania faktur wystawionych w KSeF w Państwa wewnętrznej dokumentacji.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 grudnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy dokumentowania wewnątrzwspólnotowego przesunięcia własnych towarów podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy o VAT na podstawie faktury wystawionej w systemie KSeF, rozpoznania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług na dotychczasowych zasadach, tj. w momencie wystawienia faktury oraz udostępniania faktur wystawionych w KSeF w Państwa wewnętrznej dokumentacji. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. GmbH (dalej jako „Spółka”, ”A. GmbH” lub „Wnioskodawca”) jest spółką prawa szwajcarskiego, która w Polsce posiada stałe miejsce prowadzenia działalności dla celów VAT.

Jesteście Państwo, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz.U. z 2023 poz. 1570 ze zm.) dalej zwaną „ustawą o VAT” czynnym podatnikiem VAT na terytorium Polski. Jesteście Państwo zarejestrowani zarówno na potrzeby transakcji krajowych jak i transakcji wewnątrzwspólnotowych od (…) 2012 r.

Zlecacie Państwo produkcję aluminiowych puszek do napojów z własnych materiałów podmiotowi polskiemu. Wyprodukowane puszki stanowią Państwa własność i są sprzedawane do dystrybutora w Polsce, ale także do dystrybutorów w innych krajach Unii Europejskiej.

W przypadku sprzedaży do dystrybutorów poza Polskę puszki są transportowane do Państwa magazynów na terytorium innych państw członkowskich Unii Europejskiej. Czynność ta stanowi przesunięcie towarów własnych, które dla celów podatku VAT rozpoznawane jest jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Czynność ta, określana jako nietransakcyjne WDT, jest szczególnym rodzajem dostawy wewnątrzwspólnotowej. Definicja tego rodzaju transakcji jest zawarta w art. 13 ust. 3 ustawy o VAT.

Działając zgodnie z interpretacją z dnia 25 stycznia 2021 r. znak 0114-KDIP1-2.4012.447.2020.2.JŻ Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, aktualnie dokumentujecie Państwo przemieszczenie własnych towarów z terytorium Polski na terytorium innych państw członkowskich Unii Europejskiej, zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT poprzez wystawienie faktury. Zgodnie bowiem z tym przepisem podatnik jest obowiązany wystawić fakturę, będącą stosownie do art. 2 pkt 31 ustawy dokumentem zawierającym dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie, dokumentującą sprzedaż na rzecz innego podatnika, przez którą w myśl art. 2 pkt 22 ustawy rozumie się między innymi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie wyżej przywołanej interpretacji na bieżąco, w momencie wystawienia faktury, rozpoznajecie Państwo też obowiązek podatkowy na potrzeby podatku od towarów i usług z tytułu nietransakcyjnego wewnątrzwspólnotowego przemieszczenia towarów.

Z dniem 1 lipca 2024 r. mają wejść w życie przepisy dotyczące obowiązku wystawiania faktur ustrukturyzowanych (dalej jako: „KSeF”).

Zgodnie z art. 106ga ustawy o VAT:

1)Podatnicy są obowiązani wystawiać faktury ustrukturyzowane przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur.

2)Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy wystawiania faktur:

1)przez podatnika nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju;

2)przez podatnika nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju, który posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności nie uczestniczy w dostawie towarów lub świadczeniu usług, dla których wystawiono fakturę;

3)przez podatnika korzystającego z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 7, 7a i 9, dokumentujących czynności rozliczane w tych procedurach;

4)na rzecz nabywcy towarów lub usług będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej;

5)w przypadku odpowiednio udokumentowanych dostaw towarów lub świadczenia usług, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 106s.

3)W przypadku, o którym mowa w ust. 2, wystawia się faktury elektroniczne lub faktury w postaci papierowej.

4)W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, podatnicy mogą wystawiać faktury ustrukturyzowane.

Jako podmiot posiadający stałe miejsce prowadzenia działalności dla celów podatku VAT w Polsce będziecie Państwo obowiązani stosować przedmiotowe przepisy.

Art. 106gb. [Sposób wystawiania i otrzymywania faktury ustrukturyzowanej] stanowi, że:

1)Faktura ustrukturyzowana jest wystawiana i otrzymywana przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur za pomocą oprogramowania interfejsowego, w postaci elektronicznej i zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.

2)Oprogramowanie interfejsowe, o którym mowa w ust. 1, jest dostępne na stronie, której adres jest podany w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

3)Dostęp do faktury ustrukturyzowanej, faktur, o których mowa w art. 106nf ust. 1 i art. 106nh ust. 1, po przesłaniu ich do Krajowego Systemu e-Faktur, oraz faktury VAT RR i faktury VAT RR KOREKTA wystawionych przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur, bez konieczności uwierzytelniania, o którym mowa w art. 106nb, jest możliwy za pośrednictwem kodu, o którym mowa w ust. 5, po podaniu danych umożliwiających zidentyfikowanie tej faktury.

4)W przypadku gdy:

1)miejscem świadczenia jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego lub

2)nabywcą jest podmiot nieposiadający siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, lub

3)nabywcą jest podmiot nieposiadający siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju, który posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności nie uczestniczy w nabyciu towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę

- faktura ustrukturyzowana jest udostępniana nabywcy w sposób z nim uzgodniony.

Analizując przedmiotowe przepisy, które mają wejść w życie z dniem 1 lipca 2024 r. powzięliście Państwo wątpliwość co do dalszego postępowania w zakresie dokumentowania wewnątrzwspólnotowego przemieszczenia własnych towarów tzw. nietransakcyjnego WDT, ale przede wszystkim co do momentu powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług dla tych transakcji.

Pytania

1)Czy dokumentując wewnątrzwspólnotowe przesunięcie własnych towarów podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy o VAT będziecie Państwo obowiązani wystawiać te faktury w systemie KSeF, a tym samym rozpoznawać obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług na dotychczasowych zasadach tj. w momencie wystawienia faktury?

2)Czy wystarczającym dla spełnienia wymogów KSeF będzie opisanie sposobu udostępniania faktur wystawionych w tym systemie w Państwa wewnętrznej dokumentacji?

Państwa stanowisko w sprawie

W Państwa ocenie wprowadzenie KSeF nie wpłynie na zmianę momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług przy przemieszczaniu własnych towarów do innych krajów Unii (nietransakcyjne WDT).

Stanowisko to uzasadnia treść art. 13 ust. 3 ustawy o VAT zgodnie, z którym wewnątrzwspólnotowe przesuniecie własnych towarów jest i będzie nadal czynnością podlegającą opodatkowaniu VAT.

Czynność ta nadal będzie dokumentowana fakturą, od 1 lipca 2024 r. wystawianą przy zastosowaniu KSeF.

Tym samym obowiązek podatkowy zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o VAT będzie powstawała z chwilą wystawienia faktury przez Państwa.

Sposób udostępniania faktur wystawionych w systemie KSeF, w tym przypadku należy wyłącznie opisać w Państwa wewnętrznej dokumentacji. W tym przypadku nie ma bowiem nabywcy - jest to transakcja jednostronna.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361); zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z tej regulacji wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określonym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 1 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Zgodnie z art. 2 pkt 2 ustawy:

Przez państwo członkowskie rozumie się przez to państwo członkowskie Unii Europejskiej, a także Irlandię Północną w zakresie określonym w Protokole w sprawie Irlandii / Irlandii Północnej do Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz. Urz. UE L 29 z 31.01.2020, str. 7, z późn. zm.).

Na mocy art. 2 pkt 3 ustawy:

Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (...).

W myśl art. 2 pkt 4 ustawy:

Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się przez to terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 2 pkt 31 ustawy:

Przez fakturę rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Natomiast, zgodnie z art. 2 pkt 32 ustawy:

Przez fakturę elektroniczną rozumie się fakturę w formie elektronicznej wystawioną i otrzymaną w dowolnym formacie elektronicznym.

Stosowanie do art. 2 pkt 32a ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o fakturze ustrukturyzowanej - rozumie się przez to fakturę wystawioną przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur wraz z przydzielonym numerem identyfikującym tę fakturę w tym systemie.

Zasady dotyczące wystawiania faktur zostały zawarte w rozdziale 1 Działu XI ustawy.

I tak, w myśl art. 106a pkt 1a ustawy:

Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów.

Na podstawie art. 106a pkt 2 ustawy:

Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:

a)państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,

b)państwa trzeciego.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1) sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2) wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

3) wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4) otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b) czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c) dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

Elementy, jakie powinna zawierać faktura, zostały wymienione w art. 106e ustawy.

Należy także wskazać, że ustawą z dnia 16 czerwca 2023 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2023 r. poz. 1598), wprowadzono zmiany w zakresie Krajowego Systemu e-Faktur. Stosownie do art. 106ga ust. 1-5 ustawy, mającego wejść w życie od 1 lipca 2024 r.:

1. Podatnicy są obowiązani wystawiać faktury ustrukturyzowane przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur.

2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy wystawiania faktur:

1) przez podatnika nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju;

2) przez podatnika nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju, który posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności nie uczestniczy w dostawie towarów lub świadczeniu usług, dla których wystawiono fakturę;

3) przez podatnika korzystającego z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 7, 7a i 9, dokumentujących czynności rozliczane w tych procedurach;

4) na rzecz nabywcy towarów lub usług będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej;

5) w przypadku odpowiednio udokumentowanych dostaw towarów lub świadczenia usług, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 106s.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, wystawia się faktury elektroniczne lub faktury w postaci papierowej.

4. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, podatnicy mogą wystawiać faktury ustrukturyzowane.

Na podstawie art. 106g ust. 3a- 3c ustawy:

3a. Faktura ustrukturyzowana jest udostępniana i otrzymywana za pomocą oprogramowania interfejsowego, o którym mowa w art. 106nc ust. 1.

3b. Jeżeli odbiorca faktury nie wyraził akceptacji, o której mowa w art. 106na ust. 2, faktura ustrukturyzowana może być przesłana temu podmiotowi w postaci z nim uzgodnionej. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio.

3c. Dostęp do faktury ustrukturyzowanej jest możliwy przez podanie danych tej faktury określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 106r pkt 4.

Z kolei zgodnie z art. 106i ust. 1 ustawy:

Fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-9.

Zgodnie z art. 106gb ust. 1-4 ustawy:

Faktura ustrukturyzowana jest wystawiana i otrzymywana przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur za pomocą oprogramowania interfejsowego, w postaci elektronicznej i zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.

2. Oprogramowanie interfejsowe, o którym mowa w ust. 1, jest dostępne na stronie, której adres jest podany w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

3. Dostęp do faktury ustrukturyzowanej, faktur, o których mowa w art. 106nf ust. 1 i art. 106nh ust. 1, po przesłaniu ich do Krajowego Systemu e-Faktur, oraz faktury VAT RR i faktury VAT RR KOREKTA wystawionych przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur, bez konieczności uwierzytelniania, o którym mowa w art. 106nb, jest możliwy za pośrednictwem kodu, o którym mowa w ust. 5, po podaniu danych umożliwiających zidentyfikowanie tej faktury.

4. W przypadku gdy:

1) miejscem świadczenia jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego lub

2) nabywcą jest podmiot nieposiadający siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, lub

3) nabywcą jest podmiot nieposiadający siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju, który posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności nie uczestniczy w nabyciu towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę

- faktura ustrukturyzowana jest udostępniana nabywcy w sposób z nim uzgodniony.

Jak wynika z art. 13 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Stosownie do art. 13 ust. 3 ustawy:

Za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.

Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług.

Natomiast, stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy:

W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy, z zastrzeżeniem ust. 4.

Z powołanego przepisu wynika, że dokonanie dostawy w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów rozpoczyna bieg szczególnego rodzaju terminu wyznaczającego moment powstania obowiązku podatkowego. Termin ten kończy bieg w 15. dniu miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy. Do czasu upływu 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy, wystawienie faktury dokumentującej dostawę skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w momencie jej wystawienia. Natomiast w przypadku gdy do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy, faktura nie jest wystawiona, obowiązek podatkowy powstaje niezależnie od daty wystawienia faktury w 15. dniu miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy.

Z opisu sprawy wynika, że jesteście Państwo spółką prawa szwajcarskiego, która w Polsce posiada stałe miejsce prowadzenia działalności dla celów VAT. Jesteście Państwo czynnym podatnikiem VAT na terytorium Polski. Jesteście Państwo zarejestrowani zarówno na potrzeby transakcji krajowych jak i transakcji wewnątrzwspólnotowych od 2012 r. Zlecacie Państwo produkcję aluminiowych puszek do napojów z własnych materiałów podmiotowi polskiemu. Wyprodukowane puszki stanowią Państwa własność i są sprzedawane do dystrybutora w Polsce, ale także do dystrybutorów w innych krajach Unii Europejskiej. W przypadku sprzedaży do dystrybutorów poza Polskę puszki są transportowane do Państwa magazynów na terytorium innych państw członkowskich Unii Europejskiej. Czynność ta stanowi przesunięcie towarów własnych, które dla celów podatku VAT rozpoznawane jest jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, określana jako nietransakcyjne WDT. Aktualnie dokumentujecie Państwo przemieszczenie własnych towarów z terytorium Polski na terytorium innych państw członkowskich Unii Europejskiej, zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy poprzez wystawienie faktury. Na bieżąco, w momencie wystawienia faktury, rozpoznajecie Państwo też obowiązek podatkowy na potrzeby podatku od towarów i usług z tytułu nietransakcyjnego wewnątrzwspólnotowego przemieszczenia towarów.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Państwa wątpliwości dotyczą określenia czy dokumentując wewnątrzwspólnotowe przesunięcie własnych towarów podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 13 ust. 3, będziecie Państwo obowiązani wystawić te faktury w systemie KSeF, a tym samym rozpoznawać obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług na dotychczasowych zasadach, tj. w momencie wystawieni faktury.

Uważacie Państwo, że jako podmiot posiadający stałe miejsce prowadzenia działalności dla celów podatku VAT w Polsce będziecie obowiązani wystawiać faktury ustrukturyzowane przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur. Ponadto według Państwa wprowadzenie KSeF nie wpłynie na zmianę momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług przy przemieszczaniu własnych towarów do innych krajów Unii (nietransakcyjne WDT).

Odnosząc się do Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności wskazać należy, że ustawa o VAT wyodrębnia wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (WDT) w klasycznej „transakcyjnej” postaci (art. 13 ust. 1 ustawy) oraz tzw. „nietransakcyjnej” (art. 13 ust. 3 ustawy), przez którą należy rozumieć transport składników majątkowych przedsiębiorstwa do innego państwa członkowskiego w celu prowadzenia tam działalności gospodarczej, mimo że w takim przypadku nie następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. „Nietransakcyjna” WDT jest konstrukcyjnie odmienna od jej klasycznej, „transakcyjnej” formy. Nie dochodzi bowiem do dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, a jedynie do przemieszczenia towarów przez podatnika w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa. W czynności tej uczestniczy wyłącznie jeden podmiot.

Opisana w art. 13 ust. 3 ustawy czynność jest uznawana za WDT, a zatem ustawodawca zrównał ją z „transakcyjną” WDT.

Pomimo tego, że przemieszczenia towarów dokonuje jeden podmiot, to posiada on dwa odmienne statusy podatnika w różnych państwach członkowskich, co oznacza, że w istocie, w tym specyficznym przypadku, WDT dokonywana jest na rzecz innego podatnika.

O tym, że przy „nietransakcyjnej” WDT podatnik działa w podwójnej roli świadczy to, że do tej transakcji podatnik stosuje przepisy, które dotyczą „transakcyjnej” WDT – np. art. 13 ust. 6 ustawy, bądź regulacji warunkujących skorzystanie ze stawki 0%. Tym samym regulacje dotyczące „transakcyjnej” WDT powinny odpowiednio znaleźć zastosowanie do WDT w formie „nietransakcyjnej”, o czym stanowi także art. 42 ust. 1 i ust. 14 ustawy zgodnie z którym:

1. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1) podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;

2) podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3) podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

(…)

14. Przepisy ust. 1-4, 11 i 12 stosuje się odpowiednio do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3.

Z powyższego wynika, że podatnik w przypadku „nietransakcyjnej” WDT występuje jednocześnie jako dokonujący dostawy i nabywca, i aby skorzystać ze stawki 0% musi posiadać właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych w państwie nabywcy, posiadać dowody wywiezienia towarów z kraju oraz być podatnikiem VAT-UE. Tym samym mamy do czynienia z jednym podmiotem, ale dla celów VAT posiada on odrębny status na terenie różnych państw UE.

Charakter „nietransakcyjnej” WDT wyklucza istnienie sytuacji, w której podatnik - dostawca nie posiada statusu podatnika w państwie członkowskim, do którego dokonuje przemieszczenia towarów. To przemawia również za obowiązkiem wystawienia faktury na podstawie ww. art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy. Przyjąć bowiem należy, że „nietransakcyjna” WDT dokonywana jest na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze.

Prezentowane stanowisko znajduje odpowiednie potwierdzenie również w przepisach Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 2006 Nr 347, str. 1), dalej „Dyrektywa VAT” .

Zgodnie z art. 220 Dyrektywy VAT:

1. Każdy podatnik upewnia się, że faktura została wystawiona przez niego, nabywcę lub usługobiorcę, lub w jego imieniu i na jego rzecz, przez osobę trzecią, w następujących przypadkach:

1) dostaw towarów lub świadczenia usług dokonywanych przez niego na rzecz innego podatnika lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2) dostaw towarów, o których mowa w art. 33 lit. a), chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej określonej w tytule XII rozdział 6 sekcja 3;

3) dostaw towarów dokonanych na warunkach przewidzianych w art. 138;

4) wszelkich zaliczek wpłaconych na jego rzecz przed dokonaniem jednej z dostaw towarów, o których mowa w pkt 1 i 2;

5) wszelkich zaliczek wpłaconych na jego rzecz przez innego podatnika lub przez osobę prawną niebędącą podatnikiem przed zakończeniem świadczenia usług.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 i bez uszczerbku dla art. 221 ust. 2 nie wymaga się wystawienia faktury w odniesieniu do świadczenia usług zwolnionych na mocy art. 135 ust. 1 lit. a)-g).

Zgodnie natomiast z art. 138 Dyrektywy VAT:

1. Państwa członkowskie zwalniają dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza terytorium danego państwa, ale na terytorium Wspólnoty, przez sprzedawcę lub przez nabywcę towarów lub na ich rzecz, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a)towary są dostarczane innemu podatnikowi lub osobie prawnej niebędącej podatnikiem, działających w takim charakterze w państwie członkowskim innym niż państwo rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;

b)podatnik lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, na rzecz których dokonywana jest dostawa, są zidentyfikowani do celów VAT w państwie członkowskim innym niż państwo rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów oraz podali dostawcy ten numer identyfikacyjny VAT;

1a. Zwolnienie przewidziane w ust. 1 nie ma zastosowania, jeżeli dostawca nie dopełnił przewidzianego w art. 262 i 263 obowiązku składania informacji podsumowującej lub jeżeli złożona przez niego informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych informacji dotyczących tej dostawy zgodnie z wymogami art. 264, chyba że dostawca może należycie, w sposób odpowiadający właściwym organom, uzasadnić swoje uchybienie.

Zgodnie zatem z art. 220 ust. 1 pkt 3 Dyrektywy VAT każdy podatnik upewnia się, że faktura została wystawiona przez niego, nabywcę lub usługobiorcę, lub w jego imieniu i na jego rzecz przez osobę trzecią, w przypadku dostaw towarów dokonanych na warunkach przewidzianych w art. 138 Dyrektywy VAT. W art. 138 ust. 2 lit. c) Dyrektywy VAT wymieniono natomiast dostawy towarów, polegające na przemieszczeniu towarów do innego państwa członkowskiego, które byłyby objęte zwolnieniami przewidzianymi w ust. 1 oraz w lit. a) i b) Dyrektywy VAT, gdyby zostały dokonane na rzecz innego podatnika. Oznacza to, że prawodawca unijny, odsyłając w art. 220 ust. 1 pkt 3 do całego art. 138 Dyrektywy VAT wyraźnie wskazuje na obowiązek fakturowania również w przypadku tzw. przemieszczenia towarów własnych.

Jak wyjaśniono, z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy wynika obowiązek wystawienia faktury dla prawidłowego udokumentowania „nietransakcyjnej” WDT a zatem Państwa Spółka, która posiada na terytorium Polski stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej oraz dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy - będzie zobowiązana do wystawienia faktury ustrukturyzowanej przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur. Natomiast wprowadzenie obligatoryjnego KSeF nie wpłynie na zmianę powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług przy przemieszczaniu własnych towarów do innych krajów Unii Europejskiej. Obowiązek podatkowy z tytułu „nietransakcyjnej” WDT powstanie zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy z chwilą wystawienia faktury ustrukturyzowanej w KSeF, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy.

Tym samym słusznie Państwo wskazujecie, że jako podmiot posiadający stałe miejsce prowadzenia działalności dla celów podatku VAT w Polsce będziecie obowiązani wystawiać faktury ustrukturyzowane przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur oraz wprowadzenie KSeF nie wpłynie na zmianę momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług przy przemieszczaniu własnych towarów do innych krajów Unii (nietransakcyjne WDT). W związku z powyższym Państwa stanowisko w tym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również określenia czy wystarczającym dla spełnienia wymogów KSeF będzie opisanie sposobu udostępniania faktur w tym systemie w Państwa wewnętrznej dokumentacji.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy wskazać, że specyfika konstrukcji „nietransakcyjnej” WDT sprowadza się do podwójnej roli podmiotu, który równocześnie występuje jako dostawca oraz nabywca, przez co nie można uznać za prawidłowe Państwa stanowiska, które wskazuje, że „jest to transakcja jednostronna”. W przypadku „nietransakcyjnej” WDT faktycznie nie dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, bowiem prawo to pozostaje przy jednym podmiocie, jednakże należy wskazać, że pomimo, iż przemieszczenia dokonuje jeden podmiot, to w różnych państwach członkowskich posiada on dwa odmienne statusy podatnika, wobec tego w istocie WDT dokonywane będzie na rzecz innego podatnika. Jednocześnie, w przypadkach, o których mowa w art. 106gb ust. 4 ustawy kwestia sposobu udostępniania faktur została pozostawiona do uzgodnienia podatnikom.

Tym samym Państwa stanowisko, zgodnie z którym sposób udostępniania faktur wystawionych w systemie KSeF, w tym przypadku należy wyłącznie opisać w Państwa wewnętrznej dokumentacji, należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przepisów, które mają wejść w życie z dniem 1 lipca 2024 r. zgodnie z ustawą z dnia 16 czerwca 2023 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2023 r. poz. 1598) i traci ważność w przypadku ich zmiany lub uchylenia.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA) :

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP : /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).