Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 7 marca 2024 r., sygn. III SA/Wr 288/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Jankowska-Szostak (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Asesor WSA Kamila Paszowska-Wojnar, Aneta Brzezińska, , po rozpoznaniu w Wydziale III w dniu 7 marca 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi C. Sp. z o.o. w L. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Jeleniej Górze z dnia 12 czerwca 2023 r. nr SKO.EA/41/1/23 w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym I. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Starosty Zgorzeleckiego z dnia 6 grudnia 2022 r. nr BF.3161.60.2022.1 II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Jeleniej Górze na rzecz strony skarżącej kwotę 597 (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 2 sierpnia 2023 r., C. sp. z o.o. w Ł. (dalej: skarżąca, strona skarżąca), reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, wniosła skargę na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Jeleniej Górze (dalej: organ II instancji, organ odwoławczy, SKO, Kolegium) z dnia 12 czerwca 2023 r., nr SKO.EA/41/1/23. Postanowienie to zostało wydane w wyniku złożenia przez skarżącą zażalenia na postanowienie Starosty Zgorzeleckiego (dalej: organ I instancji, Starosta) z dnia 6 grudnia 2022 r., znak: BF.3161.60.2022.1, zgodnie z którym w pkt 1) Starosta uznał zarzut skarżącej w zakresie błędnego wskazania zobowiązanego oraz w pkt 2) oddalił pozostałe zarzuty. W wyniku zaskarżenia postanowienia Starosty organ II instancji postanowieniem z dnia 12 czerwca 2023 r., znak: SKO.EA/41/1/23, w pkt 1) uchylił postanowienie organu I instancji w części objętej rozstrzygnięciem pkt 2) i orzekł o niedopuszczalności zarzutów wniesionych przez skarżącą w przedmiocie przedawnienia należności pieniężnej oraz błędnego określenia w tytule wykonawczym początkowej daty naliczania odsetek za zwłokę (lit. a) oraz oddalił zarzuty wniesione przez skarżącą dotyczące braku doręczenia jej upomnienia oraz niezgodności pomiędzy obowiązkiem pieniężnym opisanym w części D i D1, a obowiązkiem określonym w decyzji Starosty z dnia 12 lutego 2018 r., nr 1/2018 (lit. b). W pkt 2) postanowienia SKO orzekło o utrzymaniu w mocy rozstrzygnięcia Starosty w pkt 1).