Interpretacja indywidualna z dnia 20 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.55.2024.2.AC

Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup okularów korekcyjnych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 stycznia 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup okularów korekcyjnych.

Wniosek uzupełnił Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 13 marca 2024 r. (data wpływu 13 marca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca od 3 stycznia 2023 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą (NIP (...), która zajmuje się obsługą informatyczną firm i konsumentów. Większość czasu Wnioskodawca spędza przed komputerem - ponad 10 godzin dziennie. Wnioskodawca ma podpisaną umowę z kontrahentem, który wymaga bycia na miejscu w wyznaczonych godzinach i czasie oraz o odpowiednim czasie reakcji poza miejscem świadczenia usług i poza godzinami wskazanymi na umowie również w nocy. Zadania, które głównie są tam wykonywane to między innymi, monitorowanie sieci, konfiguracja urządzeń sieciowych oraz administracja systemami informatycznymi co za tym idzie jest to praca przy komputerze. W celu ochrony swojego wzroku Wnioskodawca zakupił okulary z filtrem blue cat lub tzw. niebieskim antyrefleksem. Na aktualną chwilę ta FV nie została uwzględniona jako KUP. Wnioskodawca dołącza FV zaliczkową z zaznaczeniem, że okulary posiadają w/w filtr.

Dla celów działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Zgodnie z CEIDG w zakres wykonywanych zadań przewyższają kody: 62.03.Z, 62.03.Z, 58.29.Z, 62.01.Z, 62.02.Z, 62.09.Z, 63.11.Z, 80.20.Z, 95.11.Z, 95.12.Z Natomiast pozostałe to: 33.14.Z, 42.22.Z, 43.21.Z, 47.41.Z, 47.42.Z, 47.43.Z, 47.91.Z, 80.20.Z

Faktura zaliczkowa - faktyczny zakup był dokonany (...) grudnia 2023 r., a faktura końcowa wystawiona została (...) stycznia 2024 r.

Działalność, którą Wnioskodawca prowadzi, wymaga od Niego nieustannego skupienia wzroku na monitorze komputera przez długie godziny, każdego dnia jest to czas nawet przekraczający 12 godzin. Jako administrator IT, jest odpowiedzialny za zapewnienie ciągłości i bezpieczeństwa systemów informatycznych, co obejmuje monitorowanie, diagnostykę, rozwiązywanie problemów oraz rozwój infrastruktury IT. Wszystkie te zadania wymagają precyzji, ostrości wzroku oraz zdolności do długotrwałego skupienia na szczegółach prezentowanych na ekranie.

Okulary korekcyjne, o które Wnioskodawca wnioskuje, są specjalnie dostosowane do pracy przy komputerze. Posiadają one filtry chroniące oczy przed szkodliwym promieniowaniem niebieskim emitowanym przez ekrany. Dzięki tym okularom Wnioskodawca może efektywnie i bez szkody dla zdrowia pracować przez wiele godzin, co jest absolutnie krytyczne dla świadczenia usług na najwyższym poziomie.

Bez tych okularów zdolność Wnioskodawcy do pracy zostałaby drastycznie ograniczona. Problemy ze wzrokiem, takie jak zmęczenie oczu, bóle głowy, a nawet ryzyko długotrwałego uszkodzenia wzroku, mogłyby nie tylko obniżyć Jego efektywność pracy, ale również uniemożliwić Mu świadczenie usług na wymaganym poziomie. W praktyce, działalność, którą Wnioskodawca prowadzi, byłaby niemożliwa do utrzymania bez zapewnienia odpowiednich warunków do pracy, w tym właściwej korekcji wzroku.

Ponadto, Wnioskodawca jako jednoosobowa działalność gospodarcza, bezpośrednio zależy od swojej zdolności do pracy. Nie ma innej osoby, która mogłaby przejąć obowiązki Wnioskodawcy, jeśli Jego stan zdrowia uniemożliwiłby Mu efektywne wykonanie zadań. W związku z tym, inwestycja w odpowiednie okulary nie jest tylko kwestią komfortu, ale fundamentalnym wymogiem umożliwiającym kontynuację i rozwój działalności Wnioskodawcy.

Podsumowując, zakup okularów korekcyjnych stanowi bezpośredni i niezbędny warunek świadczenia profesjonalnych usług IT. Jest to wydatek ściśle związany z prowadzoną działalnością gospodarczą, bez którego nie tylko jakość świadczonych usług, ale i sama możliwość ich świadczenia byłaby poważnie zagrożona. Dlatego z całym przekonaniem Wnioskodawca uważa, że wydatek ten powinien zostać uznany za koszt uzyskania przychodu, odzwierciedlając jego bezpośredni wpływ na prowadzenie i rozwój Jego działalności gospodarczej.

Pytanie

Czy okulary z filtrem blue cat lub tzw. niebieskim antyrefleksem (blokada światła niebieskiego co za tym idzie ochrona wzroku) można zaliczyć jako koszt uzyskania przychodu.

Pana stanowisko w sprawie

Można zaliczyć jako koszt uzyskania przychodów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pan przedstawił we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Oznacza to, że zaliczenie wydatków do kosztów podatkowych jest możliwe, jeżeli zostaną spełnione kryteria wynikające z tego przepisu.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego między poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodów lub realną szansą powstania przychodów podatkowych bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztów uzyskania przychodów podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

O tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Opisany przez Pana we wniosku wydatek nie został wprost wymieniony w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów. Jednak fakt, że dany wydatek nie został ujęty w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uprawnia do automatycznego przyjęcia domniemania, że wszystkie pozostałe koszty, które nie są wymienione w tym przepisie, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 4 kwietnia 2017 r. sygn. II FSK 3526/16:

Do wskazanego związku przyczynowo-skutkowego Naczelny Sąd Administracyjny odniósł się także w wyroku z 8 sierpnia 2017 r. sygn. II FSK 1859/15, gdzie stwierdził, że:

Ponadto w orzecznictwie sądowoadministracyjnym, wskazuje się, że: (...) zwrot „w celu” oznacza, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym. Poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów. Wydatek należy oceniać mając na uwadze racjonalność określonego działania dla osiągnięcia przychodu. Poniesienie wydatku musi zatem być powiązane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, ukierunkowaną na uzyskanie przychodów; wydatek powinien, przynajmniej potencjalnie, wpływać na wielkość uzyskiwanych lub spodziewanych przychodów z tej działalności. Kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi więc uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego wydatku – wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 października 2012 r., sygn. akt II FSK 430/11 oraz z 17 stycznia 2017 r., sygn. akt II FSK 3813/14.

Skoro jednym z warunków zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodu jest poniesienie go w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, kryterium uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu sprowadza się w istocie do ustalenia, czy mógł się on potencjalnie przyczynić do osiągnięcia przychodów, bez względu na to, czy ów skutek się ziści. Wykazywany związek przyczynowo-skutkowy powinien mieć charakter obiektywny.

Działalność gospodarcza podlega określonym regułom ekonomicznym i musi opierać się o zasadę racjonalności działań w dążeniu do realizacji postawionego celu. Ryzyko prowadzonej działalności gospodarczej ponosi podatnik. W związku z tym decyzje skutkujące powstaniem kosztów związanych z tą działalnością, nie może rekompensować przy pomocy przepisów podatkowych, gdyż oznaczałoby to w praktyce przerzucenie na Skarb Państwa ryzyka związanego z określonym przedsięwzięciem gospodarczym podejmowanym przez podmiot.

Możliwość zaliczenia przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów wiązałaby się z przywilejem uzyskiwania przez podatnika korzyści w postaci prawa zmniejszenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym o wartość poniesionych kosztów. Z oczywistych, więc względów, tego rodzaju wydatki nie mogą pozostawać w jakimkolwiek związku z przesłankami działania, które można by uznać za ukierunkowane na osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie ich źródła.

Do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej spełniających powyższe kryteria nie można zaliczyć wydatków osobistych osoby prowadzącej działalność gospodarczą.

W odniesieniu do przedstawionego przez Pana opisu stwierdzam, że wydatek na zakup okularów z filtrem blue cat ma na celu przede wszystkim ochronę Pana zdrowia. Wydatki uwarunkowane stanem zdrowia osoby prowadzącej działalność gospodarczą bądź ochroną zdrowia należą do wydatków o charakterze osobistym. Każda osoba pracująca przy monitorze komputera w celu ochrony wzroku jest zmuszona do zakupu okularów korekcyjnych, niezależnie od tego, czy prowadzi działalność gospodarczą, czy też działalności takiej nie prowadzi.

Wobec tego bezpośrednim celem, jaki jest związany z ponoszeniem tego rodzaju wydatków, jest ochrona wzroku, a nie osiągnięcie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Moim zdaniem, poniesienie wydatków na zakup okularów z filtrem blue cat nie ma wpływu na wysokość przychodów uzyskiwanych przez Pana ze świadczenia usług wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ani też związku z prowadzoną działalnością jako źródłem przychodów.

Wydatek poniesiony na zakup okularów z filtrem blue cat do pracy przy komputerze nie może zostać zakwalifikowany jako koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz rt. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).