Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 6 marca 2024 r., sygn. I SA/Gl 605/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Pindel (spr.), Asesor WSA Piotr Pyszny, Sędzia WSA Anna Tyszkiewicz-Ziętek, Protokolant Ewelina Cyroń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 marca 2024 r. sprawy ze skargi P. sp. z o.o. w T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia 20 lutego 2023 r. nr SKO.FP/4.14/504/2022/16397 w przedmiocie określenia zobowiązania i stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2016 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach na rzecz strony skarżącej kwotę 4.108 (cztery tysiące sto osiem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Katowicach decyzją z 20 lutego 2023 r. nr SKO.FP/41.14/504/2022/16397 − działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 2 lit. a w związku z art. 75 § 4a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm., dalej O.p.) − po rozpoznaniu odwołania podatnika P. Sp. z o.o. w T. (dalej Spółka, Skarżąca) od decyzji organu I instancji Prezydenta Miasta R. z 19 września 2022 r., nr [...] w sprawie określenia zobowiązania i stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za rok 2016:

1) uchyliło zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji w części odmawiającej stwierdzenia nadpłaty i w tym zakresie:

- stwierdziło nadpłatę w podatku od nieruchomości za 2016 r. w wysokości 495 zł

- określiło wysokość tego zobowiązania w kwocie 1.214.096 zł

- w pozostałym zakresie odmówiło stwierdzenia nadpłaty,

2) utrzymało zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji w mocy w części umarzającej postępowanie w sprawie określania zobowiązania w podatku od nieruchomości za rok 2016.

Decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Spółka wnioskiem z 22 grudnia 2017 r. zwróciła się do organu I instancji o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2016 r. w wysokości 52.263 zł. Wskazała, że obiekty infrastruktury gazowniczej (m.in. stacje i punkty redukcyjne, redukcyjno-pomiarowe, pomiarowe, nawanialnie) składają się z fundamentu, kontenera oraz zainstalowanych wewnątrz urządzeń gazowych. Urządzenia te realizują m.in. funkcje: uzdatniania gazu, redukcji i regulacji ciśnienia gazu, pomiarów parametrów gazu, rozdziału gazu. Nie są związane z gruntem, nie powstały w wyniku prac budowlanych, a jedynie montażowych - zostały przewiezione na miejsce przeznaczenia i tam zainstalowane, są łatwo wymienialne i zastępowalne, co oznacza, że mogą być bez potrzeby wykonywania prac rozbiórkowych (prac budowlanych) wymienione na inne urządzenia tego typu. Ponadto stwierdziła, że sporne urządzenia są posadowione na fundamencie, a prawo budowlane wskazuje (art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane), że budowlą jest jedynie fundament (lub inny element budowlany) pod maszyny i urządzenia, jako odrębna pod względem technicznym część przedmiotu składająca się na całość użytkową. W ocenie podatnika wartość części niebudowlanych urządzeń technicznych nie powinna stanowić podstawy opodatkowania podatkiem od nieruchomości; stanowi to podstawę do uznania, że z wartości początkowej budowli należy wyłączyć wartość wskazanych urządzeń technicznych.