Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 15 lutego 2024 r., sygn. III SAB/Wr 362/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Nikiforów Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Borońska (sprawozdawca) Sędzia WSA Anetta Chołuj po rozpoznaniu w Wydziale III w dniu 15 lutego 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi A. S. reprezentowana przez przedstawiciela ustawowego D. S. na bezczynność Wojewody Dolnośląskiego w przedmiocie wydania zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej I. stwierdza, że Wojewoda Dolnośląski dopuścił się bezczynności; II. stwierdza, że bezczynność Wojewody Dolnośląskiego nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; III. zobowiązuje organ do załatwienia sprawy w terminie 60 dni od otrzymania odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; IV. w pozostałym zakresie skargę oddala; V. zasądza od Wojewody Dolnośląskiego na rzecz strony skarżącej kwotę 597 (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

A. S., reprezentowana przez przedstawiciela ustawowego D. S. (dalej: skarżąca, strona skarżąca) wniosła w dniu 5 stycznia 2023 r. do Wojewody Dolnośląskiego (dalej: organ, Wojewoda) wniosek o udzielenie cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, przedstawiając wymagane dokumenty. Pismem z 26 lipca 2023 r. przedstawiciel ustawowy strony uzupełnił wniosek ( oświadczenia i dokumenty urzędowe), a pismem z 27 lipca 2023 r. (wpływ do organu – 1 sierpnia 2023 r.), w imieniu skarżącej wniósł ponaglenie w związku z bezczynnością Wojewody w sprawie z jej wniosku. Dnia 10 sierpnia 2023 r. do organu wpłynęła skarga strony na bezczynność Wojewody, w przedmiocie udzielenia zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, skierowana do tutejszego Sądu. W skardze, powołując się na normy wynikające z art. 3 § 2 pkt 8, art. 50 § 1, art. 52 § 2, art. 54 § 1 i art. 149 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, strona skarżąca zarzuciła organowi naruszenie art. 6, art. 7, art. 7a, art. 8, art. 12, art. 35 § 1 i 3 oraz art. 36 § 1 ustawy z dnia 16 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego, przez rażące przekroczenie terminów do załatwienia sprawy w postępowaniu. Strona skarżąca wniosła o: