Wyrok WSA w Lublinie z dnia 16 stycznia 2024 r., sygn. II SA/Lu 966/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Parchomiuk Sędziowie Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec Asesor sądowy Anna Ostrowska (sprawozdawca) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 16 stycznia 2024 r. sprawy ze skargi Z. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] września 2023 r., znak: [...] w przedmiocie specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z 21 września 2023 r., znak: [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 775 ze zm.; dalej: k.p.a.) w zw. z art. 2, art. 3 ust. 1-4, art. 50 ust. 2, 4 i 7, art. 102 ust. 1 i art. 106 ust. 1 i 4 ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2023 r. poz. 901 ze zm., dalej: u.p.s.) po rozpoznaniu odwołania Z. W., Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy [...] z 3 sierpnia 2023 r., znak: [...] odmawiającą Z. W. przyznania specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi.

Powołując się na treść art. 2 ust. 1, art. 3 ust. 1-4 oraz art. 50 ust. 2 i ust. 4 u.p.s., Kolegium wskazało, że usługi opiekuńcze lub specjalistyczne usługi opiekuńcze mogą być przyznane osobie, która wymaga pomocy innych osób, a rodzina, a także wspólnie niezamieszkujący małżonek, wstępni i zstępni nie mogą takiej pomocy zapewnić. Specjalistyczne usługi opiekuńcze są to usługi dostosowane do szczególnych potrzeb wynikających z rodzaju schorzenia lub niepełnosprawności, świadczone przez osoby ze specjalistycznym przygotowaniem zawodowym.

Kolegium stwierdziło, że Z. W. jest osobą przewlekle chorą, legitymuje się orzeczeniem o niepełnosprawności w stopniu znacznym (okresowe do 2027 r.), jednak z informacji wpływających ze środowiska, od pracowników Urzędu Gminy w [...], a także pracowników Ośrodka Pomocy Społecznej w [...] wynika, że nie ma on poważniejszych problemów z poruszaniem się, komunikowaniem i codziennym funkcjonowaniem. Wnioskodawca systematycznie widywany jest w środowisku, robiąc z żoną zakupy (nosi siatki), jeżdżąc do lekarza, a także załatwiając w urzędzie sprawy swoje i żony. Za środki lokomocji służą mu rower i samochód, którym kieruje. Według Kolegium nie można również zwolnić syna wnioskodawcy z obowiązku pomocy ojcu z uwagi na odległe miejsce zamieszkania. Nie jest wymagana pomoc bezpośrednia na miejscu, istnieje jednak możliwość wykonania cięższych prac, czy zrobienia większych zakupów podczas odwiedzin u rodziców.