Interpretacja indywidualna z dnia 15 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.5.2024.2.ACZ

Skutki podatkowe umorzenia wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 stycznia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 29 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 lutego 2024 r. (wpływ 29 lutego 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(…) 2008 r. podpisał Pan wraz z żoną ... umowę o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych, waloryzowany kursem CHF.

Kredyt składał się z trzech części:

• pierwsza część dotyczyła zakupu działki gruntu pod budowę domu;
• druga część dotyczyła refinansowania kredytu budowlano-hipotecznego na spłatę zadłużenia i uwolnienie hipoteki na mieszkaniu, które miało być sprzedane, aby uzyskać środki na budowę domu na kupowanej działce;
• oraz trzecia część, tj. na spłatę opłat okołokredytowych związanych z kredytem, tj. prowizji i składki jednorazowej ubezpieczenia na życie oraz od utraty pracy zarobkowej.

Wypłata kredytu nastąpiła w trzech kierunkach: na konto sprzedającego działkę, na konto banku, w którym spłaciliście Państwo poprzedni kredyt oraz na konto osobiste na wspomniane opłaty okołokredytowe.

Kredyt hipoteczny waloryzowany CHF został zaciągnięty w celu realizacji Państwa inwestycji mieszkaniowej, czyli zakupu działki oraz wybudowania na tej działce domu dla Pana rodziny. Miały do tego posłużyć środki ze wspomnianego kredytu oraz środki własne.

Po zakupie działki oraz rozpoczęciu inwestycji, wybraniu projektu domu oraz sporządzeniu kosztorysu budowy domu okazało się, że środki własne oraz środki z ewentualnej sprzedaży mieszkania (na które został zaciągnięty ów kredyt) nie wystarczą w całości na realizację Państwa inwestycji budowy domu, dlatego podjęliście decyzję o zaciągnięciu kolejnego kredytu (nie jest on przedmiotem tego zapytania) na budowę domu i przełożenie momentu sprzedaży mieszkania na etap końcowy budowy i wykończenia domu. Pozwoliło to Państwu wybudować dom, a sprzedaż mieszkania w późniejszym okresie pozwoliła Państwu zrefinansować wykończenie i zamieszkanie w Państwa głównej inwestycji mieszkaniowej – domu na zakupionej w ramach zaciągniętego pierwotnego kredytu działce.

27 września 2023 r. podpisaliście Państwo z bankiem (…) udzielającym pierwotnego kredytu ugodę umarzającą Państwu część kwoty kredytu w związku z przewalutowaniem kredytu waloryzowanego CHF na PLN oraz ustalenie kwoty kredytu pozostałej do spłaty, na okres wynikający z umowy pierwotnej, tj. do roku 2038.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że kredyt budowlano-hipoteczny, na którego refinansowanie i uwolnienie hipoteki zaciągnął Pan wraz z żoną (…) 2008 r. kredyt hipoteczny był:

• zawarty (…) 2005 r. na okres 240 miesięcy;
• udzielony w walucie złote polskie (PLN);
• kredytobiorcy to ... i ... – małżonkowie odpowiadający solidarnie do pełnej wysokości;
• udzielony przez Bank (…).;
• udzielony na zakup lokalu mieszkalnego położonego w (…) przy ul. ...;
• zaciągnięty na cele mieszkaniowe wedle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
• zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej;
• zaciągnięty na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych;
• kredyt budowlano-hipoteczny został zabezpieczony hipoteką na tejże nieruchomości, tj. mieszkaniu przy ul. (…) w (…), do którego posiadał Pan wraz z żoną tytuł własności na prawach wspólnoty małżeńskiej;
• nie jest Pan już właścicielem ani współwłaścicielem tej nieruchomości, ponieważ wraz z żoną sprzedaliście to mieszkanie, zgodnie z pierwotnym zamiarem podczas zaciągnięcia kredytu.

W odniesieniu do kredytu hipotecznego z (…) 2008 r. zaciągniętego przez Pana oraz Pana żonę:

• Pan i Pana żona odpowiadacie solidarnie za spłatę kredytu do pełnej wysokości;
• kredyt został udzielony przez (…), tj. (…), podlegający nadzorowi przez organ państwowy;
• cel kredytu to: finansowanie zakupu działki gruntu nr (…), położonej w (…), gm. (…), refinansowanie kredytu budowlano-hipotecznego udzielonego na podstawie umowy z (…) 2005 r. przez Bank (…) oraz finansowanie opłat okołokredytowych;
• kredyt dotyczy nieruchomości – działki gruntu budowlanej w miejscowości (…), gm. (…), dzisiejszy adres (po wybudowaniu domu) to ul. (…), (…);
• kredyt ten jest kredytem mieszkaniowym wedle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
• kredyt został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej;
• kredyt został zaciągnięty na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych;
• kredyt został zabezpieczony hipoteką na nieruchomości mieszkaniowej przy ul. (…), (…), do której posiada Pan wraz żoną prawo własności.

Na pytanie Organu o treści cyt.: „w odniesieniu do wskazania przez Pana, że kredyt hipoteczny zaciągnięty (…) 2008 r. składał się z trzech części i trzecia część dotyczyła zaciągnięcia tego kredytu na spłatę opłat okołokredytowych związanych z kredytem, tj. prowizji i składki jednorazowej ubezpieczenia na życie oraz utraty pracy zarobkowej, prosimy jednoznacznie wskazać czy chodzi o spłatę opłat okołokredytowych związanych z kredytem zaciągniętym (…) 2008 r. czy kredytem budowlano-hipotecznym zaciągniętym wcześniej?”, wskazał Pan, że chodzi o spłatę opłat okołokredytowych tego właśnie kredytu z (…) 2008 r.

W związku z zawartą ugodą nastąpiło przewalutowanie i umorzenie części zobowiązań kredytowych. Umorzenie części zobowiązań dotyczyło tego właśnie kredytu z (…) r.

Stroną ugody był Pan i Pana żona.

Główne ustalenia co do umorzenia:

• pozostawienie w mocy zapisów umowy kredytowej za wyjątkiem zmian wprowadzonych w tej właśnie ugodzie. Dotyczy to długości trwania umowy, solidarnej spłaty małżonków;
• przewalutowanie kwoty pozostałej do spłaty z CHF na PLN na takiej zasadzie, jakby kredyt był spłacany cały czas w PLN, uwzględniając historyczne wartości oprocentowania w banku dla kredytów udzielonych w PLN;
• ustalenie według powyższego punktu, kwoty do spłaty w PLN oraz obniżenie jej na zasadzie negocjacji do kwoty ostatecznego zadłużenia z tytułu kapitału kredytu pozostałego do spłaty od czasu podpisania ugody.

Kwota objęta ugodą dotyczy kwoty kapitału kredytu, która została na skutek przewalutowania oraz negocjacji ustalona jako kwota pozostała do spłaty – kapitał, do którego rozliczane będą odsetki według ustaleń w tej ugodzie.

Umorzenie części zadłużenia dotyczyło wszystkich kredytobiorców odpowiadających solidarnie za dług.

Do dalszej spłaty zadłużenia zobowiązani są solidarnie Pan oraz Pana małżonka, według zapisów umowy oraz potwierdzonych ugodą.

Nie korzystał Pan w przeszłości z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych.

Pozostaje Pan we wspólności małżeńskiej ze swoją żoną od (…) 1999 r.

Pytanie

Czy może Pan zastosować zaniechanie opłaty podatku dochodowego od umorzonej części kredytu z (…) 2008 r. na podstawie podpisanej ugody z bankiem, w myśl obowiązującego rozporządzenia z 11 marca 2022 r.?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, może Pan skorzystać z prawa zaniechania poboru podatku dochodowego od umorzonej kwoty kapitału, wynikającej z ugody do umowy kredytowej z (…) 2008 r., ponieważ:

• obowiązuje rozporządzenie z 11 marca 2022 r.;
• zaciągnięty kredyt był waloryzowany walutą szwajcarską CHF;
• kredyt został zaciągnięty na zrealizowanie jednej inwestycji mieszkaniowej;
• kredyt dotyczył zaspokojenia potrzeby mieszkaniowej jednego gospodarstwa domowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Reguły dotyczące opodatkowania

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Z przedstawionych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – co do zasady – każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną. Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa, jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, niemające charakteru zwrotnego.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji gdy podatnik – czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów – uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

Wskazać również należy, że dla celów podatkowych przyjmuje się – co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie – że pojęcie nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Źródła przychodów

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnym źródłem przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 9 – inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Umorzenie wierzytelności

Przystępując do oceny skutków podatkowych umorzenia Panu przez bank we wrześniu 2023 r. wierzytelności od zaciągniętego w 2008 r. kredytu hipotecznego, wskazać należy, że instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2488 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:

Podkreślić należy, że otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że umorzenie wierzytelności następuje w przypadku zwolnienia z długu, czyli zrzeczenia się przez wierzyciela z prawa do wierzytelności, bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. Takie zrzeczenie się, pod warunkiem, że dłużnik je przyjmie, powoduje, że zobowiązanie wygasa.

Zgodnie bowiem z instytucją zwolnienia z długu uregulowaną w art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Tak więc, dla umorzenia wierzytelności koniecznym jest zgoda dłużnika (np. uzyskana w wyniku ugody, czy poprzez oświadczenie).

Tym samym, wartość umorzonych Panu kwot wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego (kwoty kapitału), na podstawie zawartej we wrześniu 2023 r. ugody z bankiem, stanowi przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu nieodpłatnych świadczeń, klasyfikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Zaniechanie poboru podatku

Jednakże, zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz. U. z 2022 r. poz. 592 ze zm.):

Natomiast z § 3 ww. rozporządzenia wynika, że:

Z kolei § 4 ww. rozporządzenia zmieniony rozporządzeniem z dnia 20 grudnia 2022 r. (Dz. U. z 2022 r. poz. 2743), które weszło w życie 24 grudnia 2022 r. stanowi, że:

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazanego w § 3 ww. rozporządzenia:

Dochody, od których zaniechano poboru podatku nie są wykazywane w zeznaniach rocznych i nie podlegają opodatkowaniu oraz zgłoszeniu do urzędu skarbowego.

Z powyższego wynika zatem, że zaniechanie poboru podatku znajdzie zastosowanie do umorzonych od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2024 r. osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów zaciągniętych na cele mieszkaniowe i zabezpieczonych hipotecznie, udzielonych przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw, w przypadku, gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego – gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej oraz w przypadku, gdy osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a) inwestycji mieszkaniowej (§ 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. rozporządzenia).

Istotne jest, żeby kredyt mieszkaniowy został przeznaczony na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pana skutki podatkowe z tytułu umorzenia wierzytelności

Z opisu sprawy wynika, że kredyt zaciągnięty w 2008 r. będący przedmiotem zapytania został przeznaczony na:

• zakup działki gruntu pod budowę domu, położonej w (…);
• refinansowanie kredytu budowlano-hipotecznego zaciągniętego (…) 2005 r. na zakup lokalu mieszkalnego, położonego w (…);
• finansowanie opłat okołokredytowych, tj. prowizji oraz składki jednorazowej ubezpieczenia na życie oraz od utraty pracy zarobkowej.

Zatem, z przedstawionego przez Pana opisu wynika, że kredyt zaciągnięty w 2008 r. nie został zaciągnięty na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, tj. w przedmiotowej sprawie – związanej bądź z gruntem pod budowę budynku mieszkalnego bądź z lokalem mieszkalnym, lecz związany był z dwiema odrębnymi inwestycjami mieszkaniowymi – tj. z lokalem mieszkalnym (refinansowaniem kredytu zaciągniętego na jego zakup) i z zakupem gruntu pod budowę budynku mieszkalnego.

Tymczasem, z § 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe wynika, że w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego – kredyty mieszkaniowe powinny zostać zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej.

Przy czym, przez jedną inwestycję mieszkaniową, rozumie się inwestycję, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych: jednego gospodarstwa domowego albo więcej niż jednego gospodarstwa domowego, w przypadku gdy osoby fizyczne mające zajmować wspólnie jeden budynek mieszkalny, nie mniej niż jedna osoba fizyczna z każdego takiego gospodarstwa, są osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 o podatku od spadków i darowizn.

Natomiast, przez jedno gospodarstwo domowe, rozumie się gospodarstwo prowadzone przez osobę fizyczną zajmującą jeden lokal mieszkalny albo jeden budynek mieszkalny jednorodzinny, samodzielnie lub wspólnie z innymi osobami stale z nią zamieszkującymi i gospodarującymi.

Zatem, z ww. rozporządzenia wynika wprost, że aby kwota umorzona osobom fizycznym wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego zaciągniętego na własne cele mieszkaniowe mogła skorzystać z zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie tego rozporządzenia, kredyt hipoteczny powinien zostać zaciągnięty na jedną inwestycję mieszkaniową – tj. w przedmiotowej sprawie powinien dotyczyć albo inwestycji związanej z gruntem pod budowę budynku mieszkalnego albo inwestycji związanej z lokalem mieszkalnym. Natomiast w Pana przypadku kredyt mieszkaniowy dotyczył dwóch różnych inwestycji mieszkaniowych (gruntu pod budowę domu i lokalu mieszkalnego).

Reasumując, kwota wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego zaciągniętego w 2008 r., która została Panu umorzona przez bank we wrześniu 2023 r. (kwota kapitału), stanowi dla Pana przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu nieodpłatnych świadczeń, klasyfikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Skoro kredyt zaciągnięty w 2008 r. dotyczył dwóch różnych inwestycji mieszkaniowych, tj. lokalu mieszkalnego (refinansował spłatę kredytu zaciągniętego na jego zakup) oraz gruntu pod budowę budynku mieszkalnego (został zaciągnięty na jego zakup), zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe nie znajdzie zastosowania do przychodu związanego z umorzeniem wierzytelności z tytułu tego kredytu.

W konsekwencji, jest Pan zobowiązany do obliczenia oraz zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot umorzonego przez bank we wrześniu 2023 r. kredytu hipotecznego zaciągniętego w 2008 r.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu interpretacji Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacjanie będzie chroniła Pana w zakresie przedstawionego stanu faktycznego.

Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pana. Nie wywołuje skutków prawnych dla innych osób (np. Pana żony).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).