Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 września 2023 r., sygn. I SA/Wa 2817/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Gabriela Nowak, Sędziowie sędzia WSA Monika Sawa (spr.), asesor WSA Mateusz Rogala, Protokolant referent stażysta Krzysztof Włoczkowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 września 2023 r. sprawy ze skargi E. R., P. G. na decyzję Ministra Rozwoju i Technologii z dnia 14 października 2022 r. nr DO3.7611.78.2021.RR w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z 14 października 2022 nr DO3.7611.78.2021.RR Minister Rozwoju i Technologii (Minister, organ) po rozpatrzeniu wniosku W. F. o ponowne rozstrzygnięcie sprawy utrzymał w mocy decyzję Ministra Rozwoju i Technologii z dnia 17 maja 2022 r., nr DO3.7611.78.2021.OC, odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 29 czerwca 2018 r,. nr DO3.6611.13.2018.AB, oraz utrzymanej nią w mocy decyzji Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 28 grudnia 2017 r., nr DO3.6611.464.2016.JS, stwierdzającej nieważność decyzji Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 15 grudnia 1997 r., nr 05.GG.III.053K-R-1638/92, dotyczącej nieruchomości warszawskiej położonej przy ul. [...], ozn. nr hip. [...] oraz skargi E. R. i P. G. na ww. decyzję Ministra Rozwoju i Technologii z dnia 17 maja 2022 r. nr DO3.7611.78.2021.OC, która zgodnie z art. 54a ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2022 r., poz. 329) podlegała rozpoznaniu jako wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy złożony w ustawowym terminie.

Decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast decyzją nr 05.GG.III.053K-R-1638/92 z dnia 15 grudnia 1997 r., po rozpatrzeniu wniosku A. R., A. W. i H. G., w pkt 1) odmówił stwierdzenia nieważności orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej w m.st. Warszawie nr GT-15T/12/53 z dnia 27 kwietnia 1953 r. odmawiającego przyznania dotychczasowym właścicielom prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości warszawskiej położonej przy ulicy [...], ozn. nr hip. [...] w części dotyczącej nieruchomości stanowiącej według obowiązującego wówczas planu zagospodarowania przestrzennego uchwalonego przez Naczelną Radę Odbudowy m.st. Warszawy w dniu 31 lipca 1948 r. tereny działek budowlanych przeznaczonych na urządzenie wspólnego ogrodu do użytku mieszkańców bloku budowlanego oraz w pkt 2) stwierdził, że ww. orzeczenie administracyjne Prezydium Rady Narodowej w m.st. Warszawie nr GT-15T/12/53 z dnia 27 kwietnia 1953 r. w określonej w aktach notarialnych części dotyczącej sprzedanych lokali mieszkalnych nr , 5, 7, 8, 10, 12, 13, 15, 16, 17, 19, 20 w budynku przy ul. [...] oraz udziałów przypadających tym lokalom w części budynku i jego urządzeniach służących do wspólnego użytku mieszkańców, a także gruntu oddanego w użytkowanie wieczyste nabywcom tych lokali zostało wydane z naruszeniem prawa, a w pozostałej części stwierdził jego nieważność. Po rozpatrzeniu wniosku W. F., który na mocy umowy sprzedaży nabył część praw i roszczeń do dawnej nieruchomości ozn. nr hip. [...], Minister Infrastruktury i Budownictwa decyzją z dnia 28 grudnia 2017 r. nr DO3.6611.464.2016.JS stwierdził nieważność decyzji Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 15 grudnia 1997 r. nr O5.GG.III.053K-R-1638/92. Po rozpatrzeniu wniosków W. F. i P. G. o ponowne rozpatrzenie sprawy rozstrzygniętej decyzją Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 28 grudnia 2017 r. nr DO3.6611.464.2016.JS, Minister Inwestycji i Rozwoju decyzją z dnia 29 czerwca 2018 r. nr DO3.6611.13.2018.AB utrzymał w mocy decyzję z dnia 28 grudnia 2017 r. nr DO3.6611.464.2016.JS. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 31 października 2019 r. sygn. akt I SA/Wa 1494/18 oddalił skargi P. G., W. F. i E. R. na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 29.06.2018 r. nr DO3.6611.13.2018.AB. Skargi kasacyjne E. R., P. G. i W. F. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 października 2019 r. sygn. akt I SA/Wa 1494/18 zostały oddalone przez Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 15 października 2021 r. sygn. akt I OSK 1525/20. W dniu 27 października 2021 r. do Ministerstwa Rozwoju i Technologii wpłynął wniosek E. R., a następnie w dniu 26 listopada 2021 r. także wniosek P. G. o stwierdzenie nieważności decyzji Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 29 czerwca 2018 r. nr DO3.6611.13.2018.AB i utrzymanej nią w mocy decyzji Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 28 grudnia 2017 r. nr DO3.6611.464.2016.JS, stwierdzającej nieważność ww. decyzji Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 15 grudnia 1997 r. nr O5.GG.III.053K-R-1638/92. W złożonych wnioskach podniesiono, że decyzja Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 28 grudnia 2017 r. nr DO3.6611.464.2016.JS została skierowana do zmarłej R. S., zaś decyzja Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 29.06.2018 r. nr DO3.6611.13.2018.AB utrzymała w mocy decyzję skierowaną do osoby zmarłej.