Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 24 sierpnia 2023 r., sygn. I GSK 1860/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dariusz Dudra (spr.) Sędzia NSA Henryk Wach Sędzia NSA Beata Sobocha-Holc Protokolant Agata Skorupska po rozpoznaniu w dniu 24 sierpnia 2023 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej R. F. i M. F. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 10 stycznia 2019 r. sygn. akt III SA/Wr 271/18 w sprawie ze skargi R. F.i M. F. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 7 grudnia 2017 r. nr BP.503.182.2017.1001.DL1.8927 w przedmiocie odmowy umorzenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od R. F. i M. F. na rzecz Głównego Inspektora Transportu Drogowego 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 10 stycznia 2019 r., sygn. akt III SA/Wr 271/18, oddalił skargę R. F. i M. F. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z 7 grudnia 2017 r. w przedmiocie odmowy umorzenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym.

Sąd I instancji orzekał w następującym stanie faktycznym.

Decyzją z 12 maja 2017 r. Dolnośląskie Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego odmówił skarżącym umorzenia kary pieniężnej nałożonej decyzją z dnia 10 maja 2007 r. w wysokości 14 000 zł.

Główny Inspektor Transportu Drogowego decyzją z 7 grudnia 2017 r. utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji.

W uzasadnieniu wskazał, że skarżąca prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z mężem oraz małoletnią córką. Natomiast gospodarstwo domowe skarżącego prowadzone jest wspólnie z jego małżonką.

Skarżąca w 2016 r. uzyskała dochód brutto w wysokości 1355,69 zł (jako miesięczne wynagrodzenie została wskazana identyczna wartość). Od dnia 5 czerwca 2017 r. pozostaje ona bez pracy, zarejestrowana w urzędzie pracy, bez prawa do zasiłku. Mąż skarżącej w 2016 r. uzyskał przychód z prowadzonej działalności gospodarczej w wysokości 64 316,38 zł przy wskazanych kosztach uzyskania przychodu w kwocie 76 202,66 zł. Skarżąca nie wskazała na koszty ponoszone przez jej gospodarstwo domowe, nie posiada również żadnych nieruchomości, przedmiotów wartościowych, środków pieniężnych, ani środków transportu.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00