Wyrok NSA z dnia 17 sierpnia 2023 r., sygn. I FSK 737/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka-Medek, Sędzia NSA Mariusz Golecki (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Maja Chodacka, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 17 sierpnia 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej I.J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 grudnia 2018 r. sygn. akt VIII SA/Wa 781/18 w sprawie ze skargi I.J. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 16 sierpnia 2018 r. nr 1401-IOV-1.4103.68.2018.MST w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2011 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od I. J. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 2.400 (dwa tysiące czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 17 grudnia 2018 r., sygn. VIII SA/Wa 781/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę I. J. (dalej: "Strona", "Skarżąca") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie (dalej: "DIAS", "Organ podatkowy") z 16 sierpnia 2018 r. nr 1401-IOV-1.4103.68.2018.MST w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2011 r.

2. Z uzasadnienia przedmiotowego orzeczenia Sądu pierwszej instancji wynika, że decyzją Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Radomiu (dalej: "NUS", "Organ pierwszej instancji") z 28 lutego 2018 r. Przedmiotem tej decyzji było określenie Skarżącej zobowiązania z tytułu podatku od towarów i usług za 4 miesiące 2011 r. (III, V, VI i VII) oraz nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za 3 miesiące 2011 r. (IV, VIII i IX).

W trakcie postępowania NUS ustalił, że Skarżąca od 2001 r. prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą P. [...], w zakresie sprzedaży hurtowej skór jako czynny i zarejestrowany podatnik VAT. Sprzedaż dokumentowana była fakturami VAT. NUS przyjął, że w kontrolowanym okresie Skarżąca bezpodstawnie odliczyła podatek naliczony z faktur VAT, które nie odzwierciedlały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych (tj. dostawy skór i tkanin), wystawionych dla Strony przez 3 podmioty (V. Sp. z o. o., R. Sp. z o. o. oraz P. Sp. z o. o.). W konsekwencji Organ podatkowy nie dopatrzył się wystąpienia przesłanek uwalniających Skarżącą od odpowiedzialności dotyczącej jej udziału w oszustwach podatkowych związanych z wystawianiem oraz wprowadzaniem do obrotu gospodarczego faktur VAT, które nie dokumentują dostawy ww. towarów przez ich wystawców na rzecz Skarżącej. Ustaleń faktycznych NUS dokonał na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego we własnym zakresie, a także w innych postępowaniach podatkowych i karnych prowadzonych wobec kontrahentów Skarżącej, w szczególności ze śledztwa Prokuratury Okręgowej w Łodzi (sygn. akt [...]). Organ pierwszej instancji przyjął nadto, że w 2011 r. wystąpiły przesłanki, o których mowa w art. 70 § 6 pkt 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.; dalej: "O.p.").i art. 70c (zawieszenie biegu terminu przedawnienia zobowiązań skarżącej z tytułu VAT) umożliwiające wydanie decyzji wymiarowej. Decyzją z 28 lutego 2018 r. określił zatem Skarżącej zobowiązania z tytułu VAT za 4 miesiące 2011 r. (III, V, VI i VII), a także nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za 3 miesiące 2011 r. (IV, VIII i IX), odmawiając Skarżącej prawa do odliczenia podatku naliczonego wskazanego w treści spornych faktur VAT, które nie odzwierciedlają rzeczywistych zdarzeń gospodarczych.