Wyrok NSA z dnia 4 lipca 2023 r., sygn. I FSK 2483/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Olejnik, Sędzia NSA Sylwester Golec, Sędzia WSA del. Elżbieta Olechniewicz (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 21 czerwca 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Szefa Krajowej Administracji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 7 maja 2021 r., sygn. akt I SA/Wr 14/21 w sprawie ze skargi L. S.A. we W. na postanowienie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 3 stycznia 2017 r., nr IBPP4/4513-243/16-5/AS w przedmiocie pozostawienia bez rozpoznania wniosku o wydanie pisemnej interpretacji 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Szefa Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz L. S.A. we W. kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji.

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 7 maja 2021 r., sygn. akt I SA/Wr 14/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, po rozpoznaniu skargi L. S.A. we W. (dalej: Strona, Spółka lub Skarżąca) na postanowienie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 3 stycznia 2017 r. w przedmiocie pozostawienia bez rozpatrzenia wniosku o wydanie pisemnej interpretacji, działając na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a oraz art. 135 w związku z art. 120 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej: p.p.s.a.), uchylił zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 27 października 2016 r. (opisany wyrok i powołane w uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych dostępne są na: www.orzeczenia.nsa.gov.pl).

Powołane powyżej orzeczenie Sądu pierwszej instancji zapadło w warunkach związania wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 września 2020 r., sygn. akt I GSK 912/17, wydanym w niniejszej sprawie. Uwzględniając ocenę prawną zawartą w tym wyroku NSA, Sąd wojewódzki ocenił zasadność wezwania z dnia 13 września 2016 r. skierowanego przez organ do Strony w części dotyczącej nadesłania pełnomocnictwa spełniającego wymogi określone w rozdziale 3A działu IV ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800 ze zm., dalej: Ordynacja podatkowa) i stwierdził, że wystosowanie tego wezwania było niezasadne. W konsekwencji Sąd pierwszej instancji uznał, że skoro organ nie wydał interpretacji indywidulanej w terminie 3 miesięcy, zastosowanie znajdzie przepis art. 14o § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że w razie niewydania interpretacji indywidualnej w terminie określonym w art. 14d uznaje się, że w dniu następującym po dniu, w którym upłynął termin wydania interpretacji, została wydana interpretacja stwierdzająca prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy w pełnym zakresie. Zdaniem Sądu taka sytuacja zaistniała w niniejszej sprawie.