Wyrok NSA z dnia 31 maja 2023 r., sygn. II FSK 2947/20
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka (sprawozdawca), Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia del. WSA Artur Kot, , Protokolant Anna Dziewiż-Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 15 września 2020 r., sygn. akt I SA/Gd 273/20 w sprawie ze skargi P. B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 15 stycznia 2020 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2012 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. B. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku kwotę 3600 (słownie: trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Zaskarżonym wyrokiem z 15 września 2020 r., sygn. akt I SA/Gd 273/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę P. B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z 15 stycznia 2020 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2012 r. Pełna treść uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia, jak i innych wyroków powołanych poniżej, dostępna jest na stronie internetowej https://orzeczenia.nsa.gov.pl/.
2.1. Strona skarżąca, działając na podstawie art. 173 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm., dalej jako "p.p.s.a.") wywiodła od powyższego wyroku skargę kasacyjną, w której zaskarżyła to orzeczenie w całości, zarzucając:
I. na podstawie art. 174 pkt 1 p.p.s.a. naruszenia prawa materialnego, polegające na:
1) błędnej wykładni art. 70 § 6 pkt 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2019 r. poz. 900, ze zm., dalej jako "o.p.") w zw. z art. 2, 7 i 30 Konstytucji RP oraz art. 120 i art. 121 § 1 o.p. i w zw. z art. 10 § 1 i art. 303 ustawy z 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego (j.t. Dz. U. z 2020 poz. 30 ze zm., dalej jako "k.p.k.") – poprzez uznanie, że art. 2 i art. 7 Konstytucji RP oraz art. 120 i art. 121 § 1 o.p. (przy czym w zakresie art. 120 i art. 121 § 1 o.p. zarzut ma charakter zarzutu naruszenia przepisów postępowania, postawionego na podstawie art. 174 pkt 2 p.p.s.a.) nie wpływają na zakres zastosowania normy z art. 70 § 6 pkt 1 o.p., tj. nie ograniczają go (nie wyłączają zastosowania normy z art. 70 § 6 pkt 1 o.p.) w sytuacji, gdy postępowanie w sprawie o przestępstwo lub wykroczenie skarbowe zostało wszczęte w sposób instrumentalny głównie w celu zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, stanowiąc tym samym nadużycie prawa przez organ podatkowy.