Interpretacja indywidualna z dnia 11 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.25.2024.2.MM

Możliwości rozliczenia dochodów w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dzieci.

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 stycznia 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości rozliczenia dochodów w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dzieci. Uzupełnił go Pan – na wezwanie organu – pismem z 28 lutego 2024 r. (data wpływu do tutejszego organu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Głównym źródłem Pana zarobków jest własna działalność gospodarcza prowadzona na Pana imię i nazwisko. Dodatkowo otrzymuje Pan dochody tytułem (...). (...). Uzyskuje Pan z tego tytułu roczne dochody mieszczące się w pierwszym progu podatkowym.

Jest Pan osobą rozwiedzioną, samotną, ojcem dwóch małoletnich synów. Na rozprawie (...) 2023 r. Sąd Okręgowy w A prawomocnie orzekł o rozwodzie Pana i matki dzieci bez orzekania o winie. Stan ten nie uległ zmianie. Dzieci nie osiągają żadnych przychodów. W stosunku do Pana oraz synów nie mają zastosowania przepisy art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczące podlegania przepisom art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym oraz ustawy o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Na mocy wyroku władza rodzicielska powierzona została obojgu rodzicom, z określeniem miejsca zamieszkania przy matce. Zasądzono od Pana alimenty na rzecz dzieci w wysokości (...) zł na każde. Świadczenie wychowawcze (tzw. 500+) nie zostało ustalone, zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci. Świadczenie pobiera wyłącznie Pana była żona. Nie zostało również zawarte żadne porozumienie dotyczące korzystania z ulgi na dzieci. Nie korzysta Pan z takiej ulgi, ale chciałby Pan.

Od listopada 2021 r. nie mieszka Pan z byłą żoną. Każdy z rodziców sprawuje opiekę nad synami odrębnie, w swoim miejscu zamieszkania, bez udziału drugiego rodzica. W okresie przebywania dzieci u Pana sprawuje Pan faktyczną, ciągłą i wyłączną władzę rodzicielską nad nimi, w sposób samotny bez jakiegokolwiek udziału i ingerencji matki w proces wychowawczy. W czasie tym samotnie ponosi Pan koszty utrzymania synów oraz zapewnia im Pan zaspokojenie ich potrzeb życiowych, fizycznych, emocjonalnych i duchowych.

Kontakty z dziećmi ma Pan w każdym tygodniu i prezentują się one następująco:

a)w pierwszą i trzecią sobotę miesiąca od godziny 10.00 do następującej po niej niedzieli do godziny 18.00, również w okresie wakacji z wyłączeniem okresu wskazanego w pkt c,

b)w każdy wtorek i czwartek miesiąca od godziny 16.00 do godziny 20.00, również w okresie wakacji z wyłączeniem okresu wskazanego w pkt c,

c)od 25 lipca od godziny 10.00 do 7 sierpnia do godziny 18.00,

d)w ferie zimowe: od drugiej niedzieli ferii od godziny 10.00 do kolejnej niedzieli ferii do godziny 18.00,

e)w Święta Bożego Narodzenia: od 23 grudnia od godziny 10.00 do 24 grudnia do godziny 14.00 oraz od 26 grudnia od godziny 10.00 do 27 grudnia do godziny 10.00,

f)w latach parzystych od 31 grudnia od godziny 10.00 do 1 stycznia do godziny 10.00,

g)w Święta Wielkanocne: w latach parzystych od Wielkiej Soboty od godziny 10.00 do Niedzieli Wielkanocnej do godziny 18.00, a w lata nieparzystych od Niedzieli Wielkanocnej od godziny 18.00 do Poniedziałku Wielkanocnego do godziny 18.00,

h)w dniu 1 czerwca w latach nieparzystych od godziny 16.00 do godziny 20.00,

i)w dniu 23 czerwca każdego roku od godziny 16.00 do godziny 20.00.

Aktywnie uczestniczy Pan w edukacji synów poprzez odrabianie lekcji, udział w zebraniach, kontakt z wychowawcami i kontrolę poprzez (...). Sprawdza Pan, czy regularnie realizują obowiązek szkolny i od razu reaguje Pan, gdy widzi w tym zakresie jakieś nieprawidłowości.

Poprzez aktywność fizyczną dba Pan o rozwój fizyczny i duchowy synów i finansuje Pan w całości opłaty za ich zajęcia pozalekcyjne - piłkę nożną. Z dziećmi także robi Pan zakupy, związane z ich potrzebami odnośnie ubioru, ponieważ matka dzieci nie zapewnia ubrań na zmianę na czas kiedy dzieci przebywają u Pana.

Stara się Pan jak najlepiej troszczyć o rozwijanie u dzieci zainteresowań szkolnych (finansując różne konkursy) i pozaszkolnych (wyjazdy, aktywności sportowe itd.). Zarówno w ferie jak i wakacje letnie zapewnia Pan synom wypoczynek, poprzez liczne wyjazdy lub aktywności sprawując faktyczną, ciągłą i wyłączną opiekę nad nimi. Jeżeli zachodzi taka potrzeba również udaje się Pan z dziećmi do lekarza lub sprawuje Pan opiekę w czasie choroby.

Jednocześnie w ciągu roku wielokrotnie udaje się Panu spędzić więcej czasu z dziećmi niż to wynika wprost z orzeczenia sądowego. Na powyższe wpływa fakt, iż udaje się Panu dosyć często porozumieć z matką dzieci, aby dzieci znacznie częściej pozostawały pod Pana pieczą. Zajmuje się Pan nimi wtedy samodzielnie bez udziału innych osób w tym ich matki.

W okresie, którego dotyczy wniosek, wykonuje Pan władzę rodzicielską wobec małoletnich synów, kiedy dzieci są u Pana. Gdy synowie nie są u Pana, ich matka wykonuje względem nich władzę rodzicielską.

Przez władzę rodzicielską należy rozumieć obowiązki, dzięki którym dzieci wychowywane były w sposób zapewniający ich prawidłowy rozwój fizyczny i psychiczny, a w szczególności sprawowanie faktycznej pieczy nad dziećmi i ich majątkiem, wychowanie dzieci, uczestniczenie w podejmowaniu istotnych decyzji dotyczących zdrowia, rozwoju oraz wychowania dzieci (tym samym, zapewnienie i zabezpieczenie wszystkich potrzeb od bytowych po edukacyjne, rozwojowe, zdrowotne, emocjonalne).

Pytania

1)Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego i obowiązującego w 2023 r. stanu prawnego spełnia Pan warunki, zawarte w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przewidziane dla osoby samotnie wychowującej dziecko, a w konsekwencji czy przysługuje Panu prawo do preferencyjnego rozliczania się z podatku od osób fizycznych za 2023 r. i lata następne, do chwili zmiany stanu faktycznego lub zmian w prawie podatkowym, jako osobie samotnie wychowującej dziecko?

2)Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego i obowiązującego w 2023 r. stanu prawnego spełnia Pan warunki, zawarte w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidziane dla osoby samotnie wychowującej dziecko, a w konsekwencji czy przysługuje Panu prawo do złożenia korekty rocznego rozliczenia podatkowego za 2023 r. i do preferencyjnego rozliczania się z podatku dochodowego od osób fizycznych za 2023 r. jako osobie samotnie wychowującej dzieci?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, przysługuje Panu prawo do preferencyjnego rozliczania się z podatku dochodowego od osób fizycznych za 2023 r. i lata następne, do chwili zmiany stanu faktycznego lub zmiany w prawie podatkowym, jako osobie samodzielnie wychowującej dzieci oraz do złożenia korekty rocznego rozliczenia podatkowego za 2023 r., ponieważ wykonuje Pan wszystkie obowiązki rodzicielskie, troszcząc się o rozwój intelektualny, emocjonalny i fizyczny dzieci. Należy zwrócić uwagę na fakt, iż wielokrotnie Sądy stały na stanowisku, że jeżeli przez część czasu w roku dziecko zamieszkuje u jednego z rodziców, w stosunku do których sąd orzekł rozwód, to rodzic ten w tym czasie samodzielnie, tj. bez wsparcia drugiego rodzica wychowuje dziecko, natomiast przez pozostały czas dziecko wychowuje drugi z rodziców. Każdy z rodziców działa bez wsparcia drugiej osoby i samodzielnie dokonuje czynności związanych z wychowaniem i utrzymaniem dziecka, jednocześnie samodzielnie ponosząc przez część roku podatkowego koszty utrzymania dziecka. Zatem każdy z rodziców sprawujących opiekę i wychowujących dziecko w tak ustalonym systemie jest osobą samotnie wychowującą dziecko.

O wspólnym wychowaniu dziecka nie świadczy zatem fakt powierzenia władzy rodzicielskiej wspólnie obojgu małżonkom. Pojęcia te nie są tożsame, a pojęcie samotnego wychowania dziecka winno być rozpatrywane głównie w kontekście samodzielnego pokrywania przez podatnika kosztów związanych z wychowaniem i utrzymaniem dziecka. Zastosowana przez ustawodawcę preferencja ma bowiem kontekst finansowy.

Powyższe twierdzenie znajduje również uzasadnienie w licznych wyrokach sądowych tworzących linię orzeczniczą:

–Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 10 sierpnia 2023 r. sygn. I SA/Kr 570/23,

–Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 20 czerwca 2023 r. sygn. I SA/Po 57/23,

–Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 23 listopada 2023 r. sygn. I SA/Wr 126/23,

–Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 14 grudnia 2023 r. sygn. I SA/Wr 561/23,

–Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 29 maja 2023 r. sygn. I SA/Łd 324/23.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na mocy art. 6 ust.4c ww. ustawy:

Od dochodów jednego rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1)małoletnie,

2)pełnoletnie, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

3)pełnoletnie do ukończenia 25. roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie

–podatek może być określony zgodnie z ust. 4d na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym.

Stosownie do art. 6 ust. 4d tej ustawy:

W przypadku, o którym mowa w ust. 4c, podatek jest określany w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, przy czym do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w niniejszej ustawie.

Art. 6 ust. 4e ww. ustawy stanowi, że:

Przepisu ust. 4c pkt 3 nie stosuje się, jeżeli dziecko, o którym mowa w tym przepisie, uzyskało w roku podatkowym:

1)dochody, z wyjątkiem renty rodzinnej, podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub

2)przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 i 152

–w łącznej wysokości przekraczającej dwunastokrotność kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz.U. z 2023 r. poz. 2194), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego.

W myśl art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 4d, nie ma zastosowania do osoby, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko, w tym również gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz.U. z 2023 r. poz. 810 i 1565).

Stosownie do art. 6 ust. 8 omawianej ustawy:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków:

1)stosuje przepisy:

a)art. 30c lub

b)ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy

–w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

2)podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Podkreślenia wymaga, że zwolnienia podatkowe oraz ulgi są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego do interpretacji przepisów je ustanawiających należy stosować wykładnię ścisłą, która nie wychodzi poza literalne brzmienie przepisów. Stąd też, prawo do korzystania z omawianej preferencji podatkowej przysługuje podatnikowi wyłącznie w sytuacji spełnienia wszystkich przesłanek wskazanych w przepisach prawa.

Zarówno w orzecznictwie sądowym, jak i w piśmiennictwie ukształtowany jest bowiem pogląd, w myśl którego przepisy prawa podatkowego należy wykładać ściśle i zgodnie z ich literalnym brzmieniem, a jedynie w sytuacjach wątpliwych, gdy językowa wykładnia nie doprowadza do ustalenia jednoznacznej treści normy prawnej, należy skorzystać z innych metod wykładni w taki sposób, by wyinterpretowana norma spójna była z innymi normami skorelowanymi, jak również by jednocześnie w pełni odzwierciedlała intencję racjonalnego ustawodawcy i nie była sprzeczna z przepisami rangi konstytucyjnej.

Poza tym zgodnie z zasadą racjonalnego ustawodawcy, przy wykładni przepisów prawa nie można pomijać żadnego gramatycznego zwrotu użytego przez ustawodawcę. Oznacza to, że wykładnia czyniąca dany zwrot bezprzedmiotowym jest nieprawidłowa.

Uwzględniając przy interpretacji przepisów prawa zasadę racjonalności ustawodawcy, nakazującej poszukiwanie takiego sensu przepisów, aby odpowiadały one celowi wprowadzenia danej instytucji prawnej, nie można natomiast poprzestać na takiej wykładni, która prowadzi do konstatacji o nieracjonalności ustawodawcy i stworzeniu przez niego pustej regulacji prawnej.

Mając na uwadze powyższe przyjąć należy, że z literalnej wykładni art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednoznacznie wynika, że prawo do ww. preferencji podatkowej – przy spełnieniu pozostałych warunków wynikających z ww. ustawy – posiada tylko jeden z rodziców/opiekunów dziecka (wskazanego w tym przepisie), o ile rodzic ten jest: panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności i w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci.

Brzmienie art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych precyzuje pojęcie „osoby samotnie wychowującej dziecko” w taki sposób, aby nie budziło wątpliwości, iż prawo do preferencyjnego opodatkowania dochodów nie przysługuje wszystkim osobom stanu wolnego posiadającym dzieci własne lub przysposobione wskazane w tym przepisie, a wyłącznie jednemu z rodziców, który samotnie wychowuje dzieci. Do skorzystania z tej preferencji niewystarczające jest zatem samo legitymowanie się określonym stanem cywilnym. Również istotne jest troszczenie się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka bez udziału drugiej osoby, tj. w szczególności matki lub ojca dziecka. Przepis art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może być zatem odczytywany w ten sposób, że każda osoba mająca dzieci (posiadająca prawa rodzicielskie i je wykonujące) oraz znajdująca się w stanie wolnym lub w separacji jest osobą samotnie wychowującą dziecko.

Ponadto, wpływ na możliwość skorzystania z omawianej preferencji podatkowej w obecnym stanie prawnym ma również treść art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z przepisu tego wynika, że sposób opodatkowania, o którym mowa w ust 4d. nie ma zastosowania do osoby, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko, zaś szczególną formą wspólnej opieki (która również wyłącza możliwość rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko) jest opieka naprzemienna, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.

Przepis art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odnosi się do regulacji zawartej w art. 6 ust. 4d, a przez ten przepis także do art. 6 ust. 4c tej ustawy. Wobec powyższego wykładni art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy dokonywać w powiązaniu z art. 6 ust. 4d oraz art. 6 ust. 4f tej ustawy (na co wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 24 maja 2023 r., sygn. akt VIII SA/Wa 182/23).

Z ww. przepisów wynika zatem jednoznacznie, że osoba, która wspólnie z drugim rodzicem wychowuje dziecko nie może skorzystać z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

Z opisu sprawy w szczególności wynika, że jest Pan osobą rozwiedzioną, samotną, ojcem dwóch małoletnich synów. Na rozprawie (...) 2023 r. Sąd Okręgowy w A prawomocnie orzekł o rozwodzie Pana i matki dzieci bez orzekania o winie. Stan ten nie uległ zmianie.

Na mocy wyroku władza rodzicielska powierzona została obojgu rodzicom, z określeniem miejsca zamieszkania przy matce.

Od listopada 2021 r. nie mieszka Pan z byłą żoną. Każdy z rodziców sprawuje opiekę nad synami odrębnie, w swoim miejscu zamieszkania, bez udziału drugiego rodzica. W okresie przebywania u Pana dzieci sprawuje Pan faktyczną, ciągłą i wyłączną władzę rodzicielską nad nimi, w sposób samotny bez jakiegokolwiek udziału i ingerencji matki w proces wychowawczy. W czasie tym samotnie ponosi Pan koszty utrzymania synów oraz zapewnia im Pan zaspokojenie ich potrzeb życiowych, fizycznych, emocjonalnych i duchowych.

Mając na uwadze omówione powyżej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz fakt, że wychowywaniem dzieci zajmuje się zarówno Pan, jak i Pana była żona, to w świetle art. 6 ust. 4c oraz art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie sposób uznać Pana za osobę samotnie wychowującą dzieci. Zatem za 2023 r. i lata następne nie może Pan rozliczyć swoich dochodów w sposób preferencyjny, tj. przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko. W konsekwencji zmiana sposobu opodatkowania – polegająca na wyborze opodatkowania przewidzianego dla osoby samotnie wychowującej dziecko – nie może być podstawą złożenia przez Pana korekty zeznania podatkowego za 2023 r.

Końcowo wyjaśnić należy, że powołany przez Pana w pytaniach interpretacyjnych art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajduje zastosowania w opisanym zdarzeniu, albowiem ustawą z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.) został on uchylony.

Natomiast ustawą z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2022 r. poz.1265) zostały wprowadzone nowe przepisy przywracające możliwość rozliczenia dochodów w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko, które zostały powołane i zinterpretowane w niniejszej interpretacji.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Pana wyroków sądów administracyjnych wskazać należy, że niewątpliwie rozstrzygnięcia te kształtują pewną linię wykładni obowiązującego prawa, jednak dotyczą wyłącznie konkretnych spraw, w danym stanie prawnym. Należy podkreślić, że rozstrzygnięcia te zapadły w indywidualnych sprawach i w świetle art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie mogą być wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Istotne jest również, że orzecznictwo sądów administracyjnych w omawianej kwestii nie jest jednolite i tak np. w wyrokach: z 17 grudnia 2013 r. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy sygn. akt I SA/Bd 893/13, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 22 października 2019 r. sygn. akt I SA/Łd 475/19 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 4 lipca 2019 r. sygn. akt I SA/Ol 378/19 – zostało zaprezentowane stanowisko odnoszące się do sposobu rozumienia pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko”, z którego wynika, że naprzemienne przebywanie dzieci raz u jednego, raz u drugiego z rodziców wynika z prawa rodziców do kontaktowania się ze swymi dziećmi. Tego faktu w żadnym przypadku nie można utożsamiać z samotnym wychowywaniem dzieci.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.