Wyrok NSA z dnia 20 grudnia 2022 r., sygn. I GSK 101/19
Naruszenie warunków 'efektu zachęty' oraz niewykonanie jednego z elementów projektu dofinansowanego z funduszy unijnych skutkuje obowiązkiem zwrotu przyznanych środków w całości wraz z odsetkami, nawet jeśli inne części projektu zostały zrealizowane.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Wegner Sędzia NSA Michał Kowalski Sędzia del. WSA Cezary Kosterna (spr.) po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. G. Sz. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 10 października 2018 r., sygn. akt I SA/Go 306/18 w sprawie ze skargi M. G. Sz. na decyzję Zarządu Województwa Lubuskiego z dnia 24 kwietnia 2018 r., nr 3/LRPO/2018 w przedmiocie określenia przypadającej do zwrotu kwoty dofinansowania z udziałem środków z budżetu Unii Europejskiej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od M. G. Sz. na rzecz Zarządu Województwa Lubuskiego 5400 (pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Skarżący M. G. Sz. (dalej: Skarżący lub Strona) zaskarżył skargą kasacyjną wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie z 10 października 2018 r. sygn. akt I SA/Go 306/18, którym to wyrokiem tym została oddalona jego skarga na decyzję Zarządu Województwa Lubuskiego (zwany dalej Organem lub Instytucją Zarządzającą) z dnia 24 kwietnia 2018 r. nr 3/LRPO/2018 wydaną w sprawie zwrotu dofinansowania wynikającego z umowy o dofinansowanie projektu nr [...] pt. "[...]" (zwany dalej Projektem).
Zaskarżony wyrok został wydany w następującym stanie sprawy:
Skarżący złożył 31 marca 2009 r. do Instytucji Zarządzającej LRPO wniosek o dofinansowanie wraz z wymaganą dokumentacją, w tym biznesplanem stanowiącym załącznik do tego wniosku projektu pn. "[...]" (dalej nazywany Projektem). Projekt dotyczył nowej inwestycji polegającej ma rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa oraz na dywersyfikacji produkcji przedsiębiorstwa poprzez wprowadzenie nowych, dodatkowych produktów. Skarżący, który dotychczas prowadził działalność polegającą na sprzedaży wyrobów jubilerskich, postanowił zdywersyfikować tę działalność poprzez wprowadzenie do ofert kompletnie nowych rodzajów usług. Cel projektu miał być zrealizowany w oparciu o zakupiony przez Skarżącego w 2008 r. zniszczony ośrodek wypoczynkowy w miejscowości K. Zapisane w projekcie prace miały pozwolić na uruchomienie ośrodka, w którym zostanie wprowadzonych pięć nowych usług tj.: hotelarskich, wynajmu pola namiotowego i campingowego, wypożyczalni sprzętu sportowego, wodnego, usług cateringu zewnętrznego oraz usług organizacyjno – gastronomiczno – wypoczynkowych jak organizowanie wesel, komunii, konferencji, zielonych szkół itp. Wynikiem zrealizowania inwestycji miał być wzrost zatrudnienia o 13 etatów oraz wprowadzenie 5 nowych usług w przedsiębiorstwie. We wniosku Skarżący wskazał, że realizowana inwestycja jest częścią większego działania rozpisanego na lata 2008 – 2012. Skarżący od stycznia do marca 2008 r. nabył 5 nieruchomości składających się na ośrodek wypoczynkowy. Następnie Skarżący wykonał projekty budowlane i w dniu 28 maja 2008 r. wystąpił o wydanie pozwolenia na budowę. Inwestycja stanowiąca przedmiot projektu miała polegać na: rozbudowie, adaptacji i modernizacji pomieszczeń, na uruchomieniu użytkowania pokoi, uruchomienie kawiarni, rozbudowie, adaptacji i modernizacji pomieszczenia na salę weselną. Zgodnie z treścią pkt C.8 wniosku działanie opisane w złożonym Projekcie było kolejną częścią zaplanowanej inwestycji. Pierwszym etapem (nieuwzględnionym w Projekcie) był zakup nieruchomości w miejscowości K. nad jeziorem B., zrealizowany w 2008 r. Kolejnym etapem (również nieobjętym Projektem) było przeprowadzenie rozeznania rynku a także innych badań i analiz dotyczących rozwoju firmy. Etapem opisanym w Projekcie miało być pełne uruchomienie ośrodka w latach 2009 – 2010. Zakończeniem bieżącego etapu będzie przeszkolenie kadry pracowniczej.