Zmiana pracodawcy a świadczenie wychowawcze - Wyrok NSA z dnia 15 grudnia 2022 r., sygn. I OSK 2205/20
Formalno-prawna zmiana podmiotu zatrudniającego bez zmiany miejsca pracy i zakresu obowiązków może stanowić wystarczającą podstawę do uzyskania lub utraty dochodu w rozumieniu ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci, uzasadniając zmianę w wysokości przysługującego świadczenia wychowawczego.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jolanta Rudnicka Sędziowie sędzia NSA Monika Nowicka sędzia del. WSA Agnieszka Miernik (spr.) po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 stycznia 2020 r. sygn. akt I SA/Wa 1365/19 w sprawie ze skargi M. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 25 kwietnia 2019 r. nr KOC/1025/Sw/19 w przedmiocie uznania świadczenia za nienależnie pobrane i zwrotu świadczenia oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 28 stycznia 2020 r. sygn. akt I SA/Wa 1365/19 oddalił skargę M. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z 25 kwietnia 2019 r. nr KOC/1025/Sw/19 w przedmiocie uznania świadczenia za nienależnie pobrane i zwrotu świadczenia.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniosła M. W. zaskarżając wyrok w całości i zarzucając Sądowi I instancji:
1. na podstawie art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.), powoływanej dalej jako "P.p.s.a.", naruszenie prawa materialnego, to jest:
1. błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie art. 2 pkt 19 lit. c i art. 2 pkt 20 lit. c ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. z 2018 r. poz. 2134 ze zm.), powoływanej dalej jako "u.p.p.w.d." przez bezzasadne uznanie, że 31 grudnia 2017 r. doszło do utraty dochodu, a 1 stycznia 2018 r. doszło do uzyskania dochodu przez skarżącą, gdyż sytuacja finansowa i zawodowa skarżącej zmieniła się jedynie z uwagi na ustawową zmianę minimalnego wynagrodzenia oraz formalno-prawną zmianę podmiotu zatrudniającego, bez jakiejkolwiek faktycznej zmiany miejsca zatrudnienia;