Wyrok NSA z dnia 22 listopada 2022 r., sygn. II OSK 3959/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wojciech Mazur /spr./ sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz sędzia del. NSA Jerzy Stankowski po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 czerwca 2019 r., sygn. akt VII SA/Wa 2821/18 w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 19 września 2018 r. nr 1296/18 w przedmiocie wznowienia postępowania administracyjnego 1. uchyla zaskarżony wyrok oraz zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz skarżącego A. K. kwotę 1120 (tysiąc sto dwadzieścia) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 6 czerwca 2019 r., sygn. VII SA/Wa 2821/18, oddalił skargę A. K. na decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z 19 września 2018 r. nr 1296/18 w przedmiocie wznowienia postępowania administracyjnego.

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że decyzją z 11 stycznia 2016 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla m. st. Warszawy (dalej: PINB) nakazał A. K. oraz E. P. dokonanie całkowitej rozbiórki samowolnie wybudowanego pawilonu blaszanego jednonawowego wraz z przylegającą wiatą, położonego w północno-wschodniej części działki nr [...] z obr. [...] przy ul. [...] w Warszawie, jako konsekwencję niewykonania przez inwestorów obowiązku nałożonego postanowieniem PINB z 22 października 2015 r., wydanym w trybie art. 49 ust. 3 w związku z art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r. poz. 1332 ze zm.), dalej: Pb, w zakresie usunięcia nieprawidłowości w złożonym projekcie budowlanym dotyczącym ww. obiektu budowlanego. Strony nie skorzystały z prawa wniesienia odwołania do organu II instancji, wskutek czego decyzja nakazująca rozbiórkę stała się ostateczna w administracyjnym toku instancji.