Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 27 października 2022 r., sygn. II SA/Go 444/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Rogalski (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Adam Jutrzenka-Trzebiatowski Asesor WSA Kamila Karwatowicz po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 27 października 2022 r. sprawy ze skargi R.M. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie odmowy prawa do zwolnienia z opłacenia należności z tytułu składek uchyla zaskarżoną decyzję oraz postanowienie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] r. nr [...].

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia [...] kwietnia 2020 r. R.M. zwróciła się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o zwolnienie z obowiązku opłacenia należności z tytułu składek za okres od marca do maja 2020 r., podając jako przeważającą działalność gospodarczą kod PKD 5229.

Decyzją z dnia [...] sierpnia 2020 r. nr [...] Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił R.M. prawa do zwolnienia z obowiązku opłacenia należności z tytułu składek na własne obowiązkowe ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz wypadkowe, dobrowolne ubezpieczenie chorobowe, ubezpieczenie zdrowotne za okres maj 2020 r.

Po złożeniu przez stronę wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, decyzją z dnia [...] września 2020 r. nr [...] Zakład Ubezpieczeń Społecznych utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] sierpnia 2020 r.

Na tę decyzję R.M. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp.

Wyrokiem z dnia 17 listopada 2021 r., sygn. akt II SA/Go 892/21 WSA w Gorzowie Wlkp. uchylił zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Jak wskazano uzasadnieniu z akt nie wynika, aby przed wydaniem decyzji odmownej organ wyjaśnił stronie przesłanki, które nie zostały spełnione lub wykazane, co mogło skutkować wydaniem decyzji niezgodnej z żądaniem strony (art. 79a § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego, t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 735, dalej w skrócie k.p.a.), przy czym ewentualne trudności w realizacji obowiązków zarówno przez obywateli, jak i organ w okresie epidemii nie mogą obciążać jedynie strony postępowania, jednocześnie usprawiedliwiając zaniechania organu. Jeżeli ZUS na podstawie posiadanych dokumentów posiadał wiedzę, że strona nie złożyła wymaganej deklaracji rozliczeniowej, a nie jest zwolniona z obowiązku ich składania, powinien był zakomunikować to stronie przed upływem ustawowego terminu określonego przepisem art. 31zq ust. 3 ustawy COVID-19, tzn. przed do 30 czerwca 2020 r., co stanowiłoby realizację obowiązku wynikającego z art. 77 § 4 k.p.a. W konsekwencji naruszenie przez organ przepisów art. 10 § 1, art. 79a § 1 oraz art. 77 § 4 k.p.a. miało istotny wpływ na wynik sprawy, wobec czego zaskarżona decyzja na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a. została uchylona.