Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 25 października 2022 r., sygn. II SA/Gl 1190/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki, Sędziowie Asesor WSA Tomasz Dziuk (spr.), Sędzia WSA Edyta Kędzierska, , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 25 października 2022 r. sprawy ze skargi A. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Częstochowie z dnia 1 czerwca 2022 r. nr SKO.4106.465.2022 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 25 lutego 2022 r. A. P. (strona, skarżąca), działając przez pełnomocnika będącego adwokatem, zwróciła się do Wójta Gminy K. o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opiekę nad matką – M. W. Orzeczeniem z dnia [...] r. Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności zaliczył matkę skarżącej do znacznego stopnia niepełnosprawności na okres do dnia 30 listopada 2022 r., przy czym ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 24 sierpnia 2020 r., natomiast samej daty powstania niepełnosprawności ustalić się nie da.

Decyzją z dnia 14 marca 2022 r. nr [...] wydaną m.in. na podstawie art. 17 ust. 1b, art. 17 ust. 5 pkt 2a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (obecnie t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 650 ze zm., dalej w skrócie "u.ś.r.") organ I instancji odmówił przyznania stronie wnioskowanego świadczenia. Jako powód odmowy przyznania wnioskowanego świadczenia organ wskazał na okoliczność, iż nie da się ustalić daty powstania niepełnosprawności u matki skarżącej (art. 17 ust. 1b u.ś.r.). Organ wskazał także, że małżonek matki strony legitymuje się orzeczeniem jedynie o lekkim stopniu niepełnosprawności.

Strona nie zgodziła się z odmowną decyzją organu I instancji i, działając przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, wniosła od niej odwołanie. Zarzucono w nim naruszenie prawa materialnego poprzez zastosowanie normy prawnej wyrażonej w art. 17 ust. 1b u.ś.r. pomimo, że na skutek wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 21 października 2014 r. sygn. K 38/13 uznano niekonstytucyjność części tej normy, w zakresie w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną ze względu na datę powstania niepełnosprawności. Nadto zarzucono naruszenie art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a u.ś.r. w związku z art. 23 oraz art. 27 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego poprzez błędną interpretację i niezasadne uznanie, że córce, na której spoczywa obowiązek alimentacyjny, rezygnującej z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej z powodu opieki nad niepełnosprawną matką, nie przysługuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego.