Interpretacja indywidualna z dnia 8 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.905.2023.3.MK

Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest:

-nieprawidłowe – w części dotyczącej możliwości ujęcia we wskaźniku nexus wydatków na portal internetowy w zakresie, w jakim wykorzystywany jest do prowadzenia działalności marketingowej i zdobywania nowych klientów,

-prawidłowe – w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 grudnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 3 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismami złożonymi 3 lutego 2024 r. i 20 lutego 2024 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca od dnia ... 2023 r. prowadzi jednoosobowa działalność gospodarczą zarejestrowaną w CEiDG pod nazwą „…” NIP … . Na terytorium Polski Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rozlicza się na podstawie księgi przychodów i rozchodów na zasadach ogólnych oraz jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Działalność gospodarczą Wnioskodawca prowadzi w zakresie kodów PKD: 62.01.Z – Działalność związana z oprogramowaniem – przeważająca działalność.

Z wykształcenia Wnioskodawca jest magistrem inżynierem … . Dyplom magistra inżyniera uzyskał na …, ukończył studia podyplomowe z „…” i „…” na uczelni (...). Wnioskodawca posiada ponad 14-letnie doświadczenie w tworzeniu i wdrażaniu oprogramowania.

Od początku prowadzenia działalności gospodarczej współpracuje z polską firmą … Sp. z o.o. z siedzibą w …, o numerze KRS … na podstawie umowy outsourcingu usług. Wnioskodawca zawarł umowę z ww. podmiotem dnia 14 września 2023 r. na czas określony, tj. od 1 października 2023 r. do 31 stycznia 2024 r. oraz dnia 27 listopada 2023 r. zawarł kolejną umowę na czas określony, tj. od 1 lutego 2024 r. do 31 grudnia 2024 r. – jako przedłużenie aktualnej umowy, na takich samych zasadach. Powierzono Mu do wykonania usługi „…”. Zgodnie z powierzonymi zadaniami, w swojej pracy Wnioskodawca programuje w … wykorzystując przy tym język …, …, …, a także programuje w narzędziu …, jakim jest …. Ponadto, Wnioskodawca zajmuje się także konfiguracją rozwiązań …, tworzy architekturę i rozwiązania zastosowań tych technologii przy … . … jest … . Dane gromadzone są w … w celu przetwarzania, analizy i wykorzystania ich przy podejmowaniu decyzji biznesowych. … została utworzona dla i w oparciu o technologię …, gdzie w przypadku pracy Wnioskodawcy jest to …. … jest … oferowanych przez firmę …. …  W pracy, Wnioskodawca pełni obowiązki inżyniera danych. Praca Wnioskodawcy polega na tworzeniu oprogramowania począwszy od analizy wymagań, architektury, stworzenia projektu koncepcyjnego, jej development (programowanie), a skończywszy na dokumentacji. Wnioskodawca tworzy również dodatkowe funkcjonalności, które wzbogacają istniejące oprogramowanie. Wnioskodawca jest autorem tych rozwiązań, a autorskie prawa majątkowe przenosi na spółkę …, zgodnie z zawartą umową za wynagrodzeniem zawierającym się w zapisach ww. umowy. Wnioskodawca tworzy własne, unikatowe rozwiązania (algorytmy, projekty rozwiązań), które są dedykowane dla danego problemu. Technologie, których Wnioskodawca używa i w których programuje są innowacyjne oraz pochodzą od wiodących dostawców na świecie. Ich implementacja zwiększa konkurencyjność na rynku oraz poprawia bezpieczeństwo i performance systemów. Wnioskodawca pracuje jako niezależny i samodzielny wykonawca. Tworzy swoje indywidualne rozwiązania, które jak najlepiej pasują do potrzeb klienta i rozwiązują dany problem informatyczny. Przykładem może być własny zestaw algorytmów w … lub algorytmy napisane w języku programowania … .

Efekty samodzielnej działalności Wnioskodawcy są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w Jego praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie mają charakteru rutynowego i nie dotyczą okresowych zmian tego oprogramowania. Wnioskodawca rozwija i ulepsza oprogramowanie będące rezultatem Jego własnej pracy twórczej, ale też rozwija i ulepsza istniejące już oprogramowanie autorstwa innych osób, czego rezultatem jest powstanie oprogramowania podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca jest wytwórcą programów komputerowych – utworów chronionych na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim. Działa jako samodzielny i niezależny wykonawca w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej. Wnioskodawca posiada dowolność w wyborze miejsca i czasu świadczenia usług. Jak zaznaczył wcześniej, Wnioskodawca przenosi całość praw autorskich i majątkowych do wytworzonych w omówiony sposób programów komputerowych, więc osiąga dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnione w cenie sprzedaży produktu i usługi.

Wnioskodawca uważa, że Jego działalność w ramach współpracy z firmą … Sp. z o.o. jest wykonywaniem pracy twórczej, w ramach której nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych lub ulepszonych procesów i usług w rozumieniu przepisów art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W związku z prowadzoną działalnością Wnioskodawca ponosi i będzie ponosił wydatki, takie jak:

-zakup sprzętu, tj. laptop, komputer stacjonarny, telefon, router, kamera internetowa, słuchawki, monitory oraz niezbędne dodatkowe peryferia do ww. sprzętu,

-niezbędnego oprogramowania,

-wyposażenia miejsca pracy w potrzebne do pracy meble,

-wydatki na szkolenia i certyfikaty,

-wydatki na paliwo (w celu dojazdu do klienta), leasing samochodu osobowego (płatność raty leasingowej, ubezpieczenia, kosztów obsługi bankowej leasingu),

-portal internetowy.

Jest to koszt konieczny, lecz należy zaznaczyć, że Wnioskodawca dopiero zamierza nabyć samochód w leasing. Aktualnie Wnioskodawca korzysta z dotychczasowego samochodu stanowiącego Jego własność. Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że posiada i prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przypadających na każde wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac, obejmującą wydatki od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Ewidencja jest prowadzona na bieżąco od początku współpracy ze spółką i zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca.

Mając na uwadze obowiązujące od 1 stycznia 2019 r. regulacje IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za rok 2023 (składanym w 2024 r.) rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze zleceniodawcą w roku 2023, z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącego 5%. Wnioskodawca zamierza kontynuować współpracę z … Sp. z o.o., również w następnych latach na tych samych zasadach, dlatego Wnioskodawca zamierza w następnych latach, ponownie rozliczyć się z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącego 5%.

W uzupełnieniach wniosku Wnioskodawca dodał:

W tabeli poniżej Wnioskodawca przedstawia programy komputerowe wytworzone przez siebie:

Jest to program komputerowy gdyż wykonuje obliczenia sekwencyjnie zgodnie z regułami czy też algorytmami przy wykorzystaniu języków programowania …, … i komponentów narzędzia …, w których to programista decyduje, jaka będzie kolejność. Program ten Wnioskodawca wykonał w całości samodzielnie. Dodatkowo Wnioskodawca stworzył do niego dokumentację. Do napisania go Wnioskodawca użył dostępnej wiedzy opartej na najnowszych rozwiązaniach z dziedziny inżynierii danych. Wnioskodawca wykonywał program za pomocą metodologii …, w sposób systematyczny dostarczał kolejne elementy programu jak element …, element … czy element … . Innowacyjność Jego rozwiązania polega na tym, że … . Wynik działania programu nie jest rezultatem ulepszeń narzędzia … przez producenta, lecz indywidualnym rozwiązaniem Wnioskodawcy.

Pisząc ten program Wnioskodawca dostał jedynie ogólne wymagania … . Aby napisać program konieczna była analiza problemu … . Wnioskodawca samodzielnie stworzył koncepcje działania programu, tak by było to rozwiązanie optymalne kosztowo. Wymyślił własne algorytmy … . Program ten ma duży wpływ na zapewnienie jakości danych, a więc wpływa również na inne programy i decyzje biznesowe bazujące na informacji z testowanych danych.

Przy pisaniu tego programu celem Wnioskodawcy było stworzenie aplikacji, która zapewniłaby …  Użytkownik końcowy miał możliwość swobody konfiguracji programu. Program miał być tani w użyciu i szybko dostarczony. Użytkownik miał pracować z nim komfortowo. Działania programu miały być jak tylko można zautomatyzowane. Wszystkie te cele zostały osiągnięte. Program pozwala by użytkownik … . Automatyzacja została stworzona przez zastosowanie funkcji „…” do automatycznego okresowego uruchamiania. Rezultaty wysyłane na email.

Aby stworzyć ten program, Wnioskodawca działał z sposób systematyczny. Najpierw zbierał wymagania, potrzebną aktualną wiedzę, stworzył koncepcje. Tworzył i dostarczał kolejne komponenty. Następnie Wnioskodawca zaimplementował na środowisku klienta i stworzył dokumentacje do programu. Działał zgodnie z metodologią Agile, która zakłada codzienną współpracę z klientem zgodnie z założonym harmonogramem. Został wyznaczony „deadline”, czyli data do której Wnioskodawca miał dostarczyć gotowe rozwiązanie, i tak też zrobił.

Do napisania programu Wnioskodawca wykorzystał dostępną wiedzę z inżynierii danych, w której się specjalizuje, wiedzę o narzędziach, jak … czy system …. Wcześniej uczył się tych narzędzi i zdobył certyfikaty potwierdzające Jego wiedzę, są to certyfikat „…” (2023 r.) i … (2023 r.). Wnioskodawca posiada ponad 14-letnie doświadczenie pracy z bazami danych i hurtowniami danych zdobyte podczas wcześniejszej historii zatrudnienia na podstawie umowy o pracę. Do napisania programu Wnioskodawca wykorzystywał także wewnętrzne bazy wiedzy firmy dla której pisał program.

Inne wytworzone programy komputerowe to:

Programy Wnioskodawcy w większości są i będą wytworem Jego twórczej pracy. Wynika to z tego, że programy te służą do rozwiązania konkretnych problemów klienta z danymi i infrastrukturą, które są unikalne. Algorytmy, które Wnioskodawca stworzy, również będą unikalne i dostosowane do potrzeb konkretnego klienta. W procesie tworzenia programu i implementacji, istnieje potrzeba rekonfiguracji istniejących narzędzi czy stworzenia dokumentacji, która nie jest twórcza, dlatego też Wnioskodawca prowadzi ewidencję swojej pracy.

Stawką preferencyjną 5% Wnioskodawca obejmie wyłącznie dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnych. Umowa, którą ma ze Zleceniodawcą zakłada, że przenosi na zleceniodawcę (…) wszelkie prawa, w szczególności autorskie prawa majątkowe do utworów stworzonych przez siebie w trakcie świadczenia usług. Wynagrodzenie z tytułu przeniesienia na … praw autorskich majątkowych do utworów mieści się w wynagrodzeniu zleceniobiorcy z tytułu realizacji usług i dostarczenia produktów na rzecz … . Wnioskodawcy nie przysługuje prawo domagania się od … zapłaty dodatkowego wynagrodzenia. Wynagrodzenie dostaje za każdy dzień świadczenia usług na rzecz klienta, przy czym umowa nie wyodrębnia wynagrodzenia za poszczególne czynności. Wykonywane czynności są zlecane Wnioskodawcy przez zleceniodawcę, z którym współpracuje poprzez osobę wyznaczona przez klienta, przy czym to Wnioskodawca ustala sposób rozwiązania danego problemy informatycznego (jakich algorytmów użyć). Przeniesienie praw autorskich jest skuteczne z chwilą przejęcia produktów przez … . Wynagrodzenie jest obliczane za każdy dzień świadczenia usług.

Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów i kosztów uzyskania przychodów i dochodu przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Pojęcie wydatków na „szkolenia i certyfikaty”: Wnioskodawca rozumie jako wydatki poniesione na szkolenia i zdobycie niezbędnych certyfikatów potwierdzających Jego wiedzę w celu wytworzenia kwalifikowanego IP i niezbędnych do prowadzenia Jego działalności. Klient oczekuje, że wiedza Wnioskodawcy będzie potwierdzona certyfikatami (np. aby napisać program używając narzędzia „…” Wnioskodawca potrzebuje przejść szkolenia i zdobyć certyfikat).

Poniesione wydatki na zakup wyposażenia miejsca pracy to:

Wnioskodawca wskazał, że wydatki na portal internetowy to wydatki związane z hostingiem strony internetowej i tworzeniem i dokumentowaniem rozwiązań koncepcyjnych, czyli dokumentowaniem przykładów programów, które wykonał w celach demonstracyjnych, niezbędnych do pokazania klientowi swojego portfolio, znalezienia innych klientów, wytwarzania nowych programów, zwiększenia zasobu wiedzy.

Za koszt obsługi bankowej leasingu Wnioskodawca rozumie opłatę manipulacyjną, czyli opłatę początkową za obsługę umowy leasingu, tylko w przypadku, gdy firma leasingowa do tego zobowiąże Wnioskodawcę po podpisaniu umowy leasingu. Leasing samochodu planuje wziąć w marcu 2024 r.

Wydatki są niezbędne by mógł tworzyć oprogramowanie czy zbierać informacje bezpośrednio potrzebne do wytworzenia programów.

Wnioskodawca do tworzenia programów komputerowych potrzebuje niezbędnego miejsca wyposażonego w fotel, biurko, lampkę biurową by mógł swobodnie programować na komputerze. Wnioskodawca potrzebuje szafy do trzymania dokumentacji firmowej, dokumentacji projektów, materiałów i książek naukowych. Potrzebuje drukarki atramentowej do wydrukowania przykładów projektów i omówienia ich z klientem. Laptop jest Jego podstawowym narzędziem pracy twórczej, gdzie pisze programy komputerowe. Telefon służy do połączenia się do sieci klienta przy wykorzystaniu weryfikacji dwuetapowej oraz omówienia szczegółów programów. Monitor jest niezbędny do pracy z laptopem jako rozszerzenie jego funkcji. Samochód jest niezbędny Wnioskodawcy, aby dojechać do klienta i zebrać niezbędne informacje, o tym jakie problemy ma rozwiązywać pisany przez Wnioskodawcę program.

Do określenia wskaźnika nexus Wnioskodawca stosuje jedynie wydatki bezpośrednio związane z wytworzeniem danego kwalifikowanego IP, nad którym pracuje w danym okresie, natomiast nie zalicza do nich odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Wnioskodawca wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej aby określić kwalifikowany dochód, określa procentowy udział danego kosztu przypadający na kwalifikowane IP w danym okresie.

Wnioskodawca prowadzi szczegółową ewidencję od dnia 1 października 2023 r., czyli od daty rozpoczęcia działalności gospodarczej.

Pytania

1. Czy podejmowana działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego w opisany we wniosku sposób stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy na podstawie stanu faktycznego możliwe jest skorzystanie z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej 5% stawką podatkową (IP BOX), a następnie w zeznaniu rocznym za rok 2023 i lata następne rozliczyć dochód uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskie prawo do programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej współpracy ze Spółką) uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%?
3. Czy wymienione w opisanym zdarzeniu koszty takie jak zakup sprzętu, tj.: laptop komputer stacjonarny, telefon, router, kamera internetowa, słuchawki, monitory oraz niezbędne dodatkowe peryferia do ww. sprzętu, niezbędnego oprogramowania, wyposażenia miejsca pracy w potrzebne do pracy meble, wydatki na szkolenia i certyfikaty, wydatki na paliwo (w celu dojazdu do klienta), leasing samochodu osobowego (płatność raty leasingowej, ubezpieczenia, kosztów obsługi bankowej leasingu), portal internetowy, stanowią koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. 2022 r. poz. 2647 ze zm.).

Art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy, oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.): prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Działalność, którą Wnioskodawca podejmuje, polegająca na tworzeniu oprogramowania, stanowi działalność badawczo rozwojową w myśl art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest to działalność twórcza, gdyż programy i algorytmy implementowane w programach są nowym wytworem Jego intelektu i są oryginalne; przykładem jest algorytm do sprawdzania jakości danych.

Wnioskodawca pracuje na najnowszych rozwiązaniach branżowych … . Wnioskodawca wykorzystuje swoją wiedzę i umiejętności do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Jego praca wymaga ciągłego zdobywania wiedzy, szukania zastosowania tej wiedzy, aby ulepszyć istniejące programy lub stworzyć nowe. Nowe zastosowania istniejących rozwiązań w specyficznym środowisku klienta wymagają tworzenia własnych koncepcji, dlatego rozwiązania są niepowtarzalne i indywidualne, oraz są przedmiotem ochrony prawa autorskiego.

Praca Wnioskodawcy jest prowadzona w sposób ciągły i systematyczny z wykorzystaniem metodologii …, efektem jest tworzenie programów dopasowanych do indywidualnych potrzeb klientów. Jego praca jest zaplanowana i uporządkowana (w pracy wykorzystuje narzędzia … i … do śledzenia postępów w pracy i dokumentowania stworzonych aplikacji), zadania. Gdy Wnioskodawca tworzy rozwiązanie dla określonego przypadku, również tworzy …, który wspiera rozwiązanie podobnego problemu w przyszłości, więc tworzy z myślą ulepszenia produktu w przyszłości.

Zgodnie z art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 4 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, Wnioskodawca uważa, że prowadzi działalność badawczo-rozwojową, a Jego zadaniem jest tworzenie dzieł w postaci programów komputerowych. Prowadzi również prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Ad 2.

Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest, między innymi, autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych. Z kolei programy komputerowe opisane we wniosku podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe czy algorytmy stanowią program komputerowy, który znajduje się w katalogu kwalifikowanych praw autorskich IP. Wnioskodawca przenosi i będzie przenosił na zleceniodawcę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez siebie działalności badawczo-rozwojowej i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu.

Ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki mają bezpośredni związek z prowadzoną przez Niego działalnością badawczo-rozwojową i są niezbędne do prowadzenia tej działalności. Wydatki służą pogłębianiu i zdobywaniu wiedzy oraz fizycznemu wytwarzaniu oprogramowania.

Wnioskodawca prowadzi odrębną szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, czyli powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo- rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac; zgodnie z art. 30cb ust. 1 pkt 3 wypełnia więc obowiązki wynikające z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca może więc opodatkować sumę ww. kwalifikowanych dochodów z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnych, tj. autorskich praw do programów komputerowych w zeznaniu rocznym za rok 2023 preferencyjną 5% stawką podatkową, czyli przychodów z tego tytułu uzyskanych w okresie od 1 października 2023 r. do 31 grudnia 2023 r. i w latach następnych, w których będzie uzyskiwał również kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej od wskazanego we wniosku Kontrahenta, z zachowaniem obowiązujących zasad ewidencyjnych w tym zakresie. Dotyczy to współpracy z kontrahentami w roku 2023 i w latach następnych przy założeniu, że Wnioskodawca będzie współpracował ze Spółką na dotychczasowych zasadach (aktualnie ma przedłużoną umowę na tych zasadach do końca 2024 r.).

Ad 3.

Koszty poniesione przez Wnioskodawcę:

-laptop – służy fizycznemu wytwarzaniu oprogramowania,

-wydatki na zakup oprogramowania są to narzędzia programistyczne umożliwiające wytworzenie oprogramowania,

-biurko – służy do trzymania laptopa i monitora czyli wspomaga wytwarzanie oprogramowania,

-fotel – służy do pracy przy laptopie czyli wspomaga wytwarzanie oprogramowania,

-telefon - służy do kontaktów z klientem oraz logowania do sieci klienta (używa …),

-monitor – służy fizycznemu wytwarzaniu oprogramowania,

-drukarka wielofunkcyjna – wspomaga sprzęt komputerowy i tym samym wytwarzanie oprogramowania i dokumentacji z nim związanej,

-lampka biurowa – służy do pracy w godzinach wieczornych, a więc wspomaga wytwarzanie oprogramowania,

-paliwo do samochodu osobowego, będącego Jego własnością, potrzebne do dojazdów do miejsca wykonywania świadczenia,

-opłaty za leasing operacyjny samochodu w postaci: płatność raty leasingowej i ubezpieczenia, które Wnioskodawca zamierza zawrzeć w marcu 2023 r. umożliwiają dojazd do klienta na spotkania celem omówienia preferencji klienta dotyczących tworzonego oprogramowania, przejazdy do specjalistycznych sklepów w celu zakupu sprzętu.

Są to koszty faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w myśl z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponoszone ww. wydatki w zakresie, w jakim przeznaczone są na działalność badawczo- rozwojową, może On uwzględnić przy ustalaniu wskaźnika/wskaźników nexus (art. 30ca ust. 4 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Wnioskodawca spełnia wszystkie formalne wymogi, aby skorzystać z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej 5% stawką podatkową (IP BOX), a poniesione koszty są bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową opisaną w przykładach programów, które stworzył. Wnioskodawca wytwarza kwalifikowane IP przez twórcze pisanie programów komputerowych. Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję zdarzeń gospodarczych na potrzeby kwalifikowanego IP. Osiąga dochody i ponosi koszty związane z wytworzeniem kwalifikowanego IP, jak: biurko, laptop, leasing samochodu i inne wymienione wcześniej, które są Mu konieczne i bezpośrednio związane z tworzonym oprogramowaniem.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.; t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Źródła przychodów

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Definicja działalności badawczo-rozwojowej

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.):

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie kodów PKD: 62.01.Z - działalność związana z oprogramowaniem - przeważająca działalność. Od początku prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawca współpracuje z firmą … i powierzono Mu do wykonania usługi „…”. Praca Wnioskodawcy polega na tworzeniu oprogramowania począwszy od analizy wymagań, architektury, stworzenia projektu koncepcyjnego, jej development (programowanie), a skończywszy na dokumentacji. Wnioskodawca tworzy również dodatkowe funkcjonalności, które wzbogacają istniejące oprogramowanie.

W swojej pracy Wnioskodawca programuje w … . Stworzony przez Wnioskodawcę program … służy do … .

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Wnioskodawcę prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Niego efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Kryteria działalności badawczo-rozwojowej

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że Jego działalność w ramach współpracy z firmą jest wykonywaniem pracy twórczej, w ramach której nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych lub ulepszonych procesów i usług w rozumieniu przepisów art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Efekty samodzielnej działalności Wnioskodawcy są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w Jego praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie mają charakteru rutynowego i nie dotyczą okresowych zmian tego oprogramowania. Wnioskodawca rozwija i ulepsza oprogramowanie będące rezultatem Jego własnej pracy twórczej, ale też rozwija i ulepsza istniejące już oprogramowanie autorstwa innych osób, czego rezultatem jest powstanie oprogramowania podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Programy Wnioskodawcy w większości są i będą wytworem Jego twórczej pracy. Wynika to z tego, że programy te służą do rozwiązania konkretnych problemów klienta z danymi i infrastrukturą, które są unikalne, algorytmy, które stworzy, również będą unikalne i dostosowane do potrzeb konkretnego klienta.

Zatem, prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań: planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wnioskodawca wyjaśnił, że aby stworzyć program, Wnioskodawca działał w sposób systematyczny. Najpierw zbierał wymagania, potrzebną aktualną wiedzę, stworzył koncepcje. Tworzył i dostarczał kolejne komponenty. Następnie Wnioskodawca zaimplementował na środowisku klienta i stworzył dokumentacje do programu. Działał zgodnie z metodologią …, która zakłada codzienną współpracę z klientem zgodnie z założonym harmonogramem. Został wyznaczony „deadline”, czyli data do której Wnioskodawca miał dostarczyć gotowe rozwiązanie.

Zatem, kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej dotyczące prowadzenia działalności w sposób systematyczny w odniesieniu do wskazanych przez Wnioskodawcę programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Z opisu sprawy wynika, że celem programu Wnioskodawcy było stworzenie aplikacji, która zapewniłaby … . Użytkownik końcowy miał możliwość swobody konfiguracji programu. Program miał być tani w użyciu i szybko dostarczony. Użytkownik miał pracować z nim komfortowo. Działania programu miały być, jak tylko można zautomatyzowane. Wszystkie te cele zostały osiągnięte. Program pozwala by użytkownik … . Programy Wnioskodawcy w większości są i będą wytworem Jego twórczej pracy. Wynika to z tego, że programy te służą do rozwiązania konkretnych problemów klienta z danymi i infrastrukturą, które są unikalne. Algorytmy, które Wnioskodawca stworzy, również będą unikalne i dostosowane do potrzeb konkretnego klienta. W procesie tworzenia programu i implementacji, istnieje potrzeba rekonfiguracji istniejących narzędzi czy stworzenia dokumentacji.

Zatem, powyższe pozwala uznać, że Wnioskodawca wykorzystuje istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

• badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz
• prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ww. ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 ww. ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

• nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

• nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;
• łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;
• kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;
• wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak sam Wnioskodawca wskazuje we wniosku, efekty samodzielnej działalności Wnioskodawcy są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w Jego praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie mają charakteru rutynowego i nie dotyczą okresowych zmian tego oprogramowania. Wnioskodawca rozwija i ulepsza oprogramowanie będące rezultatem Jego własnej pracy twórczej, ale też rozwija i ulepsza istniejące już oprogramowanie autorstwa innych osób, czego rezultatem jest powstanie oprogramowania podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Aby stworzyć program, Wnioskodawca działał w sposób systematyczny. Najpierw zbierał wymagania, potrzebną aktualną wiedzę, stworzył koncepcje. Tworzył i dostarczał kolejne komponenty. Następnie Wnioskodawca zaimplementował na środowisku klienta i stworzył dokumentacje do programu. Działał zgodnie z metodologią …, która zakłada … . Został wyznaczony „deadline”, czyli data do której Wnioskodawca miał dostarczyć gotowe rozwiązanie, i tak też zrobił.

Wnioskodawca wskazuje, że w stworzył program do … .Napisany przez Wnioskodawcę program „…” służy do … . Jest to praca rozwojowa.

Zatem, powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionych programów komputerowych spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Wnioskodawcę ani też całość prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikających z wniosku i jego uzupełnienia.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy stwierdzić należy, że działalność Wnioskodawcy polegająca na tworzeniu i rozwijaniu programów komputerowych, spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Opodatkowanie preferencyjną stawką podatku

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

W powołanym przepisie ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich wymienił sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (pkt 2) oraz uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (pkt 3).

W przypadku kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, sprzedaż ta polega na przeniesieniu przez podatnika przysługujących mu autorskich praw majątkowych do programu komputerowego na inny podmiot.

Natomiast uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi, dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ww. ustawy:

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

• Wnioskodawca tworzy, rozwija i ulepsza oprogramowanie komputerowe w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

• efekty pracy Wnioskodawcy zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych i w każdym przypadku podlegają ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy;
• Wnioskodawca przenosi odpłatnie ogół praw autorskich na rzecz zleceniodawcy na mocy zawartej umowy, w zamian za wynagrodzenie; praca Wnioskodawcy polega na tworzeniu oprogramowania począwszy od analizy wymagań, architektury, stworzenia projektu koncepcyjnego, jej development (programowanie), a skończywszy na dokumentacji. Wnioskodawca tworzy również dodatkowe funkcjonalności, które wzbogacają istniejące oprogramowanie. Wnioskodawca jest autorem tych rozwiązań, a autorskie prawa majątkowe przenosi na spółkę, zgodnie z zawartą umową za wynagrodzeniem zawierającym się w zapisach umowy;
• Wnioskodawca prowadzi na bieżąco od 1 października 2023 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

W związku z powyższym, autorskie prawo do oprogramowania komputerowego tworzonego oraz rozwijanego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej w zakresie, w jakim stanowi nowe i indywidualne rozwiązania, które są bezpośrednim efektem prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawcy jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (kwalifikowanym IP) w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód ten stanowi zatem kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, Wnioskodawca będzie mógł zastosować stawkę 5% do dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiąganego od 1 października 2023 r., tj. od momentu rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 30cb ust. 1-2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, na podstawie art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskiwanych od 1 października 2023 r., a także Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskanych w latach przyszłych, jeżeli nie zmieni się stan faktyczny lub nie ulegną zmianie przepisy prawa podatkowego w tym zakresie.

Uwzględnienie kosztów przy ustalaniu wskaźnika nexus

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi również kwestia uznania kosztów na:

1)zakup sprzętu, tj. laptop, komputer stacjonarny, telefon, router, kamera internetowa, słuchawki, monitory oraz niezbędne dodatkowe peryferia do ww. sprzętu,

2)niezbędnego oprogramowania,

3)wyposażenia miejsca pracy w potrzebne do pracy meble,

4)wydatki na szkolenia i certyfikaty,

5)wydatki na paliwo (w celu dojazdu do klienta), leasing samochodu osobowego (płatność raty leasingowej, ubezpieczenia, kosztów obsługi bankowej leasingu),

6)portal internetowy - wydatki związane z hostingiem strony internetowej i tworzeniem i dokumentowaniem rozwiązań koncepcyjnych, czyli dokumentowaniem przykładów programów, które Wnioskodawca wykonał w celach demonstracyjnych, niezbędnych do pokazania klientowi swojego portfolio, znalezienia innych klientów, wytwarzania nowych programów, zwiększenia zasobu wiedzy

za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Przechodząc do kwestii, które z wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tutejszy Organ wyjaśnia, co następuje.

Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

-wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym, Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Należy również zaznaczyć, że w przypadku składników majątku, które stanowią podlegające amortyzacji środki trwałe (lub wartości niematerialne i prawne), koszt zakupu takich środków trwałych (wartości niematerialnych i prawnych), które podlegają amortyzacji podatkowej oraz mają związek z wytworzeniem kwalifikowanego IP może zostać uwzględniony we wskaźniku nexus, jednakże uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Analizując wykaz poniesionych kosztów w kontekście prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej na uwadze należy mieć zatem kwestię bezpośredniego ich wpływu na wytworzenie, rozwój i/lub ulepszenie kwalifikowanych IP.

W celu prawidłowego wykonania dyspozycji art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy odróżnić koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, od kosztów pośrednich. Dokonując powyższego, należy mieć zatem na uwadze stosunek przyczynowo-skutkowy poniesionych wydatków w związku z wytworzeniem, rozwojem czy ulepszeniem kwalifikowanych IP, z pominięciem stopni pośrednich.

Brak wyznaczonej granicy pomiędzy wydatkami bezpośrednimi a pośrednimi, prowadzi wprost do wypaczenia intencji ustawodawcy celowo posługującego się określeniem „bezpośrednio”. Rozszerzająca wykładnia wydatków obejmujących wszystkie ponoszone koszty, a więc również te pośrednio wpływające na wytworzenie, rozwój, czy ulepszenie kwalifikowanych IP, prowadzi wprost do wynaturzenia charakteru danego przepisu – z preferencji przedmiotowej związanej z rodzajem ponoszonych kosztów, staje się de facto preferencją podmiotową, ze względu na prowadzoną przez podatnika działalność.

Istotę powyższego rozróżnienia, wyrażają postanowienia art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie wskazane zostało, że do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Powyższy przepis wskazuje na nieadekwatność kosztów związanych np. z nieruchomością. Koszty takie nie są bowiem bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, co nie zmienia faktu, że pośrednio taka relacja istnieje. Powyższe wyliczenie stanowi katalog otwarty, nieograniczony do wyliczenia w nim zawartego.

Do kalkulacji wskaźnika nexus (litera „a”) Wnioskodawca nie może ująć zatem kosztów na portal internetowy, w zakresie w jakim wykorzystywany jest do prowadzenia działalności marketingowej i zdobywania nowych klientów. Trudno bowiem uznać, że wydatki takie związane są z prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową. Ponoszenie tego typu wydatków stanowi wydatki związane z działalnością Wnioskodawcy w ujęciu ogólnym, a nie z wytworzeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Skoro wydatki te wskazują na brak bezpośredniego związku z wytworzeniem IP, nie mogą stanowić kosztów, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego, wydatki wymienione w opisie sprawy – z wyłączeniem wydatków na portal internetowy, w zakresie w jakim wykorzystywany jest do działalności marketingowej i zdobywania nowych klientów – mogą zostać uznane za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, przy zachowaniu właściwej proporcji, o których mowa w lit. „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zastrzec, że interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście zadanych pytań, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii wynikających z opisu sprawy, które nie były przedmiotem pytania i własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).