Wyrok NSA z dnia 20 października 2022 r., sygn. I OSK 2255/19

Dnia 20 października 2022 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska Sędziowie Sędzia NSA Monika Nowicka (spr.) Sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka po rozpoznaniu w dniu 20 października 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej T. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 stycznia 2019 r., sygn. akt I SA/Wa 1747/18 w sprawie ze skargi T.C. na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 czerwca 2018 r. nr [....] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 25 stycznia 2019 r. (sygn. akt I SA/Wa 1747/18), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie – orzekając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (dalej: "p.p.s.a.") – oddalił skargę T. C. na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 czerwca 2018 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z 6 października 2017 r. nr [...] o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji Prezydium Rady Narodowej m.st. Warszawy z dnia 27 sierpnia 1973 r. nr [...] ustalającej odszkodowanie w kwocie [...] zł za nieruchomość o powierzchni [...] m2, położoną w Warszawie przy ul. [...], oznaczoną jako [...], pochodzącą z tabeli likwidacyjnej wsi [...], a stanowiącą poprzednio własność spadkobierców P.U.

W skardze kasacyjnej, T. C., zarzucając Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie naruszenie:

I. przepisów postępowania, to jest:

1) art. 156 § 1 pkt. 2 k.p.a. w zw. z art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (t.j. Dz. U. z 1974 r. Nr 10, poz. 64 z późn. zm.) - poprzez przyjęcie, że naruszenie art. 21 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy w zw. z art. 5, art. 6, art. 7 i art. 8 § 1 k.p.a., w brzmieniu aktualnym na dzień wydania decyzji, polegające na nieprzeprowadzeniu rozprawy w sprawie o ustalenie odszkodowania, a tym samym nie zapewnienie stronie możliwości skorzystania z gwarancji procesowych przewidzianych w przepisach k.p.a., nie stanowi rażącego naruszenia prawa, co miało istotny wpływ na wynik sprawy,