Wyrok NSA z dnia 19 października 2022 r., sygn. III OSK 3607/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodnicząca: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Przemysław Szustakiewicz Sędzia del. WSA Kazimierz Bandarzewski po rozpoznaniu w dniu 19 października 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej L. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 2 lipca 2020 r., sygn. akt II SA/Sz 1141/19 w sprawie ze skargi L. J. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w S. z dnia 7 października 2019 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia 2 lipca 2020 r., sygn. akt II SA/Sz 1141/19, oddalił skargę L. J. (dalej: skarżący) na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w S. z dnia 7 października 2019 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniósł skarżący, zaskarżając go w całości zarzucił Sądowi I instancji naruszenie prawa materialnego, tj.

1) art. 96 ust. 2 pkt 7 ustawy o Służbie Więziennej poprzez jego błędną wykładnię i uznanie, że sam fakt upływu 12 miesięcy okresu zawieszenia skarżącego w czynnościach jest wystarczającą przesłanką do podjęcia decyzji w przedmiocie zwolnienia skarżącego ze służby, bez konieczności przeprowadzenia w tym zakresie postępowania dyscyplinarnego, podczas gdy w tym konkretnym przypadku do zawieszenia skarżącego w czynnościach służbowych doszło w dniu 9 sierpnia 2018 r. właśnie w związku z wszczęciem wobec skarżącego w tym dniu postępowania dyscyplinarnego, a zatem pozostawało to w korelacji z toczącym się wobec skarżącego postępowaniem dyscyplinarnym, które następnie zostało zawieszone na okres przekraczający 12 miesięcy;

2) art. 96 ust. 2 pkt 7 ustawy o Służbie Więziennej poprzez jego błędną wykładnię i uznanie, że w niniejszym postępowaniu może on mieć zastosowanie w sytuacji, gdy upływ 12 miesięcy okresu zawieszenia dyscyplinarnego nie może stanowić podstawy do zwolnienia ze służby w niniejszym przypadku, albowiem nie został poprzedzony przeprowadzeniem postępowania dyscyplinarnego, a zatem zwolnienie ze służby stanowi wymierzenie kary bez przeprowadzenia postępowania dyscyplinarnego, a nadto jest fakultatywną przesłanką zwolnienia funkcjonariusza ze służby i w niniejszej sprawie nie jest dostatecznie uzasadnione, a decyzja wydana została z przekroczeniem granic uznania administracyjnego;