Wyrok NSA z dnia 27 września 2022 r., sygn. II OSK 2622/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Paweł Miładowski (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Tomasz Bąkowski Sędzia del. WSA Grzegorz Antas Protokolant starszy asystent sędziego Tomasz Szpojankowski po rozpoznaniu w dniu 27 września 2022 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 czerwca 2019 r. sygn. akt II SA/Wa 2272/18 w sprawie ze skargi R. J. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia 18 października 2018 r. nr EA b-1503/1375/18 w przedmiocie odmowy wydania pozwolenia na broń palną myśliwską do celów łowieckich 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od R. J. na rzecz Komendanta Głównego Policji kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 5 czerwca 2019 r., sygn. akt II SA/Wa 2272/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę na zaskarżoną decyzję Komendanta Głównego Policji w przedmiocie odmowy wydania pozwolenia na broń palną myśliwską do celów łowieckich. Stan faktyczny i prawny sprawy przedstawia się następująco.

Decyzją z dnia 28 sierpnia 2018 r., nr AP-WASK-642/522/2018, Komendant Wojewódzki Policji w Łodzi, na podstawie art. 15 ust. 1 pkt 3 i art. 12 ustawy o broni i amunicji z dnia 21 maja 1999 r. (Dz. U z 2017 r. poz. 1839 ze zm.), odmówił wydania skarżącemu pozwolenia na posiadanie broni palnej myśliwskiej do celu łowieckiego.

Odwołanie od ww. decyzji wniósł skarżący.

Zaskarżoną decyzją Komendant Główny Policji utrzymał w mocy ww. decyzję organu I instancji.

Organ odwoławczy, uzasadniając odmowę wydania pozwolenia na posiadanie broni palnej myśliwskiej, stwierdził, że negatywne ostateczne orzeczenie psychologiczne z [...] kwietnia 2018 r., nr [...], uniemożliwia skarżącemu dysponowanie bronią. Podkreślił, że orzeczenie lekarskie lub psychologiczne wydane w trybie odwoławczym jest niepodważalne, a to oznacza, że organy Policji, będąc związane ostatecznym orzeczeniem lekarskim i psychologicznym, nie mogą dokonywać ich oceny. Takie orzeczenie ma moc wiążącą i determinuje sposób rozstrzygnięcia sprawy co do jej istoty. Ustawodawca nie przewidział możliwości przyznania prawa do posiadania broni osobie, która uzyskała choćby jedno ostateczne negatywne orzeczenie kwestionujące jej zdolność do posługiwania się bronią. Organ zaznaczył, że do rozpatrzenia ewentualnych zarzutów dotyczących braku rzetelności i pobieżności lekarza orzecznika właściwy jest wojewoda, na terenie działania którego znajduje się placówka, w której strona uzyskała orzeczenia.