Wyrok NSA z dnia 21 września 2022 r., sygn. II OSK 2093/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jerzy Siegień Sędziowie sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz sędzia NSA Tomasz Zbrojewski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 21 września 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej B. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 5 lutego 2019 r., sygn. akt II SA/Lu 843/18 w sprawie ze skargi B. G. na decyzję Lubelskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 8 sierpnia 2018 r., nr ZOA-XXI.7721.32.2017 w przedmiocie nakazu rozbiórki drogi gminnej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 5 lutego 2019 r., sygn. akt II SA/Lu 843/18, oddalił skargę B. G. na decyzję Lubelskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 8 sierpnia 2018 r., nr ZOA-XXI.7721.32.2017, w przedmiocie nakazu rozbiórki drogi gminnej.

Powyższą decyzją organ odwoławczy, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2017 r. poz. 1257 ze zm., zwana dalej: "k.p.a."), utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w O. (PINB) z dnia 19 czerwca 2018 r., znak: NB.5162/6/15.II, wydaną w oparciu o art. 51 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2017 r. poz. 1332 ze zm.), odmawiającą nakazania Gminie [...] rozbiórki drogi gminnej [...], zlokalizowanej na działkach o nr ewid. [...] i [...] na wysokości działek o nr ewid. [...] i [...] położonych w [...].

Sąd I instancji podejmując swoje rozstrzygnięcie odwołał się do ekspertyzy wykonanej przez mgr inż. D. F. (w realizacji postanowienia PINB z dnia 30 stycznia 2017 r. nadkładającego na Gminę [...] obowiązek dostarczenia ekspertyzy dotyczącej oceny jakości wyrobów budowlanych i robót budowlanych wykonanych przy budowie drogi gminnej [...] od km 0+002,80 do km 3+222,30) wskazując, że zawiera ona następujące wnioski: 1) analiza dokumentacji budowy, literatury technicznej, oględziny terenowe jednoznacznie skłaniają do wniosku, że stwierdzone - opisane w tekście i ilustrowane zamieszczonymi fotografiami uszkodzenia nawierzchni drogi gminnej [...] od km 0+002,80 do km 3+222,30 nie mają swojej przyczyny w jakości materiałów użytych do budowy drogi; jakość materiałów udokumentowana operatem kolaudacyjnym koresponduje z aktualnym stanem nawierzchni drogi i elementów zagospodarowania pasa drogowego; 2) na podstawie analizy dokumentacji budowy, literatury i wiedzy technicznej, oględzin terenowych i obowiązujących przepisów stwierdza się, że wymienione uszkodzenia nawierzchni betonowej drogi gminnej [...] od km 0+002,80 do km 3+222,30 nie są przesłanką do stwierdzenia o istnieniu zagrożenia bezpieczeństwa ludzi bądź mienia wskutek niespełnienia wymagań podstawowych dotyczących nośności i stateczności konstrukcji zawartych w § 1 ust. 3 pkt 1 lit. b Rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie. Podał także, że w dniu 20 kwietnia 2018 r. przeprowadzono oględziny drogi gminnej [...]. Dokonano pomiarów szerokości jezdni, pobocza i rowów w czterech miejscach drogi. Na wysokości działki B. G. szerokość jezdni wynosi 6,10 m, szerokość pobocza 0,75, szerokość rowu ok. 2,20 m. Zaznaczył przy tym, że w zatwierdzonym projekcie budowlanym szerokość jezdni wynosi 6,00 m, szerokość pobocza 0,75 m. W projekcie nie podano szerokości rowów. W związku z tym, Sąd za niezasadne uznał zarzuty skarżącej, że organy obu instancji nie ustaliły szerokości pasa drogowego drogi, jak i stanu technicznego i jakości wykonania drogi, nie zweryfikowały czy rowy wzdłuż drogi zostały wybudowane zgodnie z przepisami techniczno-budowlanymi i czy spełniają w tym zakresie wymagania projektowe oraz nie ustaliły czy zakręty jezdni wykonane zostały zgodnie z projektem budowlanym. Odnosząc się natomiast do zarzutu, że inwestor dokonał nieuprawnionego przesunięcia obiektu budowlanego o ponad 3 m, w konsekwencji czego zajął pod budowę drogi niezgodnie z projektem budowlanym część działek należących do skarżącej, które nie zostały wskazane w pozwoleniu na budowę (jako uzasadnienie powyższego zarzutu skarżąca wskazała na ustalenia zawarte w operacie technicznym sporządzonym przez geodetę uprawnionego M. K., który to operat został przyjęty do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego), Sąd wyjaśnił, że najistotniejszymi dowodami potwierdzającymi, że usytuowanie wybudowanej drogi jest zgodne z projektem zatwierdzonym decyzją z dnia 5 czerwca 2013 r. zezwalającą na realizację inwestycji drogowej pod nazwą "Budowa drogi gminnej [...]" są: 1) operat techniczny z tyczenia osi "w odbiciach" oraz wyznaczenia wysokościowych reperów roboczych dotyczący budowy drogi gminnej [...] od km 0+002,80 do km 3+222,30 - z dnia 7 lipca 2014 r. sporządzony przez geodetę uprawnionego R. Ć.; 2) inwentaryzacja powykonawcza drogi gminnej [...] z dnia 9 lutego 2015 r. sporządzona przez geodetę uprawnionego R. Ć., z której wynika, że istniejące na mapie podstawowego zagospodarowania terenu granice działek nr [...] i [...] nie uległy zmianie w trakcie prac związanych z inwentaryzacją; 3) pismo wyjaśniające geodety uprawnionego R. Ć. z dnia 28 grudnia 2017 r.; 4) pismo Lubelskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia 15 marca 2018 r., w którym podkreślono m.in, że analiza dokumentacji geodezyjnej wykonanej w ramach inwentaryzacji powykonawczej wykazała, że praca została wykonana w sposób prawidłowy, zgodnie z obowiązującymi przepisami rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz.U. z 2016 r. poz. 1034), natomiast co do operatu technicznego z ustalenia przebiegu granic stwierdzono nieprawidłowości w dokonanej przez geodetę uprawnionego M. K. analizie materiałów źródłowych; Lubelski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego stwierdził, że działania geodety uprawnionego M. K. mogą stanowić naruszenie art. 42 ust. 3 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne. Podsumowując, Sąd Wojewódzki stwierdził, że skoro inwestor wykonał roboty budowlane na podstawie decyzji udzielającej pozwolenia na budowę oraz zgodnie z przepisami brak jest podstaw do nakazania na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego rozbiórki obiektu budowlanego. Sąd I instancji podkreślił także, że zastrzeżenia budzi treść uzasadnienia zaskarżonej decyzji WINB, które w istocie ogranicza się do powielenia treści uzasadnienia decyzji pierwszoinstancyjnej i lakonicznego stwierdzenia, że decyzja ta jest prawidłowa. Wobec jednak prawidłowości rozstrzygnięcia podjętego w niniejszej sprawie przez organ odwoławczy, Sąd opisaną wyżej wadliwość samego uzasadnienia zaskarżonej decyzji uznał za uchybienie art. 107 § 3 k.p.a. pozostające bez wpływu na wynik sprawy, a tym samym niedające podstaw do uchylenia decyzji.