Wyrok NSA z dnia 21 września 2022 r., sygn. III FSK 3705/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia WSA (del.) Mirella Łent (sprawozdawca), Protokolant Agata Grabowska, po rozpoznaniu w dniu 21 września 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 25 sierpnia 2020 r., sygn. akt I SA/Lu 121/20 w sprawie ze skargi J. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z dnia 11 grudnia 2019 r., nr SKO.41/2808/P/2019 w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2002 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od J. A. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 25 sierpnia 2020 r., I SA/Lu 121/20 po rozpoznaniu sprawy ze skargi J. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z dnia 11 grudnia 2019 r. nr SKO.41/2808/P/2019 w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z dnia 15 lipca 2019 r. nr SKO.41/1515/P/2019. Za przedwczesne Sąd uznał ustalenie organu, że sprawa, w której skarżący wnosił o wznowienie postępowania, nie została zakończona decyzją ostateczną. Kolegium, wykonując wskazania WSA w Lublinie zawarte w uzasadnieniu wyroku z 30 stycznia 2019 r., I SA/Lu 710/18 poprzestało bowiem na ustaleniu, że nie wydało decyzji utrzymującej w mocy decyzję Prezydenta Miasta Lublin z 28 listopada 2002 r. a także na odnalezieniu swojej decyzji ostatecznej z 19 lutego 2003 r., która, uchylając decyzję organu I instancji, nie kończyła sprawy. Takie ustalenie, zdaniem Sądu, oznacza, że sprawa podatkowa skarżącego powinna być ponownie rozpatrywana przez organ I instancji. Kolegium zaniechało ustalenia w jaki sposób, po wydaniu przez Kolegium decyzji kasacyjnej, została zakończona sprawa, w której skarżący wnosił o wznowienie postępowania, w szczególności który organ i kiedy wydał decyzję kończącą sprawę. Sąd podkreślił, że jedynie w razie ustalenia, iż w sprawie nie wydano decyzji ostatecznej kończącej sprawę, a więc gdyby rzeczywiście ostatnią decyzją ostateczną w sprawie była decyzja kasacyjna Kolegium, wówczas organ będzie miał podstawę do odmowy wznowienia postępowania na podstawie art. 243 § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.; dalej jako: "O.p.") z przyczyn wskazanych w uzasadnieniu zaskarżonej w niniejszej sprawie decyzji. Natomiast, jeżeli okaże się, że decyzja ostateczna kończąca sprawę została wydana, to w pierwszej kolejności organ powinien rozstrzygnąć kwestię swojej właściwości, biorąc pod uwagę treść art. 244 O.p. i w razie potrzeby stosując przepis art. 170 § 1 tej ustawy.