Wyrok NSA z dnia 15 września 2022 r., sygn. III FSK 1024/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Stachurski (sprawozdawca), Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędzia WSA (del.) Artur Kot, po rozpoznaniu w dniu 15 września 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 18 stycznia 2019 r. sygn. akt I SA/Lu 676/18 w sprawie ze skargi S. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z dnia 18 czerwca 2018 r. nr SKO.41/1575/P/2018 w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2017 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Lublinie, 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie na rzecz S. B. kwotę 1.490 (słownie: tysiąc czterysta dziewięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok sądu pierwszej instancji.

Wyrokiem z 18 stycznia 2019 r., I SA/Lu 676/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę S. B. (dalej także jako "skarżący") na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z dnia 18 czerwca 2018 r. nr SKO.41/15751P/2018 w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2017 r.

Z uzasadnienia wyroku wynika, że skarżący prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wydobywania żwiru i piasku, wydobywania gliny oraz kaolinu. Organy podatkowe uznały, że należące do podatnika grunty oznaczone w ewidencji gruntów i budynków symbolem "K" (użytki kopalne) należy opodatkować podatkiem od nieruchomości według najwyższych stawek, właściwych dla gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Nie zmienia tego fakt, że na gruntach tych została przeprowadzona rekultywacja w kierunku leśnym, potwierdzona ostateczną decyzją Starosty L.