Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 14 września 2022 r., sygn. II SA/Gl 697/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki, Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Dobrowolski (spr.), Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska, , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 14 września 2022 r. sprawy ze skargi M. L. na decyzję Wojewody Śląskiego z dnia 24 lutego 2022 r. nr IFXIV.7840.2.50.2021 w przedmiocie pozwolenia na budowę oddala skargę.

Uzasadnienie

Po rozpatrzeniu wniosku A. S.A. z siedzibą w R. Prezydent Miasta R. decyzją z dnia 17 sierpnia 2021 r. nr [...] zatwierdził projekt zagospodarowania działki oraz projekt architektoniczno- budowlany i udzielił inwestorowi, pozwolenia na budowę wielorodzinnego budynku mieszkalno-usługowego z parkingiem podziemnym i zagospodarowaniem terenu na działkach nr 1 oraz 2, przy ul. [...] w R.

Odwołanie od tej decyzji złożył M. L., właściciel nieruchomości położonej w obszarze oddziaływania planowanej inwestycji. Zarzucił organowi I instancji naruszenie:

- art. 5 ust. 1 pkt 9 Prawa budowlanego, poprzez nieuwzględnienie przez organ I instancji uzasadnionych interesów osób trzecich, występujących w obszarze oddziaływania obiektów, z uwagi na brak oceny spełnienia warunku zachowania odległości, o których mowa w przepisie § 13 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (t. j. Dz.U. 2019 poz. 1065) w stosunku do obiektu, jaki skarżący zamierza zlokalizować w przyszłości na swojej nieruchomości. Zdaniem odwołującego organ powinien ustalić, czy spełnione zostały wymagania, o których mowa w przepisie § 13 rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, nie tylko w stosunku do zabudowy istniejącej w chwili orzekania na nieruchomościach położonych w obszarze oddziaływania danej inwestycji, ale również wobec zabudowy planowanej. Organ I instancji tego nie uczynił, czym jak twierdzi skarżący, dopuścił się także naruszenia przepisu art. 144 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. 2020 poz. 1740) oraz art. 32. Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 r. (t. j. Dz.U. 2009 nr 114 poz. 946). Przepis art. 5 ust. 1 pkt 9 Prawa budowlanego został też, zdaniem skarżącego, naruszony przez organ I instancji ze względu na niedokonanie, w zaskarżonej decyzji, oceny, czy projektowany przez inwestora, w ramach tej samej inwestycji, mur oporowy nie spowoduje niebezpieczeństwa w stosunku do planowanej przez odwołującego inwestycji: