Interpretacja indywidualna z dnia 6 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.92.2024.2.NW

W zakresie nieuznawania występowania w charakterze podatnika podatku VAT w związku ze sprzedażą działki niezabudowanej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 lutego 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 6 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Pana za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przy sprzedaży nieruchomości niezabudowanej, tj. działki (…).

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 lutego 2024 r. (wpływ 25 lutego 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego (ostatecznie sformułowane po uzupełnieniu do wniosku)

Prowadzi Pan działalność gospodarczą, która od 1 sierpnia 2023 r. jest zawieszona. W dniu 5 lutego 2024 r. został Pan wykreślony z rejestru VAT na podstawie art. 96 ust. 9a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto jest pan właścicielem nieruchomości gruntowej, położonej – zgodnie z wpisem w księdze wieczystej – w obrębie ewidencyjnym (…) – stanowiącej między innymi, ujawnioną w dziale (…) (oznaczenie nieruchomości) księgi wieczystej: działkę oznaczoną numerem ewidencyjnym (…), dla której to Nieruchomości Sąd Rejonowy w (…), Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą pod oznaczeniem (…).

Działka posiada obszar (…) ha (słownie: (…)). Prawo własności Nieruchomości wynika z umowy darowizny zawartej dnia (…), mocą aktu notarialnego (…).

Prawo własności przedmiotowej Nieruchomości nabył Pan do swojego majątku osobistego będąc w związku małżeńskim, w którym obowiązywał ustrój ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej, jednak prawa własności tej nieruchomości nie rozszerzał Pan do majątku wspólnego. Aktualnie jest Pan stanu cywilnego wolnego.

Nadmienia Pan, że jest Pan także właścicielem działki oznaczonej numerem ewidencyjnym nr (…) (słownie: (…)) oraz (…) (słownie: (…)), których na dzień dzisiejszy nie zamierza Pan sprzedawać. Do dnia złożenia wniosku o wydanie interpretacji nie dokonał Pan sprzedaży żadnej z ww. działek.

Przedmiotowa działka numer (…) z obrębu (…) – położona przy ulicy (…), objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Miasta (…), bowiem zgodnie z uchwałą rady Miasta (…), numer (…) w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Miasta (…), obszaru położonego (…), uchwalonego dnia (…), działka ta wchodzi w obszar oznaczony symbolem (…) – przeznaczenie terenu na cele: zabudowy przemysłowej, usługowej i składów.

Wobec faktu, że dla terenu Nieruchomości obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, który przeznacza Nieruchomość na cele inne niż rolne i leśne, Nieruchomość nie stanowi nieruchomości rolnej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (Dz. U. z 2022 r., poz. 2569) oraz art. 46¹ Kodeksu cywilnego i nie podlega ograniczeniom w obrocie cywilnoprawnym wynikającym z tej ustawy. Nieruchomość nie jest zabudowana.

W celu sprzedaży Nieruchomości w dniu 17 września 2021 r. podpisał Pan przedwstępną umowę sprzedaży Nieruchomości z (…), reprezentującym (…) z siedzibą w (…), mocą aktu notarialnego (…). Umowa jednak nie została zrealizowana i termin jej obowiązywania wygasł 30 września 2023 r.

W październiku 2023 r. zamieścił Pan ogłoszenie o sprzedaży Nieruchomości na stronie internetowej (…). Natomiast, w styczniu 2024 r. podpisał Pan umowę z biurem nieruchomości mającym siedzibę w (…). Umowa ta nadal obowiązuje.

Oświadcza Pan, że problem, który Pan przedstawia nie jest objęty postępowaniem podatkowym, kontrolą podatkową lub celno-skarbową oraz, że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego.

Uzupełnił Pan opis sprawy poprzez poniższe informacje

Data rejestracji jako podatnik VAT: (…). Data wykreślenia rejestracji jako podatnika VAT: (…). Podstawa prawna wykreślenia art. 96 ust. 9a pkt 1.

Nie był Pan i nie jest Pan rolnikiem ryczałtowym w myśl art. 2 ust. 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Założenie działalności: (…). Zawieszenie działalności: (…). Prowadzenie działalności w zakresie: Pozarolnicza działalność gospodarcza – transport drogowy towarów PKD 49.41.Z.

Działka nr (…) nie była wykorzystywana w Pana działalności gospodarczej. Działka nr (…) nie stanowiła składnika majątku Pana działalności gospodarczej. Nie była wprowadzona do środków trwałych Pana działalności gospodarczej i nie stanowiła towaru handlowego. Działki nie wykorzystywał Pan do żadnych celów. Nie oddawał Pan działki nr (…) w najem, dzierżawę i nie udostępniał jej Pan na podstawie innych umów o podobnym charakterze.

Na dzień dzisiejszy nie ma Pan podpisanej przedwstępnej umowy sprzedaży działki nr (…). Nie udzielił Pan pełnomocnictwa przyszłemu nabywcy, bowiem jeszcze go Pan nie ma. Na ten moment posiada Pan jedynie podpisaną umowę pośrednictwa sprzedaży działki nr (…), z biurem nieruchomości.

Nie dokonywał Pan i nie będzie dokonywał jakichkolwiek czynności w celu przygotowania działki nr (…) do sprzedaży, ani nie będzie Pan podejmował innych działań zwiększających wartość czy atrakcyjność działki.

(…) nie dokonała uzbrojenia terenu, ogrodzenia, wytyczenia dróg. Nie posiada Pan informacji na temat innych działań zmierzających do zwiększenia wartości, bądź atrakcyjności działki. Umowa z tą Spółką wygasła 30 września 2023 r.

Działka nr (…) – otrzymana w darowiźnie dnia (…), nie jest wykorzystywana do żadnych celów, na dzień dzisiejszy nie planuje Pan sprzedaży działki. Działka nr (…) – otrzymana w darowiźnie dnia (…), nie jest wykorzystywana do żadnych celów, na dzień dzisiejszy nie planuje Pan sprzedaży działki. Wcześniej nie sprzedawał Pan innych działek.

Pytanie

Czy w związku z planowaną sprzedażą przedmiotowej działki numer (…) z obrębu (…) będzie Pan występował w charakterze podatnika VAT, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Dokonując sprzedaży przedmiotowej działki nie będzie Pan występował w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z tym przepisem podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W Pana ocenie przedmiotowa nieruchomość nie była i nie jest wykorzystywana do działalności gospodarczej, nie uzyskiwał Pan z niej pożytków, ani przez cały okres posiadania nieruchomości nie poczynił Pan na niej żadnych inwestycji, ulepszeń, modernizacji, które mogłyby ją uatrakcyjnić. Nie była nigdy przedmiotem najmu i dzierżawy. Również nigdy nie nabywał Pan innych nieruchomości w celu ich dalszej odsprzedaży.

Źródłem Pana utrzymania do momentu zawieszania działalności była działalność gospodarcza w zakresie świadczenia usług transportowych (PKD 49.41.Z.). Od momentu nabycia nieruchomości (w formie darowizny) do momentu przyszłej sprzedaży, nie dokonywał Pan działań noszących znamiona zorganizowanej działalności. Planowana sprzedaż będzie związana ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

W związku z powyższym nie będzie Pan działał w ramach tej sprzedaży w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – dokona Pan bowiem sprzedaży jako osoba prywatna. Sprzedaż nieruchomości będzie miała zatem wyłącznie charakter prywatny, służący zaspokojeniu potrzeb prywatnych. Ponadto, nie ma Pan zamiaru ze sprzedaży działek uczynić stałego źródła dochodu.

Uważa Pan również, że podjęte działania mające przyczynić się do sprzedaży działki, takie jak umowa przedwstępna, umowa z biurem nieruchomości, ogłoszenie w Internecie, nie wykluczają sprzedaży nieruchomości w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Pojęcie „majątku prywatnego” nie zostało zdefiniowane z ustawie o podatku od towarów i usług, ale wynika z wykładni art. 15 ust. 2 tej ustawy. Zasadne przy tym jest odwołanie do treści jednego z orzeczeń TSUE (w sprawie C-A1/92 Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. Trybunał podkreślił, że majątek prywatny, to aktywa które nie są przeznaczone ani wykorzystywane dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych. W konsekwencji uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Według art. 15 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Wskazać bowiem należy, że status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.

W tym miejscu należy również zaznaczyć, że na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady:

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:

Zgodnie z art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

W myśl art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Analiza powyższych przepisów prawa wspólnotowego wskazuje, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te powinny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku prywatnego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. W tym kontekście, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku prywatnego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). Z orzeczenia tego wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Zatem, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu podkreślić należy również, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania towaru (np. nieruchomości) dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika tego podatku. Tym samym, wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym również nieruchomości, jest ustalenie m.in. czy majątek został nabyty i faktycznie wykorzystany na potrzeby osobiste, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Zatem, należy jeszcze raz powtórzyć, że w kwestii podlegania opodatkowaniu sprzedaży działki nr (…) istotne jest, czy w danej sprawie w celu dokonania jej sprzedaży podjął Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, co skutkowałoby koniecznością uznania Pana za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Przejawem takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być, np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem, dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

W rozpatrywanej sprawie Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy w związku z planowaną sprzedażą działki nr (…) będzie Pan występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży działki nr (…) wystąpi Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług.

W rozpatrywanej sprawie, sprzedaż przedmiotowej działki nr (…) należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Jak wynika bowiem z opisu sprawy prawo własności przedmiotowej Nieruchomości nabył Pan do swojego majątku osobistego. Przedmiotowa działka numer (…) z obrębu (…) – objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, działka ta wchodzi w obszar oznaczony symbolem(…) – przeznaczenie terenu na cele: zabudowy przemysłowej, usługowej i składów. Działka nr (…) nie była wykorzystywana w Pana działalności gospodarczej. Działka nr (…) nie stanowiła składnika majątku Pana działalności gospodarczej. Nie była wprowadzona do środków trwałych Pana działalności gospodarczej i nie stanowiła towaru handlowego. Działki nie wykorzystywał Pan do żadnych celów. Nie oddawał Pan działki nr (…) w najem, dzierżawę i nie udostępniał jej Pan na podstawie innych umów o podobnym charakterze. Na dzień dzisiejszy nie ma Pan podpisanej przedwstępnej umowy sprzedaży działki nr (…). Nie udzielił Pan pełnomocnictwa przyszłemu nabywcy, bowiem jeszcze go Pan nie ma. Nie dokonywał Pan i nie będzie dokonywał jakichkolwiek czynności w celu przygotowania działki nr (…) do sprzedaży, ani nie będzie Pan podejmował innych działań zwiększających wartość czy atrakcyjność działki. W rozpatrywanej sprawie podpisał Pan jedynie umowę pośrednictwa sprzedaży działki nr (…), z biurem nieruchomości.

Zatem, brak jest aktywnych działań Pana, które zmierzałyby do uatrakcyjnienia gruntu mającego być przedmiotem sprzedaży, w związku tym brak jest przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności w przedmiocie zbycia działki nr (…), która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzą, że sprzedaż działki nr (…) wypełniać będzie przesłanki działalności gospodarczej. Nie podejmował Pan takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. W ww. przypadku nie podejmował Pan szeregu zorganizowanych czynności zmierzających do podniesienia wartości gruntu.

Tak więc, w związku z planowaną sprzedażą działki nr(…) będzie Pan korzystał z przysługującego Panu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, bowiem czynność ta oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Brak tego statusu pozbawia Pana cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie planowanej sprzedaży działki nr (…), a jej dostawy, cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Skutkiem powyższego, transakcja planowanej sprzedaży działki nr (…) nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem w związku z planowaną sprzedażą nie wystąpi Pan w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 ustawy.

Podsumowując, w związku z planowaną sprzedażą działki numer (…) nie będzie Pan występował w ramach tej sprzedaży, w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Tym samym, Pana stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego, Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Podsumowując, przy sprzedaży działki nie będzie Pan działał w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem ww. sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że nie podejmie Pan dodatkowych działań w stosunku do działki mogących zmienić ten stan rzeczy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).