Wyrok NSA z dnia 6 września 2022 r., sygn. I OSK 1529/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski Sędziowie: Sędzia NSA Marian Wolanin Sędzia del. WSA Maria Grzymisławska-Cybulska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 06 września 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej T. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 listopada 2018 r. sygn. akt I SA/Wa 623/18 w sprawie ze skargi T. B. na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] lutego 2018 r. r. znak: [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 14 listopada 2018 r. sygn. I SA/Wa 623/18 oddalił skargę T. B. na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 14 lutego 2018 r. nr DO.3.6611.25.2017.JF

w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji utrzymującą w mocy decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 28 grudnia 2016 r. nr DO.3-6611-760/2016.js odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 4 marca 1997 r. nr O5.GK.III.053K-R-2241/92, w części stwierdzającej wydanie z naruszeniem prawa decyzji Ministerstwa Gospodarki Komunalnej z dnia 23 kwietnia 1951 r. nr MT.VII.2-2782-1/51, utrzymującej w mocy orzeczenie administracyjne Prezydenta m.st. Warszawy z dnia 21 marca 1950 r. nr PB/1231/50/U odmawiające przyznania prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości warszawskiej położonej przy [...], ozn. nr hip. [...].

Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych: Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast decyzją z dnia 4 marca 1997 r. (dalej również jako: "decyzja z 1997 r.") stwierdził, że organy dekretowe rozpatrując wniosek o przyznanie prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości warszawskiej rażąco naruszyły przepis art. 7 ust. 2 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279) oraz zasady postępowania administracyjnego nakazujące dokładne wyjaśnienie stanu faktycznego sprawy, co wypełnia przesłankę z art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., stanowiącą podstawę do stwierdzenia nieważności decyzji. Organ uznał jednocześnie, że decyzja Ministerstwa Gospodarki Komunalnej z dnia 23 kwietnia 1951 r. (dalej również jako: "decyzja z 1951 r."), utrzymująca w mocy orzeczenie z dnia 21 marca 1950 r. (dalej również jako: "orzeczenie z 1950 r.") - w części -dotyczącej sprzedanych lokali nr [...] w budynku znajdującym się na gruncie oraz udziałów przypadających właścicielom tych lokali w części budynku