Wyrok WSA w Lublinie z dnia 31 sierpnia 2022 r., sygn. I SA/Lu 271/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Wałejko (sprawozdawca) Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz Asesor sądowy Agnieszka Kosowska Protokolant asystent sędziego Katarzyna Jacyniuk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 sierpnia 2022 r. sprawy ze skargi M. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w B. na decyzję Naczelnika [...] Urzędu Celno-Skarbowego w B. z dnia 23 marca 2022 r. nr 308000-COP.4100.10.2021.14 w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2017 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Naczelnika [...] Urzędu Celno-Skarbowego w B. na rzecz M. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w B. 25.256 (dwadzieścia pięć tysięcy dwieście pięćdziesiąt sześć) złotych z tytułu zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z 23 marca 2022 r. Dyrektor Izby Celnej po rozpatrzeniu odwołania M. O. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B. (dalej także: strona, Spółka, skarżąca) od swojej uprzedniej decyzji z 28 października 2021 r. określającej zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2017 r., utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej Instancji.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji oraz akt sprawy wynika, że wobec Spółki toczyło się postępowanie podatkowe w zakresie przestrzegania przepisów prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2017 r., po przekształceniu zakończonej kontroli celno-skarbowej na podstawie art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej(Dz. U. z 2020 r. poz. 505 ze zm.)

Organ określił Spółce zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2017 r. w wysokości 2.024.618.00 zł po ustaleniu, że Spółka w złożonym zeznaniu CIT-8 za 2017 r. zawyżyła koszty uzyskania przychodów (tym samym zaniżyła dochód do opodatkowania) o kwotę 7.599.160,23 zł wynikającą z zastosowania ceny odbiegającej od ceny rynkowej w transakcji z podmiotem powiązanym dotyczącej opłaty licencyjnej za używanie znaku towarowego, przez co naruszyła art. 9 ust. 1 oraz art. 11 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy z dnia 15.02.1992 o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 ze zm. dalej "u.p.d.o.p.") w brzmieniu obowiązującym w 2017 r. Organ w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy stwierdził transakcje z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 u.p.d.o.p.