Zasady ustalania opłaty za DPS - Wyrok NSA z dnia 29 listopada 2023 r., sygn. I OSK 90/22

W postępowaniu dotyczącym ustalania odpłatności za pobyt w domu pomocy społecznej organy administracji publicznej są zobowiązane do wnikliwego przeprowadzenia postępowania dowodowego zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, w tym do prawidłowego ustalenia dochodu strony bez uwzględniania kosztów utrzymania rodziny.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Mariola Kowalska (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Piotr Przybysz sędzia NSA Piotr Niczyporuk Protokolant starszy sekretarz sądowy Dariusz Bociarski po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2023 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej T.G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 5 października 2021 r. sygn. akt II SA/Po 141/21 w sprawie ze skargi T.G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Pile z dnia 2 grudnia 2020 r. nr SKO.4130.1463.50.2020.PS w przedmiocie odpłatności za pobyt w domu pomocy społecznej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z 5 października 2021 r. sygn. akt II SA/Po 141/21, po rozpoznaniu sprawy ze skargi T.G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Pile z 2 grudnia 2020 r., nr SKO.4130.1463.50.2020.PS w przedmiocie odpłatności za pobyt w domu pomocy społecznej oddalił skargę.

Skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu złożył T.G., skarżąc wyrok całości.

Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił naruszenie przepisów postępowania:

1. art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2023 r. poz. 259 z późn. zm., dalej: p.p.s.a.) w zw. z art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. w zw. z art. 7 k.p.a., art. 77 § 1 k.p.a. i art. 80 k.p.a. polegające niezasadnym oddaleniu skargi przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu pomimo, że organ I instancji oraz organ II instancji w prowadzonym postępowaniu dowodowym nie dopełniły przejawiające się w tym, że organ I instancji nie dopełnił ciążącego na nim obowiązku i nie zebrał oraz nie rozpatrzył w sposób wyczerpujący całego materiału dowodowego jak również dokonał jego dowolnej, a nie swobodnej oceny z uchybieniem zasad prawidłowego rozumowania i doświadczenia życiowego, ponieważ ustalając opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej nie wziął pod uwagę wysokości kosztów utrzymania skarżącego i jego rodziny oraz dochodów osiągniętych przez mieszkańca domu pomocy społecznej, w konsekwencji czego ustalona opłata powoduje, że skarżący i jego rodzina nie będą mieli środków na pokrycie własnych kosztów utrzymania, a nadto mieszkaniec domu pomocy społecznej osiągnął dochód ze sprzedaży nieruchomości, który pozwala mu uiszczać opłatę za pobyt w pełnej wysokości, co wyklucza obciążenie tym obowiązkiem skarżącego jako zstępnego mieszkańca domu pomocy społecznej;