Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 29 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.1124.2023.2.MJ

Moment zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na tzw. cash contribution.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 24 grudnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 24 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na tzw. cash contribution.

Uzupełnił go Pan pismem z 23 lutego 2024 r. (wpływ 23 lutego 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie wynajmu lokali użytkowych. W ramach tejże działalności nabył Pan bezpośrednio od dewelopera (dalej jako: Sprzedawca) budynek użytkowy z przeznaczeniem na przedszkole (dalej jako: Budynek). W przedwstępnej umowie sprzedaży (dalej jako: Umowa Sprzedaży) Pan jako kupujący oświadczył, że nabywa Budynek z przeznaczeniem na przedszkole lub żłobek i zobowiązuje się wobec Sprzedawcy, że w Budynku przez okres 5 lat od jego wybudowania prowadzona będzie wyłącznie działalność w formie przedszkola lub żłobka, pod rygorem zapłaty na rzecz sprzedającego kary umownej. Ponadto Sprzedawca w Umowie Sprzedaży zobowiązał Pana do wykonania prac wykończeniowych niezbędnych do oddania do użytkowania budynku przedszkola (w tym do przeprowadzenia stosownych odbiorów) w określonym terminie.

Po podpisaniu Umowy Sprzedaży (w roku 2021) rozpoczął Pan poszukiwania potencjalnych najemców Budynku pod działalność przedszkolną, proponując jako zachętę do zawarcia umowy okresowe zwolnienie z czynszu najmu. Z uwagi na fakt, że okresowe zwolnienie z czynszu najmu okazało się niewystarczającą zachętą do pozyskania najemcy z branży przedszkolnej, który przeprowadziłby prace wykończeniowe i rozpoczął działalności przedszkolną w Budynku przed terminem wskazanym przez Sprzedawcę w Umowie Sprzedaży, Pan (Wynajmujący) zdecydował się na dodatkową zachętę w postaci partycypacji w kosztach wykończenia. Ostatecznie w roku 2022 Wynajmujący zawarł umowę najmu Budynku celem prowadzenia w nim placówki wychowania przedszkolnego lub/oraz żłobka, a także sali zabaw dla dzieci (dalej jako: Umowa Najmu), w której oprócz okresowego zwolnienia z czynszu najmu, zobowiązał się do partycypacji w kosztach wykończenia Budynku poprzez zapłatę na rzecz Najemcy z góry ustalonej kwoty tzw. cash contribution (dalej jako: Cash Contribution). Najemca miał przy tym swobodę co do ustalenia zakresu prac oraz ich wykonania w ramach ustalonej kwoty Cash Contribution. W zamian Najemca zobowiązał się wykonać na własne ryzyko i koszt wszelkie prace wykończeniowe jakie wymagane były do wydania decyzji o pozwoleniu na użytkowanie budynku przedszkola (dalej jako: Prace Wykończeniowe) przed terminem narzuconym na Pana w Umowie Sprzedaży.

Cash Contribution zostały wypłacone w 3 transzach w miarę postępu Prac Wykończeniowych. Najemca zobowiązał się wykonać Prace Wykończeniowe według standardu stosowanego przez Najemcę, zgodnie z załącznikiem do Umowy, którego treść została ustalona po jej podpisaniu w oparciu o przedstawiony przez Najemcę zakres prac oraz ich harmonogram. Prace Wykończeniowe obejmowały w szczególności: kompletowanie dokumentacji, montaż instalacji wodno- kanalizacyjnej w podłogach, układanie izolacji podłogowych (folia, styropian, folia), prace hydrauliczne C.D.+ próby szczelności +uruchomienie C.O., wykonanie posadzek betonowych, przerwa technologiczna 14 dni, związanie betonu, rozpoczęcie prac elektrycznych (piony, magistrale), rozpoczęcie budowy ścianek G/K z wypełnieniem akustycznym, prace hydrauliczne C.O (instalacje P-Poż), rozpoczęcie prac wentylacyjno- klimatyzacyjnych (piony+magistrale), zakończenie prac przy ściankach G/K + okładanie stałych ścian płytami G/K, prace hydrauliczne C.D (ciepło technologiczne), prace elektryczne C.D (okablowanie), montaż centrali wentylacyjnej na dachu +uzbrojenie, montaż sufitów, prace elektryczne (montaż lamp i sprzętu), montaż infrastruktury wentylacyjnej w sufitach, montaż kasetonów sufitowych, rozpoczęcie prac glazurniczych, zakończenie prac glazurniczych, gruntowanie i malowanie ścian, zakończenie prac wentylacyjnych, rozpoczęcie klejenia wykładzin podłogowych, końcowe prace hydrauliczne (biały montaż), zakończenie prac elektrycznych + pomiary, drobne prace wykończeniowe, odbiory, montaż drzwi i mebli, wielobranżowy nadzór inwestorski, plac zabaw, plac zabaw dla żłobka, polisa ubezpieczeniowa, koszty pośrednie realizacji projektu, prace IT, koszty energii i ciepła.

Prace Wykończeniowe zostały wykonane wyłącznie w oparciu o projekty Najemcy, zgodnie z jego zapotrzebowaniem. Najemca zobowiązał się do występowania na rzecz Wynajmującego przed właściwymi organami w celu uzyskania decyzji w sprawie pozwolenia na użytkowanie Przedmiotu Najmu. W tym celu Wynajmujący udzielił Najemcy odpowiedniego pełnomocnictwa. Najemca zobowiązał się ponadto, że wszelkie gwarancje jakości Prac Wykończeniowych zostaną wystawione bezpośrednio na Wynajmującego oraz zobowiązał się przenieść na niego uprawnienia do wykonywania praw wynikających z tytułu rękojmi za wady. Najemca odpowiada za Prace Wykończeniowe w stosunku do Wynajmującego na zasadzie ustawowej odpowiedzialności za wady fizyczne z tytuły rękojmi. Bieg okresu rękojmi i gwarancji z tytułu Prac Wykończeniowych biegnie od daty podpisania końcowego protokołu odbioru prac. Prace Wykończeniowe z chwilą ich wykonania stały się częścią składową Budynku i Najemcy nie przysługują z tego tytułu jakiekolwiek roszczenia.

Stosuje Pan metodę kasową rozliczania kosztów uzyskania przychodów.

Uzupełnienie

W zakresie prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej opodatkowany jest Pan podatkiem liniowym na podstawie art. 30c ust. 1 ustawy o PIT.

Wydatki poniesione na Cash Contribution nie zostały zwrócone i nie będą Panu zwrócone w jakiejkolwiek formie.

Bez poniesienia wydatków na Cash Contribution nie podpisałby Pan Umowy Najmu i nie uzyskałby przychodów z najmu na jej podstawie.

Prowadzi Pan Podatkową Księgę Przychodów i Rozchodów.

Pytanie

Czy powinien Pan zakwalifikować wydatki poniesione na tzw. Cash Contribution jednorazowo w dacie ich poniesienia, zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy o PIT?

Pani stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

1.został on poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi zostać pokryty zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

2.jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

3.pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

4.poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

5.został właściwie udokumentowany,

6.nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W Pana ocenie wydatki poniesione przez Pana na rzecz Najemcy z tytułu płatności Cash Contribution spełniają wszystkie powyższe przesłanki ponieważ wydatki te:

1.zostały zapłacone z Pana zasobów majątkowych,

2.są definitywne, to jest nie zostały Panu zwrócone,

3.pozostają w związku z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą polegającą na wynajmie powierzchni komercyjnych,

4.poniesione zostały w celu uzyskania źródła przychodów i jednocześnie zabezpieczenia przychodów, tj. w celu pozyskania najemcy, który prowadziłby działalność przedszkolną w Budynku, generując z jednej strony przychody z najmu dla Pana, a z drugiej zabezpieczając Pana przez możliwością nałożenia na Pana kary na podstawie Umowy Sprzedaży,

5.zostały właściwie udokumentowane umową najmu oraz fakturą VAT wystawioną przez Najemcę na Pana rzecz,

6.nie znajdują się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z kolei w myśl art. 22 ust. 4 ustawy o PIT mającego zastosowanie do podatników rozliczających się metodą kasową, koszty uzyskania przychodów są co do zasady, potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

W postanowieniach standardowych umów najmu nieruchomości komercyjnych pojawia się zapis, mówiący o tym, że wszelkie koszty adaptacji lokalu pokrywa najemca. W odniesieniu do lokali w stanie deweloperskim koszty te obejmują wydatki poniesione na prace wykończeniowo-aranżacyjne, przeprowadzone zgodnie z indywidualnym zapotrzebowaniem najemcy. W praktyce najczęściej najemca przeprowadza tego rodzaju prace na swój koszt. Prace wykończeniowo-aranżacyjne dostosowane do potrzeb konkretnego najemcy, z reguły nie stanowią wartości dodanej dla kolejnego najemcy, który na ogół zmuszony jest ponownie dostosować lokal do specyfiki własnej działalności. Co więcej, w niektórych przypadkach może okazać się, że zmiana aranżacji po poprzednim najemcy wymaga więcej nakładów niż prace wykończeniowo- aranżacyjne przeprowadzone w lokalu pozostawionym najemcy do dyspozycji w stanie deweloperskim.

Jednocześnie w celu pozyskania najemcy, wynajmujący decydują się na zawieranie umów najmu przewidujących dla najemców przeprowadzających na swój koszt prace wykończeniowo-aranżacyjne okresowe zwolnienia z konieczności opłacania czynszu (tzw. wakacje czynszowe) lub/oraz partycypację w tych kosztach poprzez zapłatę przez wynajmującego kwoty Cash Contribution. Należy podkreślić, że branża przedszkolna była jedną z tych branż, które zostały dotknięte w sposób istotny przez kryzys epidemiologiczny spowodowany zakażeniami wirusem SARS-CoV-2. W segmencie tym w okresie, w którym Wynajmujący poszukiwał najemcy wystąpiła mniejsza skłonność do podejmowania ryzyka związanego z nowymi inwestycjami, a co za tym idzie trudniej było znaleźć potencjalnych najemców. Zważywszy na zobowiązania wynikające z Umowy Sprzedaży, zmuszony był Pan zatem zaoferować potencjalnemu najemcy na tyle korzystne warunki umowy najmu, aby najemca ten zgodził się na przeprowadzenie prac wykończeniowo-aranżacyjnych w narzuconym przez Sprzedawcę terminie. Dlatego też oprócz okresowego zwolnienia z czynszu najmu, zdecydował się Pan na partycypację w kosztach wykończenia Budynku w celu przystosowania go do potrzeb Najemcy. Najemca miał swobodę co do ustalenia zakresu prac wykończeniowo-aranżacyjnych oraz ich wykonania w ramach ustalonej kwoty Cash Contribution (z zastrzeżeniem konieczności dochowania terminu narzuconego przez Sprzedawcę), która stanowiła swego rodzaju bonus/premię dla Najemcy, w celu zachęcenia go do zawarcia Umowy Najmu i zaakceptowania warunków w kształcie zaproponowanym przez Pana. Gdyby Wynajmujący nie zaoferował Cash Contribution, nie podpisałby Umowy Najmu i nie wywiązałby się ze zobowiązań nałożonych na niego w Umowie Sprzedaży. Zatem Cash Contribution w opisanym stanie faktycznym ma charakter samoistny, jednorazowy i definitywny i dotyczy nie tyle samego trwania Umowy Najmu, lecz w ogóle możliwości jej zawarcia. Korzyści płynące z zaoferowania Cash Contribution to doprowadzenie do podpisania Umowy Najmu (zapewniającej Wynajmującemu regularne przychody z tego tytułu) oraz możliwość wywiązania się ze zobowiązań wynikających z Umowy Sprzedaży, a tym samym uniknięcie sankcji w postaci kary pieniężnej.

Mając na względzie powyższe, w Pana ocenie, powinien Pan zakwalifikować wydatki poniesione na Cash Contribution jako koszt uzyskania przychodów i zaliczyć kwotę zapłaconych Cash Contribution jednorazowo w dacie ich poniesienia, zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem, bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

A zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

  • został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  • jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  • został właściwie udokumentowany,
  • nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku, jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Konstrukcja art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 23 ust. 1 tej ustawy) pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni lub pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wysokość osiągniętego przychodu, bądź zachowanie źródła przychodu.

Ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

  • cel to „to, do czego się zmierza, dąży, to, co chce się osiągnąć”;
  • celowość oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,
  • zabezpieczyć oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast „zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.

Przez sformułowanie „w celu osiągnięcia przychodu” należy zatem rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”. Koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów, z taką chęcią i zamiarem. Zgodnie z orzecznictwem, nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym, że poniesienie go miało lub mogło mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie danego przychodu (wyrok NSA z 29 listopada 1993 r. sygn. akt SA/Wr 1242/94).

Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Wskazuje się, że istnieją sytuacje, w których związek przyczynowo-skutkowy nie jest wyraźny. Należy je rozwiązywać w oparciu o zasadę zdrowego rozsądku, a każda sytuacja wymaga odrębnego potraktowania (wyrok NSA z 16 grudnia 1999 r. sygn. akt SA/Bk 1619/98, LEX nr 39745).

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Koszty uzyskania przychodów nie są kosztami uzyskania jakichkolwiek przychodów, lecz zawsze związane są z uzyskaniem przychodu z konkretnego źródła. Koszty uzyskania przychodu z danego źródła pomniejszają przychody z tego właśnie źródła. Koszty te są zatem ściśle i funkcjonalnie przyporządkowane do danego źródła przychodów.

W art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zawarto katalog wydatków, które nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie wynajmu lokali użytkowych. W ramach działalności nabył Pan bezpośrednio od dewelopera budynek użytkowy z przeznaczeniem na przedszkole. W przedwstępnej umowie sprzedaży Pan jako kupujący oświadczył, że nabywa Budynek z przeznaczeniem na przedszkole lub żłobek i zobowiązuje się wobec Sprzedawcy, że w Budynku przez okres 5 lat od jego wybudowania prowadzona będzie wyłącznie działalność w formie przedszkola lub żłobka, pod rygorem zapłaty na rzecz sprzedającego kary umownej. Sprzedawca w Umowie Sprzedaży zobowiązał Pana do wykonania prac wykończeniowych niezbędnych do oddania do użytkowania budynku przedszkola (w tym do przeprowadzenia stosownych odbiorów) w określonym terminie. W roku 2022 zawarł Pan umowę najmu Budynku celem prowadzenia w nim placówki wychowania przedszkolnego lub/oraz żłobka, a także sali zabaw dla dzieci. Oprócz okresowego zwolnienia z czynszu najmu, zobowiązał się Pan do partycypacji w kosztach wykończenia Budynku poprzez zapłatę na rzecz Najemcy z góry ustalonej kwoty tzw. cash contribution. W zamian Najemca zobowiązał się wykonać na własne ryzyko i koszt wszelkie prace wykończeniowe jakie wymagane były do wydania decyzji o pozwoleniu na użytkowanie budynku przedszkola przed terminem narzuconym na Pana w Umowie Sprzedaży. Cash Contribution zostały wypłacone w 3 transzach w miarę postępu Prac Wykończeniowych. Stosuje Pan metodę kasową rozliczania kosztów uzyskania przychodów. W zakresie prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej opodatkowany jest Pan podatkiem liniowym na podstawie art. 30c ust. 1 ustawy o PIT. Wydatki poniesione na Cash Contribution nie zostały zwrócone i nie będą Panu zwrócone w jakiejkolwiek formie. Bez poniesienia wydatków na Cash Contribution nie podpisałby Pan Umowy Najmu i nie uzyskałby przychodów z najmu na jej podstawie. Prowadzi Pan Podatkową Księgę Przychodów i Rozchodów.

Wydatki poniesione przez Pana na wykończenie Budynku poprzez zapłatę na rzecz Najemcy z góry ustalonej kwoty tzw. cash contribution spełniają przesłanki do zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pamiętać przy tym należy, że to na Panu, jako podmiocie odnoszącym korzyść z faktu zaliczenia wskazanyvh we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodu wynika obowiązek wykazania związku przyczynowo-skutkowego poniesionych wydatków z prowadzoną działalnością gospodarczą, jak również obowiązek właściwego ich udokumentowania.

Odnośnie kwestii momentu ujęcia ww. wydatków w kosztach podatkowych należy wskazać na treść art. 22 ust. 4 ww. ustawy, zgodnie z którym:

Koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione, z zastrzeżeniem ust. 5, 6 i 10.

Zgodnie z art. 22 ust. 5 ww. Ustawy :

U podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Według art. 22 ust. 6 ww. Ustawy :

Zasady określone w ust. 5-5c, z zastrzeżeniem ust. 6b, mają zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego.

Stosowanie do art. 22 ust. 6b ww. ustawy:

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Definicja momentu poniesienia kosztu zawarta w ww. art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy wszystkich podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, niezależnie od przyjętej metody ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych.

Jednocześnie pamiętać należy, że za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodu w odniesieniu do podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów przyjmuje się dzień wystawienia dowodu stanowiącego podstawę do ujęcia kosztu w księgach.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan Podatkową Księgę Przychodów i Rozchodów oraz stosuje Pan metodę kasową rozliczania kosztów uzyskania przychodów.

Według tej metody koszty w podatkowej księdze przychodów i rozchodów ujmowane są w roku podatkowym, w którym zostały poniesione, bez względu na okres jakiego dotyczą. Metoda ta nie wymaga podziału na koszty pośrednio i bezpośrednio związane z przychodami.

Dlatego też wymienione we wniosku wydatki na wykończenie Budynku poprzez zapłatę na rzecz Najemcy z góry ustalonej kwoty tzw. cash contribution należy zaliczać bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów jednorazowo, czyli w dacie ich poniesienia, tj. w miesiącu, w którym została wystawiona faktura (rachunek) lub inny dowód stanowiący podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Zatem Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 7 lipca 2023 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz.U. z 2023 r. poz. 1634); dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00