Interpretacja indywidualna z dnia 4 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1.4011.53.2024.1.AS

Skutki podatkowe dobrowolnego umorzenia udziałów drugiego udziałowca.

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 stycznia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 17 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych dobrowolnego umorzenia udziałów drugiego udziałowca. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Z.Z. (zwana dalej także jako „Udziałowiec A” lub „Wnioskodawczyni”) jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej i podlega w związku z tym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej (art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Wnioskodawczyni jest udziałowcem A spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, która to jest wpisana do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego. Przysługujące udziałowcowi A udziały w kapitale zakładowym odpowiadają 20% praw głosu. Reszta udziałów w kapitale zakładowym oraz praw do głosu należy do A. A, która podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych na terenie Rzeczypospolitej Polskiej (zwana dalej również „Udziałowcem B”).

Udziałowcy posiadają udziały na zasadzie prawa własności, a ich prawa w stosunku do przedmiotowych udziałów nie zostały w żaden sposób ograniczone, np. w związku z ustanowieniem zastawu rejestrowego. Wnioskodawczyni jest spokrewniona z udziałowcem w pierwszym stopniu linii prostej (relacja siostra-siostra). W związku z planami Udziałowca B zmierzającymi do realizowania swojej drogi zawodowej w innej dziedzinie, rozważane jest dokonanie zmiany w składzie udziałowców. Z uwagi na bardzo bliskie stosunki rodzinne pomiędzy udziałowcami, którzy są wobec siebie najbliższą rodziną, udziałowcy rozważają możliwość dokonania nieodpłatnego umorzenia wszystkich udziałów należących do Udziałowca B, tj. A. A. W związku z planowanym nieodpłatnym umorzeniem udziałów zostaną spełnione wszystkie przesłanki do dokonania takiej czynności przewidziane w przepisach prawa, tj. w ustawie z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (dalej: „k.s.h.”).

W efekcie dokonanej operacji jedynym udziałowcem A spółka z ograniczoną odpowiedzialnością będzie Wnioskodawczyni. Tryb umarzania udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością został uregulowany w art. 199 k.s.h. Zgodnie z art. 199 § 1 k.s.h. udział może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi. Udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe). Przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określają umowa spółki. Z kolei § 2 tego przepisu stwierdza, że umorzenie udziału wymaga uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział. Wynagrodzenie to, w przypadku umorzenia przymusowego, nie może być niższe od wartości przypadających na udział aktywów netto, wykazanych w sprawozdaniu finansowym za ostatni rok obrotowy, pomniejszonych o kwotę przeznaczoną do podziału między wspólników. W przypadku umorzenia przymusowego uchwała powinna zawierać również uzasadnienie. Za zgodą wspólnika umorzenie udziału może nastąpić bez wynagrodzenia (art. 199 § 3 k.s.h.).

Pozostałe paragrafy artykułu 199 k.s.h. regulują kwestie dotyczące umorzenia w razie ziszczenia się określonego zdarzenia (art. 199 § 4-5 k.s.h.) oraz wpływu sytuacji umorzenia udziałów na wysokość kapitału zakładowego (art. 199 § 6-7 k.s.h.). W związku z powyższym zostaną spełnione wszystkie wymogi dotyczące nieodpłatnego umorzenia udziałów za zgodą Udziałowca B, dotychczasowego wspólnika spółki A sp. z o.o.:

a)umowa spółki zawiera odpowiednie postanowienia umożliwiające dokonanie umorzenia udziałów;

b)zostanie w tym względzie podjęta odpowiednia uchwała, w której zostanie wskazane, że z tytułu dokonanego umorzenia udziałów należących do A. A nie jest należne mu żadne wynagrodzenie;

c)A. A wyrazi odpowiednią zgodę na powzięcie uchwały oraz zagłosuje za uchwałą dotyczącą nieodpłatnego i dobrowolnego umorzenia swoich udziałów;

d)A spółka z ograniczoną odpowiedzialnością złoży odpowiednie wnioski o wpisanie zmian do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego.

W tych okolicznościach Wnioskodawczyni powzięła wątpliwość czy umorzenie bez wynagrodzenia udziałów należących do drugiego dotychczasowego udziałowca, tj. A. A, będzie powodować dla Wnioskodawcy jakiekolwiek konsekwencje prawne na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, skoro w wyniku tej operacji stanie się ona jedynym udziałowcem A spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Pytanie

Czy w stanie faktycznym wniosku dokonanie nieodpłatnego umorzenia udziałów należących do A. A spowoduje jakiekolwiek konsekwencje prawne na gruncie ustawy o podatku o podatku dochodowym od osób fizycznych po stronie Wnioskodawcy, skoro w wyniku tej operacji stanie się on jedynym udziałowcem A spółka z ograniczoną odpowiedzialnością?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, planowane dobrowolne umorzenie udziałów w spółce A sp. z o.o. należących do udziałowca A. A bez wynagrodzenia, będzie dla Wnioskodawcy czynnością neutralną na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych, tzn. po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód/dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Za zajętym stanowiskiem przemawiają następujące argumenty.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 z późn. zm.) dalej: „u.p.d.f.” przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 11 ust. 2 u.p.d.f. wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Z kolei art. 11 ust. 2a u.p.d.f. stwierdza, że wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1)jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;

2)jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;

3)jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;

4)w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Wreszcie zgodnie z art. 11 ust. 2b u.p.d.f. jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Powyżej przytoczone przepisy regulują tzw. zasadę powszechności opodatkowania, stanowiącą jedną z podstawowych zasad u.p.d.f. Organy podatkowe zauważają przy tym, że aby można było mówić o przychodzie uzyskanym z tytułu nieodpłatnego świadczenia musi istnieć stosunek prawny, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi natomiast to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie, zwiększając w ten sposób swój stan majątkowy (por. interpretacja indywidualna Dyrektora IS w Warszawie z 25 kwietnia 2016 r., znak: IPPB6/4510-128/16-2/AG). Od razu wypada zauważyć, że w przypadku nieodpłatnego umorzenia udziałów należących do jednego z udziałowców nie powstaje stosunek prawny pomiędzy tym udziałowcem a udziałowcem pozostającym w spółce, która dokonuje umorzenia udziałów.

Taki stosunek prawny istnieje natomiast pomiędzy udziałowcem, którego udziały są nieodpłatnie umarzane, a spółką, która dokonuje nieodpłatnego umorzenia. Dalej Wnioskodawczyni zauważa, że polski ustawodawca nie wprowadził do u.p.d.f. legalnej definicji pojęcia przychodów, jednakże w praktyce jako przychód traktuje się wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie (a niekiedy już sam fakt, że są należne) powoduje obowiązek jego rozliczenia. Powstanie przychodu może być związane zarówno z aktywnym zwiększeniem stanu majątkowego podatnika, jak i w związku z zaoszczędzeniem przez niego wydatków, których poniesienie byłoby nieuniknione, gdyby nie wystąpiło zdarzenie, z którym związane było powstanie przychodu.

Ustawodawca wprowadził w art. 21 u.p.d.f. katalog zwolnień przedmiotowych, którym są objęte sytuacje, w których powstanie przychodu w powyższym rozumieniu nie powoduje konsekwencji podatkowych. Oznacza to, że pomimo zwiększenia stanu majątkowego podatnika nie jest on zobowiązany do rozliczenia uzyskanego przychodu w sytuacjach wymienionych w tym przepisie oraz nie powstają inne konsekwencje z tym związane, np. płatnik nie jest zobowiązany do pobrania zaliczki na podatek dochodowy od pozostawionych do dyspozycji kwot, kwoty te nie są ujawniane w deklaracjach podatkowych itd.

Niemniej analiza czy dane zdarzenie powoduje powstanie konsekwencji podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych powinna zmierzać do ustalenia w pierwszej kolejności, czy powstaje przychód w rozumieniu u.p.d.f., a dopiero po udzieleniu pozytywnej odpowiedzi na to pierwsze pytanie wystąpi konieczność przeanalizowania, czy danego rodzaju przychód nie jest objęty zwolnieniem przedmiotowym. Przede wszystkim należy zauważyć, że nieodpłatne umorzenie udziałów nie zostało wskazane jako zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego u wspólnika (będącego osobą fizyczną), który pozostaje w spółce po przeprowadzeniu procedury umorzenia udziałów. W katalogu tym nie zostało wymienione także inne podobne zdarzenie, które po stronie wspólnika pozostającego w spółce umarzającej udziały powodowałoby powstanie przychodów. Wykładnia językowa prowadzi zatem do wniosku, że nieodpłatne umorzenie udziałów jako takie nie może samo w sobie spowodować powstania przychodu po stronie wspólnika pozostającego w spółce.

Z drugiej strony katalog zdarzeń, w szczególności związanych ze świadczeniami uzyskanymi nieodpłatnie ma charakter otwarty, w związku z czym należy przeanalizować, czy uzyskanie statusu jedynego udziałowca wskutek nieodpłatnego umorzenia udziałów należących do drugiego udziałowca powoduje powstanie przychodu. Należy jednak zauważyć, że nie chodzi w tym wypadku o stanie się jedynym udziałowcem spółki wskutek zdarzenia gospodarczego, ale o utrzymanie swojego statusu udziałowca w sytuacji, w której pozostali udziałowcy utracą ten status. W tej sytuacji status jedynego udziałowca sp. z o.o. może być związany z pewnymi korzyściami o charakterze ekonomicznym w przyszłości, np. w przypadku sprzedaży udziałów umożliwiającej przejęcie kontroli nad spółką (typowo: wyższa cena sprzedaży) czy udziale w wypłacanej dywidendzie.

Są to jednak zdarzenia nie tylko przyszłe i niepewne, ale przede wszystkim przychody z nimi związane podlegają odrębnemu opodatkowaniu z momentem zaistnienia zdarzenia przyszłego, np. wypłaty dywidendy. Zdarzenia te nie są jednak przedmiotem wniosku. Ponieważ w przypadku nieodpłatnego umorzenia udziałów nie ma miejsce sytuacja wymiany dóbr należy zatem rozważyć, czy umorzenie udziałów bez wynagrodzenia jest świadczeniem nieodpłatnym dla wspólników pozostających w spółce.

W przypadku u.p.d.f. nie znajdziemy w tej ustawie podatkowej legalnej definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”, a zatem ponownie wypada odwołać się do praktyki orzeczniczej w tym zakresie. Zgodnie z ukształtowanym już stanowiskiem nieodpłatnym świadczeniem są wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy (por. przykładowo uchwała NSA z 24 października 2011 r. sygn. akt II PS 7/10). Jak podkreślono w wyroku NSA z 23 kwietnia 2015 r. (sygn. II FSK 138/13): pojęcie "nieodpłatnego świadczenia", użyte w art. 20 ust. 1 u.p.d.of. jak również w art. 11 ust. 1, art. 12 ust. 1 oraz art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. nie zostało zdefiniowane w tej ustawie, ale ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono nie tylko świadczenie w cywilistycznym znaczeniu (działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony - art. 353 k.c.), ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni pragnie zauważyć, że w przypadku udziałowca spółki z o.o., który pozostaje w spółce po dokonaniu nieodpłatnego umorzenia udziałów, nie uzyskuje on żadnej korzyści materialnej kosztem udziałowca, którego udziały są nieodpłatnie umarzane. Wprost przeciwnie, ilość udziałów w dyspozycji takiej osoby pozostaje niezmieniona. W tej sytuacji nie ma podstaw do przyjęcia, iż może dojść do otrzymania jakiegokolwiek świadczenia, nawet niepieniężnego czy przekazywanego w naturze. Udziały drugiego udziałowca ulegają umorzeniu, a nie przeniesieniu na drugiego ze wspólników (Wnioskodawcę).

Wnioskodawczyni wskazuje, że w dotychczas wydawanych interpretacjach indywidualnych, np. w interpretacji Dyrektora KIS z dnia 25 stycznia 2021 r. nr 0111-KDIB1-1.4010.580.2020.1.BS powyżej zaprezentowane stanowisko uzyskało aprobatę.

Z kolei w interpretacji Dyrektora IS w Poznaniu z dnia 23 stycznia 2014 r. nr LPB2/415- 1035/13-2/TR stwierdzono, co następuje: „Mając na uwadze zacytowane przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie w wyniku zbycia bez wynagrodzenia udziałów na rzecz spółki w celu umorzenia dokonanego przez innego udziałowca po stronie Zainteresowanego (jako udziałowca, którego udziały nie będą podlegały zbyciu) nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zauważyć bowiem należy, że w związku z zaistniałą sytuacją Wnioskodawczyni nie uzyska żadnego przysporzenia majątkowego”.

Podobnie stwierdzono w interpretacji Dyrektora IS w Warszawie z dnia 12 grudnia 2013 r. nr IPPB2/415- 723/13-2/EL: „W opinii Wnioskodawcy, przytoczone wyżej przepisy nie wskazują, aby udziałowiec pozostający w dalszym ciągu w spółce kapitałowej (którego udziały nie są umarzane) osiągał jakiekolwiek faktyczne przychody w przypadku, gdy udziały innego udziałowca są umarzane bez wynagrodzenia lub za wynagrodzeniem częściowo rynkowym (...). Reasumując, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód podatkowy w przypadku umorzenia dobrowolnego udziałów pozostałych wspólników Spółki (lub jednego ze wspólników) za wynagrodzeniem częściowo rynkowym lub bez wynagrodzenia”.

Analogiczne stanowisko prezentowane jest również przez organy podatkowe na gruncie u.p.d.f., np. w interpretacji Dyrektora KIS z dnia 9 października 2020 r. (nr 0113-KDIPT2-3.4011.781.2020.1.SJ) gdzie stwierdzono, co następuje: „Treść wskazanych wyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że ustawodawca enumeratywnie określił przypadki i zdarzenia, w wyniku których powstaje przychód. W tych przypadkach jest mowa o odpłatnym zbyciu, umorzeniu, realizacji praw, objęciu w zamian. Wśród sytuacji skutkujących powstaniem przychodu nie wymieniono przypadku, w którym po stronie wspólnika spółki z ograniczoną odpowiedzialnością pozostającego w spółce powstaje przychód w związku z umorzeniem udziałów innego wspólnika. Bez znaczenia w omawianej sprawie pozostaje fakt czy umorzenie to nastąpi za wynagrodzeniem czy bez wynagrodzenia. Biorąc zatem pod uwagę przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz wskazane regulacje prawne stwierdzić należy, że po stronie Wnioskodawczyni, jako wspólnika pozostającego w Spółce, nie powstanie przychód z tytułu udziału w zyskach osób prawnych w związku z umorzeniem udziałów innego wspólnika, gdyż nie osiągnie Ona żadnych korzyści majątkowych, w tym żadnego wynagrodzenia z tego tytułu. Nie osiągnie Ona zatem faktycznego przychodu (dochodu), który mógłby podlegać opodatkowaniu w momencie umorzenia udziałów innego udziałowca. W związku z umorzeniem udziałów danego wspólnika pozostali wspólnicy nie otrzymują pieniędzy ani wartości pieniężnych (jak również świadczenia te nie są postawione do ich dyspozycji). Brak jest również podstaw do uznania, że w związku z tym zdarzeniem otrzymują oni świadczenia w naturze lub inne nieodpłatne świadczenia. W szczególności umorzenie udziałów należących do danego udziałowca nie oznacza otrzymania udziałów danego udziałowca przez pozostałych wspólników. Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych dla wspólnika pozostającego w spółce z tytułu umorzenia udziałów innego wspólnika należy uznać za prawidłowe”.

Taki sam pogląd został zaprezentowany na gruncie u.p.d.f. we wcześniejszych interpretacjach indywidualnych, np. w interpretacji Dyrektora KIS z 26 września 2019 r., 0113-KDIPT2-3.4011.433.2019.1.PR oraz w interpretacji Dyrektora KIS z 29 sierpnia 2018 r. 0113-KDIPT2-3.4011.428.2018.1.DS. W tej ostatniej interpretacji indywidualnej stwierdzono z kolei: „Biorąc zatem pod uwagę przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz wskazane regulacje prawne stwierdzić należy, że po stronie wspólnika pozostającego w spółce nie powstanie przychód z tytułu udziału w zyskach osób prawnych w związku z umorzeniem udziałów innego wspólnika, nie powstanie bowiem przysporzenie majątkowe po stronie innego wspólnika pozostającego w tej spółce, gdyż nie osiągnie on żadnych korzyści majątkowych, w tym żadnego wynagrodzenia z tego tytułu. Nie osiągnie On zatem faktycznego przychodu (dochodu), który mógłby podlegać opodatkowaniu w momencie umorzenia udziałów innego udziałowca. W związku z umorzeniem udziałów danego wspólnika pozostali wspólnicy nie otrzymują pieniędzy ani wartości pieniężnych (jak również świadczenia te nie są postawione do ich dyspozycji). Brak jest również podstaw do uznania, że w związku z tym zdarzeniem otrzymują oni świadczenia w naturze lub inne nieodpłatne świadczenia. W szczególności umorzenie udziałów należących do danego udziałowca nie oznacza otrzymania udziałów danego udziałowca przez pozostałych wspólników. Reasumując, w związku z planowanym dobrowolnym umorzeniem udziałów (za wynagrodzeniem lub bez wynagrodzenia) Wspólnika lub Wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, po stronie Wnioskodawcy, który pozostanie udziałowcem Spółki, nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych”.

Biorąc pod uwagę powyższe, sytuacja, w której dochodzi do nabycia udziałów w celu ich umorzenia, w przypadku wspólnika, który pozostaje jedynym udziałowcem spółki po ich umorzeniu, nie występuje w związku z tym przychód. W konsekwencji również w sytuacji Wnioskodawcy, który pozostanie jedynym udziałowcem A spółka z ograniczoną odpowiedzialnością po umorzeniu udziałów należących do drugiego udziałowca A. A, nie powstanie jakikolwiek przychód.

Za zajętym stanowiskiem przemawiają następujące argumenty: po pierwsze, sytuacja taka, ani sytuacja do niej podobna, nie została wskazana w u.p.d.f. jako powodująca powstanie przychodu, po drugie, Wnioskodawczyni nie uzyskuje żadnej korzyści kosztem majątku drugiego udziałowca, a w sytuacji umorzenia nieodpłatnego udziałów nie będzie pomiędzy nimi istniał żaden stosunek prawny z tego tytułu. Wreszcie po trzecie, praktyka stosowania przepisów prawa podatkowego jednoznacznie potwierdza, że w tego typu przypadkach po stronie udziałowca pozostającego w spółce po dokonaniu nieodpłatnego umorzenia udziałów nie powstaje przychód z jakiegokolwiek tytułu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do przywołanych przez Panią interpretacji indywidualnych stwierdzam, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tę interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.