Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 29 lipca 2022 r., sygn. I SA/Po 925/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz Sędziowie Sędzia WSA Barbara Rennert (spr.) Sędzia WSA Waldemar Inerowicz Protokolant: starszy sekretarz sądowy Agata Pasternak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 lipca 2022 r. sprawy ze skargi A. M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z dnia 26 sierpnia 2021 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od stycznia do września 2015 roku listopad i grudzień 2015 roku oraz nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do odliczenia w następnych okresach rozliczeniowych za październik 2015 roku uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

W dniu 12 października 2021 r. A. M. wniósł skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z 26 sierpnia 2021 r. nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w K. z 16 kwietnia 2021 r. nr [...], określającą skarżącemu zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za okres od stycznia do września 2015 r., listopad i grudzień 2015 r. oraz nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do odliczenia w następnych okresach rozliczeniowych za październik 2015 r.

Powyższa skarga została wniesiona na tle stanu faktycznego, w którym prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą P.H.U. M. podatnik złożył deklaracje VAT- 7 za poszczególne miesiące 2015 r. W toku przeprowadzonej kontroli podatkowej w zakresie rzetelności deklarowania podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku VAT za 2015 r., którą zakończono protokołem doręczonym skarżącemu 30 maja 2017 r., stwierdzono nierzetelność rejestrów VAT i nie uznano ich za dowód w zakresie ewidencjonowania dostaw i kwot podatku należnego za kontrolowany okres oraz w zakresie nabyć i kwot podatku naliczonego za sierpień 2015 r. Protokół badania ksiąg jest częścią protokołu kontroli.

Podatnik nie złożył skorygowanych deklaracji VAT-7 uwzględniających ustalenia kontroli, wobec czego postanowieniem z 10 października 2017 r. Naczelnik wszczął postępowanie podatkowe, w którym ocenił, że rejestry dostaw VAT za miesiące od stycznia do listopada 2015 r. oraz rejestr nabyć VAT za sierpień 2015 r. prowadzone były nierzetelnie z uwagi na brak zaewidencjonowania całego obrotu ze sprzedaży gazu i zaewidencjonowanie w sierpniu 3 faktur VAT, wystawionych przez podmioty nieistniejące. Pomimo nieuznania ww. rejestrów za dowód w postępowaniu podatkowym, Naczelnik odstąpił od oszacowania obrotu za ten okres uznając, że dane wynikające z prowadzonych ewidencji, uzupełnione dowodami uzyskanymi w toku postępowania pozwalają na określenie podstawy opodatkowania. Obrót za grudzień 2015, r. został przyjęty w wielkości wynikającej z rejestru VAT. W rozliczeniu za sierpień 2015 r. organ na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 ze zm.; dalej: "u.p.t.u.") nie uznał prawa do odliczenia podatku naliczonego z 3 faktur wystawionych przez podmioty nieistniejące, kończąc postępowanie decyzją z 27 czerwca 2018 r., którą określono podatnikowi zobowiązanie w zakresie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2015 r. Dyrektor IAS decyzją z 24 lipca 2020 r. uchylił w całości powyższą decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia Naczelnikowi z uwagi na konieczność przeprowadzenia postępowania dowodowego w znacznej części.