Wyrok NSA z dnia 28 lipca 2022 r., sygn. I OSK 1950/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Iwona Bogucka (spr.) Sędziowie sędzia NSA Elżbieta Kremer sędzia del. WSA Agnieszka Miernik po rozpoznaniu w dniu 28 lipca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 września 2020 r. sygn. akt I SA/Wa 1978/19 w sprawie ze skargi M. W. na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 2 lipca 2019 r. nr DO.7.4613.32.2019.PU w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 11 września 2020 r., I SA/Wa 1978/19, oddalił skargę M. W. na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z 2 lipca 2019 r. nr DO.7.4613.32.2019.PU, którą uchylono w całości decyzję Wojewody Wielkopolskiego z 18 stycznia 2019 r. znak SN-III.7534.38.2018.2 i odmówiono stwierdzenia nieważności decyzji Urzędu Powiatowego w Poznaniu Wydział Gospodarki Komunalnej, Przestrzennej i Ochrony Środowiska z 30 maja 1975 r. nr GKP.III/42/2/16/73/75 ustalającą odszkodowanie za grunt (za grunt, za uprawy wieloletnie i za niemożność czerpania pożytków rolnych z gruntów).

W skardze kasacyjnej skarżąca zaskarżyła wyrok Sądu I instancji w całości, wnosząc o jego uchylenie i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania, a także o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych. Skarżąca kasacyjnie zrzekła się przy tym przeprowadzenia rozprawy.

Sądowi I instancji zarzucono naruszenie:

1. prawa materialnego, tj.:

a. art. 10 ustawy z 6 lipca 1972 r. o terenach budownictwa jednorodzinnego i zagrodowego oraz o podziale nieruchomości w miastach i osiedlach (Dz. U. Nr 27, poz. 192; dalej: ustawa z 6 lipca 1972 r.) w zw. z przepisami ustawy z 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (Dz. U. z 1974 r. Nr 10, poz. 64 ze zm.: dalej: u.z.t.w.n.) przez ich niezastosowanie i brak jakiegokolwiek ustosunkowania się do zarzutów dotyczących nieprawidłowości ustalonego odszkodowania, a także przez niezasadne pomniejszenie obszaru nieruchomości, za który winno zostać ustalone odszkodowanie;