Wyrok WSA w Opolu z dnia 20 lipca 2022 r., sygn. I SA/Op 162/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aleksandra Sędkowska Sędziowie Sędzia WSA Marzena Łozowska Asesor sądowy Anna Komorowska-Kaczkowska (spr.) Protokolant Starszy inspektor sądowy Iwona Bergiel po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 lipca 2022 r. sprawy ze skargi O. w W. na interpretację indywidualną Burmistrza Namysłowa z dnia 1 marca 2022 r., nr F.3120.170.2021.AB w przedmiocie podatku od nieruchomości I. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, II. zasądza od Burmistrza Namysłowa na rzecz strony skarżącej kwotę 680 (słownie: sześćset osiemdziesiąt ) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej przez O. w W. (dalej jako: O., strona, skarżący, wnioskodawca) jest interpretacja indywidualna Burmistrza Namysłowa (dalej jako: organ) z dnia 1 marca 2022 r. dotycząca podatku od nieruchomości i uznająca za nieprawidłowe stanowisko wnioskodawcy, co do niepodlegania opodatkowaniu wykonanych ścieżek parkowych zlokalizowanych na terenie O. w W.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wnioskodawca podał, że w wyniku realizowanego zadania inwestycyjnego pn." Przebudowa zagospodarowania terenu pałacowo-parkowego O. w W." dofinansowanego z projektu "Ochrona i promocja różnorodności biologicznej obszaru chronionego krajobrazu na terenie gminy D., Nadleśnictwo N. oraz obszarów parkowych i wodnych na przykładzie O. w W." – projekt realizowany w ramach osi Priorytetowej V Ochrona Środowiska, dziedzictwa kulturowego i kultury, działanie 5.1. Ochrona różnorodności biologicznej na terenie zabytkowego parku O. w W., zostały wykonane ścieżki parkowe o szerokości 2,2 m i 1,5 m z nawierzchnią mineralną z obrzeżem z kostki granitowej.

W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym wnioskodawca zwrócił się z pytaniem, czy zlokalizowane na terenie zabytkowego parku O. w W. utwardzone alejki parkowe, służące pacjentom, które nie są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej stanowią budowle w rozumieniu ustawy Prawo budowlane, a tym samym, czy podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości jako budowle, o których mowa w art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2021 r. poz. 2351 z późn. zm. - dalej zwana: "pb."). Wnioskodawca zaprezentował własne stanowisko, że alejki parkowe, które nie są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej nie stanowią budowli w rozumieniu ustawy Prawo budowlane, a tym samym wyłączone są spod opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Wskazał, że zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, budowlą jest obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego niebędący budynkiem lub obiektem malej architektury, a także urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego związane z obiektem budowlanym, które zapewnia możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem. Zgodnie zaś z art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową. Zdaniem wnioskodawcy, alejki położone w parku nie spełniają żadnych z powyższych kryteriów. Same grunty wpisane indywidualnie do rejestru zabytków, pod warunkiem ich utrzymania i konserwacji zgodnie z przepisami o ochronie zabytków, z wyjątkiem części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej są zwolnione z podatku od nieruchomości (art. 7nust. 1 pkt 6 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych). W ocenie wnioskodawcy alejki parkowe w parku zabytkowym nie spełniają przesłanek ujętych w definicji budowli w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane, a tym samym są wyłączone spod opodatkowania podatkiem od nieruchomości (art.2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.