Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Krakowie z dnia 7 lipca 2022 r., sygn. II SA/Kr 594/22

II SA/Kr 594/22 [pic] WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 7 lipca 2022 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Niedźwiedź (spr.) Sędzia WSA Małgorzata Łoboz Sędzia WSA Joanna Człowiekowska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 7 lipca 2022 r. sprawy ze skargi "T" sp. z o.o. z siedzibą w W. na uchwałę nr XXXIII/313/05 Rady Miejskiej w Brzeszczach z dnia 15 listopada 2005 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Brzeszcze I. stwierdza nieważność części tekstowej zaskarżonej uchwały w zakresie pkt 3.3.6, II. zasądza od Gminy Brzeszcze na rzecz "T" sp. z o.o. z siedzibą w W. 317 złotych (słownie: trzysta siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wpłynęła skarga Firma A z siedzibą w W. (dalej: skarżąca) na uchwałę nr XXXIII/313/05 Rady Miejskiej w Brzeszczach z dnia 15 listopada 2005 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Brzeszcze, ogłoszoną w Dz. Urz. Województwa Małopolskiego Nr 732 poz. 5330, z dnia 21 grudnia 2005 r., zmienioną uchwałą Rady Miejskiej w Brzeszczach Nr XVIII/196/08 z dnia 29 maja 2008 r. ogłoszoną w Dzienniku Urzędowym Województwa Małopolskiego Nr 515 poz. 3341 z dnia 5 lipca 2008 r. Skarżąca żąda stwierdzenia nieważności w/w uchwały w części tekstowej pkt 3.3.6. W skardze zarzucono naruszenie następujących przepisów prawa materialnego:

1. art. 87 ust. 2 i art. 94 Konstytucji RP w związku z art. 14 ust. 8 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ("Ustawa o PIZP") oraz art. 4 ust. 1 i art. 15 ust. 2 pkt. 10 w związku z art. 1 ust. 2 pkt. 10 Ustawy o PIZP, poprzez ich niewłaściwe zastosowanie i uchwalenie ww. postanowień MPZP, z pominięciem regulacji rangi konstytucyjnej i ustawowej, dotyczących zasad tworzenia aktów prawa miejscowego oraz pominięciem intencji ustawodawcy dotyczących znaczenia infrastruktury telekomunikacyjnej dla społeczności lokalnych - a to poprzez uchwalenie ww. postanowień MPZP, które ustanawiając ograniczenia w możliwości lokalizowana na terenie objętym ww. planami stacji bazowych telefonii komórkowej, w tym m.in. poprzez nieostre i arbitralne wymogi [różne odległości stacji, w zależności od nieostro wskazanych cech obszarów], uzależniają w praktyce możliwość zlokalizowania niezbędnej infrastruktury od uznania organów administracji, dodatkowo ograniczając możliwość budowy stacji bazowych pracujących na częstotliwościach innych, niż wskazane w pkt 3.3.6 lit. c), pomimo iż częstotliwości te dla radiolinii są niezbędne do właściwej pracy stacji, a dla anten sektorowych pozwalają na zapewnienie obecnych standardów usług i są to częstotliwości dopuszczone przez ustawodawcę, do używania których przedsiębiorcy telekomunikacyjni są wręcz zobowiązani;

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00