Wyrok NSA z dnia 5 lipca 2022 r., sygn. I FSK 1569/18

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (sprawozdawca), Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska, Sędzia WSA del. Adam Nita, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 kwietnia 2018 r. sygn. akt VIII SA/Wa 153/18 w sprawie ze skargi P.S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 4 grudnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za luty oraz za poszczególne miesiące od kwietnia do grudnia 2012 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P.S. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 8100 (osiem tysięcy sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z 25 kwietnia 2018 r., sygn. akt VIII SA/Wa 153/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, ze zm.), dalej "P.p.s.a.", oddalił skargę P.S. (dalej "Strona" lub "Skarżący") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie (dalej "organ odwoławczy" lub "organ") z 4 grudnia 2017 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za luty oraz poszczególne miesiące od kwietnia do grudnia 2012 r.

Zdaniem Sądu pierwszej instancji zgromadzony w sprawie materiał dowodowy uprawniał do uznania, że Stronie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych tytułem dostawy oleju napędowego przez R. sp. z o.o. (dalej "R.") oraz A. sp. z o.o. (dalej "A."), a także z faktur wystawionych tytułem świadczenia usług pośrednictwa w sprzedaży paliw i usług marketingowych przez F. (dalej "D.K."). Jak bowiem ustaliły organy podatkowe, sporne faktury nie odzwierciedlały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. W przypadku faktur pochodzących od R. i D.K. w rzeczywistości nie doszło w ogóle do wymiany towarowej/świadczenia usług, nawet pomiędzy podmiotami innymi niż w wskazane w tych fakturach. Były to zatem faktury "puste" sensu stricto, co wyłącza prawo do odliczenia wykazanego w nich podatku naliczonego bez konieczności badania tzw. dobrej wiary Skarżącego przy realizacji transakcji. W odniesieniu natomiast do faktur wystawionych przez A. prawidłowo organy podatkowe uznały, że Skarżący nabył wprawdzie towar w rodzaju i ilościach określonych w tych fakturach, ale jego dostawcą nie była ww. spółka. Okoliczności realizacji transakcji wskazują przy tym na świadomość Strony, że nabywany towar nie pochodzi od A., a co najmniej na brak zachowania należytej staranności przy zawieraniu tych transakcji.