Wyrok NSA z dnia 5 lipca 2022 r., sygn. II GSK 422/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Sieńczyło-Chlabicz Sędzia NSA Gabriela Jyż (spr.) Sędzia WSA (del.) Izabella Janson po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej E. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 lipca 2018 r., sygn. akt VI SA/Wa 1470/17 w sprawie ze skargi E. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 18 kwietnia 2017 r., nr KOC/5611/Dr/16 w przedmiocie zezwolenia na zajęcie pasa drogowego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 19 lipca 2018 r., oddalił skargę E. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 18 kwietnia 2017 r., w przedmiocie zezwolenia na zajęcie pasa drogowego.

Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy:

wnioskiem z 29 czerwca 2016 r. skarżąca wystąpiła o wydanie zezwolenia na zajęcie pasa drogowego ul. D. w rej. ul. G. pod kiosk handlowy o pow. 20,33 m², w okresie od 1 lipca 2016 r. do 31 grudnia 2016 r.

Decyzją z dnia 31 sierpnia 2016 r., Prezydent m. st. Warszawy umorzył postępowanie administracyjne w przedmiocie wydania decyzji zezwalającej na zajęcia pasa drogowego (drogi powiatowej) ul. D. w rej. ul. G. w okresie od dnia 1 lipca 2016 r. do 31 lipca 2016 r. jako bezprzedmiotowe (pkt 1) oraz odmówił wydania zezwolenia na zajęcie odcinka pasa drogowego drogi powiatowej ul. D. w rej. ul. G. o pow. 20,33 m2, wg lokalizacji szczegółowej określonej na planie sytuacyjnym stanowiącym załącznik nr 1 do decyzji, na okres od dnia 1 sierpnia 2016 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. oraz umieszczenie w nim kiosku handlowego (pkt 2).

W zakresie punktu pierwszego decyzji organ wskazał, że umorzył postępowanie administracyjne, gdyż wobec skarżącej została wydana decyzja z 29 czerwca 2016 r. zezwalająca na umieszczenie kiosku handlowego w wymienionej lokalizacji w okresie od 1 lipca 2016 r. do 31 lipca 2016 r. W pozostałym zakresie wskazał, że zezwolenie na zajęcie pasa drogowego było ograniczone terminem do 31 lipca 2016 r. z uwagi na planowaną zmianę zagospodarowania terenu w miejscu usytuowania przedmiotowego kiosku, polegającą na przebudowie zatoki autobusowej, wyznaczeniu miejsc postojowych, zmianie układu chodników oraz montażu stojaków rowerowych i rekultywacji zieleni. Organ stwierdził, że inwestycja celu publicznego jest celem nadrzędnym nad wolą kontynuowania działalności handlowej w pasie drogowym, zaś skarżąca nie przedstawiła uzasadnienia dotyczącego szczególnych okoliczności dla wydania zezwolenia, o których mowa w art. 39 ust. 3 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1440 ze zm., dalej: u.d.p.).