Wyrok NSA z dnia 29 czerwca 2022 r., sygn. II OSK 1100/21

Ustalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, które wyznacza nieprzekraczalne linie zabudowy, mieści się w granicach władztwa planistycznego gminy i nie narusza prawa własności, jeżeli jest uzasadnione w oparciu o ostateczne decyzje administracyjne oraz dokonuje odpowiedniego wyważenia interesu publicznego i prywatnego.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędziowie: Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Sędzia del. NSA Jerzy Stankowski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej E.N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 11 lutego 2021 r. sygn. akt IV SA/Po 1486/20 w sprawie ze skargi E.N. na uchwałę Rady Miejskiej we W. z dnia [...] listopada 2010 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenów pod budownictwo mieszkaniowe, obejmującego obszar ograniczony ulicami Ks. J. i C. w K. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 11 lutego 2021 r. sygn. akt IV SA/Po 1486/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę E.N. na uchwałę Rady Miejskiej we W. z dnia [...] listopada 2010 r. nr [...] w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenów pod budownictwo mieszkaniowe, obejmującego obszar ograniczony ulicami Ks. J. i C. w K.

W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji wyjaśnił, że E.N. jest właścicielką działki o numerze ewidencyjnym [...] , arkusz [...], obręb K. , numer księgi wieczystej [...], położonej na obszarze objętym zaskarżonym Planem. Wskazana nieruchomość jest położona na obszarze objętym zaskarżoną uchwałą, a skarżąca naruszenia jej interesu prawnego upatruje w przekroczeniu przez organ władztwa planistycznego i naruszeniu zasad proporcjonalności i równości.

Sąd I instancji wskazał, że Rada Gminy posiada kompetencję do ingerowania w interesy prywatne podmiotów indywidualnych, nawet w sposób niekorzystny dla nich. Dopuszczalność ingerencji planów w prawo własności jest niezaprzeczalna i znajduje jednoznaczne umocowanie zarówno w art. 64 ust. 3 Konstytucji jak i w ustawie (art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2003, nr 80, poz. 717, obecnie: Dz.U. z 2020 r. poz. 293; zwanej dalej: u.p.z.p.)).