Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 24 czerwca 2022 r., sygn. II FSK 401/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka (spr.), po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 grudnia 2021 r. sygn. akt III SA/Wa 1328/21 w sprawie ze skargi D. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp.k. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 kwietnia 2021 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 13 grudnia 2021 r. sygn. akt

III SA/Wa 1328/21 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi D. sp.k. z siedzibą w W. (dalej "skarżąca", "spółka") na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 kwietnia 2021 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych, uchylił tę interpretację w części uznającej stanowisko skarżącej za nieprawidłowe i zasądził na jej rzecz od organu koszty postępowania. Spółka zaskarżyła interpretację wyłącznie w części, w jakiej uznano jej stanowisko za nieprawidłowe. Wyrok sądu pierwszej instancji wraz z uzasadnieniem oraz inne powołane niżej orzeczenia sądów administracyjnych dostępne są w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/).

2.1. Powyższy wyrok zaskarżył Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Wyrok zaskarżył w części, w jakiej sąd pierwszej instancji uwzględnił skargę. Zarzucił naruszenie:

1) przepisów prawa materialnego poprzez błędną wykładnię i w konsekwencji niewłaściwe zastosowanie art. 15e ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm, dalej: "u.p.d.o.p.") poprzez uznanie, że koszty nabycia usług IT w części dotyczącej prawa do oprogramowania, przetwarzania danych, zarządzania stronami internetowymi (hosting) nie powinny podlegać ograniczeniu w zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p. w okolicznościach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, zakres nabywanych usług mieści się w zakresie usług wymienionych w art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p. i tym samym wartość wskazanych usług IT nie podlega, po przekroczeniu ustawowego limitu wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów, zaś w klasyfikacji danej usługi niematerialnej (czynności) na gruncie art. 15e ust. 1 u.p.d.o.p. nie decyduje grupowanie statystyczne PKWiU oraz wskazane usługi IT stanowią jedną kompleksową usługę, z której nie można wydzielać poszczególnych elementów, podczas gdy zasadne jest uznanie, że wskazane usługi IT, które nie stanowią łącznie jednej kompleksowej usługi, a ustalone pomocniczo zgodnie

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00