Wyrok WSA w Lublinie z dnia 7 czerwca 2022 r., sygn. II SA/Lu 210/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec, Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Grymuza,, Asesor sądowy Brygida Myszyńska-Guziur (sprawozdawca), Protokolant Starszy sekretarz sądowy Agata Jakimiuk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 czerwca 2022 r. sprawy ze skargi [...] Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w [...] na decyzję Dyrektora [...] z dnia [...] stycznia 2022 r., Nr [...] w przedmiocie opłaty za pobór wód podziemnych I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Dyrektora [...] na rzecz [...] Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w [...] kwotę [...]zł ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

M. sp. z o.o. z siedzibą w C. (dalej jako "strona", "skarżąca", "Spółka", "MPGK") wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na decyzję Dyrektora Zarządu Zlewni w B. P. z dnia 5 stycznia 2022 r. w przedmiocie opłaty za pobór wód podziemnych.

Rozstrzygnięcie organu zostało wydane w oparciu o następujący stan faktyczny i prawny:

W dniu 29 grudnia 2020 r. Dyrektor Zarządu Zlewni w B. P. G. (dalej również jako "Dyrektor Zarządu Zlewni PGW WP") udzielił Spółce pozwolenia wodnoprawnego na pobór wód podziemnych z ujęcia wody "B." dla potrzeb zaopatrzenia w wodę Miasta C. i okolicznych miejscowości, a także odwodnienia kopalni kredy piszącej.

W wyniku odwołania wniesionego przez Z. B. z dnia 13 stycznia 2021 r. Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w L. P. G. (dalej również jako "Dyrektor RZGW") decyzją z dnia 31 sierpnia 2021 r. uchylił zaskarżaną decyzję i umorzył postępowanie organu I instancji w całości. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że udzielenie Spółce pozwolenia wodnoprawnego w zakresie poboru wód podziemnych z ujęcia "B.", celem zaopatrzenia w wodę mieszkańców oraz odwodnienia zakładu górniczego wydobywającego kredę piszącą, należy do kompetencji dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej Wód Polskich, a nie dyrektora zarządu zlewni, co kwalifikowało decyzję Dyrektora Zarządu Zlewni w B. do jej usunięcia z obrotu prawnego i umorzenia postępowania I instancji.