Wyrok NSA z dnia 2 czerwca 2022 r., sygn. II FSK 2553/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka, Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala (sprawozdawca), Sędzia del. NSA Zbigniew Romała, , Protokolant Anna Dziewiż-Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 2 czerwca 2022 r. na rozprawie Izbie Finansowej skargi kasacyjnej W. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 15 maja 2019 r., sygn. akt I SA/Gd 487/19 w sprawie ze skargi W. J. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 3 stycznia 2019 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2013 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od W. J. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku kwotę 10 800 (słownie: dziesięć tysięcy osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 15 maja 2019 r., sygn. akt I SA/Gd 487/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę W. J. (dalej jako "Skarżący", "Strona") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z 3 stycznia 2019 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2013 r. Pełna treść uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia, jak i innych wyroków powołanych poniżej, dostępna jest na stronie internetowej https://orzeczenia.nsa.gov.pl/ (dalej w skrócie: "CBOSA").

Pełnomocnik Skarżącego, na podstawie art. 173 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm., dalej jako "P.p.s.a."), wywiódł od wyroku, o którym mowa powyżej, skargę kasacyjną, w której zaskarżył ten wyrok w całości. Skargę kasacyjną oparto na następujących zarzutach:

I. na podstawie art. 174 pkt 2 P.p.s.a. zarzucono naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:

a) art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) i art. 141 § 4 P.p.s.a., polegające na błędnie sporządzonym uzasadnieniu poprzez pominięcie istotnych elementów stanu faktycznego, a także braku odniesienia się do twierdzeń i zarzutów Strony oraz w sposób uniemożliwiający jednoznaczną rekonstrukcję podstawy rozstrzygnięcia, w szczególności poprzez przyjęcie, że w sytuacji prowadzenia działalności w zakresie obrotu nieruchomościami każda nieruchomość, w tym wykorzystywana przez Podatnika i jego rodzinę na cele prywatne – stanowi składnik tej działalności;