Wyrok NSA z dnia 1 czerwca 2022 r., sygn. III OSK 4887/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędziowie Sędzia NSA Teresa Zyglewska Sędzia del. WSA Kazimierz Bandarzewski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 1 czerwca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Dyrektora Zarządu Zlewni w G. Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 11 lutego 2021 r. sygn. akt III SA/Gd 856/20 w sprawie ze skargi Skarbu Państwa - Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe - Nadleśnictwa K. na decyzję Dyrektora Zarządu Zlewni w G. Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie z dnia [...] czerwca 2020 r. nr [...] w przedmiocie określenia opłaty stałej za usługi wodne I. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę, II. zasądza od Skarbu Państwa – Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe – Nadleśnictwa K. na rzecz Dyrektora Zarządu Zlewni w G. Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie kwotę 340 (trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 11 lutego 2021 r. sygn. akt III SA/Gd 856/20, po rozpoznaniu skargi Skarbu Państwa - Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe - Nadleśnictwa K. (dalej jako skarżący lub Nadleśnictwo K.), uchylił zaskarżoną decyzję Dyrektora Zarządu Zlewni w G. Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie (dalej jako Dyrektor Zarządu Zlewni w G.) z dnia [...] czerwca 2020 r. nr [...], określającą Nadleśnictwu K. opłatę stałą za okres od 1 stycznia 2020 r. - 31 grudnia 2020 r.

w wysokości 102 zł za pobór wód podziemnych.

W motywach orzeczenia Sąd pierwszej instancji wskazał, że skarga zasługiwała na uwzględnienie. Podkreślił, że skoro pozwolenie wodnoprawne wydane na rzecz skarżącego stało się ostateczne jeszcze przed wejściem w życie przepisu art. 271 ust. 5a ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (Dz. U. 2020 r. poz. 310 z późn. zm.) zwanej dalej w skrócie P.w., ustalenie opłaty stałej nie mogło opierać się wyłącznie na istnieniu pozwolenia wodnoprawnego wydanego jeszcze pod rządami poprzednio obowiązującego Prawa wodnego, skoro w ówczesnym stanie prawnym z posiadaniem takiego pozwolenia nie wiązał się obowiązek uiszczania corocznych