Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 1 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.926.2023.2.IK
Opodatkowanie świadczeń niepieniężnych Wspólników oraz prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z ww. świadczeniem niepieniężnym.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczeń niepieniężnych Wspólników oraz prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z ww. świadczeniem niepieniężnym jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
14 grudnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 14 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczeń niepieniężnych Wspólników oraz prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z ww. świadczeniem niepieniężnym.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 lutego 2024 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawcą jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca” bądź „Spółka”) będąca czynnym podatnikiem podatku VAT.
Jej wspólnikami, a zarazem członkami zarządu są:
-osoba fizyczna prowadzącą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność gospodarczą (dalej: „Wspólnik 1”); który ma zawieszoną działalność gospodarczą; w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wspólnik 1 jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT;
- osoba fizyczna nie prowadząca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności gospodarczą (dalej: „Wspólnik 2”),
- osoba fizyczna prowadzącą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność gospodarczą (dalej: „Wspólnik 3”); w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wspólnik 3 jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT.
(dalej razem jako: „Wspólnicy”).
Wspólnicy posiadają specjalistyczną wiedzę i umiejętności w zakresie przedmiotu działalności Spółki. W związku z posiadanymi kwalifikacjami Wspólników i charakterem prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej na podstawie art. 151 § 3 ustawy Kodeks spółek handlowych (dalej: „KSH”) w Umowie Spółki zobowiązano Wspólników do powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki, za co Wspólnikom będzie przysługiwało wynagrodzenie.
W umowie został wyraźnie wskazany rodzaj oraz zakres takich świadczeń:
Wspólnik 1 zobowiązany jest do powtarzających się świadczeń niepieniężnych w postaci doradztwa w zakresie prowadzenia działalności, zarządzania produktem i usługą. Za wykonywanie powtarzających się świadczeń niepieniężnych otrzymywał będzie wynagrodzenie w stałej wysokości na wskazany przez niego rachunek bankowy. Wynagrodzenie podlegać będzie waloryzacji zgodnie ze średnim wskaźnikiem cen usług konsumpcyjnych w danym roku ogłoszonym przez GUS. Powtarzające się świadczenia niepieniężne realizowane będą co miesiąc w wymiarze 30 godzin miesięcznie stosownie do potrzeb Spółki.
Wspólnik 2 zobowiązany jest do powtarzających się świadczeń niepieniężnych w postaci zarządzania administracją, logistyką oraz zakupem komponentów. Za wykonywanie powtarzających się świadczeń niepieniężnych otrzymywał będzie wynagrodzenie w stałej wysokości na wskazany przez niego rachunek bankowy. Wynagrodzenie podlegać będzie waloryzacji zgodnie ze średnim wskaźnikiem cen usług konsumpcyjnych w danym roku ogłoszonym przez GUS. Powtarzające się świadczenia niepieniężne realizowane będą co miesiąc w wymiarze 35 godzin miesięcznie stosownie do potrzeb Spółki.
Wspólnik 3 zobowiązany jest do powtarzających się świadczeń niepieniężnych w postaci usług księgowo-rachunkowych. Za wykonywanie powtarzających się świadczeń niepieniężnych otrzymywał będzie wynagrodzenie w stałej wysokości na wskazany przez niego rachunek bankowy. Wynagrodzenie podlegać będzie waloryzacji zgodnie ze średnim wskaźnikiem cen usług konsumpcyjnych w danym roku ogłoszonym przez GUS. Powtarzające się świadczenia niepieniężne realizowane będą co miesiąc w wymiarze 40 godzin miesięcznie stosownie do potrzeb Spółki.
Dodatkowo Wnioskodawca zaznacza, że:
1.Wspólnicy nie zawrą odrębnej umowy cywilnej na świadczenie ww. usług ze Spółką.
2.Ryzyko gospodarcze za czynności wykonywane przez Wspólników w zakresie zawartej umowy będzie ponosiła Spółka.
3.Wspólnicy będą wykorzystywać w niezbędnym zakresie zasoby rzeczowe Spółki świadcząc dla niej usługi. Tymi zasobami są m.in. telefon, materiały biurowe, laptop.
4.Wspólnicy nie będą ponosić odpowiedzialności za świadczone usługi wobec osób trzecich, zaś wobec Spółki będzie ponosić odpowiedzialność na zasadach ogólnych.
5.Wspólnicy będą świadczyć usług w siedzibie Spółki i innych miejscach prowadzenia przez nią działalności oraz zdalnie.
6.Świadczone przez Wspólników usługi na rzecz Spółki będą wykorzystywane przez Spółkę do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
W uzupełnieniu do wniosku wyjaśnili Państwo, co następuje:
1. Czy z warunków umowy Spółki będzie wynikało, że Wspólnik będzie dysponował niezależnością i samodzielnością w działaniu pozwalającą na uznanie, że Wspólnik będzie działał jako profesjonalny podmiot prowadzący działalność gospodarczą? Jeśli tak, proszę szczegółowo opisać w czym będzie przejawiać się ta samodzielność i niezależność?
Wspólnicy będą działać niezależnie, ale nie tak żeby można było uznać, że są profesjonalnymi podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą. Odpowiedź dotyczy wszystkich Wspólników.
2. W jaki sposób będzie określona w umowie oraz w jaki sposób będzie ustalana wysokość wynagrodzenia za wykonywanie przez Wspólnika powtarzających się świadczeń niepieniężnych na Państwa rzecz — czy będzie ono uzależnione od spełnienia jakiś warunków (oprócz ilości przepracowanych godzin), proszę dokładnie opisać?
Nie będzie żadnych warunków w umowie spółki. Wynagrodzenie jest określone kwotowo. Odpowiedź dotyczy wszystkich Wspólników.
3. Czy wynagrodzenie będzie wprowadzone zapisem do umowy spółki na określony czas, będzie miało ramy czasowe, czy też będzie bezterminowe?
Wynagrodzenie jest określone bezterminowo. Odpowiedź dotyczy wszystkich Wspólników.
4. Jakie konkretnie czynności zobowiązany będzie wykonywać Wspólnik na rzecz Spółki. Proszę o wskazanie konkretnych świadczeń oraz wyjaśnienie, dlaczego są one niezbędne dla spółki w kontekście rodzaju prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej.
Wspólnik 1 zobowiązany jest do powtarzających się świadczeń niepieniężnych w postaci doradztwa w zakresie prowadzenia działalności, zarządzania produktem i usługą.
Wspólnik 2 zobowiązany jest do powtarzających się świadczeń niepieniężnych w postaci zarządzania administracją, logistyką oraz zakupem komponentów.
Wspólnik 3 zobowiązany jest do powtarzających się świadczeń niepieniężnych w postaci usług księgowo -rachunkowych.
Powyższe opisy pochodzą wprost z treści umowy spółki. Czynności to są niezbędne z punktu widzenia podstawowej działalności operacyjnej spółki oraz jej organizacji.
5. Jakie przesłanki świadczą o związku ponoszonych wydatków na zapłatę wynagrodzenia na rzecz Wspólnika z osiąganiem przez Spółkę przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów? Proszę, aby ww. przesłanki zostały wskazane oddzielnie dla każdej z czynności (świadczenia), które będzie wykonywane przez Wspólnika na rzecz Spółki.
Usługi świadczone przez Wspólnika 1 i 2 pozostają w związku z uzyskiwaniem przychodów w zakresie działalności operacyjnej. Usługi świadczone przez Wspólnika 3 pozwalają na należyte rozliczenie prowadzonej działalności, z punktu widzenia zobowiązań publicznoprawnych.
6. Czy Wspólnik może powierzyć wykonanie świadczeń niepieniężnych osobom trzecim?
Taka możliwość nie wynika z umowy spółki i zawartych tam zapisów.
7. Czy, wykonując świadczenia niepieniężne, Wspólnik jest/będzie podporządkowany jakiejś osobie zatrudnionej w Spółce, pełniącej określonej funkcje w Spółce czy zatrudnionej przez inny podmiot (jaki)?
Wspólnicy będą odpowiadać tylko przed zarządem spółki. Odpowiedź dotyczy wszystkich Wspólników.
8. Czy Wspólnik jest/będzie zależny i od jakiego podmiotu w procesie wykonywania świadczeń niepieniężnych?
Nie. Odpowiedź dotyczy wszystkich Wspólników.
9. Czy wynagrodzenie, które otrzyma Wspólnik za wykonywanie czynności na rzecz Spółki, będzie stanowić dla niego przychód wymieniony w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.)?
Zdaniem Spółki wynagrodzenie, które otrzymują Wspólnicy: 1 ,2, 3 z tytułu świadczenia usług opisanych we wniosku nie stanowią przychodu, o którym mowa w przepisach art. 12 ust. 1 -6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
10. Czy wynagrodzenie, które otrzyma Wspólnik za wykonywanie czynności na rzecz Spółki, będzie stanowić przychód, o którym mowa w przepisie art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Zdaniem Spółki wynagrodzenie, które otrzymują Wspólnicy: 1, 2, 3 z tytułu świadczenia usług opisanych we wniosku, nie stanowią przychodu, o którym mowa w przepisach art. 13 pkt 2 - 9 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
11. Czy wspólnik, który ma prawo do prowadzenia spraw posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Tak.
12. Czy zakres czynności wykonywanych przez Wspólnika w ramach wykonywanych czynności powtarzających się świadczeń niepieniężnych nie jest tożsamy (nie pokrywa się) z czynnościami wykonywanymi przez Wspólnika jako pełniącego funkcje w zarządzie spółki?
Nie pokrywa się.
13. Czy Wspólnik, wykonując świadczenia niepieniężne, jest/będzie zobowiązany do osiągnięcia określonego rezultatu czy jedynie do określonego (starannego) działania, czy np. pozostawania w gotowości do tego działania?
Określone (staranne) działanie. Odpowiedź dotyczy wszystkich Wspólników.
14. Co było przedmiotem zawieszonej działalności gospodarczej Wspólnika 1?
Zgodnie z PKD głównym: 46.13.Z Działalność agentów zajmujących się sprzedażą drewna i materiałów budowlanych.
15. Co jest przedmiotem działalności gospodarczej Wspólnika 3?
Zgodnie z PKD głównym: 69.20.Z Działalność rachunkowo-księgowa; doradztwo podatkowe.
16. Czy Spółka (lub inny podmiot) kontroluje/będzie kontrolować i ponosi/będzie ponosić odpowiedzialność za miejsce, w którym czynności/praca/usługi są przez Wspólników wykonywane?
Nie ma przewidzianych takich regulacji w umowie spółki.
17. Czy Spółka lub inny podmiot ma/będzie mieć uprawnienie do instruowania Wspólników odnośnie do sposobu, w jaki czynności/praca/usługi powinny być wykonywane?
Nie ma przewidzianych takich regulacji w umowie spółki.
18. Czy Spółka lub inny podmiot ustala/będzie ustalać Wspólnikom godziny pracy, czas przerw, „urlopów”?
Nie ma przewidzianych takich regulacji w umowie spółki.
19. Czy Spółka lub inny podmiot ma/będzie miała prawo do nakładania kar dyscyplinarnych związanych z pracą Wspólników?
Nie ma przewidzianych takich regulacji w umowie spółki.
Pytania (z czego pytanie oznaczone nr 2 zostało ostatecznie sformułowane w piśmie z 19 lutego 2024 r.)
1. Czy w przedstawionym stanie faktycznym czynności wykonywane przez Wspólnika 1, Wspólnika 2 oraz Wspólnika 3 na rzecz Spółki będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT?
2. W przypadku uznania, że czynności wykonywane przez Wspólników na rzecz Spółki będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT, to czy Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Wspólnika 1, 2 oraz 3?
Państwa stanowisko w sprawie
pytanie 1
W ocenie Wnioskodawcy, czynności wykonywane przez Wspólnika 1, 2 oraz 3 na rzecz Spółki będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT).
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako „ustawa o VAT): „Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju”.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT: „Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...)”.
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT: „Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również: 1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej; 2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; 3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa”.
Zgodnie z przywołanymi wyżej przepisami, świadczeniem usług podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT jest każde świadczenie odpłatne, które powoduje powstanie przysporzenia po stronie odbiorcy na skutek działania wykonawcy świadczenia. Przepis art. 8 ust. 1 ustawy jest niejako dopełnieniem art. 7 ust. 1 ustawy i ma na celu objęcie opodatkowaniem każdej transakcji wykonywanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która nie stanowi dostawy towarów, przez co realizowana jest w ten sposób zasada powszechności opodatkowania. Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów i świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT: „Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności”.
Stosownie zaś do art. 15 ust. 2 ustawy o VAT: „Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”.
Zgodnie z art. 15 ust. 3 ustawy o VAT: „Za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności: 1) z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych; 2) (uchylony); 3) z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich”.
Ze wskazanego wyżej przepisu art. 15 ust. 3 ustawy o VAT wynika, że podstawowym warunkiem dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, jest uznanie przychodów osiąganych z tytułu wykonywanych czynności za przychody wymienione w art. 12 ust. 1-6 (przychody z wykonywanej pracy) lub w art. 13 pkt 2-9 (przychody z działalności wykonywanej osobiście) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto, jak wynika z treści art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie, tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym a wykonującym zlecane czynności co do warunków: - wykonywania tych czynności, - wynagrodzenia, oraz - odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. Odnośnie dwóch pierwszych warunków stwierdzić należy, że każdy w zasadzie stosunek prawny o charakterze odpłatnym istniejący pomiędzy podmiotem zlecającym wykonanie danej czynności a podmiotem, który daną czynność wykonuje jest w jakimś sensie określony co do warunków wykonywania danych czynności oraz wynagrodzenia. Jednakże nie w każdym stosunku cywilnoprawnym określony jest zakres odpowiedzialności zlecającego za wykonanie zlecanych czynności. Należy przy tym zauważyć, że sformułowanie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, odnoszące się do odpowiedzialności należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy w stosunku do osób trzecich, za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy. Tak bowiem rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności wskazuje, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich. Nie będzie więc podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług osoba, która w ramach podpisanej umowy, tworzyć będzie ze zlecającym więzi analogiczne ze stosunkiem pracy, nie ponosząc tym samym ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywanymi czynnościami. Tylko spełnienie wymogów wyłączających samodzielność działania poprzez zawarcie więzi prawnej między zleceniodawcą a zleceniobiorcą co do warunków wykonywania zleconych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich, pozwala jednocześnie wyłączyć wykonywane czynności z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Istotny zatem, z punktu widzenia uznania realizowanych czynności za samodzielnie wykonywaną działalność, jest sposób określenia (w umowie lub w odrębnych przepisach) odpowiedzialności zleceniodawcy wobec osób trzecich. W przypadku świadczenia przez Wspólnika na podstawie umowy odpłatnie usług na rzecz Spółki mamy do czynienia ze świadczeniem, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść tj. Spółka. Wspólnik natomiast w zamian za wykonane świadczenie będzie otrzymywać od Spółki wynagrodzenie. Jak wskazano na wstępie wniosku, Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wspólnicy a zarazem członkowie zarządu są osobami fizycznymi. Wspólnik 1 ma zawieszoną działalność gospodarczą i jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Wspólnik 2 nie prowadzi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności gospodarczej. Wspólnik 3 prowadzi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność gospodarczą i jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Wspólnicy posiadają specjalistyczną wiedzę i umiejętności w zakresie przedmiotu działalności Spółki. W związku z posiadanymi kwalifikacjami Wspólników oraz charakterem prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej na podstawie art. 151 § 3 ustawy Kodeks spółek handlowych, Spółka zobowiązała Wspólników do powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki, za co Wspólnikom będzie przysługiwało wynagrodzenie. Podsumowując, czynności wykonywane przez Wspólników na rzecz Spółki w okolicznościach wskazanych we wniosku będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
pytanie 2
Zdaniem Wnioskodawcy, Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur wystawionych przez Wspólników w przypadku uznania, że czynności wykonywane przez Wspólników na rzecz Spółki będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.
Zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane art. 86 ust. 1 ustawy o VAT: „W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124”. Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT: „Kwotę podatku naliczonego stanowi: suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu: a) nabycia towarów i usług, b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi”. Stosownie do przywołanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Zatem, z uwagi na powołane przepisy prawa w kontekście wskazanego opisu sprawy należy stwierdzić, że w zakresie, w jakim nabywane usługi wykorzystywane są do wykonywania przez Spółkę - czynnego podatnika podatku VAT - czynności opodatkowanych, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. usług wynikających z faktur z wykazaną kwotą podatku, wystawionych przez Wspólnika.
Podsumowując, Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur wystawionych przez Wspólników.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a) nabycia towarów i usług,
b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Zauważyć należy, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.
W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, jest wykonywanie czynności opodatkowanych.
Podkreślić również należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy: transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Zatem, aby Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT z otrzymanej faktury, faktura taka musi dokumentować czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 tej ustawy.
Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.
W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności, przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.
Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z kolei, art. 15 ust. 3 ustawy stanowi, że:
Za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:
1) z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1–6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;
2) (uchylony);
3) z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
Przywołany przepis art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług jest wynikiem dostosowania prawodawstwa krajowego do prawodawstwa wspólnotowego – art. 10 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą.
Zgodnie z postanowieniami art. 9 ust. 1 Dyrektywy:
„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.
Natomiast art. 10 Dyrektywy stanowi, że:
Warunek, o którym mowa w art. 9 ust. 1, przewidujący, że działalność gospodarcza jest prowadzona samodzielnie wyklucza opodatkowanie VAT pracowników i innych osób, o ile są one związane z pracodawcą umową o pracę lub jakimikolwiek innymi więzami prawnymi tworzącymi stosunek prawny między pracodawcą a pracownikiem w zakresie warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy.
Z powołanego wyżej przepisu art. 15 ust. 3 ustawy wynika, że podstawowym warunkiem dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, jest uznanie przychodów osiąganych z tytułu wykonywanych czynności za przychody wymienione w art. 12 ust. 1-6 (przychody z wykonywanej pracy) lub w art. 13 pkt 2-9 (przychody z działalności wykonywanej osobiście) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ponadto, jak wynika z treści art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, poza spełnieniem warunku zaliczenia przychodu do art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, istotne jest również łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie, tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym a wykonującym zlecane czynności co do warunków:
- wykonywania tych czynności,
- wynagrodzenia, oraz
- odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
A zatem, wyłączone z opodatkowania są czynności, których prawodawca, zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, nie uznaje za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem, że uzyskiwane przychody są przychodami, o których mowa w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz podmioty uzyskujące te przychody związane są ze zlecającym ich wykonanie więzami tworzącymi stosunek prawny co do warunków ich wykonania, wynagrodzenia oraz odpowiedzialności zlecającego za wykonanie tych czynności. Odpowiedzialność zlecającego wykonanie tych czynności, to odpowiedzialność wobec osób trzecich.
Przedmiotowe zagadnienie było również przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (orzeczenia w sprawie C-202/90 Ayuntamiento de Sevilla przeciwko Recaudadores de Tributos de las Zonas primera y segunda, C-235/85 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Niderlandów).
TSUE w ww. orzeczeniach wskazał, że za samodzielną nie będzie mogła być uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy, a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością. Zatem wyłączone z opodatkowania VAT są stosunki, które pod względem warunków wykonywania czynności, wynagrodzenia oraz odpowiedzialności zlecającego tożsame są ze stosunkiem pracy. Chodzi tutaj w szczególności o element podporządkowania zlecającemu, który jest charakterystyczny dla stosunku pracy.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że są Państwo (Spółka) czynnym podatnikiem podatku VAT. Wspólnikami Spółki, a zarazem członkami zarządu są:
- Wspólnik 1 - osoba fizyczna, która ma zawieszoną działalność gospodarczą; w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wspólnik 1 jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT;
- Wspólnik 2 - osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczą;
- Wspólnik 3 osoba fizyczna prowadzącą działalność gospodarczą zarejestrowana jako czynny podatnik VAT.
W umowie Spółki zobowiązano Wspólników do powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki, za co Wspólnikom będzie przysługiwało wynagrodzenie. Świadczone przez Wspólników usługi na rzecz Spółki będą wykorzystywane przez Spółkę do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Czynności świadczone przez Wspólników są niezbędne z punktu widzenia podstawowej działalności operacyjnej spółki oraz jej organizacji. Usługi świadczone przez Wspólnika 1 i 2 pozostają w związku z uzyskiwaniem przychodów w zakresie działalności operacyjnej. Usługi świadczone przez Wspólnika 3 pozwalają na należyte rozliczenie prowadzonej działalności, z punktu widzenia zobowiązań publicznoprawnych.
Zdaniem Spółki wynagrodzenie, które otrzymują Wspólnicy: 1 ,2, 3 z tytułu świadczenia usług opisanych we wniosku nie stanowią przychodu, o którym mowa w przepisach art. 12 ust. 1 -6 i art. 13 pkt 2 – 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wspólnicy nie zawrą odrębnej umowy cywilnej na świadczenie ww. usług ze Spółką. Ryzyko gospodarcze za czynności wykonywane przez Wspólników w zakresie zawartej umowy będzie ponosiła Spółka. Wspólnicy będą wykorzystywać w niezbędnym zakresie zasoby rzeczowe Spółki świadcząc dla niej usługi. Tymi zasobami są m.in. telefon, materiały biurowe, laptop. Wspólnicy nie będą ponosić odpowiedzialności za świadczone usługi wobec osób trzecich, zaś wobec Spółki będzie ponosić odpowiedzialność na zasadach ogólnych. Wspólnicy będą świadczyć usługi w siedzibie Spółki i innych miejscach prowadzenia przez nią działalności oraz zdalnie. Wspólnicy będą działać niezależnie, ale nie tak żeby można było uznać, że są profesjonalnymi podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą. Wynagrodzenie jest określone kwotowo i bezterminowo.
Wspólnik 1 zobowiązany jest do powtarzających się świadczeń niepieniężnych w postaci doradztwa w zakresie prowadzenia działalności, zarządzania produktem i usługą.
Wspólnik 2 zobowiązany jest do powtarzających się świadczeń niepieniężnych w postaci zarządzania administracją, logistyką oraz zakupem komponentów.
Wspólnik 3 zobowiązany jest do powtarzających się świadczeń niepieniężnych w postaci usług księgowo -rachunkowych.
Wspólnicy będą odpowiadać tylko przed zarządem spółki. Wspólnicy nie są i nie będą zależni i od innego podmiotu w procesie wykonywania świadczeń niepieniężnych.
Zakres czynności wykonywanych przez Wspólników w ramach wykonywanych czynności powtarzających się świadczeń niepieniężnych nie jest tożsamy (nie pokrywa się) z czynnościami wykonywanymi przez Wspólnika jako pełniącego funkcje w zarządzie spółki. Wspólnicy, wykonując świadczenia niepieniężne, są /będą zobowiązani do określonego (starannego) działania.
Odnosząc się do kwestii opodatkowania podatkiem VAT świadczeń niepieniężnych wykonywanych przez Wspólników na rzecz Spółki, wskazać należy że:
Zgodnie z art. 151 § 3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18):
Wspólnicy są zobowiązani jedynie do świadczeń określonych w umowie spółki.
Na podstawie art. 176 ustawy Kodeks spółek handlowych :
§ 1. Jeżeli wspólnik ma być zobowiązany do powtarzających się świadczeń niepieniężnych, w umowie spółki należy oznaczyć rodzaj i zakres takich świadczeń.
§ 2. Wynagrodzenie wspólnika za takie świadczenia na rzecz spółki jest wypłacane przez spółkę także w przypadku, gdy sprawozdanie finansowe nie wykazuje zysku. Wynagrodzenie to nie może przewyższać cen lub stawek przyjętych w obrocie.
§ 3. W przypadku określonym w § 1 zbycie udziału, jego części lub ułamkowej części udziału, bądź obciążenie udziału, może nastąpić jedynie za zgodą spółki, o której mowa w art. 182, chyba że umowa spółki stanowi inaczej.
Przepis art. 176 § 1 Kodeksu spółek handlowych umożliwia tworzenie swoistych relacji między wspólnikiem a spółką, które pozwalają im wzajemnie odnosić określone korzyści. Dla spółki oznacza to pewność otrzymania w określonym czasie pewnych świadczeń, zaś dla wspólnika możliwość zbytu świadczeń i otrzymania wynagrodzenia.
Ze świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy mamy do czynienia w sytuacji, w której dana czynność/zachowanie/zdarzenie posiada następujące cechy:
- stanowi świadczenie dające się wyodrębnić spośród innych czynności dokonywanych przez dany podmiot;
-świadczenie to może mieć charakter czynny lub bierny ‒ tj. może polegać zarówno na podejmowaniu danych czynności/działań jak również na powstrzymywaniu/zaniechaniu tych czynności/działań czy też ich tolerowaniu.
Przy określeniu, czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu istotne jest zatem określenie, czy wykonywano świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonywania tego świadczenia miało być wypłacone.
Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:
- w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
- świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
Należy przy tym podkreślić, że oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało – jako usługa – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W niniejszej sprawie świadczenia niepieniężne wykonywane przez Wspólników mają charakter odpłatny. W przypadku świadczenia przez Wspólników na podstawie umowy Spółki odpłatnie usług na rzecz Spółki mamy do czynienia ze świadczeniem, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść, tj. Spółka. Wspólnicy natomiast w zamian za wykonane świadczenie niepieniężne otrzymują od Spółki określone wynagrodzenie.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że możliwość stosowania cyt. wcześniej art. 15 ust. 3 ustawy i tym samym możliwość wyłączenia z grona podatników osoby fizycznej będącej Wspólnikiem Spółki wymaga łącznego spełnienia wszystkich wymienionych w przepisie kryteriów, w tym zaliczenia przychodów z tytułu wykonania tych czynności do przychodów wymienionych w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub w art. 12 pkt 1-6 tejże ustawy.
W opisie sprawy wskazano, że wynagrodzenie z tytułu wykonywania powtarzających się świadczeń niepieniężnych nie stanowi przychodów wymienionych w art. 12 ust. 1-6 lub przychodów wymienionych w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stąd też niespełnienie warunku w zakresie uznania przychodów osiąganych z tytułu wykonywanych przez Wspólnika czynności za przychody wymienione w art. 12 ust. 1-6 (przychody z tytułu wykonywanej pracy) lub w art. 13 pkt 2-9 (przychody z działalności wykonywanej osobiście) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powoduje, że w okolicznościach tej sprawy czynności wykonywane odpłatnie przez Wspólnika na rzecz Spółki uznać należy za czynności wykonywane przez podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy w ramach działalności gospodarczej Wspólnika określonej w art. 15 ust. 2 ustawy.
Skoro nie jest spełniony podstawowy warunek zawarty w art. 15 ust. 3 ustawy pozwalający wyłączyć Wspólników z grona podatników podatku VAT, to analiza pozostałych warunków z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym a wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia, oraz odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich - jest bezprzedmiotowa.
W konsekwencji, należy zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że w związku z wykonywaniem na rzecz Spółki opisanych we wniosku powtarzających się świadczeń niepieniężnych Wspólnicy działają w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a w konsekwencji wykonywane świadczenia na rzecz Spółki należy uznać za odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, które zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.
Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 uznaję za prawidłowe.
Skoro, jak wyjaśniono wyżej, Wspólnicy z tytułu wykonywania powtarzających się świadczeń niepieniężnych będą podatnikami podatku VAT, a usługi świadczone na rzecz Spółki będą opodatkowane podatkiem VAT, to Spółka będzie mieć prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wykonywanymi świadczeniami niepieniężnymi przez Wspólników z wystawionych przez Nich faktur. W analizowanym przypadku będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT, a nabyte przez Nią usługi świadczone przez Wspólników będą wykorzystywane - zgodnie ze wskazaniem - do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
Podsumowując, Spółka ma prawo od odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia usług niepieniężnych wykonywanych przez Wspólników na rzecz Spółki.
Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 uznaję za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Ponadto tut. Organ informuje, że interpretacja wywołuje skutki prawnopodatkowa tylko dla Państwa, którzy wystąpili z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej; wydana interpretacja nie wywołuje więc skutków prawnopodatkowych dla innych podmiotów, w tym Wspólników.
Wskazać też należy, że wydana interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie postawionych przez Państwa pytań w zakresie podatku od towarów i usług. Zatem wszystkie inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje, jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right