Wyrok NSA z dnia 26 maja 2022 r., sygn. I FSK 247/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ryszard Pęk, Sędzia NSA Gabriela Zalewska-Radzik, Sędzia WSA (del.) Adam Nita (spr.), , po rozpoznaniu w dniu 26 maja 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 10 listopada 2021 r. sygn. akt I SA/Po 401/21 w sprawie ze skargi D. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w P. z dnia 12 marca 2021 r. nr [...] w przedmiocie określenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy za maj 2014 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu, 2) zasądza od D. K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w P. kwotę 6467 (sześć tysięcy czterysta sześćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

W zaskarżonym wyroku z 10 listopada 2021 r., sygn. akt I SA/Po 401/21 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu (zwany dalej Sądem I instancji) orzekał w sprawie skargi D. K. (w dalszej części uzasadnienia określanego mianem Podatnika, Strony lub Skarżącego) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w P. (zwanego dalej Organem odwoławczym lub Organem II instancji) z 12 marca 2021 r., nr [...] w przedmiocie określenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy za maj 2014 roku. Czyniąc to, Sąd I instancji uchylił zaskarżoną decyzję, a także zasądził od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej na rzecz Skarżącego zwrot kosztów postępowania sądowego.

Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco. Skarżący prowadził działalność gospodarczą pod nazwą M. W związku z tym, jako podatnik podatku od towarów i usług złożył on deklarację podatkową VAT-7 za maj 2014 r. Następnie, Naczelnik Urzędu Skarbowego P. (w dalszej części tego uzasadnienia określany jako Organ I instancji lub NUS) podjął kontrolę podatkową co do prawidłowości rozliczenia podatkowego Strony za wskazany miesiąc. W jej trakcie wyszedł na jaw brak dowodów, które mogłyby potwierdzać autentyczność transakcji dokumentowanych fakturami wystawionymi przez F. Sp. z o.o. (zwaną dalej Kontrahentem lub Partnerem handlowym Skarżącego). Ponadto, nie było dowodów, które poświadczałyby prowadzenie działalności gospodarczej przez wspomnianego Partnera handlowego Podatnika. W tej sytuacji, postanowieniem z 31 lipca 2017 r. Organ I instancji wszczął postępowanie w zakresie prawidłowości rozliczenia Strony z tytułu podatku od towarów i usług za maj 2014 r. W konsekwencji tej czynności, w oparciu o ustalenia poczynione w trakcie kontroli podatkowej oraz przeprowadzonego postępowania podatkowego, działając na podstawie art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a) i art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 ze zm. – zwanej dalej u.p.t.u.) NUS zakwestionował odliczenie podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Kontrahenta strony. W związku z tym, decyzją z 28 czerwca 2018 r. wspomniany Organ I instancji określił Podatnikowi nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym za maj 2014 r. do zwrotu na rachunek bankowy Strony.